Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΟΡΑΚΙΩΝ – ΜΙΑΣ ΚΑΥΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΠΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΤΗΣ.
Μεγάλωσα άρρωστη.
Επιτρέψτε μου να διευκρινίσω. Μεγάλωσα πιστεύοντας πως οι αληθινές ιστορίες αγάπης περιλαμβάνουν έναν μάρτυρα ή απαιτούν μια μεγάλη θυσία για να αξίζουν.
Τα αγαπημένα μου βιβλία, ερωτικά τραγούδια, ταινίες, αυτά τα οποία ένιωθα, με έκαναν να θρηνώ για πολλή ώρα αφότου γύριζα την τελευταία σελίδα, ξεθώριαζαν οι νότες ή έπεφταν οι τίτλοι του τέλους.
Εξαιτίας αυτού, το πίστεψα, επειδή έκανα τον εαυτό μου να το πιστέψει, και ανέθρεψα την πιο μαζοχιστική ρομαντική καρδιά, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την αρρώστια μου.
Όταν έζησα αυτή την ιστορία, το δικό μου διεστραμμένο παραμύθι, εκείνη την εποχή δεν το γνώριζα, επειδή ήμουν νέα και αφελής. Ενέδωσα στον πειρασμό κι έθρεψα εκείνο το επιτιθέμενο θηρίο, το οποίο γινόταν όλο και πιο διψασμένο με κάθε μαστίγωμα, κάθε χτύπημα, κάθε πλήγμα.
Αυτή είναι η καινοτομία των μυθιστορημάτων έναντι της πραγματικότητας. Δεν μπορείς να ξαναζήσεις τη δική σου ιστορία αγάπης, επειδή, ώσπου να συνειδητοποιήσεις ότι τη ζεις, έχει τελειώσει. Τουλάχιστον αυτό συνέβη στη δική μου περίπτωση.
Έπειτα από τόσα χρόνια είμαι πεπεισμένη ότι η ιστορία μου δημιουργήθηκε επειδή το επιθύμησα λόγω της αρρώστιας μου.
Και όλα τιμωρήθηκαν.

Προσωπική άποψη:
Ήταν το 2020 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο της τριλογίας "Η αδελφότητα των κορακιών" και θυμάμαι πως το διαδίκτυο και οι fans της ερωτικής λογοτεχνίας είχαν πάθει φρενίτιδα. Κάποιοι απ' αυτούς τη μίσησαν, μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν, η πλειοψηφία, όμως, τη λάτρεψε, όχι τόσο λόγω του σέξι χαρακτήρα της, αλλά γιατί ήταν κάτι πολύ διαφορετικό από τα συνηθισμένα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το είδος της. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια μετά, με τις εκδόσεις Ψυχογιός να φέρνουν τη σειρά στη χώρα μας και διαβάζοντας κι εγώ με τη σειρά μου το πρώτο βιβλίο αυτής, μπορώ να καταλάβω απόλυτα από που απέρρεαν όλες αυτές οι απόψεις, αλλά και γιατί η σειρά αυτή είναι τόσο πολύ ιδιαίτερη.

Η Σεσίλια πρόκειται να κληρονομήσει μελλοντικά την επιχειρηματική αυτοκρατορία του πατέρα της, παρά το γεγονός πως εκείνος απουσίαζε από τη ζωή της σχεδόν πάντοτε. Πριν όμως συμβεί αυτό, θα πρέπει να ζήσει κοντά του για τουλάχιστον έναν χρόνο, δουλεύοντας παράλληλα στο εργοστάσιο, μαζί τους υπόλοιπους υπαλλήλους αυτού, τόσο για να μάθει τη δουλειά, όσο και για ν' αποδείξει πως μπορεί να τρα καταφέρει. Εκεί θα γνωρίσει τον Σον, ο οποίος στη συνέχεια θα τη συστήσει στους φίλους του, ανάμεσά τους οι Ντόμινικ και Τάιλερ, μπαίνοντας, χωρίς να το γνωρίζει εκείνη τη στιγμή, σε ένα "παιχνίδι" που θα αλλάξει τη ζωή της και τη ροή του οποίου φαίνεται να μην έχει τη δύναμη να τη σταματήσει.

Η πλοκή του βιβλίου δεν είναι απλά ιδιαίτερη, αλλά από εκείνες που είναι καλύτερο το να γνωρίζεις όσο το δυνατόν λιγότερα επ' αυτής, έτσι ώστε να μπορέσεις να χαθείς στον πραγματικά σαγηνευτικό της κόσμο, δεδομένου του πόσο αινιγματική είναι, όχι μόνο στην αρχή, αλλά καθ' όλη τη διάρκεια της εξέλιξής της. Θα λέγαμε πως έχει έναν κρυπτογραφικό χαρακτήρα, ο οποίος σε οδηγεί σε συνεχείς σκέψεις, αμφιβολίες, μα και αδυναμία του να υποθέσεις τι επρόκειτο να συμβεί στη συνέχεια, αφού τίποτα σε αυτό το σύμπαν δεν είναι σταθερό και τα πάντα ακροβατούν σε ένα τεντωμένο σχοινί, που ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να σπάσει και τα πάντα να καταρρεύσουν.

Η γραφή της Stewart, από την άλλη, έχει χαρακτήρα, καταφέρνοντας να διατηρήσει το ύφος της παρά τις συνεχείς μεταβολές του τοπίου, του σκηνικού όπου εξελίσσεται η δράση στην εκάστοτε περίπτωση, μα πάνω απ όλα, παρά τις συναισθηματικές μεταβολές των χαρακτήρων της, οι οποίοι αναδιαμορφώνονται ξανά και ξανά κάθε φορά που συμβαίνει αυτό το κάτι που ανατρέπει τα πάντα και τους αναγκάζει να πάρουν μια στροφή 180 μοιρών, κατευθύνοντας τόσο τους ίδιους όσο και την ιστορία σε εντελώς διαφορετικά μονοπάτια απ' αυτά που θα περιμέναμε, καθηλώνοντάς μας και κάνοντάς μας να αγωνιούμε για τη συνέχεια. Για να το θέσουμε λίγο πιο απλά, η ιστορία αυτή, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι μια ιστορία χαρακτήρων και το πως αυτοί αναπτύσσονται κι εξελίσσονται μέσα στην αφήγηση, αποτελεί το σημαντικότερο συστατικό της εξέλιξής της.

Η Stewart καταφέρνει να φέρει στην επιφάνεια την πολυπλοκότητα και την πολυμορφία των συναισθημάτων των πρωταγωνιστών της, μεταφέροντάς μας και σε εμάς τους ίδιους ως αναγνώστες, και αυτή νομίζω πως είναι η μεγαλύτερη ικανότητά της ως συγγραφέας -πέραν της πολύ καλής ικανότητάς της να χειρίζεται τη γλώσσα και ν' αποτυπώνει με ρεαλισμό και αληθοφάνεια όσα θέλει να περιγράψει ή να παραστήσει, διατηρώντας πολύ καλές ισορροπίες ανάμεσα στις χρονικές μεταβάσεις της αφήγησής της, αφήνοντάς μας μπερδεμένους μεν, χωρίς να μας "πετάει" εκτός της αφήγησης δε. Σαγηνευτικό, τολμηρό, ακραίο κι έντονο αρκετές φορές, το πρώτο βιβλίο της "Αδελφότητας των κορακιών" αναμφίβολα θα καθηλώσει όσους μπορούν να σκεφτούν με λίγο πιο... ανοιχτό μυαλό, αφήνοντάς τους διψασμένους για τη συνέχεια που μάλλον θα είναι απρόβλεπτη κι άκρως ενδιαφέρουσα.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Kate Stewart
Μεταφραστής: Γιαννακούλα Έλενα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2024
Αρ. σελίδων: 416
ISBN: 978-618-01-5476-4