
Ένα ανησυχητικό όνειρο ωθεί τον Φαραώ της Αιγύπτου να διατάξει τη θανάτωση όλων των αρσενικών βρεφών που έφεραν στον κόσμο Εβραίοι.
Η απελπισμένη μητέρα του μικρού Μωυσή βάζει το μωρό σ’ ένα καλάθι και το αφήνει στο ποτάμι.
Ο Μωυσής διασώζεται από την ίδια τη βασίλισσα και μεγαλώνει σαν αδελφός μαζί με τον Ραμσή, τον επίσημο κληρονόμο του θρόνου. Κάποια μέρα, όμως, μαθαίνει για την εβραϊκή καταγωγή του.
Προσωπική άποψη:
Πέρασαν και φέτος οι Άγιες μέρες του Πάσχα και όπως ήταν αναμενόμενο, μια σειρά από ταινίες θρησκευτικού περιεχομένου, κατέκλυσαν της οθόνες μας. Ανάμεσα σε αυτές και το "The Prince Of Egypt" το οποίο, αν δεν με απατά η μνήμη μου, είναι η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων που παρουσιάστηκε από την Dreamworks, σαρώνοντας τα Oscars τη χρονιά που έκανε την έξοδό της στις αίθουσες και ταρακουνώντας την μέχρι τότε κυρίαρχη στον χώρο του animation, Disney. Η ιστορία, όπως άλλωστε μπορεί να μαντέψει κανείς από τον τίτλο και μόνο, αφηγείται τη ζωή του Μωυσή,από την διάσωσή του από την σφαγή των Εβραίων αγοριών στην Αίγυπτο, μέχρι την έξοδο της φυλής του από αυτήν και την λύτρωσή του από τον ζυγό της σκληρής και απάνθρωπης δουλείας.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως αυτή η ταινία, δεν ήταν απλά ένα μεγάλο βήμα για την παραγωγό εταιρεία αλλά, και μια πολλή αξιόλγη προσπάθεια η οποία οδήγησε τελικά σε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα, ιδανικό για παρακολούθηση, τόσο από τα παιδιά στα οποία κατ' εξοχήν απευθυνόταν, όσο και για τους γονείς τους οι οποίοι σε καμία των περιπτώσεων δεν δυσσανασχέτησαν με το θέαμα. Με λιτό, απέριττο και γρήγορο τρόπο, έχουμε την αφήγηση μιας από τις πιο γνωστές ιστορίες της Βίβλου, δοσμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μην χάνει την ουσία της αλλά παράλληλα, χωρίς να τρομοκρατεί τον μικρό θεατή με τις όποιες σκληρές και θανατηφόρες προεκτάσεις της. Σκοπός της άλλωστε δεν ήταν να παρουσιάσει μόνο τις πληγές που έστειλε ο Θεός στην Αίγυπτο αλλά, μια συνολοική παρουσίαση της ζωής του Μωυσή από την γέννησή του μέχρι και το θείο κάλεσμά του.
Καλλιτεχνικά η ταινία δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα ανάλογες του είδους της εποχής όπου και κυκλοφόρησε. Η Dreamworks έδωσε μεγάλη προσοχή στον σχεδιασμό τόσο των χαρακτήρων, όσο και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο αυτοί κινήθηκαν και έτσι, είχαμε συνολικά ένα αποτέλεσμα το οποίο δεν ήταν μόνο σχεδόν άψογο αισθητικά αλλά και ιδιαίτερα αληθοφανές, όσο μπορούμε τουλάχιστον να μιλάμε για αληθοφάνεια σε ένα animation. Παράλληλα, η ταινία ντύθηκε με εξαιρετική μουσική, η οποία και βραβεύτηκε πολλάκις, δίνοντας στο όλο εγχείρημα μια νότα μιούζικαλ, η οποία μπορεί ως έναν βαθμό να κούρασε τους μεγάλους, όχι όμως και τους μικρούς θεατές. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια παιδική ταινία και ακολουθώντας τα χνάρια της Disney, αυτή είναι μια προσθήκη που όχι μόνο έχει λογική βάση αλλά, ίσως και να είναι απαραίτητη.
