Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η νεαρή νευροεπιστήμονας Μπι Χουνιγκσβάσερ ζει με γνώμονα την απάντηση σε ένα απλό ερώτημα-κλειδί: Τι θα έκανε η Μαρί Κιουρί σε μια ανάλογη περίσταση;
Είναι απόλυτα βέβαιη ότι αν η NASA αναγνώριζε την ακαδημαϊκή της έρευνα ως καινοτόμα και την όριζε επικεφαλής ενός πρότζεκτ, η Μαρί θα έλεγε «ναι» χωρίς δεύτερη σκέψη.
Προφανώς. Πρόκειται για το απόλυτο «όνειρο που γίνεται πραγματικότητα» κάθε επιστήμονα.
Όμως η μητέρα της σύγχρονης φυσικής δεν χρειάστηκε ποτέ να συνεργαστεί με τον Λίβαϊ Γουάρντ.
Ναι, ο Λίβαϊ είναι θεωρητικά γοητευτικός τύπος.
Όμως έχει δείξει ξεκάθαρα τα συναισθήματά του για την Μπι στο πανεπιστήμιο – για κάποιο (ανεξήγητο) λόγο τη σιχαίνεται.
Και όπως έχει αποδείξει πολλάκις η ζωή, οι άσπονδοι εχθροί εργάζονται καλύτερα όταν απέχουν… έτη φωτός μεταξύ τους.
Όμως όταν ο εξοπλισμός που περιμένει δεν έρχεται ποτέ και το υπόλοιπο προσωπικό στα εργαστήρια της ΝΑSA την αγνοεί, η Μπι βλέπει τον Λίβαϊ να γίνεται σχεδόν σύμμαχός της, να υποστηρίζει την έρευνά της, να είναι ακόμα και ευγενικός μαζί της…
Ξαφνικά οι νευρώνες της Μπι παίρνουν φωτιά, αλλά καμία λογική σκέψη δεν μπορεί να αιτιολογήσει αυτή τη συμπεριφορά!
Αργά ή γρήγορα θα καταλάβει ότι η λογική δεν λειτουργεί στον έρωτα, και τότε μένει να απαντηθεί ένα μόνο ερώτημα:
Τι θα κάνει η Μπι Χουνιγκσβάσερ;

Προσωπική άποψη:
Δεύτερο βιβλίο της Ali Hazelwood που εκδόσεις Διόπτρα φέρνουν στη χώρα μας, και το "Η νευρολογία του έρωτα" αποδεικνύει περίτρανα πως η συγγραφέας έχει αγάπη προς ένα συγκεκριμένο αφηγηματικό μοτίβο, το οποίο τείνει να το χρησιμοποιεί ως πυρήνα στις ιστορίες της, που δεν είναι άλλο από το enemies to lovers -ή από εχθροί σε εραστές, αν θέλετε να το θέσουμε με ελληνικούς όρους. Ένα μοτίβο που αγαπά ιδιαίτερα και η μεγαλύτερη μερίδα των αναγνωστών της young adult και new adult κατηγορίας βιβλίων, ίσως γιατί, εκτός από μια ρομαντική ιστορία, τους προσφέρουν και μια ιστορία με την οποία μπορούν να διασκεδάσουν και να περάσουν καλά. Και η συγκεκριμένη είναι μια τέτοια ιστορία.

Η Μπι Χουνιγκσβάσερ είναι νευροεπιστήμονας, η οποία εργάζεται για λογαριασμό της NASA, έχοντας έναν στόχο στο μυαλό της. Να καταφέρει ν' αναγνωριστεί η ακαδημαϊκή της έρευνα, έτσι ώστε να της ανατεθεί ένα πρότζεκτ του οποίου θα ηγηθεί και μέσω αυτού να διαπρέψει. Το ίδιο όνειρο, δηλαδή, που έχει κάθε ερευνητής επιστήμονας, με τη διαφορά ότι εκείνη είναι γυναίκα και θα πρέπει να το πετύχει αυτό μέσα σε ένα περιβάλλον όπου όλοι φαίνεται να την έχουν στο περιθώριο. Ανάμεσά τους και ο Λίβαϊ Γουάρντ, που δεν κρύβει την αντιπάθειά του απέναντί της. Ή τουλάχιστον, έτσι πιστεύει εκείνη, μέχρι τη στιγμή που μια καθυστέρηση του εξοπλισμού που περιμένει θα τους φέρει αντιμέτωπος, με τον Λίβαϊ να γίνεται υποστηρικτικός κι ευγενικός μαζί της, με τη μία συζήτησή τους να διαδέχεται την άλλη, με τα κοινά που τους ενώνουν να έρχονται όλο και περισσότερο στην επιφάνεια και με τη Μπι να αναρωτιέται τι πρέπει να κάνει απέναντι σε όλο αυτό που νιώθει να της συμβαίνει.

Το "Η νευρολογία του έρωτα" θυμίζει σε αρκετά σημεία "Το θεώρημα της αγάπης", αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ναι μεν ακολουθούν την ίδια συνταγή, άρα κάποια πράγματα είναι αρκετά προβλέψιμα και η εξέλιξή τους προδιαγεγραμμένη, ωστόσο, για μια ακόμα φορά, η συγγραφέας προσθέτει στη συνταγή αυτή τις μικρές εκείνες πινελιές που χρειάζεται προκειμένου να μας κερδίσει, φέρνοντάς μας ακόμα και στο σημείο να κάνουμε τα στραβά μάτια στα όποια κλισέ γιατί, πάρα πολύ απλά, δεν μας νοιάζει το πως θα επέλθει η ευτυχία της Μπι και του Λίβαϊ, ούτε να συμβεί με κάποιον εξωπραγματικό τρόπο -γιατί η αληθινή ζωή δεν είναι συνήθως εξωπραγματική, έτσι κι αλλιώς-, αρκεί αυτή να πραγματωθεί.

Η χημεία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζεύγος είναι υπέροχη και θεωρώ σχεδόν δεδομένο πως ο κάθε αναγνώστης μπορεί να ταυτιστεί, όχι απαραίτητα απόλυτα, αλλά σίγουρα σε αρκετά μεγάλο βαθμό, με κάποιον από τους δύο. Η Μπι είναι η σύγχρονη γυναίκα -κι αρκετά σπασικλάκι, με την καλή έννοια- που παλεύει για ν' αποδείξει την αξία της, όχι για να βγει πάνω από τους άλλους, αλλά για να αποδείξει στον εαυτό της πως μπορεί να πετύχει τους στόχους της, παλεύοντας σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, όπου το αναγνωριστεί δεν είναι απλά δύσκολο, αλλά άθλος -όσο κι αν θέλουμε να παριστάνουμε πως έχουμε προοδεύσει. Την ίδια στιγμή, ο Λίβαϊ, μπορεί να φαντάζει αρχικά κι απόμακρος, όμως σύντομα αντιλαμβανόμαστε το πόσο δίκαιος είναι, το πόσο υποστηρικτικός μπορεί να γίνει, μα πάνω απ' όλα, το πόσο αξιαγάπητη είναι όλη του η ύπαρξη -εκτός από γοητευτική.

Συνοψίζοντας, το βιβλίο ανήκει, κατά μία έννοια, στην κατηγορία των guilty pleasure αναγνωσμάτων καθώς, παρά που γνωρίζεις ακριβώς το τι πρόκειται ν' ακολουθήσει τη σειρά των παρεξηγήσεων που οδηγούν από το ένα βήμα στο επόμενο, πιάνεις τον εαυτό σου να μην τον απασχολεί καθόλου αυτό και απλά να απολαμβάνει τη διαδρομή, που είναι γεμάτη χιούμορ, ρομάντζο που ούτε καν πλησιάζει το μελό, με μια σύγχρονη διάθεση κι αισθητική, με έξυπνους κι ευρηματικούς διαλόγους, κι αρκετά πιο πικάντικη στην αποτύπωσή της, τουλάχιστον σε σχέση με τον προκάτοχό της, που καταφέρνει συνάμα, εκτός από ένα μοντέρνο romance, να μας προσφέρει και μια κάποια τροφή για σκέψη σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της γυναίκας σήμερα, τόσο ακαδημαϊκά όσο κι επαγγελματικά, κάνοντάς μας να αναρωτηθούμε πως πραγματικά αντιμετωπίζουν οι γύρω μας εμάς -ή κι εμείς αυτούς.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ali Hazelwood
Μεταφραστής: Παναγιώτου Χριστίνα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2023
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-220-295-1