Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2029.
Όμως και στους τρεις δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία – να εργαστούν για μια μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει την Ιστορία…
Η Αποστολή Έξοδος –η μεταφορά 300 Αμερικανών από το έτος 2070 στο 54 μ.Χ. με σκοπό την κατάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας– καταλήγει σε φιάσκο, καθώς οι μισοί από αυτούς φτάνουν δεκαεπτά χρόνια πριν από τον καθορισμένο χρόνο, κατά την περίοδο ηγεμονίας του διεστραμμένου αυτοκράτορα Καλιγούλα.
Ο Λίαμ ταξιδεύει στο παρελθόν προκειμένου να ερευνήσει το θέμα, αλλά όταν η Μάντι και η Σαλ επιχειρούν να ξεφύγουν από μια ομάδα εκτελεστών που προσπαθούν να καταστρέψουν το αρχηγείο τους, όλοι οι Φύλακες του Χρόνου παγιδεύονται στο παρελθόν.
Οπλισμένος με πολύτιμες γνώσεις για το μέλλον, ο Καλιγούλας είναι πλέον πιο ισχυρός από ποτέ. Αλλά με το αρχηγείο τους ανυπεράσπιστο και υπό απειλή, πώς θα καταφέρουν οι Φύλακες του Χρόνου να επιστρέψουν στο 2001 και να διορθώσουν την Ιστορία;
Προσωπική άποψη:
Φτάσαμε αισίως στο πέμπτο βιβλίο της σειράς "Οι Φύλακες του Χρόνου" του Alex Scarrow, και η δράση παραμένει στα ίδια υψηλά επίπεδα με τα προηγούμενα κεφάλαια της ιστορίας μας. Αυτή τη φορά, οι ήρωές μας ταξιδεύουν στη Ρώμη, με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και όλα όσα την συνθέτουν, να αποτελούν το ιδανικό σκηνικό για μια νέα περιπέτεια, που με ανατροπές και εκπλήξεις μάς καθηλώνει από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία, επιβεβαιώνοντας πως η επιτυχία της σειράς αυτής, και κατ' επέκτασιν του ίδιου του συγγραφέα, διόλου τυχαία δεν είναι, τουλάχιστον όσον αφορά την πορεία της σειράς στο εξωτερικό, αφού η αλήθεια είναι πως δεν έχω σαφή εικόνα για το πως έχουν πάει τα βιβλία στην Ελλάδα, αν και κάτι μου λέει πως δεν έχουν τύχει της αναγνώρισης που τους αξίζει.
Ο Λίαμ, η Μάντι και η Σαλ, λοιπόν, αναλαμβάνουν την Αποστολή Έξοδος, σκοπός της οποίας είναι να μεταφερθεί μια μερίδα Αμερικάνων από το έτος 2070 στο 54 μ.Χ., προκειμένου να έχουμε την κατάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Βέβαια, τα πράγματα δεν εξελίσσονται έτσι όπως θα έπρεπε, με τους Αμερικάνους να φτάνουν μεν στον προορισμό τους, 17 χρόνια νωρίτερα όμως απ' ότι θα έπρεπε, την εποχή που ο Καλιγούλας ήταν ηγέτης της Αυτοκρατορίας, σπέρνοντας τη βία και τη διαστροφή. Σε μια άτυχη στιγμή, οι ήρωές μας παγιδεύονται στο παρελθόν, με το αρχηγείο τους να βρίσκεται αφύλακτο και τους ίδιους να μην έχουν διέξοδο ώστε να επιστρέψουν στο δικό τους παρόν, έτσι ώστε να διορθώσουν τα πράγματα. Τι θα κάνουν, λοιπόν, προκειμένου να φέρουν και πάλι τις ισορροπίες και να εμποδίσουν τον Καλιγούλα να αξιοποιήσει προς όφελός του τις γνώσεις που αποκτά για το μέλλον;
Τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς, και ένα μεγάλο μέρος του τρίτου, επικεντρώθηκαν -κυρίως- στο να μας συστήσουν τους πρωταγωνιστές μας, με τον συγγραφέα να χτίζει σταδιακά ένα ολοκληρωμένο ψυχογράφημα, διαφορετικό για τον καθένα, δημιουργώντας μια ομάδα της οποίας το σύνολο είναι άκρως άρτιο και λειτουργικό. Το τρίτο βιβλίο, σε αντίθεση με τα δύο πρώτα, έφτασε στο φινάλε του σε μια εξαιρετικά δυνατή κορύφωση του δράματος, κάτι που έγινε ακόμα πιο έντονο στο τέταρτο βιβλίο, και για μένα, το καλύτερο της σειράς μέχρι στιγμής, που σε συνδυασμό με την αμείωτη δράση μας καθήλωσε. Τώρα, ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είναι πολύ μεγάλες και οι προσδοκίες μας. "Οι Πύλες της Ρώμης" είναι μεν ένα πολύ δυνατό βιβλίο, γεμάτο δράση και αγωνία, αλλά η αλήθεια είναι πως στερείται της τόσο έντονης συναισθηματικής φόρτισης που χαρακτήριζε τον προκάτοχό της. Δεν θέλω να κάνω σύγκριση, κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν άτοπο, αλλά δεν μπορώ και να μην το αναφέρω καθόλου.
Όσον αφορά τον Καλιγούλα, νομίζω πως αποτελεί την πιο εύστοχη και ενδιαφέρουσα επιλογή χαρακτήρα που θα μπορούσε να έχει κάνει ο συγγραφέας. Εμμονικός, εγωπαθής, ένας άνθρωπος που πίστευε πως του άνηκε ο κόσμος, διεστραμμένος και αυτοκαταστροφικός, συνθέτει έναν χαρακτήρα που σε συνδυασμό με τα στοιχεία της σύγχρονης εποχής, έχει τρομερό ενδιαφέρον να παρακολουθείς την εξέλιξή του μέσα στην όλη πλοκή. Ο Scarrow θα μπορούσε να έχει επιλέξει οποιονδήποτε αυτοκράτορα, όμως πραγματικά θεωρώ πως επέλεξε τον ιδανικό. Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι και η αλληλεπίδραση που έχει με τους γνώριμους σε εμάς χαρακτήρες, με το όλο σκηνικό να θυμίζει κάτι από περιπέτειες δράσης που κατά καιρούς βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη.
Ένταση, αγωνία, ωραία σκιαγραφημένοι χαρακτήρες, συνθέτουν την εικόνα μίας ιστορίας που σε παρασύρει σε κρατάει σε εγρήγορση μέχρι τέλους, έστω κι αν υποσυνείδητα ξέρεις πως οι ήρωές μας θα τα βγάλουν πέρα για μια ακόμη φορά, όπως κάνουν πάντα όταν έχουν να αντιμετωπίσουν δύσκολες καταστάσεις. Μυστήριο και γρίφοι που πρέπει να λυθούν, δράση σε υψηλά επίπεδα, έστω κι αν μέσα σε όλα αυτά θα θέλαμε λίγο περισσότερο έντονες δόσεις συναισθήματος, που προσωπικά κάπως μου έλειψαν. Παρ' όλα ταύτα, μια δυναμική συνέχεια, όπως αρμόζει σε μια σειρά όπως "Οι Φύλακες του Χρόνου", που αποδείχτηκαν κάτι περισσότερο από αυτό που περίμενα όταν ξεκίνησα να τους διαβάζω, και που δεν σταματάνε ποτέ να με εκπλήσσουν.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Alex Scarrow
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Βούλα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 520
ISBN: 978-618-03-0178-6
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου