Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Λους θα πέθαινε για τον Ντάνιελ.
Και έχει πεθάνει. Ξανά και ξανά. Μέσα στους αιώνες η Λους και ο Ντάνιελ ξαναβρίσκουν ο ένας τον άλλον μόνο και μόνο για να χωριστούν και πάλι. Αλλά ίσως δε χρειάζεται να είναι πια έτσι.
Η Λους είναι σίγουρη ότι κάτι ή κάποιος από την προηγούμενη ζωή της μπορεί να τη βοηθήσει. Κι έτσι γυρίζει πίσω στο παρελθόν για να είναι μάρτυρας στις πρώτες συναντήσεις της με τον Ντάνιελ και στα πρώτα ερωτικά τους σκιρτήματα.
Ο Καμ και οι λεγεώνες των αγγέλων και των Απόκληρων είναι αποφασισμένοι να πιάσουν τη Λους στα χέρια τους. Όσο για τον Ντάνιελ τρέμει στη σκέψη του τι θα γίνει αν η Λους ξαναγράψει την ιστορία τους, αν η αιώνια αγάπη τους σβήσει για πάντα μέσα στις φλόγες.

Προσωπική άποψη:
Με πόση αγωνία μπορεί να περιμένει κανείς ένα βιβλίο; Μάλλον με αρκετά μεγάλη, έστω κι αν το διάστημα της αναμονής δεν είναι τεράστιο, ιδιαίτερα μάλιστα αν πρόκειται για ένα βιβλίο που αποτελεί συνέχεια μιας λατρεμένης ιστορίας. Κι αν στα δύο προηγούμενα βιβλία της σειράς μπορούσαμε να κάνουμε κάποιες υποθέσεις γύρω από την κεντρική ιδέα στο πρώτο και γύρω από την εξέλιξη της πλοκής του δεύτερου, στο τρίτο μέρος, "Το Πάθος", τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά καθώς το πάθος μπορεί να σε οδηγήσει στην κορύφωση ή και στην καταστροφή. Οι λόγοι είναι δύο! Ο πρώτος εξ' αυτών, έχει να κάνει με το κρίσιμο σημείο όπου τερματίστηκε το δεύτερο μέρος της ιστορίας αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, μην ξέροντας που μπορεί να καταλήξει η Λους και ο Ντάνιελ αλλά ταυτόχρονα, και η μακρόχρονη στους αιώνες ιστορίας τους. Ο δεύτερος σχετίζεται άμεσα με το εξώφυλλο του βιβλίου που αν και δεν σε κερδίζει με τον τρόπο που το πέτυχαν τα δύο προηγούμενα, για πρώτη φορά σου αφήνει μια πιο αισιόδοξη αίσθηση, κυρίως λόγω των χρωματικών του επιλογών που δεν είναι τόσο σκοτεινοί.

Τελευταία φορά που είδαμε την Λους ήταν ταραγμένη εξαιτίας των μυστικών που φαίνεται να κρύβονται πίσω από την ιστορία της με τον Ντάνιελ αλλά, και όλων όσων φαίνεται να διακυβεύονται από την επιλογή του τελευταίου ανάμεσα στην Κόλαση και τον Παράδεισο, με κλειδί της όλης εξέλιξης, αυτή την ίδια. Φαίνεται πως όλοι, καλοί και κακοί, άγγελοι και δαίμονες αλλά και δυνάμεις πιο σκοτεινές και απόκοσμες, θέλουν την ψυχή της όμως εκείνη δεν γνωρίζει τον λόγο και δεν έχει στη διάθεσή της κανένα στοιχείο για να την βοηθήσει να το κατανοήσει, να οδηγηθεί σε ένα ασφαλές συμπέρασμα. Αυτός είναι και ο λόγος που την έσπρωξε να χαθεί μέσα στους Προάγγελους, μεταπηδώντας από τον έναν στον άλλον προσπαθώντας να συλλέξει στοιχεία για το παρελθόν της, για τις προηγούμενες ζωές της μέσα στους αιώνες, στοιχεία που θα την βοηθήσουν να κατανοήσει την κατάρα που κυνηγάει εκείνη και τον Ντάνιελ, στοιχεία που θα την κάνουν να καταλάβει πιο κρίμα πληρώνει, αν μπορεί να ξεφύγει από αυτό και τελικά, αν η αγάπη τους είναι πραγματικά αιώνια και επιτακτική.

