Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μπορεί τώρα οι φόνοι της οικογένειας Χόουπ να είναι ένα τραγούδι που ακούγεται στα σχολικά προαύλια – όταν όμως συνέβησαν, μια αιματοβαμμένη νύχτα του 1929, συγκλόνισαν την ακτή του Μέιν. Αν και οι περισσότεροι υποθέτουν ότι πίσω από τους φόνους κρυβόταν η δεκαεφτάχρονη Λενόρα, η αστυνομία δεν κατάφερε ποτέ να το αποδείξει. Η Λενόρα αρνήθηκε την ενοχή.
Τώρα βρισκόμαστε στο 1983, και η Κιτ ΜακΝτίρι καταφτάνει στο μαραζωμένο Χόουπς Εντ για να αναλάβει τη φροντίδα της Λενόρας, που καθηλωμένη σε αμαξίδιο δεν μπορεί πια να μιλήσει και ο μόνος τρόπος επικοινωνίας της με την Κιτ είναι μια παλιά γραφομηχανή. Μια νύχτα, η Λενόρα χρησιμοποιεί τη γραφομηχανή για να κάνει μια δελεαστική πρόταση: να πει στην Κιτ τα πάντα.
Καθώς η Κιτ βοηθάει τη Λενόρα να γράψει τα γεγονότα που οδήγησαν στο μακελειό, αποκαλύπτεται ότι πολλά πράγματα έχουν μείνει κρυφά. Σιγά σιγά η Κιτ αρχίζει να υποψιάζεται ότι η Λενόρα μπορεί να μη λέει όλη την αλήθεια – και ότι η φαινομενικά άκακη γυναίκα την οποία φροντίζει ίσως να είναι πολύ πιο επικίνδυνη απ’ όσο νόμιζε στην αρχή.

Προσωπική άποψη:
Ο Riley Sager, τα τελευταία οχτώ χρόνια περίπου, είναι ένας συγγραφέας το όνομα του οποίου συζητιέται πολύ έντονα στο εξωτερικό, με τα βιβλία του να έχουν μπει αρκετές φορές στα best sellers των New York Times, ενώ θεωρείται μια ιδιαίτερα αξιόλογη πένα στον χώρο της θρίλερ λογοτεχνίας, με τις ιστορίες του να χαρακτηρίζονται από έντονο μυστήριο, αγωνία και στοιχεία τρόμου που καθηλώνουν. Ως εκ τούτου, ήταν θέμα χρόνου τα βιβλία του να έρθουν και στη χώρα μας, με τις εκδόσεις Μεταίχμιο να κάνουν την αρχή με το πιο πετυχημένο του έργο έως σήμερα, το «Η μόνη που απέμεινε».

Ήταν μια νύχτα του 1929, όπου έμελλε να βαφτεί με το αίμα της οικογένειας Χόουπ, γεγονός που σημάδεψε για πάντα την ιστορία του Χόουπς Εντ. Μοναδική επιζήσασα, η δεκαεφτάχρονη Λενόρα, πάνω στην οποία έπεσαν και οι υποψίες της τοπικής κοινότητας, χωρίς, όμως, η αστυνομία να μπορεί να αποδείξει την ενοχή της, την οποία εκείνη έτσι κι αλλιώς αρνήθηκε. Πενήντα τέσσερα χρόνια μετά, η Κιτ φτάνει στην μαραζωμένη πόλη, για να αναλάβει την φροντίδα της ηλικιωμένης πλέον Λενόρας, που βρίσκεται καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο και ανίκανη να μιλήσει. Μοναδικός τρόπος επικοινωνίας ανάμεσά τους, μια παλιά γραφομηχανή, που θα χρησιμεύσει για ν’ αποκαλύψει η Λενόρα στην Κιτ όλα όσα συνέβησαν τη μοιραία νύχτα του μακελειού. Η αλήθεια που της αποκαλύπτει, όμως, είναι η πραγματική ή υπάρχει κάτι πιο σκοτεινό πίσω από αυτή;

Στον πυρήνα της, η ιστορία του Sager δεν είναι κάτι εξαιρετικά πρωτότυπο, ούτε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί σε διάφορες παραλλαγές. Η ιστορία του επιζήσαντα που έμεινε πίσω έπειτα από μια φρικτή κι αιματηρή εμπειρία, όπου οι υποψίες έπεσαν πάνω του, χωρίς κανείς να μπορεί ν’ αποδείξει την ενοχή του, με το μυστήριο να πλανάται για χρόνια τόσο πάνω από τον ίδιο όσο και από την πόλη που εξελίχθηκε το όλο δράμα, μέχρι τη στιγμή που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η αλήθεια αρχίζει να έρχεται στο φως, είναι κάτι που έχουμε συναντήσει ξανά, τόσο λογοτεχνικά όσο και κινηματογραφικά. Άρα, τι είναι αυτό που καθιστά τη συγκεκριμένη τόσο πετυχημένη;

Πρώτα απ’ όλα, ο συγγραφέας έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικά ατμοσφαιρικό σκηνικό, μέσα στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα, τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, δημιουργώντας μια ανατριχιαστική αίσθηση που μας συνοδεύει από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα του βιβλίου. Ένα σκηνικό το οποίο συμβάλει σημαντικά στη συντήρηση της αγωνίας για την αποκάλυψη της αλήθειας, που έχει μείνει καλά κρυμμένη εδώ και δεκαετίες ολόκληρες, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να έρθει στο φως ανατρέποντας τα πάντα.

Η αφήγηση είναι μοιρασμένη σε δύο χρόνους, στο παρελθόν, όπου λαμβάνουμε πληροφορίες σχετικά με την οικογένεια Χόουπ και όλων όσων οδήγησαν στην τραγική της κατάληξη, και στο παρόν, με την Κιτ να γίνεται μάρτυρας της σταδιακής αποκάλυψης της μοιραίας αλήθειας η οποία, όμως, συνεχώς ανατρέπεται, κι εκεί που τόσο εκείνη όσο κι εμείς πιστεύουμε πως έχουμε πιάσει το νήμα που θα μας οδηγήσει προς την «έξοδο», τόσο τα πράγματα περιπλέκονται και νέες ανατροπές αλλάζουν τα έως τότε δεδομένα μας. Κι αυτό, για μένα, είναι και το μεγάλο μειονέκτημα του βιβλίου γιατί, ωραίες οι ανατροπές μεν, το να υπερβάλλουν μπορεί να μας κουράσει δε, όπως γίνεται και στην προκειμένη περίπτωση, σε κάποιο βαθμό.

Το «Η μόνη που απέμεινε» μπορεί να μην ανακαλύπτει την πυρίτιδα, ούτε να φέρνει κάτι καινούριο στο είδος του, ωστόσο, είναι ένα καλογραμμένο, ευκολοδιάβαστο κι απολαυστικό θρίλερ, που διατηρεί την αγωνία του αναγνώστη σε σταθερά υψηλά επίπεδα και που, αν μη τι άλλο, δεν στερείται ανατροπών –κι αν δεν είχε υπερβάλει στο τελευταίο, θα μπορούσαμε να μιλάμε για ένα ακόμα πιο συγκροτημένο αποτέλεσμα. Παρ’ όλα ταύτα, μας προσφέρει μια ανατριχιαστική ιστορία, καλοδουλεμένη στον πυρήνα της, με πολύ ωραία ατμόσφαιρα, που στο τέλος της ανάγνωσης σε αφήνει με μια πολύ ωραία επίγευση.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Riley Sager
Μεταφραστής: Κρητικού Κέλλη
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-03-4549-0