"Η μάγισσα" της Camilla Lackberg

Ένα ειδυλλιακό αγρόκτημα έξω από τη Φιελμπάκα, στις παρυφές του δάσους. Μια ευτυχισμένη οικογένεια. Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα. Τίποτα δεν προμηνύει ότι σε λίγες ώρες όλα θα έχουν ανατραπεί. Η είδηση της εξαφάνισης της τετράχρονης Νία πέφτει σαν κεραυνός στην τοπική κοινωνία και ξαναξυπνά τον εφιάλτη.
Από το ίδιο αγρόκτημα τριάντα χρόνια πριν είχε εξαφανιστεί ένα συνομήλικο κορίτσι, η Στέλλα, που βρέθηκε στη συνέχεια δολοφονημένη. Δύο δεκατριάχρονες φίλες καταδικάστηκαν για τη δολοφονία της. Η μία εξακολουθεί να μένει στη Φιελμπάκα, όπου έχει καταφέρει να χτίσει μια ήσυχη ζωή, η άλλη, διάσημη σταρ του Χόλιγουντ πλέον, έχει επιστρέψει στο ψαροχώρι για πρώτη φορά μετά τον φόνο.
Μήπως οι δύο υποθέσεις συνδέονται; Μήπως οι έρευνες της αστυνομίας επηρεαστούν από την έρευνα της Ερίκα για την υπόθεση «Στέλλα», που είναι το θέμα του επόμενου βιβλίου της; Μήπως η ρίζα του κακού κρύβεται ακόμα πιο βαθιά στο παρελθόν, στο ανελέητο κυνήγι μαγισσών του 17ου αιώνα;
Η δέκατη περιπέτεια του επιθεωρητή Πάτρικ και της αγαπημένης του συζύγου Ερίκα είναι μια σκοτεινή ιστορία που αποτυπώνει εξαιρετικά το σύγχρονο πρόσωπο της σουηδικής κοινωνίας με πρωταγωνιστές νέους ανθρώπους, που είναι τα θύματα των αμαρτιών των προηγούμενων γενιών.

"Ο καλός λύκος" του Alexander Soderberg

Ο αρχιµαφιόζος Χέκτορ Γκουσµάν κρύβεται σε ένα µοναστήρι στην Τοσκάνη χωρίς πόρους πια. Το µίσος και η δίψα για εκδίκηση που φωλιάζουν µέσα του είναι πολύ ισχυρότερα από την καλοσύνη όλων των µοναχών που τον φιλοξενούν. Του έχουν µείνει ελάχιστοι αφοσιωµένοι συνεργάτες, µεταξύ των οποίων η Σοφί Μπρίνκµαν, φίλη και νοσοκόµα του, η οποία όµως επίσης κρύβεται στην Πράγα, καθώς είναι πλέον διεθνώς καταζητούµενη.
Θα καταφέρουν άραγε ο Χέκτορ και η Σοφί, ενώνοντας τις δυνάµεις τους, να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία του και όλα όσα του ανήκαν, συµπεριλαµβανοµένου του γιου του, που κρατείται όµηρος από τους θανάσιµους εχθρούς του; Η τελική σύγκρουση προοιωνίζεται σκοτεινή και πολύ αιµατηρή.




"Ρώτα τη σκόνη" του John Fante

Το Ρώτα τη σκόνη κυκλοφόρησε το 1939, κατά τη διάρκεια δηλαδή της μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Ο κεντρικός του ήρωας, Αρτούρο Μπαντίνι, alter ego του Τζον Φάντε, είναι ένας νεαρός Ιταλο-Αμερικανός από το Κολοράντο, που αγωνίζεται να τα καταφέρει ως συγγραφέας ζώντας στο Λος Άντζελες. Ο Αρτούρο Μπαντίνι, αδέκαρος, ταλαίπωρος και συμπλεγματικός, διανύει μια μάλλον ασυνήθιστη πορεία προς το δημιουργικό φως, με φόντο τις κοινωνικές και ψυχικές αντιθέσεις στην Πόλη Των Αγγέλων, όπου βασιλεύουν οι φρεναπάτες και οι παραλογισμοί ανάμεσα στον ναρκισσευόμενο πλούτο και την καταναγκαστική φτώχεια.
Ο Μπαντίνι ερωτεύεται μια νεαρή Μεξικάνα σερβιτόρα, και μέσω αυτής της σχέσης αναδεικνύονται ψυχολογικές και πολιτισμικές εντάσεις οι οποίες, όντας εμπρηστικές, οδηγούν την πλοκή σε έναν, διόλου συνηθισμένο για την εποχή, παρασυρμό, γεμάτο σαρκασμό και απόγνωση. Για τούτο ο Μπαντίνι καταφέρνει ως ήρωας να παραμείνει όρθιος και να είναι σημαντικός έως σήμερα.

"Όσα δεν γνωρίζατε για τα χρόνια του Καποδίστρια, του Όθωνα και του Γεωργίου του Α΄" των Άγγελου Χόρτη, Έκτορα Χόρτη, Ιωάννη Γρυντάκη & Γεώργιου Δάλκου

Μετά την επανάσταση του 1843 το ελληνικό κράτος σταµάτησε να εξυπηρετεί τα δάνεια που είχε συνάψει ως τότε. Οι Μεγάλες ∆υνάµεις δεν αντέδρασαν, µάλλον επειδή η επανάσταση περιόριζε τον ρόλο του Όθωνα και τις απαιτήσεις του να ενσωµατωθεί στο κράτος το νησί της Κρήτης. Τότε ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, απευθυνόµενος στον Ιωάννη Κωλέττη, που είχε γίνει πρόσφατα πρωθυπουργός, είπε:
«Να δούµε τώρα πώς θα ξεπληρώσουµε τα χρέη µας!».
Ο πονηρός Κωλέττης είχε την απάντηση:
«Μάλλον πρέπει να δούµε πώς δεν θα τα ξεπληρώσουµε!».
Πόσα γνωρίζουµε πραγµατικά για τη Νεότερη Ελληνική Ιστορία; Οι ιστορικοί δίνουν συνήθως έµφαση σε πολέµους, σε µεγάλα κατορθώµατα σπουδαίων ανδρών, στους πολιτικούς και κοινωνικούς ανταγωνισµούς. Όµως, πολλά από τα «παραλειπόµενα» της Ιστορίας είναι το ίδιο, αν όχι περισσότερο, ενδιαφέροντα.
Αντλώντας από πλήθος πηγών, οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου αναδεικνύουν την άγνωστη πλευρά της περιόδου 1828-1913. Εστιάζουν στις ιστορικές µορφές που τη σηµάδεψαν (Καποδίστριας, Όθωνας, Αµαλία, Κολοκοτρώνης, Μαυροκορδάτος κ.ά.) ζωντανεύοντας τον χαρακτήρα, το ήθος και τη δράση τους. Φωτίζουν επίσης το κλίµα της εποχής, τα καθηµερινά προβλήµατα των απλών ανθρώπων, τον τρόπο που ζούσαν, που σκέπτονταν, τον αγώνα τους για επιβίωση.

"Το δικαίωμα του παιδιού στον σεβασμό" του Janusz Korczak

Ο Γιάνους Κόρτσακ ήταν Πολωνοεβραίος παιδίατρος, παιδαγωγός, συγγραφέας, δημοσιογράφος, κοινωνικός ακτιβιστής. Με μια συγγραφική κληρονομιά που περιλαμβάνει περισσότερα από 20 βιβλία και πάνω από 1.400 κείμενα δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά, θεωρείται σήμερα πρόδρομος της υπεράσπισης των δικαιωμάτων του παιδιού, καθώς οι πρωτοποριακές μέθοδοι διαπαιδαγώγησης που εφάρμοζε επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό τη σύνταξη της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Το παρόν δοκίμιο, που μεταφέρεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, σε μετάφραση από το πρωτότυπο, γράφτηκε το 1928. Συμπυκνώνει και αποτυπώνει την κεντρική ιδέα ολόκληρου του έργου του, ενώ παράλληλα αναδεικνύει την ιδιαίτερη γλώσσα του συγγραφέα, τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο κτίζει και εκφράζει τις σκέψεις του. Καινοτόμος εκπαιδευτικός με ουσιαστική και ποικίλη πρακτική εμπειρία, ο Κόρτσακ διεκδικεί τον σεβασμό και την τήρηση των δικαιωμάτων του παιδιού. Απαιτεί, μεταξύ άλλων, τον σεβασμό στην άγνοια του παιδιού, στις αποτυχίες και στα δάκρυά του, στην παρούσα στιγμή του, στο να είναι αυτό που είναι…
Η έκδοση συμπληρώνεται από φωτογραφικά ντοκουμέντα της εποχής, καθώς και από εκτενή αναφορά στη ζωή και στο έργο του Γιάνους Κόρτσακ, ενός μοναδικού ανθρώπου που ακολούθησε τις αρχές του μέχρι τέλους, συνοδεύοντας τα παιδιά που είχε υπό τη φροντίδα του ως τα κρεματόρια του ναζιστικού στρατοπέδου Τρεμπλίνκα και τον θάνατο.