Έτσι η Λους ξεκινάει ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στις προηγούμενες ζωές της που έχασε ξανά και ξανά εξαιτίας της αγάπης της για τον Ντάνιελ. Ο θάνατός της κάθε φορά ίδιος, προδιαγεγραμμένος, χωρίς να μπορεί να ξεφύγει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.  Η κατάληξη πάντα ίδια και τραγική, αφήνοντας πίσω της στάχτες από το χαμένο της κορμί και έναν συντετριμμένο Ντάνιελ να αναζητάει την ψυχή της σε κάθε της μετενσάρκωση για να ζήσουν λίγες στιγμές πριν να την χάσει πάλι, πριν εκείνη γίνει μια πύρινη στήλη, σκορπώντας θλίψη και οδύνη σε όσους την αγάπησαν. Αν όμως δεν υπήρχε ο Ντάνιελ; Τότε θα μπορούσε να ζήσει μια ολοκληρωμένη κι ευτυχισμένη ζωή χωρίς ο χαμός της να σκορπίσει πόνο και θλίψη; Και αν ναι, μήπως δεν είναι το πεπρωμένο της να είναι μαζί του; Μήπως είναι οι δικές του επιλογές που κάθε φορά οδηγούν στο ίδιο φινάλε; Ή μήπως όλα αυτά είναι ανασφάλειες που προκαλούνται από την έλλειψη γνώσης; Αν ήξερε και καταλάβαινε τι είναι αυτό που τους δένει, τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να βρει μέσα της τη δύναμη να παλέψει να αλλάξει την παρούσα κατάσταση.

Πηγαίνοντας πίσω, σε κάθε της ζωή που πέρασε και έσβησε στο χρόνο, συναντάει τους παλιούς της εαυτούς και παρακολουθώντας τους, γίνεται μάρτυρας κάθε γνωριμίας της με τον Ντάνιελ, κάθε πρώτου σκιρτήματος, κάθε ρομαντικού ειδυλλίου και κάθε θανατερής κατάληξης, με θύμα πάντα την ίδια. Και μέσα από αυτές τις παρακολουθήσεις, αντιλαμβάνεται ότι ο Ντάνιελ δεν την ακολουθεί στις επόμενες ζωές της από υποχρέωση αλλά, από μια βαθιά και ειλικρινή αγάπη που δεν μπορεί και δεν θέλει να αποφύγει. Για πρώτη φορά η Λους είναι σίγουρη ότι ο Ντάνιελ δεν έρχεται κάθε φορά για να της αναστατώσει τη ζωή οδηγώντας την στο θάνατο. Είναι της μοίρας της να τον συναντάει και είναι αναπόφευκτο το να τον ερωτευτεί με την πρώτη ματιά. Σε κάθε πρώτο αντάμωμα, είναι ολοκληρωτικά δική του και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Όσες φορές κι αν πεθαίνει, το κάνει με την ικανοποίηση ότι μπόρεσε να ξεφύγει από ένα όχι τόσο αισιόδοξο μέλλον, αισθάνεται ουσιαστικά λυτρωμένη έχοντας μπορέσει να βιώσει το μεγαλείο της αγάπης, σβήνοντας κάθε φορά στα χέρια του. Εκεί είναι που έρχεται η τρομακτικότερη συνειδητοποίηση.

Η Λους μπορεί να πεθαίνει κάθε φορά ωστόσο, φεύγει ευτυχισμένη για να μετενσαρκωθεί σε ένα νέο σώμα, χωρίς η ψυχή της να μεταφέρει στη νέα της ζωή τις επίπονες αναμνήσεις του παρελθόντος. Το μόνο που γνωρίζει, είναι η αγάπη της για τον Ντάνιελ. Εκείνος όμως μένει πίσω χωρίς να έχει το περιθώριο της λήθης. Μένει μόνος να θρηνεί τον χαμό της, περιμένοντας μερικές φορές αιώνες μέχρι να μπορέσει να την ξαναβρεί, γνωρίζοντας μάλιστα εξ' αρχής πως θα μπορέσει να την έχει κοντά του μόνο για μερικές, σύντομες στιγμές. Ο πόνος του είναι κάθε φορά ακόμα πιο μεγάλος και με όποιον τρόπο κι αν προσπαθεί να τον αντιμετωπίσει, παραμένει το ίδιο δύσκολο για εκείνον καθώς η δικιά του αγάπη είναι που την σκοτώνει, εκείνος είναι που τιμωρείται επειδή επέλεξε την αγάπη του για την Λους έναντι του Παραδείσου ή της Κόλασης. Ή μήπως όχι; Μήπως δεν τιμωρείται ο Ντάνιελ αλλά η Λους που τον οδήγησε στην απόφασή του αυτή και ο δικός του ο πόνος δεν είναι παρά παράπλευρη απώλεια; Μήπως δεν είναι η δικιά του αγάπη αλλά, η δική της για εκείνον που την σκοτώνει κάθε φορά;

