Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Harry Faversham είναι ένας νέος, τον οποίο όλοι θαυμάζουν ως έναν από τους πιο λαμπρούς στρατιώτες στο σύνταγμα που υπηρετούν. Επιπλέον είναι αφοσιωμένος και έχει μεγάλο πάθος για την μέλλουσα σύζυγό του την Ethne.
Ο Harry μοιάζει να έχει ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον στη στρατιωτική καριέρα και μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή με τη γυναίκα που αγαπά. Τα πλάνα του όμως θα αλλάξουν, όταν μια ομάδα επαναστατών από το Σουδάν επιτίθεται σε ένα βρετανικό οχυρό στο Χαρτούμ και το σύνταγμά του στέλνεται να πολεμήσει στη Βόρειο Αφρική.
Ο ήρωας νιώθει να χάνει την πίστη στον εαυτό του κι αρνείται την αποστολή του. Νιώθοντας ντροπή για την πράξη του γιου του, ο πατέρας του Harry τον αποκηρύσσει.
Πιστεύοντας ότι ήταν μια πράξη φόβου, τόσο οι τρεις φίλοι του Harry, όσο κι η ίδια η Ethne, του στέλνουν ο καθένας τους από ένα φτερό ως σύμβολο δειλίας χωρίς κανένας τους να έχει κατανοήσει γιατί ο Harry έφτασε ως αυτή την πράξη της άρνησης του πολέμου.

Προσωπική άποψη:
Βασισμένα στην ομώνυμη νουβέλα του A.E.W. Mason, “Τα Τέσσερα Φτερά” είναι μια ιστορία στην οποία αποτυπώνεται η εκστρατεία την παλαιάς βρετανικής αυτοκρατορίας, ενάντια στους αντιφρονούντες ισλαμιστές του Σουδάν, περί τα 1884. Η συγκεκριμένη θεματαολογία είναι σχεδόν τόσο κοινής εμφάνισης στον κινηματογράφο, όσο και η απόβαση των αμεικάνων στο Βιετνάμ, λαμβάνοντας υπόψιν μας πάντα, πόσο θέλει το Hollywood να τονίσει τα πάθη των συμπατριωτών τους, σε σύγκριση με εκείνα των φίλων τους των Άγγλων. Όπως και να ‘χει, ανάμεσα στις ταινίες κοινής θεματολογίας, βρίσκεται κάπου στη μέση αφού, έχουμε δει σαφώς χειρότερες, αλλά σαφώς και καλύτερες στο σύνολό τους παραγωγές.

“Τα Τέσσερα Φτερά” είναι ένας τίτλος συμβολικός. Το φτερό στο πέτο ενός στρατιώτη ήταν σημάδι δειλίας, που στο πρόσωπο του ήρωάς μας αναγνωρίστηκε από τους τρεις καλύτερούς του φίλους και την γυναίκα της ζωής του. Δίκαιο ή άδικο, αυτό ήταν και το εφαλτήρειο για να οδηγηθεί σε ένα ταξίδι, σε έναν αγώνα δικαίωσης προκειμένου να ξεπλύνει την ντροπή του ονόματος της οικογένειάς του. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν η δειλία που τον οδήγησε να κάνει πίσω, αλλά η απέχθειά του για τον πόλεμο αφού, η επιλογή της στρατιωτικής ζωής, δεν ήταν δικιά του επιλογή, αλλά του πατέρα του.

Το Hollywood λατρεύει τέτοιου είδους μεγαλεπίβολες παραγωγές εποχής, και δεν είναι τυχαίο που η έξοδός τους στις αίθουσες συνήθως γίνεται λίγους μόλις μήνες πριν την απονομή των Oscars. Η συγκεκριμένη ταινία ακολούθησε την ίδια γραμμή, προσπαθώντας να εντυπωσιάσει με την ομολογουμένως καλοδουλεμένη φωτογραφία και σκηνογραφία που αναβίωσαν ιδιαίτερα ικανοποιητικά το πνεύμα της εποχής, καθώς και με τα κοστούμια που έντυσαν τους χαρακτήρες τις ιστορίας όμως, όλα αυτά μαζί, δεν επέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα αφού η Ακαδημία μάλλον δεν συγκινήθηκε όσο ήταν αναμενώμενο.

Ο ινδικής καταγωγής Shekhar Kapur, ομολογουμένως, στις σκηνές μάχης στην Μαροκινή έρημο, όπου γυρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την φυσική άγρια ομορφιά, προσφέρει δυναμικές και εντυπωσιακές σκηνές μάχης χάρη στην σφικτή και προσεγμένη σκηνοθετική του προσέγγιση, σαφέστατα επηρεασμένη από άλλες υπερπαραγωγές, τύπου “Ο Λόρενς Της Αραβίας”. Όμως, όσο καλά διαχειρίζεται το επικό κομμάτι της ταινίας, τόσο αδυνατεί να διατηρήσει μια ισσοροπία ανάμεσα στις δύο εν συγκρούση δυνάμεις. Ειδικά δε λόγω της καταγωγής του, θα περίμενα μια πιο ουδέτερη στάση ως προς το επικοινωνιακό κομμάτι.

Ερμηνευτικά δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις κάποιον αφού, δεν υπάρχει κάποια πολύ σπουδαία ερμηνεία, αν όμως αναγκαστείς να το κάνεις, μάλλον θα επιλέξεις των δευτεραγωνιστή Djimon Hounsou που μπορεί να μην είναι πρώτο όνομα, όμως καταφέρνει να διαχειριστεί την σημαντικότητα του χαρακτήρα του, ως προς τον επηρεασμό της προσωπικότητας του κεντρικού ήρωα και καά συνέπεια, των πράξεών του και της μελλοντικής του ζωής. Στον κεντρικό ρόλο ο συγχωρεμένος πια, σε μια καλή μεν, διεκπεραιωτική δε παρουσία και σίγουρα, όχι ανάλογης αξίας με αυτές που προσέφερε μελλοντικά. Στην ίδια κλίμακα και οι Wes Bentley και Kate Hudson, την οποία με δυσκολία αναγνωρίζει κάποιος πίσω από όλη αυτή τη δαντέλα και τα φουρώ.

Αν υπήρχε μεγαλύτερη αντικειμενικότητα στην σκηνοθετική προσέγγιση, σε συνδυασμό με την πολύ όμορφη φωτογραφία και την γενικότερη κινηματογράφιση, τόσο των περιοχών όσο και της εποχής, θα μπροούσαμε ίσως να μιλάμε για μια ταινία υψηλότερων αξιώσεων. Ωστόσο, είναι μια αξιόλογη παραγωγή που απλά, δεν καταφέρνει να αναδειχθεί σε ψηλότερο βάθρο από άλλες, ανάλογου περιεχομένου. Γνωστοί πρωταγωνιστές σε τυπικές ερμηνείες, ολοκληρώνουν μια παραγωγή, που αν εξαιρέσουμε το κουραστικό της μεγάλης διάρκειας, που χρονοτριβεί σε ορισμένα σημεία, παρακολουθείται αρκετά ευχάριστα.
Βαθμολογία 6,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Τα Τέσσερα Φτερά
Είδος: Πολεμική
Σκηνοθέτης: Shekhar Kapur
Πρωταγωνιστές: Heath Ledger, Wes Bentley, Kate Hudson, Djimon Hounsou, Michael Sheen, Laila Rouass, Nick Holder
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 125’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0240510/
http://en.wikipedia.org/wiki/The_Four_Feathers_(2002_film)