Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Οι αντιστάσεις έχουν καταρρεύσει και ο έρωτας έχει τώρα το πάνω χέρι, καθώς ο καθηγητής Γκάμπριελ Έμερσον και η πρώην φοιτήτριά του, Τζούλια Μίτσελ, καλλιεργούν την παθιασμένη αλλά επικίνδυνη σχέση τους εξερευνώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Σε ένα ρομαντικό ταξίδι στην Ιταλία, ο Γκάμπριελ μυεί την αγαπημένη του στις αισθησιακές απολαύσεις της σάρκας και στην απερίγραπτη έκσταση του έρωτα.
Ωστόσο, όταν επιστρέφουν στο Τορόντο, η ευτυχία τους απειλείται από φοιτητές που συνωμοτούν εναντίον τους, από τα πολιτικά παιχνίδια στα παρασκήνια της ακαδημαϊκής ζωής, αλλά και από έναν παλιό έρωτα που αποδεικνύεται φθονερός και μνησίκακος. Όταν ο Γκάμπριελ κληθεί να αντιμετωπίσει τη διοίκηση του πανεπιστημίου, θα έχει άραγε μια μοίρα όμοια με του Δάντη ή θα παλέψει ώστε να κρατήσει την Τζούλια, τη δική του Βεατρίκη, για πάντα κοντά του;
Προσωπική άποψη:
Το να διαβάσω το πρώτο βιβλίο της σειράς "Σκοτεινός άγγελος", ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ειλικρινά, δεν έχω δυσκολευτεί με την ανάγνωση άλλων βιβλίων, που ήταν "δύσκολα" στον πυρήνα τους, και με δυσκόλεψε το συγκεκριμένο. Απλά, δεν το χωρούσε ο νους μου. Βέβαια, το καλό σε όλα αυτά ήταν πως οι απόψεις γνωστών και φίλων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν παρόμοιες με την δικιά μου, οπότε εφησυχάστηκα, όσον αφορά την πνευματική μου υγεία μου. Προφανώς, δεν έχω εγώ το πρόβλημα, αλλά το ίδιο το βιβλίο. Και όχι, δεν έχει να κάνει με το είδος στο οποίο υπάγεται, το οποίο έχω αποδείξει πάμπολλες φορές στο παρελθόν πως αγαπάω, παρακολουθώ και διαβάζω φανατικά. Έχει να κάνει με το ότι τόσο ο Γκάμπριελ όσο και η Τζούλια, δεν κατάφεραν να με κερδίσουν με την ιστορία τους, ούτε αυτή τη φορά.
Ο Γκάμπριελ δεν άντεξε και υπέκυψε στα κάλλη της Τζούλια, αφού πρώτα βασάνισε και τους ίδιους του και μαζί μαζί μ' αυτούς κι εμάς. Τώρα πια, η σχέση τους, έχει περάσει στο επόμενο στάδιο και ένα ρομαντικό ταξίδι στην Ιταλία επισφραγίζει τον έρωτά τους, με τον Γκάμπριελ να παραδίδει ταχύρρυθμα σεξουαλικά μαθήματα απελευθέρωσης στην Τζούλια. Επιστρέφοντας, όμως, στο Τορόντο, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα έκρυθμη κι επικίνδυνη. Οι φοιτητές, που δεν είναι ντουγάνια κι έχουν καταλάβει τι συμβαίνει, τους έχουν βάλει στο στόχαστρο με αποτέλεσμα ο Γκάμπριελ να καλείται να περάσει πειθαρχικό, την ίδια ώρα που μια πρώην του απειλεί την ευτυχία τους με τον δικό της τρόπο, για να καταλήξουν τελικά να μπλεχτούν σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο θα πρέπει να παλέψουν για να ξεφύγουν και να ξεμπλέξουν.