"Ελπίδα στα χρόνια της απελπισίας" της Nadezhda Mandelstarm

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ξετυλίγεται ένα συγκλονιστικό χρονικό. Η Ναντιέζντα, η σύζυγος του Όσιπ Μαντελστάμ, ενός από τους μεγαλύτερους ρώσους ποιητές του 20ού αιώνα, καταγράφει τις αναμνήσεις της από τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής του στη σταλινική Σοβιετική Ένωση – ξεκινά με την πρώτη του σύλληψη το 1934 και τελειώνει με τον θάνατό του το 1938, την αποκαλούμενη περίοδο του Μεγάλου Τρόμου. Το επικό αυτό κείμενο συνιστά μια από τις σημαντικότερες καταθέσεις για την αξία της λογοτεχνίας και της πνευματικής ελευθερίας που γράφτηκαν ποτέ, αλλά πρωτίστως είναι μια ιστορία αληθινής αγάπης - πώς μια γυναίκα παρά τις αντιξοότητες, τους χαλεπούς καιρούς και το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου αγωνίστηκε και κατάφερε να διατηρήσει ζωντανά το έργο και τη μνήμη του άντρα που αγάπησε.

"Το μυθιστόρημα του Ξενοφώντα" του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Το Μυθιστόρημα του Ξενοφώντα είναι το μυθιστόρημα της εποχής που ο ελληνικός κόσμος πνέει τα λοίσθια. Οι πόλεις επιδίδονται σ’ έναν ασταμάτητο πόλεμο μεταξύ τους, ο Πέρσης βασιλιάς παρακολουθεί και παρεμβαίνει, και η Ιστορία εγκυμονεί.
Στην ηττημένη Αθήνα του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Σωκράτης καταδικάζεται σε θάνατο και μερικά από τα καλύτερα παιδιά της αναρωτιούνται για την αξία της δημοκρατίας, της μεγάλης εφεύρεσης του προηγούμενου αιώνα. Ο Πλάτων ιδρύει την Ακαδημία, ενώ ο Ξενοφών παίρνει τη δική του μοναχική πορεία. Ωραίος σαν τον Αλκιβιάδη, γόνος της παλιάς καλής Αθήνας, θα γίνει μισθοφόρος του Κύρου πριν τον εξορίσουν οι συμπολίτες του κατηγορώντας τον για φιλολακωνισμό. Το υπόλοιπο της ζωής του θα το περάσει εξόριστος στην Πελοπόννησο, γράφοντας ένα έργο που κατάφερε να φτάσει ακέραιο ως τις μέρες μας. Κι αυτό μοιάζει με θαύμα: χωρίς φιλοσοφική σχολή να τον υποστηρίζει, χωρίς μαθητές να φροντίζουν για την υστεροφημία του, ελλειμματικός φιλόσοφος κατά πολλούς, μειονεκτικός ιστορικός κατ’ άλλους, ο Ξενοφών κατόρθωσε να διασχίσει τους αιώνες και να φτάσει ως το δικό μας παρόν αρθρώνοντας τον μοναχικό του λόγο, διεκδικώντας την ειλικρίνεια αυτής της μοναξιάς που τον κάνει να μοιάζει παράξενα σύγχρονός μας.

"Το ημερολόγιο ενός εξωγήινου" του Νίκου Παναγιωτόπουλου

Είναι δώδεκα χρονών. Κοιτάζει τον κόσμο γύρω του και δεν καταλαβαίνει…
Δεν καταλαβαίνει, για παράδειγμα, γιατί δεν πρέπει να τρέχει και να λαχανιάζει, ή γιατί δεν τον αφήνουν να κάνει ποδήλατο.
Δεν καταλαβαίνει επίσης γιατί τρελαίνονται οι άνθρωποι για ποδόσφαιρο, ή πώς είναι δυνατόν να πιστεύουν στον κεραυνοβόλο έρωτα.
Δεν καταλαβαίνει καθόλου τη συμπεριφορά των συμμαθητών του και τις περίεργες ερωτήσεις που του κάνουν οι γονείς τους.
Δεν καταλαβαίνει επίσης τα κινέζικα που λένε οι γιατροί κι οι νοσοκόμες πάνω απ’ το κεφάλι του· όσο γι’ αυτά που λένε οι καθηγητές του στο σχολείο… αυτά δεν θέλει να τα καταλάβει.
Γιατί δεν θέλει να ξεχάσει! Ούτε και να γίνει άνθρωπος μια μέρα θέλει, όπως τον απειλούν πως θα συμβεί ο Θορν κι η Ρέινα, που παριστάνουν τους γονείς του.
Θέλει να μείνει εξωγήινος και να γυρίσει μια μέρα στον πλανήτη του, τον πλανήτη Μάρφαν, πριν του συμβεί τίποτε απ’ αυτά τα παράλογα που σου τυχαίνουν όλη την ώρα στη Γη… Πριν έρθει, ας πούμε, ο διαιτητής και –φταις δεν φταις– σου βγάλει την κόκκινη κάρτα και σε πετάξει έξω απ’ το παιχνίδι.