Όσον αφορά τις φωνές που δανείστηκαν στους animation ήρωες, η παραγωγή δεν έκανε τσιγγουνιές και έδωσε μεγάλη βάση σε ένα σκέλος που πολλές φορές ορισμένοι ξεχνάνε πόσο σημαντικό είναι. Ανάμεσά τους μπορεί εύκολα να ξεχωρίσει κανείς τις φωνές εκείνες του Val Kilmer στο ρόλο του Μωυσή, μια επιλογή που μπορεί να φαίνεται παράξενη αλλά τελικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και του Ralph Fiennes που μαθημένος σε ρόλους κακών δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Φαραώ. Στις γυναικείες φωνές εντοπίζουμε τις Michelle Pfeiffer και Sandra Bullock που αν μη τι άλλο, συμπληρώνουν ένα κουαρτέτο υψηλών απαιτήσεων και ταυτόχρονα, υψηλών αποδόσεων, με ερμηνευτική ποιότητα και τακτική απόδοση συναισθημάτων και σκέψεων.
Με την Brenda Chapman στο τιμόνι της σκηνοθεσίας, μια σκηνοθέτης με μεγάλη εμπειρία στο είδος αφού στο βιογραφικό της μπορεί κανείς να δει την μεγάλη της προϋπηρεσία στη Disney, αλλά και την βοήθεια των Steve Hickner και Simon Wells, "Ο Πρίγκιπας Της Αιγύπτου" είναι μια ταινία που θα απολαύσουν εξίσου μικροί και μεγάλοι, απολαμβάνοντας θέαμα και παίρνοντας παράλληλα τα μηνύματα που είναι απαραίτητα και θα περίμενε οποιοσδήποτε από μια ταινία με θεματολογία όπως αυτή εδώ. Δεν είναι ανάγκη να έρθει Πάσχα για να την δείτε. Οι καλές και διαχρονικές ταινίες είναι για όλες τις εποχές του χρόνου.
Βαθμολογία 7,5/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Πρίγκιπας Της Αιγύπτου
Είδος: Animation
Σκηνοθέτες: Brenda Chapman, Steve Hickner, Simon Wells
Πρωταγωνιστές: Val Kilmer, Ralph Fiennes, Michelle Pfeiffer, Sandra Bullock, Jeff Goldblum, Danny Glover, Patrick Stewart, Helen Mirren, Steve Martin, Martin Short, Jack Angel, Mel Brooks
Παραγωγή: 1998
Διάρκεια: 99'






13 Σχόλια:
Γιωτάκι μου αυτή η ταινία δεν έχει καταπληκτικά τραγούδια??? Και στα ελληνικά και στα αγγλικά!
Το λες και εσύ τώρα το είδα..Επίσης να προσθέσω το εξής: Ενώ έχω δεί την πρωτότυπη μεταγλωτισμένη πολλές φορές φέτος το Πάσχα που και εγώ την είδα είχε αλλάξει η μεταγλώτιση και οι φωνές ήταν γελοίες! Γιατί συμβαίνει αυτό? Μου έχει ξανατύχει να το προσέξω αυτό..
@ Φανταστικά Αλεξία μου, αν και γενικά έχω την αίσθηση ότι στα κινούμενα σχέδια πάντα δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στη μουσική επένδυση απ' ότι στις κανονικές ταινίες.
Κι εγώ φέτος την είδα μεταγλωτισμένη και το διαπίστωσα αυτό που λες. Δυστυχώς το έχω κάνει σε όλα τα παλιά κινούμενα σχέδια. Αν πάρεις τις νέες εκδόσεις έχουν όλα διαφορετική μεταγλώτιση από την αρχική και δεν καταλαβαίνω γιατί έχει γίνει αυτό.
Πραγματικά είναι ένα μυστήριο! Εμένα προσωπικά, που τρελένομαι σαν παιδάκι για τις παιδικές κινηματογραφικές ταινίες, με δυσαρεστεί αυτό! Για παράδειγμα μπορεί κανείς να φανταστεί τον Νέμο με άλλη φωνή? Δεν νομίζω. Πάντως εμένα μου έδωσε την αίσθηση της φθηνοδουλειάς στη μεταγώτιση αυτή τη φορά! Και τα τραγούδια δεν ήταν τα ελληνικά μόνο οι διάλογοι μεταγλωτίστηκαν..Πιθανόν να γλιτώνουν χρήματα έτσι..
