"Άσπονδοι αδελφοί: Εβραίοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι" του Σταύρου Ζουμπουλάκη

Τα περισσότερα κείµενα αυτού του βιβλίου συζητούν µια σκοτεινή πλευρά των τριών µονοθεϊσµών, εκείνη που αφορά τη µεταξύ τους σχέση, η οποία είχε για κύριο γνώρισµά της τη µισαλλοδοξία και σφραγίστηκε συχνά από το χυµένοαίµα, και ας αναγνωρίζουν και οι τρεις ως κοινό πατέρα της πίστης τους τον Αβραάµ. Το πρότυπο αυτού του µίσους είναι ο χριστιανικός αντιιουδαϊσµός. Εχθρότητα, συχνά µάλιστα σφοδρότερη, χώρισε και τους πιστούς της ίδιας θρησκείας µεταξύ τους: η Ευρώπη έχει πικρή πείρα αυτής της εχθρότητας µε τους οµολογιακούς θρησκευτικούς πολέµους του 16ου αιώνα και σήµερα είµαστε µάρτυρες αιµατηρής εχθρότητας στο εσωτερικό του Ισλάµ. Γίνεται ωστόσο λόγος στις σελίδες του βιβλίου και για ορισµένες φωτεινές περιπτώσεις ανθρώπων, χριστιανών περισσότερο, που άφησαν πίσω τους αιώνες µισαλλοδοξίας και έζησαν και πέθαναν για έναν κόσµο φιλοξενίας και ελευθερίας. Την ειρηνική συνύπαρξη των πιστών των διαφόρων θρησκειών, την οποία δεν µπόρεσαν να την εγγυηθούν οι ίδιες, την εγγυάται το δηµοκρατικό, ουδετερόθρησκο κράτος, γι’ αυτό θα έπρεπε και οι ίδιες οι θρησκείες να το υπερασπίζονται παντού και χωρίς εξαιρέσεις.

"Βορινή παραλία" της Ιωάννας Ντούμπρου

Ένα ζευγάρι φτάνει στο εξωτικό νησί της Chimera. Όλα φαντάζουν ειδυλλιακά, µέχρι που ο µυστηριώδης διευθυντής του ξενοδοχείου τούς κάνει δώρο µία επιπλέον εβδοµάδα διακοπών σε µια καµπάνα πάνω στο νερό. Ξαφνικά, περίεργα πρόσωπα αρχίζουν να εµφανίζονται, ανοµολόγητες σκέψεις έρχονται στην επιφάνεια και η σχέση του ζευγαριού κλυδωνίζεται. Όσο περνούν οι µέρες, ακόµα και η µαγευτική Chimera αρχίζει να αποκαλύπτει τα µυστικά της. Σε µια αθέατη πλευρά του νησιού βρίσκεται η άγρια και αφιλόξενη βορινή παραλία – όµως κανείς δεν την αναζητεί, ούτε θέλει να την αντικρίσει κατάµατα. Το ταξίδι θα διαρκέσει πολύ περισσότερο από το αναµενόµενο, αλλά όταν τελειώσει, τίποτα δε θα είναι το ίδιο πια.
Η "Βορινή παραλία" είναι µια ιστορία για τον έρωτα και τον χωρισµό, για την αναζήτηση του εαυτού µας και τις σχέσεις εξάρτησης, για την επιθυµία και τον φόβο, για την πραγµατικότητα και την ψευδαίσθηση, για τα επαναλαµβανόµενα µοτίβα σκέψης και συµπεριφοράς που µας ωθούν να κάνουµε τα ίδια λάθη ξανά και ξανά.

"Η ψευδαίσθηση της μοναξιάς" του Simon Van Booy

Η "Ψευδαίσθηση της μοναξιάς", εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα, αφηγείται τις αλληλένδετες ιστορίες ενός παραμορφωμένου Γερμανού στρατιώτη, ενός μοναχικού Βρετανού σκηνοθέτη, μιας τυφλής επιμελήτριας μουσείου, ενός νεόνυμφου ζευγαριού Αμερικανοεβραίων που τους χώρισε ο πόλεμος και ενός επιστάτη σε οίκο ευγηρίας για παλαίμαχους ηθοποιούς στη Σάντα Μόνικα.
Κατοικούν στον ίδιο κόσμο, αλλά δεν αντιλαμβάνονται αυτά που τους συνδέουν, ώσπου, μέσα από φαινομενικά τυχαίες πράξεις ανιδιοτέλειας, ένα πέπλο ανασηκώνεται αποκαλύπτοντας τον ζωτικό ρόλο που έχει διαδραματίσει ο ένας στη ζωή του άλλου. Είναι η στιγμή που -λίγο πριν βυθιστούν στο σκοτάδι του φόβου και της απομόνωσης- ανακαλύπτουν πως δεν είναι μόνοι, πως δεν ήταν ποτέ μόνοι, πως κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι κι ένας κρίκος μιας αόρατης αλυσίδας. Είναι η στιγμή που αποκαλύπτεται η ψευδαίσθηση της μοναξιάς τους.