One shot manga της Isaku Natsume που κυκλοφόρησε στις 27 Δεκεμβρίου 2008 από την Shinshokan Publishing, το "Tight Rope" αποτελείται από 6 κεφάλαια, 4 εκ των οποίων είναι βασικά και χρησιμοποιήθηκαν στην μεταφορά του manga στην μικρή οθόνη. Το 5ο είναι ένα short extra κεφάλαιο που έχει περισσότερο σκοπό να μας διασκεδάσει με μια πιο... πικάντικη ματιά στην εξέλιξη της σχέσης των δύο πρωταγωνιστών, ενώ το 6ο και τελευταίο, είναι ένα extra κεφάλαιο, από την manga σειρά της ίδιας δημιουργού, "Doushiyoumo Nai Keredo", το οποίο και θα αναλύσουμε σε άλλο post, όταν έρθει η ώρα του. Το συνολικό μέγεθος του manga είναι 217 σελίδες.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Οι Ryunosuke Oohara και Naoki Satoya, είναι παιδικοί φίλοι και ουσιαστικά, έχουν μεγαλώσει μαζί, με τις οικογένειες των δύο να συνδέονται φιλικά, σε πολλαπλά επίπεδα. Η οικογένεια του Naoki, είναι τυπικό δείγμα, απόλυτα συνηθισμένη, ακριβώς το αντίθετο από την οικογένεια του Ryunosuke, που βρίσκεται στην κορυφή του μαφιόζικου κόσμου. Ως 5ος κατά σειρά αρχηγός, ο Ryu -εν συντομία- καλείται σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποδεχτεί την κληρονομιά του και να αναλάβει τα ηνία της οικογένειας, και όλα όσα συνοδεύουν την ευθύνη αυτή. Εκείνος όμως, δεν επιθυμεί μια ζωή σαν κι αυτή, αφού το μόνο που θέλει, είναι να ζήσει μαζί με τον Nao -πάλι εν συντομία- και να χτίσουν μαζί μια φυσιολογική οικογένεια. Εντάξει, μπορεί ο όρος φυσιολογική, να μην ταιριάζει απόλυτα, δεδομένου ότι και οι δύο είναι άντρες, αλλά κάντε το γαργάρα. Ο Nao, που γνωρίζει πολύ καλά πως ο Ryu έχει γεννηθεί για να αναλάβει αυτό το καθήκον, αφού έχει την αρχηγία στο αίμα του, προσπαθεί να τον πείσει να κάνει αυτό που πρέπει για την οικογένειά του. Όταν όμως συνειδητοποιεί πως ο λόγος που ο Ryu δεν θέλει να το κάνει, είναι επειδή μπορεί να τον χάσει, με περισσότερους από έναν τρόπους, και ίσως να αναγκαστεί να τον αφήσει πίσω, ο Nao, αφήνει τα συναισθήματά του να τον κατευθύνουν, οδηγώντας τους δυο τους σε μια συμφωνία η οποία, επιφέρει κινδύνους για το μέλλον, πράγμα που θα ζήσουν στο πετσί τους όταν ο Nao απαχθεί από αντίπαλη συμμορία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Αν κάτι μου άρεσε πολύ σε αυτό το manga, είναι η ουσία της ίδιας της ιστορίας του. Το ότι μιλάει για έναν δεσμό... έναν πραγματικό δεσμό που δεν γνωρίζει όρια και φραγμούς. Για έναν δεσμό φιλικό ο οποίος, με το πέρασμα του χρόνου, εξελίχθηκε σε κάτι περισσότερο, χωρίς ωστόσο να χάνει την ποιότητά του. Για έναν δεσμό που αποδεικνύει πως, ό,τι κι αν λέει ο κόσμος, η καρδιά και η συνείδησή μας, μπορούν να μας πουν καλύτερα, τόσο ποιοι είμαστε εμείς, όσο και το ποιος είναι ο άλλος.
- Αν κάτι επίσης με κέρδισε, είναι το γεγονός πως παρά που υπάρχει ειδύλλιο στη μέση, δεν υπερθεματίζεται με αποτέλεσμα, η προσοχή μας να στρέφεται, εκεί όπου πραγματικά πρέπει. Στην ποιότητα μιας σχέσης η οποία, έχει να κάνει με την συντροφικότητα και με την πίστη του ενός στον άλλον, ό,τι κι αν συμβεί, όπου κι αν τους οδηγήσει το μέλλον. Γιατί πέραν όλων των άλλων, είναι φίλοι και σύντροφοι με μία έννοια, που ξεπερνάει κατά πολύ το επιφανειακό του πράγματος.
- Ένα ακόμα στοιχείο που τονίζεται, είναι το πόσο πολύ μπορεί να μας επηρεάσουν οι ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο εύκολο θα ήταν το να είχαμε γίνει κάποιοι άλλοι, αν δεν είχαμε δίπλα μας ανθρώπους να μας στηρίξουν, ίσως και να μας εμποδίσουν, από το να ακολουθήσουμε μονοπάτια που θα μας οδηγούσαν σε σκοτεινούς δρόμους. Κανένας δεν μπορεί να προχωρήσει μόνος και όλοι μας, έχουμε ανάγκη το φως.
- Μπορεί, όπως σε κάθε yaoi story, να υπάρχουν σεξουαλικές ταυτότητες, όμως, μέχρι την κρίσιμη στιγμή, δεν είσαι σίγουρος για το πως αυτές μοιράζονται. Αυτό, είναι εξαιρετικά καλό, από τα πιο θετικά στοιχεία του manga αφού, τόσο η ταυτότητα του Nao όσο και του Ryu, δεν αλλοιώνονται από τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, αποδεικνύοντας έτσι έμμεσα, πως το τι κάνεις στην προσωπική του ζωή, δεν καθορίζει το πόσο αρσενικό μπορείς να είσαι.
- Σχεδιαστικά, το manga, είναι αρκετά φτωχό θα λέγαμε, με αρκετά λευκά διαστήματα, πράγμα που οφείλεται κυρίως στο ότι δεν έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στο backround των σκηνών. Όσον αφορά του χαρακτήρες, είναι αρκετά καλά δοσμένοι, αν και οφείλω να ομολογήσω πως τα προφίλ τους, είναι καλύτερα από τα μπροστινά πλάνα τους, τα οποία ήθελαν λίγη περισσότερη δουλειά στο πεδίο των ματιών.
- Εκεί που υστερεί λίγο το σχέδιο, έρχεται το άψογο σενάριο να κλείσει τις όποιες τρύπες και να μας καθηλώσει. Ένα σενάριο που μιλάει για ηθική, πίστη, αξίες, αγάπη, συντροφικότητα, και που καταφέρνει με ιδανικό τρόπο να ισορροπήσει ανάμεσα στο ρομαντικό και το περιπετειώδες στοιχείο, ανεβάζοντας την αδρεναλίνη μας στα ύψη όσο προχωράει προς το τέλος.
- Άλλο ένα στοιχείο που εκτιμώ, είναι το καλό και διόλου υπερβολικό χιούμορ, που χαρακτηρίζει την ιστορία. Δεν ήταν ούτε μία, ούτε δύο, οι φορές που έπιασα τον εαυτό μου, όχι απλά να χαμογελάει, αλλά να γελάει με την ψυχή του και μάλιστα, στις στιγμές εκείνες όπου πραγματικά το είχα ανάγκη και που μπορούσε να ταιριάξει.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Ένα manga που λάτρεψα, τόσο για την ιδιαίτερη ιστορία του, όσο και για τους υπέροχους χαρακτήρες του, ολοκληρωμένη και μεστή, με δεκάδες μηνύματα και νοήματα. Μια ιστορία που μιλάει στην καρδιά μας, αφού θίγει έννοιες όπως αφοσίωση, πίστη, αγάπη, συντροφικότητα και πως όλα αυτά, το καθένα μόνο του ή και συνδυαστικά, καθορίζουν το ποιοι είμαστε και το ποιοι μπορούμε να γίνουμε, αν ακολουθήσουμε τον σωστό δρόμο, χωρίς όμως να ξεχνάμε ποιοι θα μπορούσαμε να γίνουμε αν δεν είχαμε συναισθήματα τόσο δυνατά να μας συγκρατούν, να μας εμποδίσουν από το να παρασυρθούμε στο εύκολο. Μια ιστορία που μιλάει για ήθη και αξίες, για την ηθική, ακόμα κι εκεί που δεν είσαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτή μπορεί να υπάρξει και που όμως, μπορεί να σε εκπλήξει. Μια ιστορία για την ανάγκη να ανήκουμε κάπου, να ανήκουμε, όχι εκεί που πρέπει, αλλά εκεί που η καρδιά μας ζητάει να ανήκει, εκεί που αισθανόμαστε ολοκληρωμένοι.