Δόξα τω Θεώ, έχω έναν αδερφό που ξέρει πολύ καλά τα γούστα μου, και που όταν μου προτείνει κάποια σειρά ή anime για να παρακολουθήσω, δεν υπάρχει περίπτωση να το μετανιώσω που τον άκουσα, κάτι που ελπίζω κι εύχομαι να ισχύει και όταν του κάνω εγώ ανάλογες προτάσεις. Για να μην με έχει πυρπολήσει έως τώρα στο Σύνταγμα δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ή απλά με γράφει στα παλιά του τα παπούτσια, ή δεν έχει παρακολουθήσει κάποια σειρά που να του έχω συστήσει, και να προτιμήσει την λοβοτομή. Ό,τι και να ισχύει, και να για μην συνεχίσω την ακατάπαυστη φλυαρία, η τελευταία του πρόταση ήταν το "Strike the blood", κράζοντάς με επειδή την είχα κατεβάσει εδώ και μήνες αφήνοντάς την να πιάνει χώρο στο pc μου, την οποία και απόλαυσα στο έπακρο.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Strike the Blood", γνωστό και με τον Ιαπωνικό τίτλο "Sutoraiku za Buraddo?" αλλά και με τον εν συντομία τίτλο "SutoBura", είναι Ιαπωνική σειρά light novels των Gakuto Mikumo και Manyako που υπογράφουν το σενάριο και το σχέδιο αντίστοιχα. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε στις 10 Μαΐου 2011 από την ASCII Media Works, με το 13ο τεύχος να κυκλοφορεί στις 10 Ιουνίου 2015, χωρίς η σειρά να έχει ολοκληρωθεί ακόμα. Τα δικαιώματα για την αγγλική γλώσσα έχει αποκτήσει η Yen Press που έχει προγραμματίσει την κυκλοφορία του πρώτου τεύχους για τις 22 Σεπτεμβρίου 2015 και 19 Ιανουαρίου 2016 την κυκλοφορία του δεύτερου. Όσον αφορά το manga, έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του στο τεύχος Ιουνίου 2012 του περιοδικού "Dengeki Daioh" των εκδόσεων ASCII Media Works, με τον πρώτο ολοκληρωμένο τόμο να εκδίδεται στις 15 Δεκεμβρίου 2012. Μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 4 τόμοι, με την σειρά να βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και τον τελευταίο τόμο να έχει ημερομηνία κυκλοφορίας 27 Μαρτίου 2014. Το σενάριο του manga υπογράφει για μία ακόμα φορά ο Gakuto Mikumo ενώ το σχέδιο είναι δια χειρός Tate.

ΤΟ ANIME:
Μια τηλεοπτική μεταφορά του manga πήρε το πράσινο φως, σε συνεργασία των studios Silver Link και Connect, σε σκηνοθεσία Takao Sano και Hideyo Yamamoto, και σενάριο Hiroyuki Yoshino. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται στις 04 Οκτωβρίου 2013 και ολοκληρώθηκε έπειτα από 24 επεισόδια στις 28 Μαρτίου 2014. Στην Ιαπωνία η σειρά προβλήθηκε μέσω των δικτύων AT-X, Tokyo MX, MBS, CBC και BS11, ενώ στις 03 Φεβρουαρίου 2015 η Discotek Media ανακοίνωσε πως απέκτησε τα δικαιώματα για την κυκλοφορία της σειράς σε υποτιτλισμένα DVDs, μέσα στην ίδια χρονιά. Στη Βόρειο Αμερική η σειρά προβλήθηκε μέσω της, ενώ στη Νότια Ασία μέσω του δικτύου Animax Asia.







