Ναι, είναι γεγονός! Έπειτα από 7 seasons το "True Blood" έκλεισε τον τηλεοπτικό του κύκλο και τα καλοκαίρια που θα έρθουν, δεν θα μας κρατάει συντροφιά τα βράδια της Κυριακής. Είμαι βέβαιη πως το συγκεκριμένο γεγονός, τουλάχιστον τους περισσότερους από εσάς, σας ανακουφίζει αφού η αλήθεια είναι πως η σειρά ειδικά κατά την διάρκεια της 5ης season, πήρε την κάτω βόλτα, κάνοντας μια φιλότιμη αλλά όχι αρκετά ικανοποιητική προσπάθεια, να πάρει τα πάνω της κατά την διάρκεια της 6ης. Μάλιστα, για όσους δεν το θυμούνται, ήμουν από τους ανθρώπους εκείνους που είχαν κράξει στεγνά την 5η season και που, μάλλον, δεν είχα καταφέρει παρά που προσπάθησα, να βρω τίποτα το θετικό να πω. Τι συνέβη, όμως, φέτος; Κατάφερε η Sookie και η παρέα της να μας προσφέρουν, αν όχι ένα εντυπωσιακό, ένα ικανοποιητικό φινάλε; Θέλω να τονίσω πως το κείμενο περιέχει spoilers οπότε η ανάγνωσή του, γίνεται καθαρά με δική σας ευθύνη.
ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΤΗΝ 7η SEASON:
Στο τέλος της 6ης season, είχαμε αφήσει την Sookie, ένα μάτσο βρικόλακες κι άλλο ένα μάτσο ανθρώπους -με τα δύο στρατόπεδα να έχουν κάνει ανακωχή προκειμένου να επιβιώσουν δεδομένων των νέων συνθηκών-, να προσπαθούν ν΄αντιμετωπίσουν μια επίθεση μολυσμένων από την θανάσιμη για εκείνους Ηπατίτιδα, οι οποίοι πλέον δεν έχουν μέτρο κι όρια, αφανίζοντάς στο πέρασμά τους ολόκληρες πόλεις. Η επίθεση αφήνει πολλά θύματα πίσω της, καθιστά ξεκάθαρο και πέραν πάσης αμφιβολίας πως κανείς και πουθενά δεν είναι ασφαλής και πως πρέπει να παρθούν δραστικά μέσα και άμεσες αποφάσεις. Οι κάτοικοι της πόλης χωρίζονται σε στρατόπεδα, την ίδια ώρα που η Sookie θέλει να βοηθήσει τους πάντες -με αρκετούς από αυτούς να πιστεύουν πως εκείνη φταίει για τα δεινά της πόλης τους-, η Pam βρίσκει τον Eric που έχει νοσήσει κι επιστρέφουν μαζί στην Αμερική ψάχνοντας την Sarah για να 5την σκοτώσουν αλλά ανακαλύπτουν πως είναι το αντίδοτο για την ασθένεια που θερίζει τον πλανήτη κι έχει οδηγήσει σε φρενίτιδα, ενώ κι ο Bill νοσεί με τη σειρά του, με τον ιό μάλιστα να εξελίσσεται με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς απ' ότι στον μέσω βρικόλακα.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ:

- Η σχέση μεταξύ Sookie και Alcide δεν μας εξέπληξε ιδιαίτερα, παρά που στα βιβλία είναι ο μόνος που δεν το κάνει ποτέ μαζί της, αλλά ο θάνατός του ήταν μια έκπληξη για μένα. Βέβαια, εξυπηρέτησε άλλους, απώτερους σκοπούς, όπως το να επιτρέψει στην Sookie να ξαναπέσει στην αγκαλιά του Bill συνειδητοποιώντας πως η πρώτη αγάπη δεν ξεχνιέται και ίσως, δεν ξεπερνιέται ποτέ.
- Μπορεί να αντιπαθούσα την Tara, αλλά ο θάνατός της με σόκαρε καθώς δεν τον περίμενα, όχι έτσι όπως έγινε, τουλάχιστον, και σίγουρα όχι στο πρώτο επεισόδιο της σειράς. Ήταν μια καλή ανατροπή, που υποκίνησε πολλούς χαρακτήρες να ξεδιπλώσουν πράγματα σε συναισθηματικό επίπεδο, κι αν και λίγο κουλό, το μεταθανάτιο storyline της μου άρεσε και ήταν μια ευχάριστη ανάπαυλα μέσα στον ευρύτερο κακό χαμό που επικρατούσε.

- Μου άρεσαν τα διλήμματα με τα οποία βρέθηκε αντιμέτωπη η Sookie. Διλήμματα συναισθηματικά και ηθικά που οδήγησαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σε αποφάσεις που μόνο εύκολες δεν ήταν. Σε αποφάσεις που σχετίζονταν άμεσα με τη ζωή και το θάνατο. Και ναι, είναι απίστευτο, αλλά με συγκίνησε η μουλάρα, όχι μόνο εξαιτίας της εξέλιξης της σχέσης της με τον Bill, τον οποίο συνειδητοποίησε επιτέλους πως ποτέ δεν ξεπέρασε και ποτέ δεν έπαψε ν΄αγαπάει, αλλά κι εξαιτίας της τραγικότητας του τέλους τους, ένα τέλος για εκείνον που θα σήμαινε μια νέα αρχή για εκείνη.
