"Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω" της Άννη Θεοχάρη

Μια µέρα, για την ακρίβεια µέσα σε µια στιγµή, την ώρα που ετοιµαζόταν να βγει στη σκηνή, ένας κλόουν φτερνίστηκε και ουπς! έχασε τη µύτη του. Και τώρα, που κανένας δεν τον πιστεύει, τι θα κάνει; Πώς θα ξαναπαρουσιαστεί µπροστά στο κοινό; Κάπως έτσι ξεκίνησε το κυνήγι της χαµένης µύτης...







"Η Μαγική Φλόγα" της Μαρίας Δαρδανού

Η μαγική φλόγα, που τόσο απελπισμένα ψάχνει ο Κίμπο και μαζί με αυτόν όλοι εμείς, είναι στην ουσία η αναζήτηση της γαλήνης που βρίσκεται εξαρχής μέσα μας.
Η ιστορία μάς ξεναγεί σε διάφορα στάδια από τα οποία έχουμε περάσει, ή περνάμε, όσοι έχουμε αποφασίσει να αφήσουμε πίσω μας όλες τις μορφές που παίρνει ο φόβος, όπως άγχος, στεναχώρια, θυμό και απομόνωση από όλους και όλα, ακόμη και από τον ίδιο μας τον εαυτό.


"Τα Παγανά" του Αριστείδη Δάγλα

Το ποτάµι της ζωής κουβαλάει στη ροή του µαζί µε τα καθηµερινά γεγονότα και πολύτιµα ψήγµατα µαγείας, που κάνουν τις ζωές των ανθρώπων πιο λαµπερές, πιο ενδιαφέρουσες και ελκυστικές στο διάβα των αιώνων. Και η γοητεία της αγνής πίστης απέδειξε για ακόµα µια φορά πως µπορεί να πιαστεί και να προκόψει ακόµα κι ανάµεσα σε δυο ολότελα διαφορετικούς κόσµους: αυτόν των ανθρώπων κι εκείνον των ξωτικών.








"O Αχτιδοϋφαντής" της Βασιλικής Νευροκοπλή

Πέρασαν κιόλας χίλια χρόνια και ήρθε η ώρα ο Αχτιδοϋφαντής να δώσει τη θέση του σε κάποιον νεότερο.
Την επόμενη μέρα θα μοιράσει όπως πάντα τις καινούργιες ηλιαχτίδες στους Ταχυδρόμους του Ήλιου, όμως για πρώτη φορά δε θα τους πει για ποιους προορίζονται.
Αυτό θα πρέπει να το βρούνε μοναχοί τους.
Όποιος στο τέλος της μέρας φέρει πίσω την ηλιαχτίδα του πολλαπλασιασμένη χίλιες φορές αυτός θα γίνει ο διάδοχός του.
Το επόμενο βράδυ όλοι οι Ταχυδρόμοι διηγούνται τα κατορθώματά τους στον αφέντη τους, εκτός από το μικρό Χαρίτωνα που μένει σιωπηλός. Δεν ξέρει τι απέγινε η ηλιαχτίδα του.
Ξέρει μόνο πως προσπάθησε να τη φυτέψει στην καρδιά ενός πιλότου την ώρα που ήταν έτοιμος να πατήσει ένα κόκκινο κουμπί...

"Η κατάλυση της συμφωνίας Σένγκεν και η Ευρωκρίση" του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Όταν κάτι δεν πάει καλά στην Ευρωπαϊκήν Ένωσιν, είτε δεν συμφέρει την Γερμανία, καταλύονται οι σχετικές συμφωνίες με τις υπόλοιπες χώρες-μέλη. Πρόσφατο παράδειγμα η κατάργησις της ελευθέρας κυκλοφορίας προσώπων στην ΕΕ, με την επαναφορά των συνοριακών ελέγχων υπό της Γερμανίας, και η απαίτησις της καγκελαρίου Άγγελας Μέρκελ ανακατανομής των εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών εκ Μέσης Ανατολής και Αφρικής στις άλλες χώρες-εταίρους.
Η Ελλάς υφίσταται νέαν ετησίαν κάμψιν της οικο­νομίας –την εβδόμη από του 2009– και είναι το διαρκές θύμα τής κατ’ επιλογήν (a la carte) τηρήσεως των συμφωνιών της ενιαίας αγοράς κεφαλαίων και προσώπων κατ’ εντολήν της Γερμανίας. Συνάμα οδηγείται στην αλλοίωσιν της εθνικής της ταυτότητος, λόγω και της αθρόας εισροής μουσουλμάνων λαθρομεταναστών εκ Τουρκίας.
Η νέα εθνοκτονία υπερβαίνει την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, εάν δεν προληφθεί εγκαίρως. Ο ελληνισμός απειλείται με εξαφάνισιν τόσον εξαιτίας ασυγχωρήτων λαθών της μεταπολιτευτικής ηγεσίας όσον και εκ των αδυσωπήτων νόμων της δημογραφίας. Όταν τον Ιούλιο του 2015 διεγνώσθη έλλειψις ρευστότητος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, ο διοικητής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι παρέβη πάλι την συνθήκη του Μααστρίχτ, εξαναγκάζοντας την Τράπεζα της Ελλάδος να επιβάλει ελέγχους κεφαλαίων, περιορισμό της αναλήψεως καταθέσεων στα 60 ευρώ ημερησίως και την δέσμευσιν των τραπεζικών επιταγών. Από τους περιορισμούς αυτούς δεν πρόκειται να απαλλαγούν οι ελληνικές τράπεζες άνευ κινδύνου αποσύρσεως του συνόλου των αποταμιευτικών καταθέσεων.
Η εμπιστοσύνη του κοινού στην δήθεν αλληλεγγύη του… ευρωσυστήματος τραπεζών εκλονίσθη, διότι ενώ αυτό έχει την υποχρέωσιν συμπαραστάσεως εις φαινόμενα μαζικής αποσύρσεως καταθέσεων (bank run), στην περίπτωσιν της Ελλάδος ήσκησε πολιτικό εκβιασμό για την αποδοχή του τρίτου («αριστερού») μνημονίου. Η διαπίστωσις της ευθραύστου συνοχής της νομισματικής ενώσεως εις μείζονες κρίσεις προκύπτει και εξ άλλης αιτίας: της αντιμετωπίσεως της πανευρωπαϊκής υφέσεως με ανορθόδοξα νομισματικά μέσα, ως η ποικίλλουσα επαναγορά τραπεζικών ομολόγων – πάλι τη εξαιρέσει της Ελλάδος!

"Εμπνεύσεις"

Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τα χρώματα
σαν να ήταν λέξεις σε ένα ποίημα,
σαν τις νότες στη μουσική.
Joan Miro

Το χρώμα είναι τα πλήκτρα, τα μάτια οι αρμονίες, η ψυχή το πιάνο. Ο καλλιτέχνης είναι το χέρι
που αγγίζει το ένα κλειδί μετά το άλλο,
έτσι ώστε να μεταφερθούν οι δονήσεις στην ψυχή.
Wassily Kandinsky

Τα χρώματα είναι η γλώσσα της ψυχής.
Είναι έκφραση.
Είναι συμβολισμοί.
Επηρεάζουν τα συναισθήματά μας.
Επηρεάζουν τη ροή της ενέργειας
στο νου και στο σώμα μας.
Κάθε χρώμα είναι η απεικόνιση της ψυχής μας
τη συγκεκριμένη στιγμή.
Είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη ζωή.
Κάθε γραμμή αποτελεί έμπνευση.
Κάθε μέρα ζωγραφίζοντας κάνουμε
ένα ακόμα βήμα προς το σύμπαν.
Απελευθερώνουμε ενέργεια.
Αφήνουμε πίσω τη σκοτεινή πλευρά της ζωής και
οραματιζόμαστε το αύριο πιο φωτεινό.

"Η κρυφή σοφία της γης" του Christopher Scotton

Ένα μυθιστόρημα με οικολογικές προεκτάσεις, στοχαστικό τη μια στιγμή και ξέφρενο την άλλη, Η Κρυφή Σοφία της Γης αφηγείται μια πράξη βίας σε μια κωμόπολη του αμερικανικού νότου, ο αντίκτυπος της οποίας θα αλλάξει για πάντα την άποψη ενός δεκατετράχρονου αγοριού, του Κέβιν, για την ανθρώπινη σκληρότητα αλλά και τη συμπόνια.
Λυτρωτική και βαθιά συγκινητική, η ιστορία αποτελεί την αφήγηση του ενήλικα πια Κέβιν, ο οποίος αναπολεί το καλοκαίρι που απέβαλε το κουκούλι του παιδιού και έκανε τα πρώτα του διστακτικά βήματα ως άντρας.
Αυτόπτης μάρτυρας του θανάτου του μικρού αδελφού του σε ένα φοβερό ατύχημα που συνέβη στο σπίτι, ο Κέβιν πηγαίνει μαζί με τη μητέρα του στον παππού του για να περάσουν το καλοκαίρι.
Σε αυτή την ξεφτισμένη πόλη ανθρακωρύχων βαθιά στα Απαλάχια όρη, ο Κέβιν συναντά τυχαία ένα ημιάγριο αγόρι, τον Μπάζι Φινκ, που τον μυεί στα μυστήρια και στη μεγαλοπρέπεια των δασών.
Όταν ο Μπάζι γίνεται μάρτυρας ενός άγριου εγκλήματος μίσους, αρχίζει να ξετυλίγεται μια σειρά γεγονότων που δοκιμάζουν τα όρια της αντοχής του Μπάζι και του Κέβιν, σ’ έναν επικό αγώνα επιβίωσης στα βουνά του Κεντάκι.

"Ρουά ματ" του John Donoghue

Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς, 1944
Ο αξιωματικός των Ες-Ες Πάουλ Μάισνερ, για να αναπτερώσει το ηθικό των αντρών που υπηρετούν στο στρατόπεδο του Άουσβιτς, αποφασίζει να στήσει μια σκακιστική λέσχη.
Όταν μαθαίνει ότι και οι κρατούμενοι παίζουν σκάκι μεταξύ τους, του κινεί την περιέργεια η φήμη για έναν εβραίο ωρολογοποιό, τον Εμίλ Κλεμάν, που θεωρείται ανίκητος.
Τον βάζει τότε να αναμετρηθεί με τους καλύτερους σκακιστές των Ες-Ες του στρατοπέδου και ο Εμίλ, για τον οποίο το σκάκι δεν είναι απλώς ένα πνευματικό παιχνίδι, καταλήγει να παίζει για τις ζωές των συγκρατούμενών του, κερδίζοντας σιγά σιγά το σεβασμό του Γερμανού αξιωματικού.
Άμστερνταμ, 1962
Στο πλαίσιο ενός επίσημου τουρνουά σκακιού, ο πρώην κρατούμενος του Άουσβιτς Εμίλ Κλεμάν, που πιστεύει ότι δεν υπάρχουν καλοί Γερμανοί, γνωρίζει τον Βίλχελμ Σβένινγκερ, άλλοτε μέλος του Ναζιστικού Κόμματος και υπάλληλο του γερμανικού Υπουργείου Δημόσιας Διαφώτισης και Προπαγάνδας στο Β? Παγκόσμιο Πόλεμο.
Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά τον πόλεμο, οι δύο άντρες καταλήγουν να θυμούνται και να συζητούν ο καθένας τη δική του πλευρά της ιστορίας και μια απρόσμενη φιλία, μέχρι τότε αδιανόητη, αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ τους.
Μια ιστορία για τη συμφιλίωση, τη συγχώρεση και τελικά τη λύτρωση.

"Ορφέας" του Richard Powers

Άκου πιο προσεκτικά, άκου τα πιο μικρά, άκου πιο ανάλαφρα, κάθε ήχο, από όπου κι αν προέρχεται, και θα καταλάβεις πώς θα ακούγεται ο κόσμος πολύ καιρό αφότου θα έχει τελειώσει η δική σου συναυλία.
Ο μουσικοσυνθέτης Πίτερ Ελς ανοίγει μια μέρα την πόρτα του για να βρεθεί μπροστά σε αστυνομικούς.
Το ερασιτεχνικό εργαστήριο μικροβιολογίας που έχει φτιάξει στο σπίτι του –το πιο πρόσφατο πείραμά του στο πλαίσιο της αέναης προσπάθειάς του να ανακαλύπτει απροσδόκητα μοτίβα μουσικής– έχει εγείρει τις υποψίες του Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας.
Γεμάτος πανικό από την επιδρομή των αστυνομικών, ο Ελς γίνεται φυγάς και καταστρώνει ένα σχέδιο για να μετατρέψει αυτή την ολέθρια σύγκρουση με το κράτος ασφάλειας σε ένα έργο τέχνης που θα αφυπνίσει τους ακροατές του και θα τους ευαισθητοποιήσει ξανά στους ήχους που υπάρχουν παντού γύρω τους.
Κάποτε, όταν ήταν νέος, ο Πίτερ Ελς πίστευε πως η μουσική μπορούσε να σώσει τη ζωή ενός ανθρώπου.
Τώρα όμως θέλει μόνο ένα πράγμα προτού πεθάνει: να σπάσει τα δεσμά του χρόνου και να ακούσει το μέλλον.
Ποτέ του δε θέλησε κάτι άλλο.
Και αργά το αποψινό βράδυ τούτης της αλλόκοτα όμορφης άνοιξης το να θέλει κάτι τέτοιο φαντάζει το ίδιο λογικό με το να θέλει οτιδήποτε άλλο.
Η σκέψη και μόνο του έφερνε το παγωμένο ρίγος που κάποτε του προκαλούσε η μουσική.
Το εργαστήριο τον έκανε να νιώθει ότι ήταν ακόμα ζωντανός, ότι δεν ήταν πολύ αργά για να μάθει το νόημα της ζωής.

"Μην πουλήσετε το παλτό σας" του Harold Ambler

Συνδυάζοντας το χιούμορ με τα ιστορικά στοιχεία και επιδεικνύοντας υπομονή δεινού ντετέκτιβ στη συλλογή επιχειρημάτων, ο Χάρολντ Άμπλερ δίνει αναπάντεχες απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων για την κλιματική αλλαγή.
Αλήθεια, είναι πράγματι πρωτοφανές φαινόμενο η πρόσφατη άνοδος της θερμοκρασίας στον πλανήτη; Η απάντηση είναι όχι.
Το διοξείδιο του άνθρακα συμβάλλει τελικά στη μόλυνση της ατμόσφαιρας; Όχι.
Οι σκεπτικιστές επιστήμονες είναι διεφθαρμένοι; Δεν είναι.
Είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι ο πλανήτης θα συνεχίσει να θερμαίνεται κατά τα επόμενα πενήντα χρόνια; Δεν είμαστε.
Με απλό δημοσιογραφικό λόγο, στo βιβλίο Μην Πουλήσετε το Παλτό σας αμφισβητείται η κυρίαρχη άποψη για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη και για τη συμβολή των εκπομπών ρύπων διοξειδίου του άνθρακα στην πρόκλησή του.
Ο συγγραφέας εξετάζει το ρόλο των μέσων ενημέρωσης, που πάντα προβάλλουν ιστορίες τρόμου και καταστροφής σε σχέση με τα φυσικά φαινόμενα, και επιχειρεί να καταρρίψει τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών του φαινομένου της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Στο βιβλίο, μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται το έργο και οι απόψεις μερικών από τους επιστήμονες που αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το φαινόμενο της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, αλλά και οι απόψεις ειδικών που θεωρούν ότι η αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί φυσική διαδικασία.
Τέλος, ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι όχι μόνο δε θα υπάρξει μια καταστροφική υπερθέρμανση, αλλά αντίθετα το κλίμα θα γίνει πιο ψυχρό, όπως προμηνύουν τα πρόσφατα κύματα κακοκαιρίας σε όλο τον κόσμο.