Η Junko, πιστή στο καλλιτεχνικό της ύφος αλλά και στις συνεργασίες της, δημιούργησε το "Kasa no Shita, Futari" το 2011, το οποίο κυκλοφόρησε αρχικά σε συνέχειες στο περιοδικό "Gush" του εκδοτικού Kaiousha, που πιστός κι εκείνος με τη σειρά του στο έργο του, προχώρησε στην έκδοση του ολοκληρωμένου τόμου του manga την ίδια χρονιά. Το manga αποτελείται από 5 βασικά κεφάλαια και 2 extra, ένα εκ των οποίων είναι συγγενές και με άλλα manga της δημιουργού, φτάνοντας τις 171 σελίδες.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ MANGA:
Ο Mio Keisuke είναι 16 χρονών, μαθητής λυκείου και θα λέγαμε ότι έχει μια αρκετά βαρετή ζωή ενώ παράλληλα, αδυνατεί να μείνει σε μια σχέση για αρκετό καιρό καθώς αδυνατεί να ερωτευτεί και να δώσει όλα όσα πρέπει στην κοπέλα που έχει δίπλα του. Και τότε, μια μέρα, έτσι στα ξαφνικά, θα βρεθεί μέσα στη βροχή και ένας άγνωστος θα του προσφέρει μια ομπρέλα, λέγοντά του να την κρατήσει. Τα πράγματα, όμως, έρχονται με τέτοιον τρόπο που αναγκάζεται να γυρίσει πίσω για να την επιστρέψει. Ο Yugi Kakeru, ο ιδιοκτήτης θεωρητικά της ομπρέλας, είναι ένας μοναχικός και μυστηριώδης τελειόφοιτος του πανεπιστημίου και ο Keisuke, σχεδόν χωρίς να το καταλάβει, μπαίνει στη ζωή του και μέρα με τη μέρα, ερωτεύεται τον Kakeru όλο και πιο πολύ. Εκείνος, όμως, διατηρεί ερωτική σχέση, στα κρυφά, με τον Tachibana που λίγο καιρό μετά ανακοινώνει πως παντρεύεται. Η είδηση, κάνει κομμάτια τον Kakeru, καταλήγοντας να περάσει μια βραδιά sex με τον Keisuke, κάτι που οδηγεί στο να ραγίσει και η δική του καρδιά. Οι μήνες περνάνε και ο Kakeru μετακομίζει και χάνεται. Η ζωή συνεχίζει για τον Keisuke, ο οποίος ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει τον Kakeru και τυχαία, όπως την πρώτη φορά, οι δρόμοι τους ανταμώνουν και πάλι τέσσερα χρόνια μετά με τους δυο τους να πρέπει να ξεκαθαρίσουν τα συναισθήματά τους, αλλά και να επουλώσουν τις πληγές του παρελθόντος ώστε να μπορέσουν επιτέλους να είναι μαζί.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:
- Ό,τι και να πω για το συγκεκριμένο manga θα είναι πολύ λίγο. Λάτρεψα το story plot του, λάτρεψα τους χαρακτήρες του, μα πάνω απ' όλα, λάτρεψα την αλληγορία του καθώς και τους συμβολισμούς του. Ουσιαστικά, όλη η πλοκή, βασίζεται στο μοιραίο, στην τύχη και στις συμπτώσεις, αλλά και στο πως η ζωή κάνει κύκλους, οδηγώντας μας τελικά εκεί που θα έπρεπε να είμαστε, έστω κι αν κάποια στιγμή στην πορεία, χάσαμε τον δρόμο μας ή και λοξοδρομήσαμε από δική μας επιλογή επειδή για κάποιον λόγο, πιστέψαμε ότι αυτό ήταν το καλύτερο. Και όπως αποδεικνύεται περίτρανα, κάποιες φορές, ίσως κάποια ανώτερη δύναμη να έχει άλλα σχέδια για εμάς τα οποία και πρέπει να εκπληρωθούν με όποιον τρόπο και με όποιο κόστος.
- Άλλο ένα στοιχείο που τονίζεται ιδιαίτερα στην πλοκή, είναι οι ανθρώπινες εμμονές και το πως αυτές μπορούν να σε καταστρέψουν αν δεν τις ξεπεράσεις. Το θέμα είναι να μπορείς να ξεπερνάς τις άσχημες καταστάσεις της ζωής και τους σκοπέλους που μπορεί να σε σημαδέψουν και να σε πληγώσουν, και να βρεις τη δύναμη να προχωρήσεις παρά κάτω. Κάθε τι στη ζωή, οφείλει να κάνει τον κύκλο του και με τη σειρά του, ο κύκλος αυτός, πρέπει να κλείσει για να μπορέσεις να ανοίξεις έναν νέο μέσα στον οποίο θα κινηθείς, όπως εσύ θα επιλέξεις, χωρίς να μένεις κολλημένος σε ένα παρελθόν που δεν αλλάζει, αλλά μπορεί να έχει αλλάξει εσένα με χίλιους δυο τρόπους.