Το είχα καταλάβει από την "Κόλαση του Γκάμπριελ" πως αυτή η σειρά δεν είναι για μένα. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να δεθώ με τους πρωταγωνιστές και αυτό δεν άλλαξε με το δεύτερο βιβλίο. Η σχέση τους είναι τόσο άνευρη που πολύ απλά, δεν καταφέρνουν να με πείσουν για το συναίσθημα, την επιθυμία, το πάθος τους. Φυσικά, αυτό, είναι ευθύνη του συγγραφέα, αλλά δεν παύει οι χαρακτήρες του να είναι άχρωμοι, άγευστοι και αδιάφοροι. Επιπλέον, αναλώνονται σε ηλίθιες καταστάσεις και φλύαρες συζητήσεις που όχι απλά θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει, αλλά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης, εκτός του να κουράσουν τον αναγνώστη, πράγμα που επιτυγχάνουν με πολύ μεγάλη επιτυχία. Καμία έκπληξη, καμία συναισθηματική ένταση, καμία κορύφωση. Όταν μιλάμε για ένα βιβλίο που ο έρωτας θα έπρεπε να κυριαρχεί, τι γίνεται όταν αυτός δεν σε πείθει;
Το μόνο θετικό στοιχείο αυτού του βιβλίου σε σχέση με το πρώτο, είναι το μέγεθός του, καθώς μέτρησα 200 σελίδες λιγότερες, κάτι που αποτελεί όσο να 'ναι, μια παρηγοριά. Αλλά από 'κει κι έπειτα... το χάος, για ακόμα μια φορά. Δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα του συγγραφέα αλλά, ειλικρινά, όταν είσαι τόσο πουριτανός, επιλέγεις να γράψεις κάτι άλλο, όχι ένα ερωτικό μυθιστόρημα. Και όχι, αυτό δεν έχει να κάνει με την ποσότητα του σεξ, αλλά με την ποιότητά του. Το κυριότερο, όμως, έχει να κάνει με την ποιότητα της ερωτικής ιστορίας που αφηγείσαι, αλλά και το πως την αποτυπώνεις στο χαρτί. Δυστυχώς, παρά που προσπάθησε να χτίσει μια ενδιαφέρουσα πλοκή, δεν τα κατάφερε. Καταφεύγοντας σε φτηνά κόλπα που είναι εντελώς προβλέψιμα, μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα που ξέρεις την αρχή, τη μέση και το τέλος του, με το που θα το πάρεις στα χέρια σου. Ελπίζω -κι εύχομαι- στο τρίτο βιβλίο, που δεν αποτελεί μέρος της fanfiction εκδοχής, τα πράγματα να βελτιωθούν.
Βαθμολογία 4/10
Οι αντιστάσεις έχουν καταρρεύσει και ο έρωτας έχει τώρα το πάνω χέρι, καθώς ο καθηγητής Γκάμπριελ Έμερσον και η πρώην φοιτήτριά του, Τζούλια Μίτσελ, καλλιεργούν την παθιασμένη αλλά επικίνδυνη σχέση τους εξερευνώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου. Σε ένα ρομαντικό ταξίδι στην Ιταλία, ο Γκάμπριελ μυεί την αγαπημένη του στις αισθησιακές απολαύσεις της σάρκας και στην απερίγραπτη έκσταση του έρωτα.
Ωστόσο, όταν επιστρέφουν στο Τορόντο, η ευτυχία τους απειλείται από φοιτητές που συνωμοτούν εναντίον τους, από τα πολιτικά παιχνίδια στα παρασκήνια της ακαδημαϊκής ζωής, αλλά και από έναν παλιό έρωτα που αποδεικνύεται φθονερός και μνησίκακος. Όταν ο Γκάμπριελ κληθεί να αντιμετωπίσει τη διοίκηση του πανεπιστημίου, θα έχει άραγε μια μοίρα όμοια με του Δάντη ή θα παλέψει ώστε να κρατήσει την Τζούλια, τη δική του Βεατρίκη, για πάντα κοντά του;
Προσωπική άποψη:
Το να διαβάσω το πρώτο βιβλίο της σειράς "Σκοτεινός άγγελος", ήταν από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ειλικρινά, δεν έχω δυσκολευτεί με την ανάγνωση άλλων βιβλίων, που ήταν "δύσκολα" στον πυρήνα τους, και με δυσκόλεψε το συγκεκριμένο. Απλά, δεν το χωρούσε ο νους μου. Βέβαια, το καλό σε όλα αυτά ήταν πως οι απόψεις γνωστών και φίλων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ήταν παρόμοιες με την δικιά μου, οπότε εφησυχάστηκα, όσον αφορά την πνευματική μου υγεία μου. Προφανώς, δεν έχω εγώ το πρόβλημα, αλλά το ίδιο το βιβλίο. Και όχι, δεν έχει να κάνει με το είδος στο οποίο υπάγεται, το οποίο έχω αποδείξει πάμπολλες φορές στο παρελθόν πως αγαπάω, παρακολουθώ και διαβάζω φανατικά. Έχει να κάνει με το ότι τόσο ο Γκάμπριελ όσο και η Τζούλια, δεν κατάφεραν να με κερδίσουν με την ιστορία τους, ούτε αυτή τη φορά.
