Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Νταϊάνα Μόργκαν, λέκτορας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, είναι ειδική στην ελληνική μυθολογία. Την εμμονή με τις Αμαζόνες τής την ενέπνευσε η γιαγιά της, η οποία ισχυριζόταν ότι είναι και η ίδια μία. Όταν ένα μυστηριώδες ίδρυμα της κάνει μια πρόταση που δεν μπορεί ν’ αρνηθεί, η Νταϊάνα θα βρεθεί στη Βόρεια Αφρική.
Εκεί γνωρίζει τον αινιγματικό Νικ Μπάραν και επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει μια επιγραφή που έφεραν στο φως πρόσφατες ανασκαφές. Ανακαλύπτει το όνομα της πρώτης βασίλισσας των Αμαζόνων, της Μύρινας, η οποία διέσχισε τη Μεσόγειο προκειμένου να σώσει τις αδελφές της από τους Έλληνες πειρατές και τελικά βρέθηκε στην καρδιά του Τρωικού Πολέμου. Η Νταϊάνα και ο Νικ ξεκινούν να βρουν τον μυθικό θησαυρό που θρυλείται ότι περιέσωσε η Μύρινα και οι αδελφές της Αμαζόνες από την πολιορκημένη Τροία. Η Νταϊάνα δε γνωρίζει τι είναι ο θησαυρός, ξέρει όμως πως κάποιος την ακολουθεί. Με τον κίνδυνο να παραμονεύει σε κάθε της βήμα και μην ξέροντας ποιον να εμπιστευτεί, μπλέκεται στην τολμηρή αναζήτηση μιας αλήθειας που θα αλλάξει για πάντα τον κόσμο της…
Μια συναρπαστική ιστορία, κινούμενη ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, μεταξύ Αγγλίας, Βόρειας Αφρικής, Ελλάδας αλλά και Ομηρικής Τροίας, δύο γυναικών σε παράλληλες τροχιές μέσα στον χρόνο, που πρέπει να παλέψουν ώστε να μη χαθεί για πάντα η κληρονομιά των Αμαζόνων.

Προσωπική άποψη:
Η πρώτη μου επαφή με το συγγραφικό έργο της Fortier έγινε το 2010 όπου και διάβασα το βιβλίο της "Οι εραστές της Σιένα", το οποίο είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ψυχογιός και που σήμερα είναι εξαντλημένο, με πάρα πολλούς αναγνώστες να το αναζητούν μανιωδώς. Και δεν τους αδικώ αφού το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα πλέον αγαπημένα μου, ένα από τα βιβλία εκείνα που δεν πρόκειται ποτέ και για κανέναν λόγο να φύγουν από τη βιβλιοθήκη μου. Έτσι, όπως είναι φυσικό επόμενο, διαβάζοντας πριν από κάποιους μήνες πως οι εκδόσεις Ψυχογιός θα κυκλοφορήσουν ένα ακόμα βιβλίο της και μάλιστα, ένα βιβλίο που σχετίζεται με την Ελλάδα, την ιστορία και την μυθολογία της, δεν θα μπορούσα παρά να νιώσω ενθουσιασμό και ανυπομονησία αλλά και μια μικρή φοβία, παράλληλα, για το τι θα συνόδευε την έκδοση αυτή.

Η Νταϊάνα, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, είναι λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, με ειδίκευση στην ελληνική μυθολογία, η αγάπη για την οποία καλλιεργήθηκε από πολύ νεαρή ηλικία χάρη στη γιαγιά της, η οποία της έλεγε διάφορες ιστορίες και μάλιστα, ισχυριζόταν πως και οι ίδιες έχουν καταγωγή από τις Αμαζόνες. Στο Πανεπιστήμιο, λοιπόν, η Νταϊάνα θα γνωρίσει τον Νικ, ο οποίος προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει μια επιγραφή που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και η οποία συνδέεται με τις Αμαζόνες. Οι δυο τους θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι γεμάτο μυστήριο αλλά και κινδύνους που δεν φαντάζονται, προκειμένου να ανακαλύψουν έναν αρχαίο και από χρόνια χαμένο θησαυρό, φτάνοντας τελικά σε μια αλήθεια που θα φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή της και όχι μόνο.