ΤΟ STORY:
Ο Kojou Akatsuki είναι, φαινομενικά, ένας πολύ συνηθισμένος μαθητής λυκείου. Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική αφού ο Kojou είναι βρικόλας και μάλιστα, ο πιο ισχυρός στον κόσμο, αφού του έχουν κληροδοτηθεί οι δυνάμεις του Τέταρτου Προγόνου. Εξαιτίας των δυνάμεών του αυτών, η Κυβέρνηση στέλνει στο κατόπι του την Yukina Himeragi, μια έφηβη ξιφομάχο Σαμάνο, η οποία θα αναλάβει την επίβλεψη και παρακολούθησή του. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα την Περιοχή των Δαιμόνων της πόλης Itogami, ενός νησιού που φτιάχτηκε από ανθρώπους, στις ακτές της Ιαπωνίας, το οποίο και φιλοξενεί μεγάλο αριθμό τεράτων και πλασμάτων πέρα από κάθε φαντασία. Ο Kojou και η Yukina έρχονται πιο κοντά και φιλικά αισθήματα αναπτύσσονται μεταξύ τους, ενώ μπλέκουν σε συνεχείς περιπέτειες που ξυπνάνε όλο και περισσότερο τις δυνάμεις του Kojou.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Θα ξεκινήσω από το μεγαλύτερο προτέρημα του anime αυτού που δεν είναι άλλο από το art του. Εξαιρετικά καλοδουλεμένο, τόσο στον σχεδιασμό χαρακτήρων, όσο και των σκηνικών που συνοδεύουν την ιστορία, τα οποία είναι ποικίλα και διαφορετικά μεταξύ τους, εξαιρετικά απαιτητικά και ιδιόμορφα σε πολλές των περιπτώσεων. Επιπλέον, σε ό,τι έχει να κάνει με τις σκηνές δράσεις, που είναι εμποτισμένες με έντονες δόσεις μαγείας, υπερφυσικού αλλά και παραφυσικού στοιχείου, το αποτέλεσμα πολλές φορές κόβει την ανάσα, καθηλώνοντάς σε μπροστά στην οθόνη σου και καθιστώντας αδύνατον το να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, μην τυχόν και σου ξεφύγει κάτι.
- Το αμέσως επόμενο πολύ δυνατό στοιχείο της σειράς είναι η ίδια η ιστορία της. Μπορεί να ακολουθεί
αρκετά κλασσικές γραμμές στο είδος του fantasy, ωστόσο, είναι πολυδιάστατη, παρουσιάζοντας και αναπτύσσοντας πολλές διαφορετικές υποϊστορίες μέσα στην διάρκεια της βασικής εξέλιξης, με την κάθε μία από αυτές να έχει την δική της αξία και συνεισφορά στο σύνολο, αλλά και το δικό της ενδιαφέρον αφού η ανάπτυξη δεν είναι ίδια για όλες, αλλά προσαρμόζεται ανάλογα με το που θέλει το κάθε κεφάλαιο της αφήγησης να καταλήξει. Επιπλέον, κάθε ένα από αυτά τα κεφάλαια, συνδέεται άμεσα με τους χαρακτήρες μας, κάτι που μας επιτρέπει να έχουμε και συναισθηματική ανάπτυξη όσο τα ανατρεπτικά γεγονότα τρέχουν, χωρίς ποτέ να είμαστε απόλυτα σίγουροι για το που θα καταλήξει όλο αυτό.
- Και μιας και αναφέρθηκα στους χαρακτήρες, θα ήθελα να σταθώ για λίγο σε αυτούς. Το αν θα πεις πως οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες ή όχι, εξαρτάται από πια οπτική θα εξετάσεις το όλο θέμα. Η σειρά έχει στοιχεία harem -και μικρές δόσεις ecchi-, αν και αρκετά συγκρατημένα, ίσως για να μην κάνει focus ο θεατής στις σχέσεις των χαρακτήρων -και την ανάπτυξη-εξέλιξή τους- και χάσει την ουσία της υπόθεσης. Αν, λοιπόν, δούμε την σειρά ως harem, τότε οι χαρακτήρες είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικοί. Αν, όμως, εστιάσουμε στο fantasy σκέλος, που συνδυάζεται με στοιχεία supernatural και δράσης, τότε έχουμε κάποια μικρά θεματάκια και αυτό όχι γιατί οι χαρακτήρες δεν έχουν ενδιαφέρον, αλλά γιατί ίσως δεν τους προσφέρεται όσος χώρος θα έπρεπε προκειμένου να ξεδιπλωθούν πλήρως.
- Σε συνέχεια των παραπάνω, πρέπει να ομολογήσω πως ο Kojou, σε προσωπικό επίπεδο, μου είναι
ιδιαίτερα συμπαθής, αλλά θεωρώ πως παραείναι απλοϊκός για να είναι παράλληλα τόσο ξεχωριστός και ιδιαίτερος, όπως θέλει να τον παρουσιάσει το story line. Από την άλλη, η Himeragi, είναι εκείνη με την μεγαλύτερη εξέλιξη και το πιο ενδιαφέρον υπόβαθρο. Είναι ένας δυνατός γυναικείος χαρακτήρας που σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, καταφέρνει να επισκιάσει ακόμα και τον Kojou που υποτίθεται πως είναι ο πρωταγωνιστής. Βέβαια, οι δυο τους έχουν ωραία χημεία, οπότε κάνω τα στραβά μάτια. Όσο για τις υπόλοιπες γυναικείες παρουσίες, εξυπηρετούν πλήρως τον σκοπό τους, η σκιαγράφησή τους είναι καλοδουλεμένη, κάτι που δεν ισχύει σε τόσο μεγάλο βαθμό και για τους κακούς της υπόθεσης που σε ορισμένες περιπτώσεις, έπρεπε να έχουν να δώσουν κάτι παραπάνω.
- Επειδή είμαι άνθρωπος με χιούμορ -έτσι θέλω να πιστεύω, δηλαδή- δεν μπορώ να μην εκτιμήσω τις σωστά μετρημένες, ισορροπημένες, και πολύ καλά δουλεμένες, χιουμοριστικές στιγμές της σειράς. Αξιοποιώντας τα ecchi στοιχεία της, που ποτέ δεν φτάνουν στην υπερβολή αλλά υπάρχουν απλά για να προσφέρουν μια πιο πιπεράτη νότα, η σειρά προσφέρει στιγμές πηγαίου χιούμορ, εκτός της δράσης της, και καλό θα ήταν να την παρακολουθήσετε -αν δεν το έχετε ήδη κάνει- σε ώρες μη κοινής ησυχίας, ώστε να μην κινδυνέψετε να βρείτε κολλημένο στην πόρτα της το χαρτί της έξωσης. Εμένα, κόντεψε να με διώξει από το σπίτι το ίδιο μου το παιδί... καμία ελπίδα...
- Κλείνοντας τον σχολιασμό των επιμέρους στοιχείων της σειράς, θέλω να αναφέρω πως θα ήθελα ο
ήχος να ήταν λίγο καλύτερος -ίσως να είχε λίγο καλύτερο μουσικό background-, αλλά και να έμενα μην την απορία γιατί ο Kojou έγινε βρικόλακας. Βέβαια, εκκρεμούν ακόμα τα OVAs που ίσως να μας λύσουν τις απορίες, αλλά στην παρούσα φάση νιώθω πως κάτι λείπει και σε καμία περίπτωση δεν φταίει το ότι δεν κατάλαβα τι έγινε. Πολύ απλά, δεν δόθηκαν ορισμένες απαντήσεις. Τέλος, αρχικά είχα κάποιες ενστάσεις σχετικά με το voice cast, ειδικά όσον αφορά τον Kojou, αλλά μετά από 3-4 επεισόδια, και σύμφωνα με το πως εξελίσσεται η πλοκή, καταλαβαίνουμε πως η επιλογή ήταν τελικά ιδιαίτερα καλή, αλλά σίγουρα όχι ιδανική.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Το ost της σειράς χωρίς να είναι κάτι ιδιαίτερο, είναι αρκετά καλοδουλεμένο και ταιριαστό με την εικόνα και την ένταση της εκάστοτε σκηνής. Οι Assumed Sounds, Kisida και Tsubasa Ito, με σύγχρονους μπιτάτους, ηλεκτρο-ροκ ρυθμούς, δημιούργησαν ένα ost που κυκλοφόρησε σε διπλό CD, αποτελούμενο από 30 μουσικά κομμάτια το καθένα, συν τα openings και endings. Το πρώτο opening είναι το "Strike the Blood" από την Kishida Kyodan και τους The Akeboshi Rockets, ενώ το πρώτο ending είναι το "Strike my soul" από την Yuka Iguchi. Το δεύτερο opening είναι το "Fight 4 Real" από τους Altima και το δεύτερο ending είναι το "Signal" από την Kanon Wakeshima.







