Το "Uraboku" είναι από τις πλέον συζητημένες σειρές στα πηγαδάκια των fujoshi fans. Όταν είχα ρωτήσει κάποιες φίλες να μου πουν τι τους αρέσει τόσο πολύ, η απάντησή τους ήταν "δες την και θα καταλάβεις". Φυσικά, δεν χρειάστηκε να προσπαθήσουν και πολύ για να με πείσουν και το torrent ξεκίνησε να δουλεύει φρενιασμένα, ενώ εγώ έλιωσα μπροστά στον υπολογιστή για δύο ολόκληρες ημέρες αφού ήταν αδύνατον να σταματήσω να παρακολουθώ το ένα επεισόδιο πίσω από το άλλο. Όχι, η σειρά, δεν είναι σε καμία περίπτωση ό,τι καλύτερο έχω δει αλλά αυτό δεν αναιρεί το ότι αν ξεκινήσεις να την παρακολουθείς, δεν μπορείς να σταματήσεις παρά μόνο αν φτάσεις στο τελευταίο επεισόδιο.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Uragiri wa Boku no Namae o Shitteiru", γνωστό με τον αγγλικό τίτλο "The Betrayal Knows My Name" και τον ακόμα πιο γνωστό, σύντομο, "UraBoku", είναι ιαπωνική σειρά manga σε σχέδιο και σενάριο της Odagiri Hotaru. Πρωτοεμφανίστηκε στο shōjo περιοδικό της Kadokawa Shoten, "Monthly Asuka", τον Οκτώβριο του 2005 και στις 21 Ιουλίου του 2006 κυκλοφόρησε ο πρώτος ολοκληρωμένος τόμος. Τώρα, δεν μπορώ να μιλήσω με μεγάλη σιγουριά, καθώς πουθενά δεν βρήκα ν' αναφέρεται πως είναι ο τελευταίος τόμος, αλλά μοιάζει να έχουν κυκλοφορήσει 11 τεύχη, με το τελευταίο στις 24 Οκτωβρίου 2012, ενώ ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε ένα spin off και πάλι από τις ίδιος εκδόσεις, το οποίο όμως δεν υπάγεται στην βασική σειρά και φέρει τίτλο "Uragiri wa Boku no Namae o Shitte Iru - Shinkou ni Tokeyuku Omoi no Hate ni". Τα δικαιώματα του manga για μετάφραση στα αγγλικά απέκτησε η Yen Press, η οποία κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος τον Ιούνιο του 2011, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2013 που κυκλοφόρησε το 6ο και τελευταίο τεύχος. Να σημειώσω στο σημείο αυτό πως η έκδοση της Yen είναι δύο Ιαπωνικά τεύχη σε ένα μεταφρασμένο. Οι γερμανικές εκδόσεις Carlsen Comics κυκλοφόρησαν την σειρά στη γλώσσα τους υπό τον τίτλο "Fesseln des Verrats" που στα αγγλικά μεταφράζεται ως "Shackles of Betrayal", και μέχρι τον Νοέμβριο του 2012 είχε εκδώσει 9 τόμους, αλλά δεν γνωρίζω περισσότερα. Να αναφέρω συμπληρωματικά πως έχει κυκλοφορήσει και ηλεκτρονικό παιχνίδι βασισμένο στο anime, για την πλατφόρμα του PlayStation, ενώ τον Νοέμβριο του 2007 κυκλοφόρησε από την Kadokawa Shoten το πρώτο drama CD, που σύντομα ακολουθήθηκε από ένα δεύτερο, και τον Μάιο του 2010 κυκλοφόρησε κι ένα τρίτο.

ΤΟ ANIME:
Τον Ιούλιο του 2009 κυκλοφόρησαν τα πρώτα νέα για την τηλεοπτική μεταφορά του manga, σε σκηνοθεσία Katsushi Sakurabi και παραγωγή J.C.Staff. Επίσημα ανακοινώθηκε μέσω του περιοδικού "Monthly Asuka", στο τεύχος Οκτωβρίου 2009. Το anime βγήκε στον αέρα στις 11 Απριλίου 2010, έχοντας στον προγραμματισμό του 24 επεισόδια και ολοκληρώνοντας την πορεία του στις 19 Σεπτεμβρίου 2010. Την 1η Ιουνίου 2010 κυκλοφόρησε το 1ο DVD με τα επεισόδια της σειράς, ενώ την 1η Οκτωβρίου 2010 το 2ο.