Με την κυκλοφορία του βιβλίου, πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που έσπευσαν να το αγοράσουν, πιστεύοντας πως θα διάβαζαν κάτι ανάλογο με τους "Εραστές της Σιένα". Από εκεί, ήταν που ξεκίνησε το πρόβλημα. Πολλές οι αντιδράσεις, πολλά τα αρνητικά σχόλια, ακόμα περισσότερες οι απογοητεύσεις. Κακά τα ψέματα, όταν ένα βιβλίο πραγματεύεται γεγονότα που αφορούν τη χώρα σου, την ιστορία και τη μυθολογία σου, βαθιά μέσα σου, ακόμα κι αν δεν είσαι ο τυπικός "Ελληνάρας", θέλεις να είναι πιστά στα γεγονότα που έχουν καταγραφεί από τους αιώνες και να μην παρεκκλίνουν από αυτά. Το βιβλίο της Fortier, αν και έχει ιστορικές προεκτάσεις -ή τουλάχιστον, προσπαθεί- δεν είναι ιστορική καταγραφή γεγονότων αλλά μυθοπλασία που βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα και αυτό εν μέρη. Εξού και αναπόφευκτα προκαλείται μια κάποια σύγχυση στον αναγνώστη που περιμένει κάτι διαφορετικό από αυτό που τελικά συναντάει.

Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το βιβλίο είναι καλογραμμένο και πως το κείμενο ρέει, συνδυάζοντας δύο διαφορετικές ιστορίες που χωρίζονται μεταξύ τους από αιώνες ολόκληρους και που, όμως, κάπου συναντιούνται. Όσον αφορά την ιστορία στο παρόν, υπάρχει μυστήριο, δράση και αγωνία, συμπάσχεις με την Νταϊάνα και όπως και αυτή, έτσι κι εμείς, θέλουμε να ανακαλύψουμε την αλήθεια πίσω από τους κρυμμένους γρίφους. Όσον αφορά, τώρα, την ιστορία στο παρελθόν, η συγγραφέας έχει συνδέσει αρκετά πράγματα τα οποία, ιστορικά και χρονολογικά, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους, πράγμα που τελικά μας μπερδεύει. Αν το δει κανείς από αυτήν την σκοπιά, ναι, το βιβλίο έχει ελλείψεις και είναι ανιστόρητο και σαφέστατα, η Fortier, δεν έχει πραγματοποιήσει επαρκή έρευνα ή απλώς, έχει τα γεγονότα ανακατεμένα μέσα στο κεφάλι της, γεγονός που δεν της επιτρέπει να έχει καθαρή εικόνα.

Άρα, το βιβλίο της αυτό, είναι καλό ή όχι; Έχω τη βεβαιότητα πως όσα έχω ήδη αναφέρει σας έχουν μπερδέψει και δεν σας αδικώ, οπότε και θα προσπαθήσω να είμαι ξεκάθαρη. Αν το δούμε ως ιστορικό δοκίμιο, είναι κακό. Επειδή, όμως, δεν είναι ιστορικό δοκίμιο αλλά μυθιστόρημα, το βιβλίο αυτό διαβάζεται γρήγορα κι ευχάριστα και σε προσωπικό πάντα επίπεδο, δεν με ενόχλησε καμία μομφή απέναντι στους Έλληνες γιατί επί της ουσίας, είναι και αυτή μπερδεμένη. Αν χωνέψουμε παγκομίως πως δεν υπάρχουν Έλληνες και Τρώες και πως το να κάνεις έναν τέτοιον διαχωρισμό είναι σαν να λες πως οι Πελοποννήσιοι είναι Έλληνες αλλά οι Θρακιώτες όχι, τότε μπορεί και να χαλαρώσουμε. Άλλωστε, το Hollywood, μας έχει τσακίσει μυθολογικά και ιστορικά εδώ και χρόνια οπότε νομίζω πως η Fortier, απλά μας "χαϊδεύει". Αν, λοιπόν, σκοπεύεται να εστιάσετε στο μυθοπλαστικό της υπόθεσης και να μην ξυπνήσει ο εθνικιστής μέσα σας, σίγουρα δεν θα το λατρέψετε, αλλά τουλάχιστον θα το διαβάσετε πολύ ευχάριστα.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Anne Fortier
Μεταφραστής: Μπανιά Χρύσα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 712
ISBN: 978-618-01-0111-9