Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο βιολόγος Robert Neville είναι ο μοναδικός, υγιής επιζών μιας θανατηφόρας επιδημίας που προκλήθηκε από έναν ιό στη Νέα Υόρκη.Ωστόσο δεν είναι μόνος στην πόλη καθώς τη νύχτα κυκλοφορούν τα μεταλλαγμένα από την επιδημία πλάσματα διψασμένα για αίμα.
Προσπαθώντας να προστατεύσει τον εαυτό του απ’ τα αιμοβόρα αυτά πλάσματα, παράλληλα ψάχνει απεγνωσμένα το αντίδοτο που θ’ αντιστρέψει τ’ αποτελέσματα που επέφερε ο θανατηφόρος ιός.

Προσωπική άποψη:
Δε μπορώ να πιστέψω πως όσοι γνωστοί μου είδαν τη συγκεκριμένη ταινία μου έφαγαν τ’ αυτιά για να τη δω κι εγώ. Κι όχι τίποτα άλλο, έπεσα στη λούμπα και τελικά την είδα. Από τα πρώτα κι όλας λεπτά άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Και οι υποψίες μου βγήκαν αληθινές πέρα για πέρα. Είσαστε fan του βουκολικού; Σας αρέσει ο Αγγελόπουλος; Η επιστημονική φαντασία είναι το φόρτε σας; Αν ισχύει κάτι απ’ όλα αυτά και πολύ περισσότερο αν ισχύουν όλα αυτά μαζί, τότε έχετε έναν καλό λόγο να τη δείτε. Αν πάλι όχι, καλύτερα να τ’ αποφύγετε! Ο Will Smith κι ένα κατά τ’ άλλα συμπαθέστατο σκυλάκι συμπληρώνουν τις ζωντανές παρουσίες στο κενό τοπίο της Νέας Υόρκης.

Όταν είδα ότι αργούν πολύ να μιλήσουν άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας. Οι κουβέντες μετρημένες κι όταν αυτές υπήρχαν εντελώς ηλίθιες. Η τρίτη κινηματογραφική μεταφορά του δημοφιλούς ομότιτλου βιβλίου γραμμένο απ’ τον Richard Matheson το 1954 είναι με μία λέξη άθλια. Προσπαθώντας ν’ αξιοποιήσουν μια ομολογουμένως ενδιαφέρουσα ιδέα οι υπεύθυνοι παραγωγής το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργήσουν ένα κουβάρι από μεταλλαγμένα ζόμπι, έναν ήρωα τιμωρό κι η πρωτοτυπία πάει περίπατο, φτάνοντας σε μια εντελώς φτηνή χριστιανική αλληγορία γύρω απ’ τη σύγκρουση του καλού και του κακού στο τέλος του κόσμου. Κοινώς... η σεναριακή αμηχανία σε όλο της το μεγαλείο.

Σκηνοθετικά δεν υπάρχει κανένας προσανατολισμός. Ο βιντεοκλιπάς σκηνοθέτης Francis Lawrence μοιάζει να έχει παραθέσει θεματικά κομμάτια μιας ταινίας το ένα δίπλα στο άλλο συνθέτοντας τον απόλυτο αχταρμά. Η κλιμάκωση που θα περίμενε κανείς σε μια ταινία δράσης και περιπέτειας δεν έρχεται ποτέ. Οι σκηνές δράσης χιλιοειδωμένες και το φινάλε προβλέψιμο στο έπακρο. Δε μπορώ βέβαια να μην ομολογήσω πως οι εικόνες μιας ερειπωμένης φουτουριστικής Νέας Υόρκης είναι εντυπωσιακές αποπνέοντας ένα κλειστοφοβικό κλίμα. Αυτό βέβαια δεν ικανοποιεί τους ευσεβείς πόθους που είχαν τόσο οι παραγωγοί της ταινίας, όσο και το κοινό στο οποίο απευθύνονται τέτοιου είδους παραγωγές. Δε μπορούμε βέβαια να πούμε το ίδιο και για τα ζόμπι που κάθε άλλο παρά ρεαλιστικά μοιάζουν. Δεν περίμενα και θαύματα έτσι όπως εξελισσόταν η ταινία, σίγουρα όμως σε ανάλογες παραγωγές έχω δει πολύ καλύτερα αποτελέσματα.

Ο Will Smith προσωπικά δεν με έπεισε. Η ερμηνεία του δεν έμοιαζε να έχει τίποτα από εκείνη στο “Κυνήγι Της Ευτυχίας” που κατάφερε να εκτινάξει μια κατά τ’ άλλα μέτρια ταινία. Χαμένος στη μοναξιά του και στη θλίψη των αναμνήσεων, με μια εύθραυστη προσωπικότητα που βρίσκει διέξοδο στη σχολαστική καθαριότητα (Μα καλά μας κοροϊδεύουν; Θα με κινδύνευα να με ξεσκίσει μια στρατιά από ζόμπι και θα με ένοιαζε αν το σπίτι κι ο σκύλος μου θα ήταν καθαρά;) μοιάζει να μη μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις διαφορετικές πτυχές του ίδιου χαρακτήρα.

Επειδή δε νομίζω πως αξίζει να πω πολύ περισσότερα θα κλείσω μ’ αυτό! Όσοι το δείτε θα εύχεστε, αν όχι απ’ την αρχή της ταινίας, έστω και στο τελείωμά της, ο Neville να είχε πέσει θύμα των αιμοσταγών ζόμπι από τα πρώτα κι όλας λεπτά. Έτσι δεν θα είχατε αναγκαστεί να υποβάλλεται τον εαυτό σας σ’ αυτή τη δοκιμασία. Ακόμα κι όταν βγει σε DVD, αν έχετε καμία άλλη πρόταση επιλέξτε την. Όποια κι αν είναι αυτή σίγουρα θα είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα και σαφώς λιγότερο κουραστική.
Βαθμολογία 3,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ζωντανός Θρύλος
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Francis Lawrence
Πρωταγωνιστές: Will Smith, Allis Branga, Charlie Tahan
Παραγωγή: 2007
Διάρκεια: 101’

Επίσημο site:
http://iamlegend.warnerbros.com/