Αντίο, Dario Fo

Η Ιταλία και ολόκληρος ο κόσμος αποχαιρετoύν έναν από τους ανθρώπους που σφράγισαν την πολιτιστική και πολιτική ζωή του 20ού αιώνα: Ο Νομπελίστας Dario Fo πέθανε σήμερα στο Μιλάνο, στα ενενήντα του χρόνια.

«Εμένα η ζωή μου έδωσε περισσότερα απ’ όσα ζήτησα… Ήμουν πολύ τυχερός», συνήθιζε να λέει ο άνθρωπος που αγαπήθηκε αλλά και πολεμήθηκε όσο λίγοι και που μπορούσε πράγματι να καυχιέται ότι έκανε πράξη τη συμβουλή που έδινε στους άλλους: «Μάθε πώς θέλεις να ζήσεις το χρόνο που σου δόθηκε».

Θεατρικός συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης, ζωγράφος, σκηνογράφος, συγγραφέας, τραγουδιστής, υπήρξε με το πολύπλευρο ταλέντο του από τους ανανεωτές της ιταλικής σκηνής και εισηγητής ενός λαϊκού θεάτρου βασισμένου στην παράδοση των παλιάτσων και της Commedia dell’arte. Υπήρξε, όμως, και μια από τις πιο εκρηκτικές και επιδραστικές παρουσίες της πολιτικής ζωής της Ιταλίας, ιδίως από το ’60 ως το ’80.

Oι προοδευτικές πολιτικές του απόψεις τον έφεραν αντιμέτωπο με την ιταλική ακροδεξιά, ο ίδιος και η γυναίκα του Φράνκα Ράμε υπήρξαν πολλές φορές στόχοι επιθέσεων, ενώ πολλά έργα του «κόπηκαν» από τη RAI και καταδικάστηκαν ως βλάσφημα από την Καθολική Εκκλησία.

Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε τριάντα γλώσσες κι έχουν παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στα πιο γνωστά του το θρυλικό Mistero Buffo, Ο Τυχαίος Θάνατος Ενός Αναρχικού, Δεν Πληρώνω! Δεν Πληρώνω!, Όλο Σπίτι, Κρεβάτι και Εκκλησία.