ΤΟ STORY:
Ο Sakurai Yuki είναι ένας συνηθισμένος έφηβος που διαθέτει, όμως, μια ιδιαίτερα ασυνήθιστη δύναμη, και που εγκαταλείφθηκε όταν γεννήθηκε στο ορφανοτροφείο Asahi. Το τελευταίο έχει ως αποτέλεσμα ο Yuki να επιζητεί απεγνωσμένα την ανεξαρτησία, αφού δεν θέλει να γίνεται βάρος σε κανέναν ενώ παράλληλα, από τότε που θυμάται τον εαυτό του, με ένα και μόνο άγγιγμά του, μπορούσε να αισθανθεί τα συναισθήματα των άλλων, αλλά και να δει μέσα στο μυαλό τους. Βέβαια, αν και δεν θέλησε ποτέ να χρησιμοποιήσει το χάρισμά του αυτό με αρνητικές ή κακές προθέσεις, πολλές
φορές κατηγορήθηκε από τους άλλους στα μάτια των οποίων έμοιαζε ως ένα παρεμβατικό φρικιό. Μία μέρα, ένα άγνωστος, γοητευτικός άντρας θα τον σώσει από ένα ατύχημα και ο Yuki θα έχει την έντονη αίσθηση πως τον έχει ξανασυναντήσει. Κι ενώ ο θάνατος μοιάζει να τον πλησιάζει όλο και περισσότερο και οι δυνάμεις του αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη ισχύ, εμφανίζεται ένας ακόμα μυστηριώδης άντρας που ισχυρίζεται πως είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του και που θα του αποκαλύψει μια αλήθεια για τον εαυτό του και το παρελθόν του που είναι μεγαλύτερη από αυτήν που θα μπορούσε να φανταστεί.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Ίσως κάποιοι να διαφωνήσουν μαζί μου, αλλά το art του συγκεκριμένου anime είναι από τ' αγαπημένα μου. Γενικότερα, μ' αρέσει πάρα πολύ αυτή η σχεδιαστική προσέγγιση και παρά που κάποιες φορές μπορεί να είναι υπερβολική ή οι γωνίες τονισμένες υπέρ του δέοντος, σε προσωπικό πάντα επίπεδο, με γοητεύουν και θεωρώ το αποτέλεσμα ιδιαίτερα εκφραστικό κι έντονο. Άλλωστε, όπως έχουμε ξαναπεί, αυτό που μετράει -ίσως- περισσότερο στα anime, σε επίπεδο σχεδίασης χαρακτήρων, είναι ο χειρισμός των εκφράσεων και ιδίως των ματιών, κάτι που στην προκειμένη περίπτωση αξιοποιείται στο έπακρο των δυνατοτήτων τους.
- Πάμε τώρα στην ιστορία... Ως Γιώτα, θα πω πως την βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά όχι τόσο
καλοδουλεμένη. Υπάρχουν κάποια κενά τα οποία, ένας μη μυημένος στον κόσμο του φανταστικού και μεταφυσικού, ίσως να δυσκολευτεί να καλύψει. Αν πάλι έχετε εμπειρία, μην ανησυχείτε, θα καταλάβετε τι συμβαίνει, παρά που ίσως να νιώσετε λίγο ενοχλημένοι από τον βεβιασμένο χειρισμό ορισμένων καταστάσεων, που θα μπορούσαν να έχουν αντιμετωπιστεί με περισσότερη ψυχραιμία και ανάλυση, χωρίς να γίνουν απαραίτητα φλύαρες.
- Ας παραμείνουμε σε θέματα πλοκής και ιστορίας. Άλλο ένα πρόβλημα, σύνηθες φαινόμενο των anime -ειδικά τα τελευταία χρόνια-, είναι το ότι δεν υπάρχει τέλος. Δεδομένου ότι το manga συνεχίζεται και πέραν του σημείου όπου μας αφήνει η τηλεοπτική εκδοχή της ιστορίας, υπάρχουν δεκάδες ερωτήματα που μένουν αναπάντητα και δεκάδες καταστάσεις που θα θέλαμε απεγνωσμένα να μάθουμε πως θα εξελιχθούν στο μέλλον και ποια θα είναι η τελική τους κατάληξη. Κι εν πας περιπτώσει... υπάρχει ένα ειδύλιο εδώ... μην μου γκρεμίζετε τα όνειρα.
- Και μιας και ανέφερα το ειδύλιο... Αχ, Luka! Για πάρτη σου και μόνο, ακόμα κι αν δεν βρήκα κανένα
άλλο θετικό στοιχείο στην όλη ιστορία, θα πρότεινα σε κάθε θηλυκό εκεί έξω να δει το συγκεκριμένο anime. Όσον αφορά τ' αγόρια, μάλλον δεν θα βρουν καμία μπαλκονάτη να πνίξουν τον δικό του πόνο, στο anime αυτό. Τέλος πάντων, ο Luka είναι ένας από τους πιο γαμάτους και πραγματικά cool χαρακτήρες που έχω συναντήσει. Είναι badass χωρίς να κάνει επίδειξη, είναι sexy χωρίς να προσπαθεί και κυρίως, είναι χαρακτήρας με προσωπικότητα, ήθος και που δεν ακολουθεί κανόνες, πρέπει και μη, παρά την δικιά του βούληση, γεγονός που τον καθιστά ελεύθερο και ακόμα πιο γοητευτικό.
- Θα επανέλθω και πάλι για λίγο στην πλοκή και θα την συσχετίσω με το σχέδιο. Επειδή υπάρχουν πάρα πολλά εξωτερικά "γυρίσματα", πρέπει να παραδεχτούμε πως στην αποτύπωσή τους έχει γίνει πολύ καλή δουλειά. Επιπλέον, όπου υπάρχουν σκηνές δράσης-μεταφυσικού, το αποτέλεσμα είναι δυνατό κι έντονο, κάτι που θα θέλαμε όμως να υπάρχει σε μεγαλύτερη αφθονία, έτσι ώστε το story να είναι συνολικά πιο ενδιαφέρον αφού υπάρχουν κάποια επεισόδια που είναι απίστευτα επίπεδα και άνευρα. Όλο το σύμπαν μοιάζει να γυρίζει γύρω από τον Yuki κι επί της ουσίας, δεν καταλαβαίνεις γιατί και κάπου εκεί χάνεται το point της σειράς.
- Το voice cast... άλλο ένα στοιχείο του anime που διχάζει. Υπάρχουν χαρακτήρες που η επιλογή του
ηθοποιού είναι εξαιρετική -για να μην πω ιδανική-, και υπάρχουν κάποιοι άλλοι που το αποτέλεσμα είναι πιο τραγικό, πεθαίνεις. Ήθελα να 'ξερα ποιος απροσάρμοστος ήταν υπεύθυνος για την επιλογή ηθοποιών-ρόλων και αν εξακολουθεί να δουλεύει ακόμα σ' αυτή τη βιομηχανία, γιατί κυκλοφορεί ελεύθερος, ή με τι τον είχαν χαπακώσει. Κρίμα, γιατί με λίγο πιο προσεχτικές επιλογές, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα γιατί, κακά τα ψέματα, το ηχητικό μετράει περισσότερο απ' όσο θέλουμε ίσως να πιστεύουμε.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Το opening theme της πρώτης περιόδου είναι το "Uragiri no nai Sekai made" ενώ το ending theme είναι το "Aoi Ito," ερμηνευμένα και τα δύο από το συγκρότημα Rayflower, το single των οποίων -με τα συγκεκριμένα τραγούδια- κυκλοφόρησε στις 26 Μαίου 2010. Το opening και ending theme της δεύτερης περιόδου είναι τα "Inishie" και "Uraboku", ερμηνευμένα και πάλι από τους Rayflower, με το single τους να κυκλοφορεί αυτή τη φορά στις 04 Αυγούστου 2010. Έχουν κυκλοφορήσει 2 CDs που υπάγονται στο official ost της σειράς, το 1ο αποτελούμενο από 21 κομμάτια και το 2ο από 25, σε ρυθμούς ηλεκτρο-ποπ, με κάποια στοιχεία ροκ αλλά και με πιο ορχηστρικές μελωδίες, ή και με ακούσματα που θυμίζουν εκκλησιαστικά, τα οποία συνθέτουν συνολικά ένα εξαιρετικό μουσικό πάντρεμα που απολαμβάνεις ν' ακούς.