Ο Γκάμπριελ δεν άντεξε και υπέκυψε στα κάλλη της Τζούλια, αφού πρώτα βασάνισε και τους ίδιους του και μαζί μαζί μ' αυτούς κι εμάς. Τώρα πια, η σχέση τους, έχει περάσει στο επόμενο στάδιο και ένα ρομαντικό ταξίδι στην Ιταλία επισφραγίζει τον έρωτά τους, με τον Γκάμπριελ να παραδίδει ταχύρρυθμα σεξουαλικά μαθήματα απελευθέρωσης στην Τζούλια. Επιστρέφοντας, όμως, στο Τορόντο, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα έκρυθμη κι επικίνδυνη. Οι φοιτητές, που δεν είναι ντουγάνια κι έχουν καταλάβει τι συμβαίνει, τους έχουν βάλει στο στόχαστρο με αποτέλεσμα ο Γκάμπριελ να καλείται να περάσει πειθαρχικό, την ίδια ώρα που μια πρώην του απειλεί την ευτυχία τους με τον δικό της τρόπο, για να καταλήξουν τελικά να μπλεχτούν σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο θα πρέπει να παλέψουν για να ξεφύγουν και να ξεμπλέξουν.
Το είχα καταλάβει από την "Κόλαση του Γκάμπριελ" πως αυτή η σειρά δεν είναι για μένα. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να δεθώ με τους πρωταγωνιστές και αυτό δεν άλλαξε με το δεύτερο βιβλίο. Η σχέση τους είναι τόσο άνευρη που πολύ απλά, δεν καταφέρνουν να με πείσουν για το συναίσθημα, την επιθυμία, το πάθος τους. Φυσικά, αυτό, είναι ευθύνη του συγγραφέα, αλλά δεν παύει οι χαρακτήρες του να είναι άχρωμοι, άγευστοι και αδιάφοροι. Επιπλέον, αναλώνονται σε ηλίθιες καταστάσεις και φλύαρες συζητήσεις που όχι απλά θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει, αλλά που δεν έχουν λόγο ύπαρξης, εκτός του να κουράσουν τον αναγνώστη, πράγμα που επιτυγχάνουν με πολύ μεγάλη επιτυχία. Καμία έκπληξη, καμία συναισθηματική ένταση, καμία κορύφωση. Όταν μιλάμε για ένα βιβλίο που ο έρωτας θα έπρεπε να κυριαρχεί, τι γίνεται όταν αυτός δεν σε πείθει;
Το μόνο θετικό στοιχείο αυτού του βιβλίου σε σχέση με το πρώτο, είναι το μέγεθός του, καθώς μέτρησα 200 σελίδες λιγότερες, κάτι που αποτελεί όσο να 'ναι, μια παρηγοριά. Αλλά από 'κει κι έπειτα... το χάος, για ακόμα μια φορά. Δεν ξέρω ποιο είναι το πρόβλημα του συγγραφέα αλλά, ειλικρινά, όταν είσαι τόσο πουριτανός, επιλέγεις να γράψεις κάτι άλλο, όχι ένα ερωτικό μυθιστόρημα. Και όχι, αυτό δεν έχει να κάνει με την ποσότητα του σεξ, αλλά με την ποιότητά του. Το κυριότερο, όμως, έχει να κάνει με την ποιότητα της ερωτικής ιστορίας που αφηγείσαι, αλλά και το πως την αποτυπώνεις στο χαρτί. Δυστυχώς, παρά που προσπάθησε να χτίσει μια ενδιαφέρουσα πλοκή, δεν τα κατάφερε. Καταφεύγοντας σε φτηνά κόλπα που είναι εντελώς προβλέψιμα, μας προσφέρει ένα μυθιστόρημα που ξέρεις την αρχή, τη μέση και το τέλος του, με το που θα το πάρεις στα χέρια σου. Ελπίζω -κι εύχομαι- στο τρίτο βιβλίο, που δεν αποτελεί μέρος της fanfiction εκδοχής, τα πράγματα να βελτιωθούν.
Βαθμολογία 4/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Sylvain Reynard
Μεταφραστής: Τσιρώνη Έφη
Εκδόσεις: Τουλίπα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 544
ISBN: 978-618-5044-02-2
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου