Πιστεύω πως η Ποιητική Συλλογή τής εκλεκτής επιστήμονος και ήδη καταξιωμένης ποιήτριας Βίκυς Μπούρη-Αναγνώστη αποτελεί ένα σημαντικό πνευματικό δημιούργημα, που θα αγκαλιάσει ο κάθε λάτρης του ποιητικού λόγου… Μέσα απ’ αυτές τις κυριολεκτικά αξιοθαύμαστες «Απώλειες ψυχωφελείς» όλοι οι αναγνώστες συλλέγουν γνώσεις πανάκριβες και απροσμέτρητο ψυχικό πλούτο, αφού η κάθε φράση, ο κάθε στίχος, η κάθε στροφή, η κάθε σύνθεση στο σύνολό της αποτελούν θησαυρούς αξίας ανεκτίμητης, θησαυρούς τόσο του πνεύματος όσο και της ψυχής.
Γιόλα Αργυροπούλου - Παπαδοπούλου
Η ποιήτρια Βίκυ Μπούρη-Αναγνώστη βρίσκεται συνεχώς και μέσα στην άγια και προσιτή καταφυγή της Αλήθειας, της Ελπίδας, και της ώριμης οδοιπορίας, με το «αξόδευτο πάθος» της ενεργούς συνεπικοινωνίας στα δρώμενα. Η ποιητική ψυχή ουσιώνεται στην ανάγνωση των επιθυμιών, των κοινωνικών διαπιστώσεων και στην ευμένεια τής ψυχικής και συναισθηματικής κάθαρσης. Η ανατασιακή θαλπωρή τής αύρας και της προσευχόμενης μνήμης κινεί τα φωτοκύτταρα της έμπνευσης, το πυρπολημένο -εν πολλοίς- ερωτικό αισθητήριο, τη γονιμοποιό έκφραση της δοτικότητας.
Κωνσταντίνος Καρούσος
Στην ποίηση της Βίκυς Μπούρη-Αναγνώστη ευθύς εξαρχής διαφαίνεται ο θυμοσοφικός και διδακτικός τόνος. Ο συμβολισμός έκπαγλος. Το προφανές κάποιων νοημάτων ενισχύεται από την εκλεπτυσμένη μορφική σύλληψη που δικαιώνει εν τέλει την καθιαγιασμένη αυτή ποιητική δημιουργία τής ποιήτριας, αφού ο Χρόνος συλλειτούργησε υπέρ της ήδη στο παρελθόν, ενόσω κυοφορούσε το πνευματικό της έργο. Γενικά, πρόκειται για μια πρωτότυπη ανανέωση τής παραδοσιακής αντίληψης σε ελεύθερο στίχο. Η «Παναγία Παρηγορήτισσα» παίρνει εδώ παν-μεσογειακές και παγκόσμιες, πελασγικές –θα έλεγα– διαστάσεις, όπως στο έργο τού Ελύτη. Ειρήνη, Ελευθερία, Αξιοπρέπεια, Ανθρωπιά, αυτά είναι τα ιδανικά της.
Κωνσταντίνος Μπούρας
Η ιστορία της Μαρίνας. Ενός κοριτσιού έξυπνου, αποφασιστικού και δυναμικού που η ζωή τού επεφύλαξε περιπέτειες, δυσκολίες, αγωνίες, αλλά και χαρές, από τις πιο συνηθισμένες μέχρι τις πιο σπάνιες.
Η αφήγηση βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, όπως αυτά εκτυλίσσονται από τις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι τις μέρες μας και καλύπτει σχεδόν έναν αιώνα. Εκτυλίσσεται παράλληλα με τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες της Ελλάδας, οι οποίες επηρεάζουν έντονα τη ζωή τής ηρωίδας μας.
Η Μαρίνα είναι ένα ιδιαίτερο, αλλά ταυτόχρονα κι ένα συνηθισμένο κορίτσι, αφού στο πρόσωπο και στη ζωή της πολλές γυναίκες θα μπορούσαν να βρουν λίγα ή περισσότερα στοιχεία της δικής τους ιστορίας.
Η κατάκτηση της αυτογνωσίας, το λεγόμενο «γνῶθι σαὐτόν», είναι μια δύσκολη υπόθεση που απαιτεί διείσδυση στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου, σε μια αναζήτηση των πραγματικών εκφάνσεων της σκέψεως, των αντιδράσεων και της γενικότερης στάσης και συμπεριφοράς που αυτό υιοθετεί.
Τα κείμενα αυτού του βιβλίου φιλοδοξούν κι αποσκοπούν σε μια βαθύτερη γνωριμία του ατόμου με τον εαυτό του και σε μια μελέτη και επαφή με την πραγματική εικόνα της ύπαρξής του, τον πραγματικό ή καλύτερα τον αληθινό εαυτό (true self) όπως τον περιέγραψε ο σπουδαίος ψυχαναλυτής, ο Donald Winnicott. Οπότε, τα κείμενα που περιλαμβάνει αυτό το βιβλίο επιχειρούν στο να εξασκήσουν τον αναγνώστη στο να γίνει παρατηρητής του εαυτού του και κατ’ επέκταση των άλλων, θέτοντας σε λειτουργία την κριτική σκέψη, την εκτίμηση και την αξιολόγηση, για να μπορέσει να απορρίπτει ευκολότερα ό,τι δεν χρειάζεται και να κρατά ό,τι τον ενδυναμώνει ψυχικά. Χρησιμοποιούμε ενεστώτα χρόνο, καθώς δεν πρόκειται για ένα βιβλίο που ο αναγνώστης θα το διαβάσει και θα το αφήσει σε κάποια γωνιά της βιβλιοθήκης του, αλλά μπορεί να επανέρχεται στο βιβλίο αυτό ξανά και ξανά για να παίρνει δύναμη και κουράγιο.
Εδώ λοιπόν θα έγραφα κενό. Μα δεν το κάνω. Και πως φαντάζομαι κάτι το τρομερό, μα δεν το ζω και όταν το κάνω, κλείνω ευθύς τους οφθαλμούς και ξεκινώ να γράφω. Τα ποιήματα που γράφω είναι πολλά και λιγοστεύει σιγανά η πίστη. Έμεινα θα λέω με τρεις ιδέες. Ίδιες παράλληλα ζωές που σημαδεύουν και καίνε τον υλικό κόσμο. Από τον άυλο λοιπόν, πυροδοτώ τις σκέψεις, και σαν αισθήσεις γένουνε σιγά τες πνίγω σε τούτες τις σελίδες. Με μια μόνον ελπίδα, πως θ’ ανοιχθούν στα περί χρόνου και θα περάσουνε σ’ αλλιώτικο κεφάλι, τον κόσμο που θωρεί με λιγότερο μίσος και περισσότερη αγάπη.
Οι αναμνήσεις μου χαράζουνε.
Πόρτες ανοίγουν και σπαράζουνε.
Και τα παράθυρα κλειστά, φωνάζουν τ’ όνομά μου.
Και στη φωτιά σαν έπεσα,
φαινότανε πως ίδρωνα και κρύωνα
και πως γεννήθηκα ξανά από μηλιάς το σπόρο.
Τότε αλλοπρόσαλλα ευθύς
ερίχθηκα στα ποιήματα και εκρήχθηκα.
Γιατί η ζωή περνάει και κάπως εμασώντας με,
πτύνει δυο τρία κόκκαλα
που θάφτηκαν στον κήπο.
Ο Τίκος αγαπάει πολύ την προ-προγιαγιά του την κυρα-Σιγανή. Όταν πηγαίνει σπίτι της περνάει υπέροχα. Του έχει νόστιμες εκπλήξεις στο τραπέζι και όχι μόνον. Μαζί της μαθαίνει ένα σωρό καινούργια πράγματα για τον ήλιο, τη βροχή, τα ποτάμια, τη θάλασσα και τους ανθρώπους.
Στον δρόμο για το σπίτι της γιαγιάς είδε μια δεσποινίδα, πρώτη φορά την έβλεπε και ήθελε πολύ να τη γνωρίσει, να κάνουν παρέα και να παίζουν σπαζοκεφαλιές. Την έλεγαν Μελωνίτσα και χάρηκε κι εκείνη με τη γνωριμία τους. Την πήγε και στη γιαγιά του τη Σιγανή και τη συμπάθησε με την πρώτη ματιά.
Η γιαγιά του όμως ήταν πολύ σκεπτική εκείνη τη μέρα, γιατί ανακάλυψε ότι το εργοστάσιο δίπλα στο ποτάμι έριχνε βρομιές και μόλυνε τα νερά του ποταμού. Το συζήτησε μαζί τους και με την κυρα-Σαυρίνα που έτυχε να περνάει από ’κεί. Αποφάσισαν, λοιπόν, να δώσουν ένα καλό μάθημα στον εργοστασιάρχη, που τον ενδιέφεραν μόνον τα λεφτά και δεν νοιαζόταν καθόλου για το κακό που έκανε στα φυτά, στα ζώα αλλά και στους ανθρώπους.
«Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά, αν υπάρχει κάποιος λόγος που γίνονται όλα…»
Ορεινή Κορινθία - Φενεός, λίμνη Δόξα, μοναστήρι Αγίου Γεωργίου
Η Άννα ζει μια ευτυχισμένη ζωή και κάνει όνειρα για το μέλλον. Κάποια μέρα, αποχαιρετά τον επίγειο παράδεισο της εφηβείας της κι ανοίγει τα φτερά της, για να πετάξει μακριά και να κατακτήσει τη ζωή. Παίρνει μαζί της σαν κληρονομιά, ένα μεγάλο μυστικό και τα σοφά λόγια της προγιαγιάς της, αποφασισμένη να τα κρατήσει φυλαχτό.
Η ζωή, όμως, είναι μια μεγάλη ανατροπή κι αυτό η Άννα δεν το είχε υπολογίσει. Αναγκάζεται να εγκαταλείψει τους στόχους και τα όνειρά της που μετατρέπονται σε εφιάλτες και τη στοιχειώνουν.
Αδιέξοδο η ζωή της, ο γάμος της κόλαση. Ο άντρας της, ένας χειριστικός, βίαιος κι επικίνδυνος άνθρωπος, γίνεται τροχοπέδη στα σχέδιά της, εξουσιαστής και δυνάστης της. Άκαρπη η προσπάθειά της να ξεγελάσει τον εαυτό της, πως όλα μπορούν ν’ αλλάξουν… και το μεγαλύτερο ψέμα, η αλήθεια της, γίνεται ιστός που την τυλίγει.
Ένας μοναχός και ένας γιατρός στέκονται δίπλα της και συντρέχουν τον αγώνα της να ελευθερωθεί και να λυτρωθεί. Δυστυχώς, οι ευκαιρίες της ζωής δεν είναι ατελείωτες και ποτέ δεν ξέρουμε ποια είναι η τελευταία.
«Η συγχώρεση θέλει δύναμη, τόλμη και γενναιότητα που ο άνθρωπος δεν έχει πάντα. Ξεχνώντας πώς είναι ν’ αγαπάς και να συγχωρείς, έχοντας ως σκοπό μόνο την εκδίκηση, ίσως ζεις μικρές στιγμές ευτυχίας, που τελικά πληρώνεις υπερτιμημένες».
ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΣΕΛΗΝΗ
Αγάπη μου,
δε γίνεται το μπλε να ατενίζω
χωρίς να σκέφτομαι τα μάτια σου.
Πέρα μακριά εκεί που τα γαλάζια ενώνονται
με το χρυσό του ήλιου
και το χλωμό φεγγάρι πασχίζει να σκουπίσει τα δάκρυά του
εκεί που τ’ άστρο σκύβει και φιλά ευλαβικά
το λευκό κορμί της Σελήνης
εκεί βαπτίζομαι Γυναίκα
μέσα στου φιλιού σου τη θεία ηδονή.
Η αγάπη είναι σαν τον άνεμο. Δεν ξέρεις ούτε από πού έρχεται ούτε προς τα πού πηγαίνει. Ένα άγγιγμα ή μια λέξη μπορεί να την κερδίσει, ένα παγωμένο βλέμμα μπορεί να την διώξει μακριά.
Το καλοκαίρι του 1843, η μοίρα έφερε στη Σμύρνη τον Πέρσι, έναν νεαρό Άγγλο λοχαγό, για να τον κατακτήσει η Μυρτώ, ένα κορίτσι με μαύρα μάτια, μόλις δεκαπέντε χρονών. Από την βραδιά, της πρώτης ματιάς στο παραθύρι, ο Πέρσι δεν έχασε στιγμή να μηχανεύεται τρόπους για να βλέπει την Μυρτώ. Κατάφερε να γνωρίσει και τον πατέρα της και παρόλο που δεν ήταν εύκολο να δεχτεί κάποιον ξένο στο σπίτι του, ο καλός χαρακτήρας του Πέρσι, σε συνδυασμό με τον υψηλό στρατιωτικό βαθμό του, του εξασφάλισαν την είσοδο στο σπίτι της οικογένειας του Παντελή Σμυρλή.
Οι μέρες κυλούσαν πολύ γρήγορα και έλαμπαν από το χρυσό φως του ήλιου που έπεφτε απ’ άκρη σ’ άκρη στην όμορφη Σμύρνη. Εκείνες οι μέρες ήταν οι πιο ευτυχισμένες για την Μυρτώ και τον Πέρσι. Κανείς από τους δυο δεν μπορούσε να φανταστεί τις συμφορές που τους περίμεναν.
Δυο αλήθειες, τρεις αγάπες και ένας πόλεμος μέσα στο ορμητικό κύλισμα των ιστορικών γεγονότων που στις αρχές του εικοστού αιώνα ξεδιπλώνονται στο φως και στη σκιά της Μεγάλης Ιδέας. Άνθρωποι που γίνονται κιβωτός του πολιτισμού και της ιστορίας των προγόνων τους, σε τόπους όπου το ελληνικό στοιχείο ζει, δημιουργεί και μεγαλώνει, ενώ ζυμώνεται με την πραγματικότητα αλλά και την αλήθεια άλλων εθνοτήτων.
Άνθρωποι και τόποι φωτίζονται στο γύρισμα των καιρών που χαράζουν πάνω στον χάρτη νέα σύνορα, αλλάζοντας τη ζωή και την εσώτερη γεωγραφία των ανθρώπων.
Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Παρίσι, Βιέννη, Αθήνα. Μικρά και μεγάλα σταυροδρόμια, που ενώνουν τους ήρωες της ιστορίας με τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής. Αδόκητοι θάνατοι μα και ζωές που διατρέχουν τον κύκλο του αιώνα και τον κλείνουν, με πληρότητα και αγάπη, ανταμώνοντας ξανά στον τόπο από όπου ξεκίνησαν.
Μια ιστορία που αρχίζει πριν από την Καταστροφή, στη γειτονιά του Γαλάζιου της Σμύρνης και τελειώνει σε έναν τόπο, όπου ζουν και ανασαίνουν οι πραγματικές πατρίδες.
Εκείνες που ποτέ δεν χάνονται.
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου