Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η μάγισσα Ravenna παντρεύεται και σκοτώνει τον βασιλιά και πατέρα της Χιονάτης, με την ίδια να γίνεται μια σκληρή και δίχως αισθήματα βασίλισσα, φυλακίζοντάς τη νεαρή κοπέλα στο κάστρο της για δέκα ολόκληρα χρόνια.
Όταν η Ravenna αποφασίζει να σκοτώσει τη Χιονάτη προκειμένου να ζήσει για πάντα, η δεύτερη καταφέρνει να δραπετεύσει και καταφύγει στο Σκοτεινό Δάσος.
Η κακιά βασίλισσα θα αναγκάσει έναν τυχοδιώκτη Κυνηγό να την εντοπίσει και να τη φέρει πίσω όμως τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ διαφορετικά απ' όσο η ίδια πιστεύει.

Προσωπική άποψη:
Φέτος, ήταν η χρονιά που το Hollywood στράφηκε στις διασκευές διάσημων παραμυθιών. Μετά την "Κοκκινοσκουφίτσα", ακολούθησε το μάλλον αποτυχημένο "Mirror, Mirror" και τώρα, ήρθε η σειρά της δεύτερης ταινίας με πρωταγωνίστρια την Χιονάτη, σε μια πιο epic θα λέγαμε παραγωγή από την προηγούμενη. Είναι όμως το "Snow White And The Huntsman" μια κινηματογραφική ταινία η οποία αξίζει τον κόπο και τα λεφτά μας; Η απάντηση είναι πως ναι, ιδιαίτερα αν μπούμε στην διαδικασία σύγκρισης με όσες ταινίες προηγήθηκαν αυτής. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες, υπάρχει μια ισορροπία, τόσο στην παραλλαγή του κλασσικού παραμυθιού, όσο και στα μέσα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου αυτή να πάρει σάρκα και οστά, γεγονός που σίγουρα αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες και ταυτόχρονα, πιο ευχάριστες εκπλήξεις αυτής της κινηματογραφικής σεζόν.

Ο Rupert Sanders, στην παρθενική του κινηματογραφική εμφάνιση, πετυχαίνει κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι. Παίρνει στα χέρια του το διασημότερο και πιο αγαπημένο ίσως παραμύθι όλων των εποχών και το κάνει ολότελα δικό του. Δημιουργεί έναν κόσμο ζοφερό και γεμάτο βία, όπου κάθε τι χαρούμενο κι ελπιδοφόρο έχει τυλιχτεί από το σκοτάδι και την παντοκυριαρχία του κακού. Θυμίζοντας κάτι από "Άρχοντα Των Δαχτυλιδιών", ο κόσμος του Sanders περιβάλλεται από μαγεία, στοιχειά, παράξενα πλάσματα που ωστόσο συνοδεύονται από δόσεις ρεαλισμού, κάνοντας το όλο εγχείρημα, πιο ανθρώπινο θα μπορούσαμε να πούμε. Σε αυτό φυσικά συμβάλλουν τα υψηλής τεχνολογίας οπτικοακουστικά μέσα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να δοθεί υλικό υπόσταση σε αυτό το παραμυθένιο όνειρο. Πραγματικά, υπάρχουν σκηνές που είναι τόσο εντυπωσιακές που καταφέρνουν σχεδόν να σου κόψουν την ανάσα με την ομορφιά και την χάρη τους, ασκώντας μια παράξενη γοητεία.

Από 'κει κι έπειτα, ένα ακόμα θετικό στοιχείο στην ταινία του Sanders είναι ο γρήγορος, σταθερά εξελισσόμενες ρυθμός όπου δεν αφήνει κενά στην ιστορία αλλά αντίθετα, την βοηθάει να οδηγηθεί στο φινάλε και την κορύφωση, εύκολα κι αβίαστα, επιτρέποντάς μας στο ενδιάμεσο να γνωρίσουμε νέες πτυχές του κόσμου της Χιονάτης και των συντρόφων της αλλά, και νέους, διαφορετικούς μεταξύ τους χαρακτήρες οι οποίοι πέραν ότι έχουν αρκετό ενδιαφέρον, εκπροσωπούν παράλληλα διαφορετικές κοινωνικές ομάδες του ίδιου πολιτισμού. Βέβαια εδώ εντοπίζεται ένα μικρό πρόβλημα το οποίο έχει να κάνει με την χρησιμότητα των εκάστοτε, συμπληρωματικών ηρώων που προστίθενται στη δράση, των οποίων ο ρόλος δεν είναι πάντοτε ξεκάθαρος και σαφής. Επιπλέον, όσο πλησιάζουμε προς την κορύφωση του δράματος, βασικοί χαρακτήρες όπως ο Κυνηγός, μοιάζουν να υποσκελίζονται, περνώντας σε δεύτερη μοίρα, χάνοντας ως έναν βαθμό την ουσία της παρουσίας τους στην δράση.