- Παρά που και φέτος τα επεισόδια αντί για 12 ήταν 10, όπως ακριβώς συνέβη και πέρσι, οι
δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν έμεινα παραπονεμένοι. Ο καθένας από αυτούς πήρε το χρόνο που του αναλογούσε και ο κύκλος του, έκλεισε και μάλιστα όχι πρόχειρα, αλλά ολοκληρωμένα και χαρίζοντάς του ένα φινάλε ιδανικό.
- Ότι ο Hoyt επέστρεψε ήταν κι αυτό μια έκπληξη, αλλά η μεγαλύτερη ήταν πως ξαναέσμιξε με την Jessica και τα ξαναβρήκε με τον Jason. Είναι η απόδειξη του ότι ακόμα κι αν μπορούσες μαγικά να σβήσεις τις μνήμες σου, δεν μπορείς να καθορίσεις το συναίσθημά σου, ούτε μπορείς ν' αλλάξεις την καρδιά σου και το πως αυτή χτυπά. Και καμιά φορά χρειάζεται να ωριμάσεις για να μπορέσεις να αναγνωρίσεις αυτό που έχεις ανάγκη και να το εκτιμήσεις.
- Το τέλος ήταν... συγκινητικό και γλυκανάλατο την ίδια στιγμή. Ο θάνατος του Bill ήταν μαχαιριά στην καρδιά, ειδικά επειδή αποτελεί θυσία για την ευτυχία της Sookie. Η υπερβολική ευτυχία των υπολοίπων είναι... αυτό... υπερβολική, αλλά μετά από τόσα χρόνια που τους έβγαλαν την Παναγία και πέρασαν του Χριστού τα Πάθη, ίσως και να το άξιζαν τελικά.
- Το καλύτερο το άφησα τελευταίο! Η Sarah... Θεέ μου! Το πόσο χάρηκα με το ότι κατέληξε τρελή, κυνηγημένη και αιώνιο θύμα στα χέρια του Eric, δε λέγεται. Είναι η απόλυτη απόδειξη πως όσα κάνεις, τα βρίσκεις μπροστά σου και πως είτε πιστεύεις στο Θεό είτε όχι, υπάρχει μια ανώτερη δικαιοσύνη που θα σου δώσει αυτό που αξίζεις.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Ανάμεικτα συναισθήματα, ακριβώς όπως αυτά που μου προκάλεσε η εν λόγω σειρά τόσα χρόνια τώρα. Δεν ήταν όλες τις οι στιγμές καλές, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως έχουμε περάσει μαζί, εκτός από τις κακές εμπειρίες, κι εκείνες που ήταν όμορφες, αιματηρές, γοητευτικές, τρομακτικές, συναισθηματικές. Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω την 4η season, μακάρι να μπορούσε να διαγράψω -έστω από τη μνήμη μου- την 5η, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα απ' όλα αυτά. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ομολογήσω πως το "True Blood" στο σύνολο της πορείας του, αποδείχθηκε μια σειρά που ήταν ή του ύψους ή του βάθους. Και τελικά, ίσως γι' αυτό ν' αγαπήθηκε τόσο, επειδή ήταν ή καλή ή κακή, ποτέ μέτρια. Κανείς δεν συμπαθεί τους μέτριους! Όσο για την 7η, με ικανοποίησε, μου έδωσε όσα ήθελα, όσα μου είχαν λείψει και κυρίως, ενεργοποίησε μέσα μου το συναίσθημα και για ένα series finale αυτό είναι το πιο σημαντικό, ειδικά όταν δε γίνεται με μελούρες.
8 Σχόλια:
Καλά όλα, αλλά ήταν τρόπος αυτός να πεθάνει ο Μπιλ. Είναι δυνατόν τόσο μπιχλοαίμα!!!!! Δεν το πίστευα όταν το έβλεπα, ειλικρινά. Μετά από αυτό, όποια αγάπη κι αν είχε για τον Μπιλ έκανε περίπατο. Το μόνο καλό είναι πως δε θα ξαναδούμε την ατάλαντη να ερμηνεύει....γκουχου γκουχου ερμηνεύει....λέμε τώρα!
@ Μαράκι, δεν είναι ακριβώς ατάλαντη. Απλά θεωρώ πως προσέγγισαν εντελώς λάθος τον ρόλο της Sookie από την αρχή σχεδόν.
Πάντως ok... μπίχλα ξε-μπίχλα, η καρδιά μου μάτωσε! :p
και ημουν τοσο σιγουρη οτι θα πεθαινε ο αλλος...χαχ κριμα τον Μπιλακο..ανυπομονω να δω ολη την σεζον ωστε να δω ζωντανα οσα εγραψες να πω μονο οτι χαρικα με τον θανατο του λυκου..ε δεν τον ηθελα να ειναι με την Σουκη πως να το κανω..
Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι κατηγορία Άρης Μαλτέζος :-P
@ Έλα βρε Μπακάρα... όχι και τόσο χάλια! :P
@ Evi, δεν σχολιάζω τίποτα ακόμα. Θέλω να το δεις όλο έτσι ώστε να έχεις ολοκληρωμένη άποψη και μετά να το αναλύσουμε! ;)
και επιτελους τελειωσα την σεζον μολις χθες και γραφω αποψη για το πως μου φανηκε...λοιπον πρωτον μου φανηκε λιγο...ενω αλλες σεζον χαλια..που δεν βλεποντουσταν λεμε ανυπομονουσα να τελειωσουν..αυτη η σεζον αν και δεν τρελαθηκα με το πρωτο επεισοδιο,γινοταν ολο και πιο ενδιαφερον...νομιζω πως ειναι η μοναδικη σεζον που η Σουκη επαιξε καλα...και δεν λεω λογω του οτι θα εχανε τον Μπιλ κλπ..επαιξε γενικα καλυτερα εβγαλε ενα συναισθημα που τοσα χρονια ηταν μια παγωμενη σταθερη μουρη με αραια δοντια..χαρηκα πολυ που ο Χοιτ εγινε δυναμικος και σκοτωσε την βαμπιρογκομενα μουρλη του Τζεισον..απο την μια καλα εκανε ο Μπιλ και αποφασισε πως εφοσον αγαπαει την Σουκη το καλυτερο που εχει νακανει ειναι να πεθανει ωστε να ζησει μια φυσιολογικη ζωη.,..απο την αλλη εφοσον αγαπιουνται γιατι να το αφηνουν ετσι..αμ στο τελος με χαλασε ..μας δειχνει την Σουκη με μια κοιλια ως εκει..που δεν ξερουμε με ποιον το εκανε..το γυρισα τρεις φορες πισω μηπως εχασα την φατσα του αλλα δεν..δηλαδη ολοκληρο διαλογο μας εδειξαν με Νιουλη και τον πεθαμενο πρωην και δεν μας εδειξαν -εφοσον περασαν τα χρονια -ποιον βρηκε ποιον παντρευτηκε και εμεινε εγκυος κλπ?οχι δεν το δεχομαι..κατα αλλα επειδη καπου αλλου διαβαζα σχολια τυπου τι κανανε τραπεζι κλπ στο τελος..καλα κανανε..τα χρονια περασαν και οι ζωες τους προχωρησαν,,,εχω να πω ακομα οτι επιτελουςςς δωσανε αυτο που του αξιζει του Ερικ αντε γιατι πολυ τον ειχαν ριξει για χαρη του Μπιλ..καλαα η καλυτερη σκηνη απο ολα????οταν επιτελους ειπε στην εργαζομενη του οτι μπορει επιτελους να κανει σεξ μαζι του..η καλυτερη σκηνη ever μικρη μεν αλλα πεθανα στο γελιο...το οτι εμφανιστηκε η Ταρα με αυτο τον τροπο μου αρεσε πολυ και σαν συηναισθημα με το οσα εγιναν και σαν οτι εμφανιστηκε φυσιολογικα και οχι σαν τυπου..vampires diaries ..θεε μοιυ τι θα δουμε εκει φετος...γενικα μου αρεσε πολυ και ναι θα το πω δεν με πειραξε που πεθανε ο Αλσιντ..με χαλαγε κιολας αυτος ο χαρακτηρας..ελπιζω να μην ξεχασα κατι χαχαχα αα ναι..οκ ρε παιδι μου Λαφαγιετ αγαπω...ειναι ο καλυτερος μου..αλλα δεν τρελαθηκα με την σκηνη στο αμαξι..ασε που νομιζα οτι ο Λαφαγιετ ειναι πιο γυναικα ..οχι το βαμπιρ...και δεν εχω θεμα προς θεου αλλα δεν εγινε και με τον πιο ρομαντικο τροπο..ειμαι του ρομαντικου..ξανφικα εκει μεσα στο αμαξι νταπα ντουπα...οχι οτι η σειρα απο την αρχη ηταν του ρομαντικου χαχα αλλα καπως μου ρθε..αυτα...
@ Evi, ήταν ομολογουμένως μια αρκετά καλή χρονιά, αριστούργημα θα έλαγα, αν σκεφτώ τις προηγούμενες και ειδικά την 5η! :P
Αν ο Bill ζούσε, δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει μια φυσιολογική ζωή, ούτε αυτός, ούτε και η Σούκι. Εκείνη θα γερνούσε χωρίς να έχει πραγματοποιήσει τα όνειρά της κι εκείνος θα κατέληγε ν' αυτοκτονήσει επειδή δεν θα άντεχε την απώλεια.
Ok... με τον Eric, το ξεπέταξαν το story, αλλά όντως εκεί με την Ginger, γέλασα πολύ.
Δημοσίευση σχολίου