Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Κάσια πάντα εμπιστευόταν τις επιλογές τους. Είναι χαμηλό τίμημα να πληρώνεις για τη μακροζωία, την τέλεια δουλειά, το ιδανικό ταίρι. Έτσι, όταν στην οθόνη Ταιριάσματος εμφανίζεται ο καλύτερος της φίλος, η Κάσια ξέρει με απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτός είναι ο σωστός… μέχρι που ένα άλλο πρόσωπο εμφανίζεται στιγμιαία, πριν η οθόνη σβήσει σε μαύρο.
Τώρα η Κάσια βρίσκεται αντιμέτωπη με δύο αδιανόητες επιλογές: ανάμεσα στον Ζάντερ και τον Κάι, ανάμεσα στη μοναδική ζωή που γνώρισε ποτέ, και ένα δρόμο που ποτέ κανείς δεν τόλμησε να ακολουθήσει —ανάμεσα στην τελειότητα και το πάθος.

Προσωπική άποψη:
Προσπαθήστε να φανταστείτε μια ουτοπική κοινωνία, άψογα οργανωμένη, όπου οι έννοιες πείνα, φτώχεια, ασθένειες είναι απλά μια γενική ιδέα που ωστόσο κανείς δεν έχει βιώσει στην πράξη. Σας ακούγεται πολλή δελεαστική μια τέτοια, θεωρητικά τουλάχιστον, ποιοτική ζωή; Ίσως θα έπρεπε να το σκεφτείτε ακόμα μία φορά πριν αποφασίσετε πως η τωρινή ζωή σας είναι αρκετά κατώτερη από αυτό που σας παρουσίασα παραπάνω. Γιατί μπορεί το σύμπαν που έπλασε η Condie τα πάντα να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ωστόσο, υπάρχει κάτι όχι τόσο λαμπερό πίσω από την επιφάνεια. Οι άνθρωποι μπορεί να ζουν μια ποιοτική ζωή όμως τι πληρώνουν σε αντάλλαγμα γι' αυτό; Μα φυσικά την ίδια την ελευθερία τους, την ελεύθερη βούληση αφού, ένα είδος παγκόσμιας Κυβέρνησης είναι εκείνο που ελέγχει και καθορίζει τα πάντα. Σε ποιο επίπεδο μόρφωσης θα φτάσει ο καθένας, τι δουλειά θα κάνει, ποιο φαγητό θα τρώει, με ποια ρούχα θα ντύνεται, με ποιον θα ζευγαρώσει προκειμένου να φέρουν στον κόσμο υγιείς απογόνους, ακόμα και το πότε θα πεθάνουν.

Η κεντρική ηρωίδα της ιστορίας μας είναι η δεκαεφτάχρονη Κάσια η οποία αναμένει με μεγάλη ανυπομονησία, με αγωνία κι ενθουσιασμό συνάμα την τελετή Ζευγαρώματός της, μέσα από την οποία θα ανακαλύψει ποιος είναι ο άνθρωπος με τον οποίο στο μέλλον θα κάνει την δικιά της οικογένεια. Όταν μαθαίνει ότι το Ταίρι της δεν είναι άλλος από τον παιδικό της φίλο Ζάντερ, πράγμα σπάνιο καθώς τα Ταίρια συνήθως είναι από διαφορετικές πόλεις, δε μπορεί παρά να νιώσει ανακούφιση και ικανοποίηση αφού θα μοιραστεί τη ζωή της με έναν άνθρωπο που έτσι κι αλλιώς αγαπάει και τρέφει αισθήματα γι' αυτόν. Τα πράγματα όμως δεν θα αργήσουν να περιπλεχθούν όταν παρακολουθώντας την κάρτα ζευγαρώματός της, η Κάσια, θα διαπιστώσει πως ένα πρόσωπο, διαφορετικό από εκείνο του Ζάντερ, εμφανίζεται ανάμεσα στις εικόνες. Και το πρόσωπο αυτό δεν είναι κάποιος τυχαίος αλλά, κάποιος που η Κάσια γνωρίζει, όπως ακριβώς συνέβη και με το Ταίρι της. Είναι ο Κάι, ο αινιγματικός, εσωστρεφής γείτονας και συμμαθητής που γνώρισε στα πρώιμα παιδικά της χρόνια.

Αν και οι υπεύθυνοι Αξιωματούχοι φροντίζουν να βρουν την Κάσια προκειμένου να την πληροφορήσουν πως όλο αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα λάθος, επιβεβαιώνοντας το γεγονός αυτό με την αποκάλυψη πως ο Κάι είναι μια Παρέκκλιση, κατά συνέπεια δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει το Ταίρι κανενός, η Κάσια δεν μπορεί στιγμή να τον βγάλει από το μυαλό της. Το γεγονός ότι καταλήγουν να περνάνε μαζί ως ζευγάρι τον ελεύθερο χρόνο τους κατά τη διάρκεια των θερινών δραστηριοτήτων, δεν βοηθά καθόλου τη νεαρή Κάσια να απομακρύνει τις σκέψεις της από κοντά του. Αντίθετα, όσο περισσότερο τον γνωρίζει, τόσο περισσότερο γοητεύεται από όλα αυτά που ανακαλύπτει να βρίσκονται κρυμμένα κάτω από την μάσκα που ο Κάι έχει επιλέξει να φορά προκειμένου να περνάει απαρατήρητος. Κάθε στιγμή που μοιράζεται μαζί του, έρχεται όλο και πιο κοντά στο κρυμμένο παρελθόν του που οι Αξιωματούχοι δεν θα ήθελε κανένας να ανακαλύψει. Και κάθε μέρα που περνά, η Κάσια όχι απλά είναι ακόμα πιο ερωτευμένη μαζί του αλλά,για πρώτη φορά στη ζωή της τολμάει να ονειρευτεί πως θα ήταν μια ζωή χωρίς του κράτος των Αξιωματούχων, μια ζωή που η ίδια θα αποφάσιζε για τις πράξεις της και δεν θα καταπίεζε τα θέλω της.

