Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένα μικρό αγόρι ανακαλύπτει ότι έχει υπερφυσικές δυνάμεις και ότι δεν προέρχεται από τη Γη. Ως νεαρός, θα ξεκινήσει μια εντυπωσιακή περιπέτεια, αναζητώντας τις ρίζες του και την αποστολή του σ’ αυτό τον κόσμο.
Αν όμως, θέλει να σώσει τον κόσμο από τον αφανισμό και να αποτελέσει το σύμβολο της ελπίδας για την ανθρωπότητα, θα πρέπει να αφήσει τον ήρωα που κρύβει μέσα του να λάμψει.

Προσωπική άποψη:
Μία από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες της χρονιάς που πέρασε, αναμφίβολα, ήταν το "Man Of Steel" ή πιο απλά, η νέα ταινία με θέμα τον διάσημο και μη εξαιρετέο, Superman. Ο ήρωας που μεγάλωσε γενιές και γενιές και η ιστορία του οποίου, ίσως να έχει μεταφερθεί στον κινηματογράφο όσο λίγες, επέστρεψε, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια θα λέγαμε, να αναβιώσει ο θρύλος του το 2006. Ναι, αυτή, είναι μια στιγμή της μεγάλης οθόνης που πολλοί θέλουν να ξεχάσουν. Ο Superman, λοιπόν, επανήλθε δριμύτερος το 2013, ταξιδεύοντάς μας στο μακρινό παρελθόν του, επιτρέποντάς μας για πρώτη φορά να εξερευνήσουμε ουσιαστικά τις ρίζες και τις καταβολές του, αλλά και το πως κατέληξε ο υπερήρωας που τόσο αγαπήθηκε. Και ναι, μετά από δεκαετίες, επανέρχεται χωρίς να φοράει το σώβρακο πάνω από το παντελόνι του, κάτι που μπορεί να θεωρείτε άσχετο προς σχολιασμό, ωστόσο, σε προσωπικό πάντα επίπεδο, απέτρεψε την κακοποίηση των οφθαλμών μου, για ακόμα μια φορά.

 Η ταινία ξεκινάει και εμείς, βρισκόμαστε στον πλανήτη Κρύπτον ο οποίος, βρίσκεται λίγο πριν από τον αφανισμό του, αφού οι κάτοικοί του, όπως συνηθίζουν να κάνουν τα νοήμον όντα που σέβονται τον εαυτό του, τον έχουν οδηγήσει στα όριά του. Ο επιστήμονας Jor-El μαζί με τη γυναίκα του, παίρνουν τη δύσκολη απόφαση να στείλουν το νεογέννητο γιο τους στον πλανήτη Γη, όχι μόνο για να επιβιώσει ο ίδιος, αλλά για να έχει το γένος του μια πιθανότητα να αναβιώσει στο μέλλον. Μεγαλώνοντας το αγόρι, ονόματι Κλαρκ, ξέρει πως είναι διαφορετικός από τους άλλους, προσπαθώντας μια ζωή να κρύψει τις ικανότητές του. Αποφασισμένος να ανακαλύψει ποιος είναι, ξεκινάει ένα ταξίδι που θα τον φέρει αντιμέτωπο με την αλήθεια, αλλά και με έναν εχθρό που ποτέ δεν θα φανταζόταν και ο οποίος, απειλεί με αφανισμό την Γη και τους κατοίκους της, αφού μοναδικός του σκοπός είναι να αναγεννηθεί ο Κρύπτον, όποιο κι αν είναι το κόστος.

Το ότι ο Nolan άλλαξε τους κανόνες των ταινιών βασισμένες στα comics υπερηρώων, είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο. Ότι έχει επηρεάσει πολλούς δημιουργούς, είναι επίσης μια πραγματικότητα. Όταν όμως το σκοτεινό όραμα του Nolan συναντάει την ιδιαίτερη αισθητική του Snyder, το πράγμα, όχι μόνο περιπλέκεται, αλλά έχουμε μια συνταγή η οποία, δεν θα λέγαμε ότι είναι απολαυστική, αλλά αντίθετα, βαβουριάρικη και κουραστική. Ναι μεν τα οπτικοακουστικά εφέ είναι άκρως εντυπωσιακά, ναι μεν το δεύτερο μισό της ταινίας είναι πλημμυρισμένο από σκηνές δράσης, αλλά ενώ όλα αυτά θα έπρεπε να σου κόβουν την ανάσα, σου προκαλούν πονοκέφαλο, σε κάνουν να κουράζεσαι και τελικά, όχι μόνο να μην μπορείς να παρακολουθήσεις, αλλά να προσεύχεσαι το τέλος, να έρθει μια ώρα αρχύτερα. Και πριν βιαστείτε να μου πείτε ότι ήταν blockbuster και τι περίμενα, θα σας πως ότι το ξέρω και μάλιστα καλά, αλλά κακά τα ψέματα, περίμενα και μια κάποια ανάπτυξη χαρακτήρων, μια εμβάνθυση σε αυτούς κι αν θέλετε να κατηγορήσετε κάποιον, στρέψτε τα βέλη σας στον Nolan που με έκανε να έχω μεγάλες προσδοκίες, ή στον David S. Goyer και το ανύπαρκτο σενάριό του που απευθύνεται σε τρίχρονα.

Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω πως ο Henry Cavill, ίσως και να ήταν πράγματι η ιδανικότερη επιλογή για τον ρόλο του Superman. Και όχι, δεν το λέω αυτό απλά και μόνο γιατί είναι ωραίος -που είναι εξαιρετικά ωραίος-, αλλά γιατί έχει το φιζίκ που απαιτείται για έναν ρόλο σαν κι αυτό, ενώ παράλληλα, με το κάκιστο σενάριο που είχε στα χέρια του και τις αλλοπρόσαλλες σκηνοθετικές οδηγίες, μας έδωσε μια στιβαρή όσο γινόταν ερμηνεία. Επίσης, οφείλω να ομολογήσω πως συνολικά το cast ήταν πολύ καλό, με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου να παρελάζουν από την οθόνη μας, έστω και ως κομπάρσοι, με τους Costner και Lane να κάνουν τη διαφορά, ενώ αξιοπρεπέστατος ήταν και ο Crowe ως Jor-El ενώ, ναι, είδα και σε μια ταινία την Adams και συνειδητοποίησα πως όταν δεν υποδύεται τη χαζή, είναι εξαιρετική. Η μοναδική μου ένσταση έχει να κάνει με τους κακούς και λίγο περισσότερο, με τον χαρακτήρα του Shannon. Χάρηκα που τον είδα σε κάτι διαφορετικό, όμως δεν υπήρχε η σεναριακή ανάπτυξη χαρακτήρα που θα απαιτούσαν οι περιστάσεις, προκειμένου να κάνει πραγματικά και ουσιαστικά τη διαφορά.

Λοιπόν... η ταινία, με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν είμαι σίγουρη αν μου άρεσε ή όχι! Ή μάλλον, όχι, δεν μου άρεσε, αλλά σε καμία περίπτωση, δεν είναι και για τα σκουπίδια. Απλά, δεν είναι αυτό που περιμέναμε και σίγουρα, δεν είναι αυτό που θα μπορούσε να είναι. Ναι, είναι blockbuserιά του κερατά, αλλά ακόμα και σε αυτό το είδος, υπάρχουν κάποια όρια που ειδικά στις μέρες μας, και με τα standards που έχουν θεσπίσει άλλες ταινίες του είδους, δεν θα έπρεπε να ξεπερνιούνται. Πολύ καλή ιδέα, η οποία όμως έμεινε στην επιφάνεια των γεγονότων και δεν εμβάθυνε σε αυτά, έτσι ώστε να μας δώσει κάτι το πραγματικά διαφορετικό. Με πολλή φασαρία, πολλή ηχορύπανση, πολλή βαβούρα, πολύ μελόδραμα και παραπάνω δακρύβρεχτες σκηνές απ' όσες μπορεί ν' αντέξει το σύστημα ενός σινεφίλ της κατηγορίας, αλλά με καλές κατά τ' άλλα προθέσεις, το "Man Of Steel" είναι μια άνιση στα σημεία της ταινία, η οποία δεν θα σας κάνει να μετανιώσετε που την είδατε, αλλά δεν είναι και αυτό που θα μπορούσατε και σίγουρα θα περιμένατε.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Άνθρωπος Από Ατσάλι
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Zack Snyder
Πρωταγωνιστές: Henry Cavill, Amy Adams, Russell Crowe, Michael Shannon, Kevin Costner, Diane Lane, Laurence Fishburne, Christopher Meloni, Antje Traue, Ayelet Zurer, Harry Lennix, Richard Schiff, Jadin Gould, Michael Kelly, Dylan Sprayberry, Cooper Timberline
Παραγωγή: 2013
Διάρκεια: 143'

Επίσημο site: