Και αφού σχολιάσαμε τις δύο πρώτες seasons του "High School DxD", έφτασε η ώρα να σχολιάσουμε και την 3η που πριν από λίγο καιρό ολοκλήρωσε τον κύκλο της. Πιθανότατα, έπειτα από τις προηγούμενες αναλύσεις, να μην έχουμε πάρα πολλά να πούμε, ή και να προσθέσουμε, και σίγουρα οι haters του όλου concept θα έχουν να πουν τα δικά τους -όπως κάθε φορά-, αλλά ας προσπαθήσουμε να το δούμε μέσα από ένα πιο ψύχραιμο και λογικό πλαίσιο.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ:
Όπως ήταν φυσικό επόμενο, αφού μια επιτυχημένη συνταγή δεν την αλλάζεις εύκολα, οι Tetsuya Yanagisawa και Takao Yoshioka επέστρεψαν στην σκηνοθεσία και στο σενάριο, για λογαριασμό των studios TNK. Όπως και οι προηγούμενες 2 seasons, έτσι και η 3η, αποτελείται από 12 επεισόδια που ξεκίνησαν να προβάλονται στις 04 Απριλίου 2015 και ολοκληρώθηκαν στις 20 Ιουνίου 2015. Για μία ακόμη φορά, το δίκτυο AT-X πρόβαλε την σειρά χωρίς λογοκρισία, ενώ τα Tokyo MX, SUN, TVA και BS11, κενσαρισμένη. Τα δικαιώματα για προβολή της σειράς στην Αυστραλία, όπως ήταν αναμενόμενο, πήγαν στην Madman Entertainment, ενώ για το αγγλικό δίκτυο πήγαν στην Funimation. 



ΤΟ STORY ΤΗΣ 3ης SEASON:
Τοποθετημένη ανάμεσα στους τόμους 5 έως 7 των ligh novels, και έπειτα από παραγγελία του ίδιου του δημιουργού τους, Ichiei Ishibumi, η 3η season μας μεταφέρει και πάλι στον οικείο πια μεταφυσικό κόσμο, όπου οι δαίμονες του Οίκου της Rias καλούνται να εκπαιδευτούν ώστε να γίνουν ακόμα πιο ισχυροί, αξιοποιώντας τις δυνάμεις τους στον μέγιστο βαθμό. Βέβαια, για να το πετύχουν αυτό, πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, τους φόβους και τις ανασφάλειές τους, και να αφήσουν πίσω το παρελθόν τους, την ίδια ώρα που εχθροί με σκοτεινούς σκοπούς βρίσκονται στο κατόπι τους, έτοιμοι να κάνουν ό,τι χρειαστεί προκειμένου να διαλύσουν την ενότητα του Οίκου τους.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ 3η SEASON:
- Επί της ουσίας, η season χωρίζεται σε δύο θεματικές ενότητες οι οποίες, ωστόσο, διατηρούν έναν κοινό άξονα. Αυτός έχει να κάνει με την ωρίμανση των χαρακτήρων και την ανάπτυξή τους, αλλά και την προσπάθεια που κάνουν να αποδεχτούν το παρελθόν τους και τον ίδιο τους τον εαυτό, με τα θετικά και τα αρνητικά τους, με τα προτερήματα και τα ελαττώματα που ο καθένας μας έχει και, κυρίως, με το πως διαχειριζόμαστε τις αδυναμίες και τις ανασφάλειές μας. Όλο αυτό προσδίδει στην ιστορία ένα κάποιο βάθος, που αναμφίβολα δεν υπήρχε στις προηγούμενες seasons ή, τουλάχιστον, δεν αναπτυσσόταν τόσο έντονα ώστε να πούμε πως άξιζε τον κόπο να δώσουμε την απαραίτητη σημασία.
- Το πρώτο μέρος της season είναι σαφέστατα καλύτερο από το πρώτο και αυτό οφείλεται στη δράση
του, τις έντονες σκηνές μάχης, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις του. Πραγματικά, τα γεγονότα τρέχουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και εμείς, ως θεατές, δεν προλαβαίνουμε να πάρουμε ανάσα αφού οι εξελίξεις πάντα μας προλαβαίνουν, φέρνοντας τα πάνω κάτω και αφήνοντάς μας απροετοίμαστους για όσα θα ακολουθήσουν. Το να ανησυχεί ο θεατής για όσα πρόκειται να γίνουν, επειδή βλέπει μπροστά στα μάτια του να λαμβάνουν χώρα περιστατικά που ποτέ δεν θα περίμενε -άσχετα από το αν ανατρέπονται αργότερα ή όχι- είναι αν μη τι άλλο ένας άσσος στο μανίκι της παραγωγής.
- Το δεύτερο μέρος της season δεν είναι πως δεν μπορείς να το απολαύσεις, αλλά μειονεκτεί του πρώτου και αυτό γιατί το σενάριο μοιάζει να καταφεύγει σε ευκολίες προκειμένου να μην ζορίσει το σύνολο των ηρώων της σειράς, παρά μονάχα ένα-δύο πρόσωπα, που είναι και αυτά που παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην προκειμένη περίπτωση. Όπως και να 'χει, θα μπορούσαν να το έχουν δουλέψει λίγο καλύτερα, έτσι ώστε να μεταφέρουν έστω ένα μέρος της αγωνίας τους πρώτου μέρους και στο δεύτερο. Βέβαια, συνολικά, καταφέρνουμε να δούμε έναν Issei λίγο διαφορετικό από τον συνηθισμένο του εαυτό και αυτό έχει ενδιαφέρον. Όχι πως δεν μας αρέσει όταν είναι pervert -άλλωστε είναι στη φύση του-, αλλά όταν παίρνει τις καταστάσεις στα σοβαρά, έχει... κάτι.
- Ok... ως κορίτσι δεν μπορώ να μην αναφερθώ στις συναισθηματικές στιγμές της season. Αυτές δεν έχουν
να κάνουν απαραίτητα με την ερωτική αλληλεπίδραση που υπάρχει ανάμεσα σε ορισμένους χαρακτήρες, αλλά στο πως αναπτύσσονται και εξελίσσονται οι σχέσεις τους με τους γύρω τους συνολικά, είτε αυτοί οι γύρω είναι φίλοι, είτε συγγενείς, είτε άτομα που έχουν περάσει από τη ζωή τους και με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τους έχουν σημαδέψει. Συνδυασμένα, τα συναισθήματα αυτά, με τις εσωτερικές αδυναμίες του εκάστοτε πρωταγωνιστή, τις οποίες και πρέπει να διαχειριστεί, δεν γίνεται να μην σε αγγίξουν. Δεν λέω πως θα φτάσεις στο σημείο να κλάψεις, αλλά θα σου μιλήσουν με τον τρόπο τους.
- Το art έχει κι αυτό μια κάποια εξέλιξη, όπως ακριβώς και το story plot. Εντάξει, δεν ισχυρίζομαι πως έχουν γίνει και θαύματα -άλλωστε, το art, ποτέ δεν ήταν κακό, απλά όχι τόσο καλοφτιαγμένο όσο θα μπορούσε-, αλλά δεν γίνεται να μην παραδεχθείς πως υπάρχει βελτίωση, εκτός κι αν είσαι στραβός ή στριμμένος. Έχω την αίσθηση πως αυτή τη φορά, χωρίς να έχουν αφήσει τις ecchi παραμέτρους σε δεύτερη μοίρα, οι σχεδιαστές του anime έχουν δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που τελικά κάνουν και τη διαφορά, με τους χαρακτήρες ιδίως να πλησιάζουν περισσότερο σε μια ενηλικίωση που τους πάει γάντι.

ΤΟ OST ΤΗΣ 3ης SEASON:
Πιστή στους συνεργάτες της η σειρά, δίνει την μουσική σκυτάλη και πάλι στον Ryosuke Nakanishi, που έχει αρχίσει να κάνει λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια στα σημεία, χωρίς ωστόσο να μας αφήνει και άφωνους. Το opening theme είναι το "Bless Your Name" από την ChouCho, ενώ το ending theme είναι το "Give Me Secret" από τις StylipS. Το ost κυκλοφόρησε την 1η Ιουλίου, οπότε δεν έχω βρει πολλές λεπτομέρειες, αλλά το σίγουρο είναι πως αποτελείται από ένα CD, ενώ κυκλοφορούν και 2 CD singles με το opening και το ending σε εναλλαγές.



High School DxD BorN - Opening



High School DxD BorN - Opening Full Song



High School DxD BorN - Endning



High School DxD BorN - Ending Full Song



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Αν και το έχω ξαναπεί, θα το πω ακόμα μία φορά. Το "High School DxD", συνολικά, είναι μια σειρά που δεν ανταποκρίνεται σε όλα τα γούστα. Ναι, το χιούμορ του είναι σεξιστικό, ίσως και ακραίο κάποιες φορές, αλλά αν αυτό το είδος σε αγγίζει, δεν θα θιχτεί καμία ευαίσθητη χορδή σου. Επιπλέον, αδυνατώ να μην αναγνωρίσω στην σειρά την ειλικρίνειά της, τόσο απέναντι στο κοινό της, όσο και στον ίδιο της τον εαυτό. Έχει μια ταυτότητα και την υποστηρίζει. Όλα τα άλλα, είναι λόγια του αέρα. Και, ναι, οι haters gonna hate, οπότε, περαστικά τους και ας μην ασχολούνται άλλο. Όταν κάτι δεν σου αρέσει, δεν το παρακολουθείς για 3 seasons. Οι υπόλοιποι, ας περιμένουμε το νέο OVA με τίτλο, "The Phoenix That Can't Rise", το οποίο και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 09 Δεκεμβρίου 2015.