Όσον αφορά το ερμηνευτικό κομμάτι, υπάρχουν κάποιες ανισότητες. Η παρουσία της Charlize Theron στο ρόλο της κακιάς βασίλισσας, είναι αν μη τι άλλο καταπέλτης, όχι ότι περιμέναμε κάτι λιγότερο. Προφανώς είναι ένας ρόλος που η ίδια απόλαυσε να υποδύεται, διασκεδάζοντάς το στον μέγιστο βαθμό. Η ταινία είναι ένα ολότελα δικό της show, ερμηνεύοντας με στόμφο και ηθελημένη υπερβολή, μια πραγματικά κακιασμένη και εγωπαθή μάγισσα που κάνει τις τρίχες στο σβέρκο σου να σηκώνονται που ωστόσο, σου επιτρέπει κάτω από την επιφάνεια να διακρίνεις πόσο πληγωμένη και προδομένη αισθάνεται. Στον ρόλο του Κυνηγού ο Hemsworth που καταφέρνει να αποτινάξει τον χαρακτήρα του Thor και να υποδυθεί έναν άνθρωπο ο οποίος ακροβατεί συνεχώς πάνω σε ένα τεντωμένο, συναισθηματικό σκοινί, κινδυνεύοντας να χάσει τον εαυτό του ή να βρει την λύτρωση. Και φτάνουμε στην Kristen Stewart η οποία δυστυχώς, δεν καταφέρνει να αποτινάξει από πάνω της την κινηματογραφική Bella του "Twilight Saga", περιφερόμενη συνεχώς με ένα χαμένο ύφος απελπισίας το οποίο δεν ταιριάζει στην δυναμική Χιονάτη που η ταινία έχει σκοπό να πλασάρει. Το γεγονός δε ότι βρίσκεται στο πλευρό της Theron κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα γι' αυτήν καθώς, ούτε πιο όμορφη είναι στο τέλος-τέλος από την Theron και σαφέστατα, δεν έχει σε καμία περίπτωση την δικιά της ερμηνευτική δεινότητα.

Ολοκληρώνοντας, φτάνουμε στο εξής συμπέρασμα. Ο Sanders, στην πρώτη του αυτή ταινία, κάνει πραγματικά ότι καλύτερο μπορεί. Η ταινία χαρακτηρίζεται από μερικές, ομολογουμένως μεγαλειώδεις σκηνές, έστω κι αν δεν αποτελούν το ολοκληρωτικό σύνολο της παραγωγής. Ο φανταστικός του κόσμος είναι σκοτεινός και γοητευτικός, μεταδίδει ακριβώς το κλίμα δυναστείας που έχει επιβάλλει η κακιά βασίλισσα και μάλιστα, καταφέρνει αρκετές φορές να γίνει ιδιαίτερα απειλητικό. Ίσως με μια διαφορετική διανομή ρόλων, ιδιαίτερα στους ρόλους της Χιονάτης και του πρίγκιπα William, τα πράγματα να ήταν ακόμα καλύτερα να μπορούσαμε να μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα blockbuster της χρονιάς. Παρ' όλα ταύτα, "Η Χιονάτη Και Ο Κυνηγός", είναι μια αξιόλογη προσπάθεια που κερδίζει την συμπάθειάς μας και κατά την διάρκεια της θέασής της καταφέρνει να μας καθηλώσει, διατηρώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μας μέχρι το δυνατό φινάλε της. Σίγουρα, αξίζει τον κόπο και τον χρόνο σας.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Χιονάτη Και Ο Κυνηγός
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Rupert Sanders
Πρωταγωνιστές: Kristen Stewart, Chris Hemsworth, Charlize Theron, Ian McShane, Sam Claflin, Toby Jones, Bob Hoskins, Eddie Marsan, Sam Spruell, Vincent Regan, Nick Frost, Ray Winstone, Jamie Blackley, Johnny Harris, Brian Gleeson, Noah Huntley, Liberty Ross, Lily Cole
Παραγωγή: 2012
Διάρκεια: 127'

Επίσημο site: