Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Jackie και η Isabelle φαινομενικά δεν έχουν τίποτα κοινό. Η ωραία όμως και νεαρή Isabelle ετοιμάζεται να παντρευτεί τον πρώην άντρα της Jackie.
Η Jackie είναι η ιδανική μητέρα, ενώ η Isabelle αγωνίζεται να γίνει και να κερδίσει την αγάπη των δύο παιδιών του μελλοντικού της συζύγου.
Ανάμεσα σε δύο μητέρες, τα παιδιά αρχικά αντιμετωπίζουν με εχθρικότητα τη μητριά τους παρ’ όλο που εκείνη κάτι ότι καλύτερο μπορεί, επηρεασμένα από την αντιπάθεια που τρέφει γι’ αυτήν η μητέρα τους.
Όταν όμως η Jackie μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο και πρόκειται να πεθάνει, η στάση της αλλάζει και προσπαθεί να κερδίσει τη φιλία της Jackie για χάρη των παιδιών της.

Προσωπική άποψη:
Ένα δράμα που είναι βγαλμένο μέσα απ’ τη ζωή. Η Jackie είναι η τέως σύζυγος που βλέπει την οικογένειά της να περνάει στα χέρια μιας άλλης γυναίκας. Η Isabelle προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη των παιδιών καθώς πρόκειται να γίνει η μητριά τους. Έναν ακήρυχτος πόλεμος ξεκινάει! Ένας πόλεμος, όπου η ίδια η ζωή, το πεπρωμένο που πολλές φορές είναι και μοιραίο, να τον τερματίσει. Μπορεί ν’ ακούγεται μελό ή ίσως ακόμα και κάπως στερεότυπο, όμως πραγματικά πρόκειται για ένα εξαιρετικό δράμα. Ειδικά αν δεν δώσει κάνεις μεγάλη σημασία στη διάθεση του Hollywood να εκμεταλλεύεται τα παιδιά σε τέτοιου είδους ταινίες για να συγκινήσει πιο εύκολα (πράγμα και που πετυχαίνει) και την αμοιβαία κατανόηση που τελικά σε κάθε περίπτωση να θριαμβεύει, σίγουρα μιλάμε για μια ταινία που θα τον αγγίξει.

Ανθρωποκεντρικό σενάριο και σκηνοθεσία, εστιάζει στους ήρωες και στη διαφορετικότητα των χαρακτήρων τους. Δεν περιέχει ακρότητες κι ακόμα και κάποιες κλισέ, δακρύβρεχτες ατάκες δεν ξενίσουν, αλλά όσο η δράση προχωράει, τόσο κάνουν τη συγκίνηση ν’ αυξάνεται. Έχουμε να κάνουμε με διαφορετικούς ανθρώπους που υπό άλλες συνθήκες δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν λόγω των αντικρουόμενων συμφερόντων τους, ωστόσο αναγκάζονται όταν η ίδια η ζωή τους φέρνει προ τετελεσμένων γεγονότων.

Το ενδιαφέρον στην υπόθεση δεν είναι η κόντρα μεταξύ των δύο αυτών γυναικών. Καθημερινά, ακόμα και στη δική μας ζωή, ακούμε ή ακόμα και βιώνουμε παρόμοιες καταστάσεις. Τα διαζύγια καλώς ή κακώς αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς μας πλέον και οι όποιες κόντρες μεταξύ των στρατοπέδων νυν και πρώην είναι αναμενόμενες και συνηθισμένες. Πόσο μάλλον όταν η μία είναι μέσης κι η άλλη νεαρής ηλικίας. Συνηθισμένο ως σενάριο όσο και στην ίδια τη ζωή. Το ενδιαφέρον είναι η τραγική κατάσταση στην οποία περιέρχεται η Jackie η οποία, δεν αλλάζει μόνο τη δική της ζωή, αλλά κι όλων αυτών που την περιβάλλουν.

Πρέπει να σημειώσω σ’ αυτό το σημείο ότι στη συγκεκριμένη ταινία έχω δει μια απ’ τις ωραιότερες σκηνές του κινηματογράφου και σίγουρα την ωραιότερη πρόταση γάμου. Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται κι αυτά τα οποία υπόνονται κατά τη διάρκεια είναι πραγματικά μαγικά και σε κάνουν να αισθάνεσαι πιο είναι το πραγματικό νόημα σε μια σχέση, ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο θα πέρναγες το υπόλοιπο της ζωής σου μ’ έναν άνθρωπο.

Η ταινία πέραν των λοιπών καλών στοιχείων της κρατιέται σε πολύ υψηλά επίπεδα και λόγω των ερμηνειών. Η Suzan Sarandon, μια γενικότερα εξαιρετική ηθοποιός, δίνει πραγματικά ρεσιτάλ ερμηνείας. Έχει εντρυφήσει στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας και παρά το πόσο ευάλωτη είναι, ελέγχει το θυμό και την οργή της σε μια προσπάθεια να μην νικήσει η περηφάνια, αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας. Η μοιραία γυναίκα της ιστορίας, η Julia Roberts, χαρίζει κι αυτή με τη σειρά της μια δυνατή ερμηνεία, δίνοντας άλλη υπόσταση στο ρόλο του τρίτου προσώπου. Δεν είναι η κλασσική τσούλα που μπαίνει απλά και μόνο ανάμεσα σ’ ένα ζευγάρι από εγωισμό κυριευμένη από ένα ανόητο πάθος. Είναι μια γυναίκα τρυφερή, με καλά αισθήματα, που πραγματικά αγαπάει τον άνθρωπο με τον οποίο είναι και θέλει ν’ αναπτύξει αισθήματα φιλίας κι αγάπης με τα παιδιά του, διαθετημένη να κάνει ότι καλύτερο μπορεί.

Και τέλος, ο μοναδικός άντρας της παρέας, ο Ed Harris. Από τους πολύ μεγάλους ηθοποιούς της γενιάς του. Άμεσος, ειλικρινής και χαμένος ανάμεσα σε δύο πραγματικότητες που δεν ξέρει αν μπορεί να τις σηκώσει στις πλάτες του. Αν αναρωτιέστε λοιπόν αν είναι μια ταινία που αξίζει να την δείτε, μην έχετε καμία αμφιβολία. Ένα αξιοπρόσεκτο κοινωνικό δράμα που παρά που πατάει σε ευαίσθητα απ’ τη μία, σε κλισέ θέματα απ’ την άλλη δεν ξεπέφτει σε ακρότητες και καταφέρνει να συγκινήσει ειλικρινά και σε βάθος. Για καλό και για κακό ας κρατάτε και κανένα πακέτο χαρτομάντιλα.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Ζωή Σε Δύο Πράξεις
Είδος: Κοινωνικό Δράμα
Σκηνοθέτης: Chris Colombus
Πρωταγωνιστές: Ed Harris, Suzan Sarandon, Julia Roberts, Gina Malone, Liam Eiken
Παραγωγή: 1998
Διάρκεια: 133’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0120686/
http://en.wikipedia.org/wiki/Stepmom_(film)