@ Μα βρε Αλεξία, εκεί κι αν είναι που δεν έχει λογική το όλο πράγμα. Αφού έχουν δαπανηθεί λεφτά στην αρχική μεταγλώτιση, γιατί να δαπανηθούν ξανά για μια εκ νέου και μάλιστα κατώτερης, πολύ κατώτερης, ποιότητας....
Ίσως να αλλάζει η εταιρεία διανομής, μόνο αυτή η εξήγηση μου φαίνεται λογική για να αλλάζει κάτι τέτοιο.
Εχει λογική αυτό που λες..εγώ το λέω επειδή νομίζω πως οι ηθοποιοί που κάνουν την μεταγλώτιση δικαιούνται μια αμοιβή τα πρώτα χρόνια κάθε φορά που προβάλλεται η ταινία στην τηλεόραση (κάπως έτσι γίνεται στα σίριαλ νομίζω)
@ Αλεξία μου, μπορεί αν ισχύουν και τα δύο τελικά κατά περίπτωση.
Όπως και να 'χει, θα έπρεπε οι εταιρείες να είναι πιο προσεχτικές και να μην υποτιμούν το κοινό τους.
Καλουτισκη απο τεχνικης αποψης, αλλα και αυτη, οπως ολες οι αλλες που βασιζονται στην ιδια ιστορια και προβληθηκαν απο διαφορα καναλια μεσα στη Μεγαλη Εβδομαδα (χωρις παρεξηγηση, ειναι καπως περιεργο να προβαλλονται διαφορετικες βερσιον της ιστοριας του Μωυση και μαλιστα, την ιδια μερα... Βεβαια δεν περιμενω και περισσοτερα απο τους ιθυνοντες των τηλεοπτικων καναλιων. Μεχρι και μαγνητοσκοπημενες επιθεωρησεις εδειξαν το Πασχα...) τρωει την σκονη της υπερπαραγωγης του C. B. De Mille με τον Charlton Heston.
αν και αγαπητέ Talas δεν είμαι σίγουρη οτι ξέρω για πια ταινία μιλάς (ίσως και να την έχω δεί αλλά δεν θυμάμαι λεπτομέρειες)..νομίζω πως δεν θα έπρεπε να συγρίνουμε τις ταινίες με τα κινούμενα σχέδια..πιστεύω οτι εφόσον απευθύνεται κυρίως σε παιδιά λέει την ιστορία με πολύ ωραίο και κατανοητό τρόπο και έχει και το αβαντάζ της μουσικής όπως έχω πεί και πιο πάνω..όσον αφορά τον βομβαρδισμό τις ημέρες του Πάσχα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!
@ TaLaS καλώς ή κακώς, οι μέρες του Πάσχα, όπως και αυτές των Χριστουγέννων, συνεπάγονται του φαινομένου αυτού.
Όσο για την σύγκριση ταινίας και animation θα συμφωνήσω με την Αλεξία. Είναι 2 εντελώς διαφορετικά πράγματα και δεν μπορούμε να τα κρίνουμε στην ίδια βάση!
Δεσποινιδες/ κυριες μου,
θεωρησα οτι ειναι αυτονοητο πως στην προκειμενη περιπτωση συγκρινουμε το περιεχομενο, το θεμα της ταινιας, οχι το ειδος. Και το θεμα ειναι η ιστορια του Μωυση απο την Παλαια Διαθηκη.
Και δυστυχως και το καρτουν δεν προσφερει κατι περισσοτερο. Η ταινια με τον Τσαρλτον Ιστον τα εχει πει και τα εχει δειξει ολα.
Αυτη ειναι η αποψη μου. Δεν προσπαθω να αλλαξω την δικια σας, αλλα ελπιζω να καταλαβαινετε την δικια μου.
@ Απλά TaLaS το ένα απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό ενώ το άλλο καθαρά σε παιδιά. Κατά συνέπεια πρέπει να είναι πιο απλοποιημένο!
Κυρίες είμαστε όλες! :P
Μην ανησυχείς... κανένας δεν προσπαθεί να πείσει κανέναν. Απόψεις ανταλάσσουμε!
έτσι ακριβώς Γιώτα, μια παιδική ταινία δεν μπορεί να είναι πολύπλοκη πρέπει να είναι απλή για να γίνει κατανοητή στα παιδιά σαν παραμύθι..και φυσικά Talas σεβόμαστε την άποψή σου!
Δημοσίευση σχολίου