Όμως και ο Ντάνιελ δεν μένει αμέτοχος σε όλη αυτή την αναζήτηση της Λους. Την ακολουθεί μέσα από τους Προάγγελους, αναγκασμένος να ζει ξανά και ξανά εκείνες τις τραγικές στιγμές που σημάδεψαν την αιωνιότητά του. Βλέπει πως την έχανε κάθε φορά μέσα από τα χέρια του, πως το φως της ψυχή της άφηνε το σώμα της για να ταξιδέψει κάνοντάς τον να την αναζητήσει ξανά. Και όσο κι αν τρέμει μήπως η Λους κάνει κάτι που θ' αλλάξει ριζικά την ιστορία τους, όσο οδυνηρό κι αν είναι να βιώνει ξανά τον ίδιο πόνο, κάνει ότι καλύτερο μπορεί, τόσο για να σώσει το κοινό τους μέλλον και τη μοναδική, την τελευταία ευκαιρία που έχουν να είναι μαζί αλλά, και ό,τι μπορεί προκειμένου να δώσει στον εαυτό του παρελθόντος του το απαραίτητο κουράγιο ώστε να μην εγκαταλείψει την προσπάθειά του να την ξαναβρεί για να είναι μαζί γιατί όσο κι αν οι πιθανότητες δεν φαντάζουν υπέρ του και όσο κι αν πέρα από την σχέση τους υπάρχουν ανώτερες δυνάμεις που δεν τους θέλουν μαζί, η αντοχή της αγάπης τους στον χρόνο έχει να αποδείξει πολύ περισσότερα απ' όσα φαίνονται.

Το τρίτο μέρος της ιστορίας της Kate είναι ουσιαστικά ένα οδοιπορικό στο χρόνο και το χώρο. Με τον δικό της μοναδικό τρόπο, η συγγραφέας ζωντανεύει εποχές από το κοντινό παρελθόν που όλοι γνωρίζουμε, μέχρι το πιο μακρινό, εκείνο για το οποίο μπορεί να έχουμε ακούσει αλλά δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες. Οι περιγραφές της είναι τόσο ζωντανές, τόσο αληθινές, που σε κάνουν να χάνεσαι μέσα στην αφήγηση και έστω και στιγμιαία, να παρασύρεσαι και να νομίζεις πως βρίσκεσαι μαζί με τους ήρωες. Τα συναισθήματα μεταφέρονται με ακόμα πιο ζωντανό και ρεαλιστικό τρόπο, κάνοντας την καρδιά μας να χτυπάει στους ίδιους ρυθμούς που χτυπάει η καρδιά των δύο ερωτευμένων, εξοργίζοντάς μας ώρες-ώρες για την αδυναμία τους να έχουν ελεύθερη βούληση και η επιθυμία τους αυτή στο παρελθόν να έγινε η αιτία που τιμωρήθηκαν στο παρόν. Το μυστήριο και η αγωνία είναι βασικά χαρακτηριστικά της αφήγησης, με το αίσθημα της αγάπης και της επιτακτικής ανάγκης για απαντήσεις που έρχονται αργά αλλά σταθερά, βγάζοντάς μας από το τέλμα που μας οδήγησε το δεύτερο βιβλίο, πολύ περισσότερο δε, βγάζοντάς μας από την ανασφάλεια.

Επιτέλους μαθαίνουμε τι ακριβώς συνέβη στις προηγούμενες ζωές των ηρώων μας, οδεύοντας από το παρόν στο παρελθόν, μέχρι και την στιγμή όπου καθόρισε την πορεία της αιωνιότητας των ψυχών τους αλλά, και της ανοιχτής πιθανότητας του σήμερα να απαλλαγούν από το βάρος μια κατάρας και μιας τιμωρίας που μπορεί να μην άξιζαν ωστόσο, φορτώθηκαν στις πλάτες τους με τον καθέναν να πληρώνει το δικό του τίμημα. Πάντα υπάρχει μια επιλογή αλλά, με κάθε επιλογή υπάρχει κι ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσεις. Από 'κει κι έπειτα εξαρτάται κατά πόσο η επιλογή αυτή είναι σωστή και πολύ περισσότερο, κατά πόσο έτοιμοι είμαστε να πληρώσουμε ένα τίμημα από το οποίο μπορεί να μην υπάρχει επιστροφή. Πάνω απ' όλα όμως, "Το Πάθος" είναι στο βάθος του μια ιστορία αγάπης και την δύναμη και την αντοχή αυτής στον χρόνο όταν υπάρχει θέληση. Είναι μια ιστορία για την υπομονή που μπορεί να οδηγήσει στην λύτρωση και γιατί όχι, στην δικαίωση. Στο τέλος όμως, είναι και μια ιστορία ενός μεγάλου πολέμου που μετράει χιλιετίες και που οδεύει στο τέλος του, ένα τέλος που μπορεί να καταστρέψει τα πάντα κι εμείς, περιμένουμε με αγωνία να δούμε πως θα τελειώσει.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lauren Kate
Μεταφραστής: Μοσχή Φωτεινή
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-496-283-9