Uraboku - 1st Opening



Uraboku - 1st Opening Full Song



Uraboku - 1st Ending



Uraboku - 1st Ending Full Song



Uraboku - 2nd Opening



Uraboku - 2nd Opening Full Song



Uraboku - 2nd Ending



Uraboku - 2nd Ending Full Song




ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Όχι, δεν θα λέγαμε πως το "Uraboku" είναι ένα εξαιρετικό anime, παρά που στα τεχνικά του σημεία είναι καλοδουλεμένο και το art του, κατά την ταπεινή μου άποψη, εξαιρετικό. Ούτε είναι αρκετό το να έχεις μια πληθώρα γοητευτικών και sexy χαρακτήρων, αν και στα πλαίσια του οφθαλμόλουτρου, κερδίζεις μεγάλη ικανοποίηση κι απόλαυση. Υπάρχουν τρομερές αδυναμίες στην πλοκή της ιστορίας, που ουκ ολίγες φορές είναι άνευρη και κάνει "κοιλιά" για διαστήματα που είναι μεγαλύτερα από αυτά που ο μέσος θεατής μπορεί να ανεχθεί. Σίγουρα η ιστορία έχει μια γοητεία -άλλωστε μιλάμε
για μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό, τους "δαίμονες" και τους αγγέλους-, σίγουρα έχει τις δυνατές τις στιγμές -ειδικά σε συναισθηματικό επίπεδο-, αλλά δεν υπάρχει ισορροπία και αυτό, όπως κι αν το δούμε, είναι μεγάλο μειονέκτημα, ειδικά αν αναλογιστούμε πως το "τέλος", δεν είναι τέλος και πως μένουμε μετέωροι, αναζητώντας απαντήσεις που δεν θα πάρουμε ποτέ. Παρ' όλα ταύτα, αν αποφασίσετε να το δείτε, δεν θα μπορέσετε να το αφήσετε στη μέση και ποτέ, μα ποτέ, δεν θα πείτε πως χάσατε τον χρόνο σας.