Strike the blood - 1st Opening



Strike the blood - 1st Opening Full Song 



Strike the blood - 1st Ending



Strike the blood - 1st Ending Full Song



Strike the blood - 2nd Opening



Strike the blood - 2nd Opening Full Song 



Strike the blood - 2nd Ending



Strike the blood - 2nd Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Μία, συνολικά, πολύ καλή σειρά, με δυνατές στιγμές, εκπλήξεις και ανατροπές, που σε καθηλώνει από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο επεισόδιο. Εξαιρετικά καλοδουλεμένο art, ωραίο story plot, δόσεις χιούμορ και συγκίνησης σε αρμονία μεταξύ τους και ιδιαίτερα ισορροπημένες, ενδιαφέροντες χαρακτήρες με εξέλιξη και ανάπτυξη. Όπως προανέφερα, μπορεί να μένουμε με κάποιες απορίες, αλλά μέχρι το τέλος της χρονιάς θα επανέλθουμε στο anime αυτό, αφού θα έχουμε δει τα δύο OVAs που περιμένουμε με μεγάλη αγωνία, ελπίζοντας πως οι όποιες σεναριακές τρύπες θα κλείσουν. Αν είστε, λοιπόν, fans του φανταστικού, η σειρά αυτή είναι ιδανική για εσάς, αφού περιέχει όσα στοιχεία μπορεί να περιμένει κανείς από μια supernatural παραγωγή. Δείτε την και δεν θα χάσετε.