Η Condie συνθέτει μια δυστοπική ιστορία αγάπης την οποία και αφηγείται με έναν σχεδόν λυρικό, ποιητικό τρόπο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η σχέση ανάμεσα στην Κάσια και τον Κάι ξεκινάει με το να μοιράζονται το υπέροχο ποίημα του Ντύλαν Τόμας, "Αβρός Μην Πας". Αποτελεί τον σύνδεσμο, τον μυστικό κώδικα επικοινωνίας ανάμεσα στους δυο νέους, αντιπροσωπεύει όλα αυτά που αισθάνονται και σκέφτονται, όλα αυτά που θα ήθελαν να μοιραστούν ωστόσο, είναι πολύ επικίνδυνο για να το κάνουν, με το ρίσκο παρ' όλα ταύτα να αξίζει. Είναι το τεχνούργημα ενός παρελθόντος που κοντεύει να ξεχαστεί και κανένας δεν μπορεί να τους το αποσπάσει. Είναι μια ιστορία αγάπης που οι ταξικές διαφορές, μοιάζουν να ωχριούν μπροστά σε όσα έχουν να αντιμετωπίσουν οι επίδοξοι εραστές. Δεν μιλάμε για μια σχέση που αντιτίθεται στα θέλω μιας οικογένειας αλλά, στα πρέπει που επιβάλλει η ίδια η κοινωνία και που αν δεν προνοήσει να προφυλάξει, μπορεί να προκαλέσει τόσο μεγάλο ρήγμα στις βάσεις της ώστε σταδιακά να αρχίσει η κατάρρευση.

Ο καταδικασμένος όμως έρωτας των δύο νέων δεν είναι το βασικό θέμα που θέλει να θίξει η συγγραφέας. Είναι απλά το μέσο μέσα από το οποίο μπορεί να αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνώστη. Κάνει την επιλογή αυτή προκειμένου να μας οδηγήσει στην ταύτιση με τους χαρακτήρες έτσι ώστε να βιώσουμε ολοκληρωτικά και βαθιά μέσα μας, την τραγικότητας αυτής της φαινομενικά άψογης κοινωνίας. Γιατί όταν ο άνθρωπος θυσιάζει την βούλησή του προς χάριν μιας δήθεν εξέλιξης, το μόνο που πετυχαίνει στην πραγματικότητα δεν είναι το να κάνει τη ζωή του καλύτερη αλλά αντίθετα, να την καταδικάσει σε έναν αδυσώπητο έλεγχο που είναι πέραν από τις δυνάμεις του να περιορίσει. Και όσο η εξέλιξη προχωράει, τόσο η ελευθερία στερείται με τους κατοίκους αυτής της ουτοπικής κοινωνίας, να είναι πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι όπου κάποιος παίζει για λογαριασμό τους, ελέγχοντας τις αναμνήσεις, τις μνήμες, την πορεία τους μέσα στη ζωή οδεύοντας προς τον θάνατο, ακόμα και τα ίδια τους τα συναισθήματα. Και φυσικά, όλα αυτά δεν γίνονται για το καλό των πολιτών. Υπάρχουν απώτεροι σκοποί, στατιστικά που πρέπει να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν, μυστικά που πρέπει να μείνουν κρυμμένα και καταστάσεις που πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο με όποιο κόστος.

Με πιο απλά λόγια, το "Ταίρι" είναι ένα φουτουριστικό παραμύθι, ένα δυστοπικό δράμα που προσπαθεί να ρίξει μια ματιά στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, μια δυνατή, ρομαντική ιστορία αγάπης που θυμίζει κάτι απλά κλασσικά μυθιστορήματα μιας άλλης εποχής. Η Condie αφήνει τους πρωταγωνιστές της να μιλήσουν αντί γι' αυτήν και μέσα από το εσωτερικό τους δράμα, από την θλίψη, την ανάγκη και την επιθυμία τους, να εκφράσουν μια αλήθεια που ξεπερνάει όλες τις άλλες. Την αλήθεια της ψυχής που δεν γεννήθηκε για να υπακούει και να ακολουθεί κανόνες και πρέπει που άλλοι της επιβάλλουν. Της ψυχής που δεν επιλέγει αβρή να ακολουθήσει ένα προκαθορισμένο μονοπάτι, στεγνή από πόθους και συναισθήματα, περνώντας μια ζωή τετριμμένη, προκαθορισμένη, εξυπηρετώντας χωρίς την έγκρισή της, τους σκοπούς άλλων, που μπορεί να βρίσκονται πιο ψηλά από την ίδια θεωρώντας ότι μπορούν να ελέγχουν τα πάντα. Μιλάει για την τραγικότητα πίσω από μια τέτοια ελεγχόμενη πραγματικότητα που ειλικρινά, δεν θα ήθελα να ζήσω αλλά θέλω απελπισμένα να μάθω την συνέχεια ενός αγώνα προς την ελευθερία που μόλις φαίνεται να προβάλει στον ορίζοντα.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ally Condie
Μεταφραστής: Τριαδά Πηνελόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 384
ISBN: 978-960-6665-71-4