- Ο τίτλος του manga στα αγγλικά είναι "Under the umbrella with you" και σε αυτόν, κρύβεται όλη η αλληγορία και ο συμβολισμός που ανέφερα παραπάνω. Η ομπρέλα της ιστορίας, δεν είναι παρά ένα απλό, φαινομενικά ασήμαντο αντικείμενο. Και όμως, είναι εκείνη που έφερε κοντά τρεις ανθρώπους των οποίων οι ζωές, έμελλε να δεθούν με κάποιον τρόπο. Και όταν η ομπρέλα αυτή σπάει, σπάνε και τα δεσμά ανάμεσα στους δύο, έστω κι αν χρειάζεται χρόνος ώστε να το συνειδητοποιήσει ο Kakeru και να μπορέσει να διεκδικήσει αυτό που πραγματικά θα τον κάνει ευτυχισμένο. Γιατί η ομπρέλα αυτή, πάντα, με κάποιον τρόπο, επέστρεφε σε εκείνον και ίσως, όχι για τους λόγους που εκείνος πίστευε. Γιατί πάντα μπορούμε να σωθούμε, ακόμα κι αν αυτός που μπορεί να μας βοηθήσει, δεν είναι αυτός που περιμένουμε.
- Παράλληλα, είναι μια ιστορία η οποία εμπεριέχει κοινωνικά μηνύματα και ουσιαστικά, χαρακτηρίζει την κοινωνία που μας περιβάλλει. Μια κοινωνία που θέτει αυστηρά, δήθεν και ηθικοπλαστικά πρότυπα τα οποία πρέπει να ακολουθηθούν. Μια κοινωνία που σου δίνει κάποιο χρονικό περιθώριο να ζήσεις όπως θες εσύ, όμως, στο τέλος, θα σου επιβάλει τα πρέπει ή μάλλον, τους καθωσπρεπισμούς της και τις ηθικολογίες της.
- Είναι δεδομένο ότι λατρεύω το art της Junko, αλλά νομίζω πως στο συγκεκριμένο manga, όπου όλα τα συναισθήματα τα οποία είναι καλά κρυμμένα, πρέπει και εκφράζονται μέσα από τα βλέμματα, τα οποία και διαφοροποιούνται με το πέρασμα του χρόνου και με την ωριμότητα που αποκτούν οι ήρωες, έχει δώσει τα ρέστα της. Καταφέρνει να σε συγκινήσει, απλά και μόνο με μια εικόνα, πριν καν να προλάβεις να διαβάσεις το κείμενο. Και ναι, αυτό είναι επίτευγμα γιατί τα μάτια λένε περισσότερες αλήθειες απ' όσες μπορούν να σχηματίσουν τα χείλη.
- Επίσης, θέλω να αναφέρω πως υπάρχει ένα extra κεφάλαιο στο οποίο συναντάμε σε μια πολύ όμορφη στιγμή, τρία από τα ζευγάρια που έχουμε γνωρίσει μέσα από τις ιστορίες της Junko, όλα μαζί σε ένα μέρος, άλλη μια αλληγορία γύρω από τις συμπτώσεις. Αυτά είναι ο Mio και ο Yuki του manga αυτού, οι Subaru και Nagayama από το "Star-like Words" και οι Miyasaka και Sawatari από το "Kimi Note".

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Μια υπέροχη, λυρική ιστορία αγάπης, η οποία βρίθει συμβολισμών και αλληγοριών, τόσο γύρω από την ίδια τη ζωή, όσο και από το κάλεσμα της μοίρας και του πεπρωμένου που καλούμαστε να ακολουθήσουμε, ακόμα κι αν δεν πιστεύουμε σε αυτά. Γιατί ακόμα κι αν δεν θέλουμε να δούμε ορισμένα πράγματα, εκείνα είναι γραμμένα σε ένα τετράδιο που καθορίζει την ύπαρξή μας και μπορεί να μετουσιωθεί σε οτιδήποτε, σε ένα πρόσωπο, ένα χαμόγελο, ένα ευγενικό χάδι, ακόμα και σε ένα αντικείμενο πάνω στο οποίο έχουμε αγκιστρωθεί γιατί έχουμε την ανάγκη να διατηρήσουμε ένα συναίσθημα ή μια ανάμνηση, ακόμα κι αν αυτά είναι ψεύτικα, ακόμα κι αν μάταια μας καθορίζουν και ασυναίσθητα μας ελέγχουν. Έχω τη βεβαιότητα πως όσοι διαβάσουν την ιστορία αυτή, θα την αγαπήσουν όπως κι εγώ, πως θα συγκινηθούν, θα δακρύσουν, θα θυμηθούν, ίσως και να νιώσεις τσιμπήματα πόνου στο στήθος. Αλλά δεν πειράζει, γιατί το να νιώθεις και να ζεις, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα, ειδικά όταν μέσα από τον πόνο έρχεται η λύτρωση και τελικά, η ολοκλήρωση.