Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η πανέξυπνη, αλλά κοινωνικά αδέξια δεκαεξάχρονη Μia, μεγαλώνει μόνο με τη μητέρα της, αφού ο πατέρας της λείπει εδώ και χρόνια.
Ξαφνικά ανακαλύπτει ότι πρόκειται να γίνει η πριγκίπισσα ενός μικρού Ευρωπαϊκού κράτους, μετά από τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα της, που εν αγνοία της ήταν ο Εστεμμένος Πρίγκιπας της Genovia.
Τώρα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο θρόνο και την εφηβική ζωή της στο San Francisco.
Στο μεταξύ η γιαγιά της, της δίνει εντατικά μαθήματα πριγκιπικής συμπεριφοράς.

Προσωπική άποψη:
Λαμβάνοντας κανείς υπ’ όψιν του αποκλειστικά και μόνο τον τίτλο της ταινίας, πιθανότατα να υποθέσει πως πρόκειται για μια ιστορία αφιερωμένη σε ονειροπαρμένες δεκαεξάχρονες έφηβες. Και πράγματι, ως έναν βαθμό το συμπέρασμα αυτό στέκει. Όταν όμως πίσω από το παραμύθι υπάρχει η υπογραφή της Disney, τότε τα πράγματα διαφοροποιούνται λίγο. Παραμένει μια εφηβική ιστορία, πασπαλημένη όμως με τόση χρυσόσκονη όσο χρειάζεται για να μετατραπεί σε ένα όμορφο και ευχάριστο παραμύθι.

Η Disney άλλωστε ειδικευόταν ανέκαθεν στα παραμύθια, είναι γνωστό αυτό, είτε αυτά είναι ψηφιακά εικονογραφημένα είτε σε real action. Ως εκ τούτου, κάθε παράλογη παράμετρος μπορεί να δικαιολογηθεί. Σε έναν τρελό κόσμο άλλωστε μπορούν να δικαιολογηθούν τα πάντα. Για να έχουμε λοιπόν ένα παραμύθι παίρνουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία που αιώνες τώρα το συνθέτουν. Μια βασίλισσα, μια πριγκίπισσα, μια αυτοκρατορία, μια καλή... ‘νεράϊδα’, τον κακό βασιλιά και το όμορφο πριγκιπόπουλο. Μέσα από κόπους και βάσανα, προσθέτουμε και ένα φινάλε τύπου ‘ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα’ και όλα έχουν ταιριάξει απόλυτα.

H Μia, γόνος ευρωπαϊκής βασιλικής οικογένειας που όμως, μεγάλωσε με ακριβώς το αντίθετο πρότυπο, εκείνο της νεο-αμερικανίδας έφηβης. Σαν να μην έφτανε αυτό από μόνο του, έρχεται να προστεθεί το γεγονός πως είναι απίστευτα αδέξια, απίστευτα γκαφατζού, απίστευτα ατημέλητη. Όλα αυτά τα στοιχεία οδηγούν την ηρωίδα σε τραγελαφικές καταστάσεις οι οποίες και προκαλούν αβίαστα το γέλιο μας. Μπορεί να είναι μια αφελής μορφή αστεϊσμού όμως, δεν παύει το αποτέλεσμα να είναι αστείο. ας δούμε επιτέλους και μια αμερικάνικη κωμωδία που το χιούμορ της δεν στηρίζεται στον ευτελή σατιρισμό του sex.

Την ηρωίδα της ιστορίας ενσαρκώνει η Anne Hathaway που μέχρι και σήμερα, πρέπει να αισθάνεται ευγνωμοσύνη για την ταινία αυτή αφού την έβγαλε από την αφάνεια, οδηγώντας την καριέρα της έπειτα από 8 χρόνια σε μια υποψηφιότητα για oscar. Μπορεί οι απαιτήσεις του ρόλου να μην είναι μεγάλες όμως, ως προς το λειτουργικό κομμάτι, της αποτύπωσης δηλαδή όλων εκείνων των στοιχείων που θα μας έκαναν να την συμπαθήσουμε, τα καταφέρνει άψογα βγάζοντας προς τα έξω τον πιο γλυκό και αδέξια χαριτωμένο εαυτό της.

Όμως και στους ρόλους των χαρακτήρων που πλαισιώνουν την νεαρή πριγκίπισσα έχουμε ενδιαφέρουσες παρουσίες όπως εκείνες των Julie Andrews στο ρόλο της θεάς γιαγιά της που καλείται να την μεταμορφώσει σε άνθρωπο και Hector Elizondo, ως πιστός και καψούρης υπήκοος της βασιλικής οικογένειας. Αν μη τι άλλο, ειδικά το όνομα της πρώτης, προσθέτει ένα κάποιο κύρος.

Εν κατακλείδι, “Το Ημερολόγιο Μιας Πριγκίπισσας”, είναι ακριβώς η ταινία εκείνη που περιμένουμε να δούμε. Ένα παραμύθι! Ένα παραμύθι όμως που, παρά την απλότητα και την έλλειψη πρωτοτυπίας, είναι δροσερή, νεανική και ευχάριστη. Μπορεί να μην αποτελέσει την πρώτη σας επιλογή όμως, όταν και αν τύχει, θα την παρακολουθήσετε με ανάλαφρη και καλή διάθεση που μετά το τέλος της, δεν θα έχει χαλάσει.
Βαθμολογία 6,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Το Ημερολόγιο Μιας Πριγκίπισσας
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτες: Garry & Scott Marshall
Πρωταγωνιστές: Anne Hathaway, Julie Andrews, Hector Elizondo, Heather Matarazzo, Mandy Moore, Sean O`Bryan, Caroline Goodall, Robert Schwartzman
Παραγωγή: 2001
Διάρκεια: 114’

Επίσημο site:

http://disney.go.com/disneypictures/diaries/