"Αυτό αλλάζει τα πάντα" της Naomi Klein

Ξεχάστε όσα νομίζετε ότι γνωρίζετε για την παγκόσμια υπερθέρμανση. Δεν ευθύνεται ο άνθρακας, αλλά ο καπιταλισμός. Η Ναόμι Κλάιν αποκαλύπτει τους μύθους που συσκοτίζουν το δημόσιο διάλογο για το κλίμα.
Σας έχουν πει ότι η αγορά θα μας σώσει, όταν στην πραγματικότητα η αχαλίνωτη επιδίωξη του κέρδους και της οικονομικής μεγέθυνσης μας εξοντώνουν καθημερινά.
Σας έχουν πει ότι είναι αδύνατον να απαλλαγούμε από τα ορυκτά καύσιμα, όταν στην πραγματικότητα αρκεί απλώς να παραβιάσουμε όλους τους κανόνες του εγχειριδίου της «ελεύθερης αγοράς»: να χαλιναγωγήσουμε την ισχύ των εταιρειών, να ανοικοδομήσουμε τις τοπικές οικονομίες και να ανακτήσουμε τον έλεγχο των δημοκρατιών μας.
Σας έχουν πει ότι η ανθρωπότητα είναι υπερβολικά άπληστη και ιδιοτελής για να αρθεί στο ύψος αυτής της πρόκλησης. Στην πραγματικότητα, ο αγώνας για την επόμενη οικονομία διεξάγεται ήδη με επιτυχία σε ολόκληρο τον κόσμο, με τρόπους που εμπνέουν και εκπλήσσουν.
Η κλιματική αλλαγή, υποστηρίζει η Κλάιν, ένα ηχηρό μήνυμα που μεταδίδεται με τη γλώσσα των πυρκαγιών, των πλημμυρών, των καταιγίδων και των ξηρασιών, αποτελεί ένα πολιτισμικό κάλεσμα αφύπνισης. Για να την αντιμετωπίσουμε δεν είναι αρκετό να χρησιμοποιούμε λαμπτήρες υψηλής ενεργειακής απόδοσης• πρέπει να αλλάξουμε τον κόσμο, πριν ο κόσμος αλλάξει τόσο δραματικά, ώστε κανείς να μην είναι πλέον ασφαλής. Είτε θα κάνουμε το άλμα είτε θα βυθιστούμε.

"Η οργή του Ανδρέα!" της Δήμητρας Α. Παπανδρέου

«Το Κίνημά μας, που γεννήθηκε για να εκφράσει μια πατριωτική συνείδηση, μια στρατηγική ανεξαρτησίας, δεν πρέπει να έχει δίλημμα, ούτε μια στιγμή, για το δρόμο που θα ακολουθήσει και τώρα και στο μέλλον… Δίνουμε τη μάχη ενάντια στην ενσωμάτωση στο σύστημα, που πάντα καραδοκεί. Υπάρχει ευθύνη σε κάθε πολίτη, και ιδιαίτερα στους νέους, για τη συγκρότηση ενός Πατριωτικού Κινήματος ανεξαρτησίας και ειρήνης, που θα στηρίξει τις μεγάλες πολιτικές και εθνικές επιλογές στις αποφασιστικές στιγμές… Ελλάδα και Ελληνισμός να βρούμε τώρα τον ιστορικό μας βηματισμό, γιατί αύριο θα είναι αργά. Η Αναγέννηση θα μείνει στο χώρο της ουτοπίας αν δεν οικοδομείται σε μια διαρκή αφύπνιση και ανάταση του ενωμένου έθνους… Το όραμά μας είναι απλό και στέρεο. Αναδύεται μέσα από την Ιστορία, τον πολιτισμό, την ταυτότητα και τη γεωπολιτική θέση της χώρας».
Ανδρέας Παπανδρέου
Το βιβλίο αποτελεί έναν πλήρη πολιτικό οδηγό κατανόησης όσων διαδραματίζονται σήμερα. Πρόκειται για την επικαιροποίηση της πολιτικής σκέψης του Ανδρέα μέσα από το έργο του.
Στο βιβλίο Η Οργή του Ανδρέα! περιγράφεται η αδυσώπητη αναμέτρηση του Ανδρέα Παπανδρέου με τον ξένο παράγοντα. Παρουσιάζεται για πρώτη φορά η πλήρης πολιτική του παρακαταθήκη για όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα. Δίδονται στη δημοσιότητα τεκμηριωμένες απαντήσεις για τη στάση του όσον αφορά το δημόσιο χρέος και τις προσπάθειες να το περιορίσει.
Τι ακριβώς έπραξαν οι πολιτικοί του επίγονοι;
Γιατί εγκατέλειψαν τη γραμμή του;
Η δικαιολογημένη οργή του Ανδρέα.
Η εσωκομματική πάλη και η διαχρονική σύγκρουση των εκσυγχρονιστών με το Πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.
Ο ρόλος που διαδραμάτισε ο Γιώργος Παπανδρέου.
Πλήθος από πρωτοφανέρωτα και αδιάσειστα ντοκουμέντα των εφαρμοζόμενων σχεδίων της παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα. Τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν σε αυτά.
Αρχικές ιδέες για το τι να κάνουμε από εδώ και εμπρός.

"Κατ' εικόνα" του Γιώργου Παξινού

Η Έβελιν, γενετίστρια και ερασιτέχνης αρχαιολόγος, κάνει τυχαία μια τρομερή ανακάλυψη στο Ισραήλ.
Ως αποτέλεσμα, γεννιούνται δύο δίδυμα αδέρφια που μεγαλώνουν αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου ― ο πρώτος στο εύπορο Σίδνεϊ και ο δεύτερος στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, σε ανελεύθερο καθεστώς.
Ο Κρίστοφερ και ο Χοσέ θα συναντηθούν πρώτη φορά στον Αμαζόνιο, για να ξαναχαθούν αμέσως μετά.
Δίπλα τους μια ηρωική κοπέλα, η Λορένα.
Ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του ταξιδεύουν σε τέσσερις ηπείρους με σκοπό την εύρεση της ταυτότητάς τους.
Πώς αξίες όπως η Αγάπη, η Πίστη, η Συγχώρεση και η Ελευθερία μπορούν να αλλάξουν τις ζωές τους;
Ποια τα όρια της επιστήμης και του νου;
Μπορεί ο άνθρωπος να συμφιλιωθεί με τη φύση;
«Η αγάπη μένει όταν τα λουλούδια πέφτουν στο χώμα».

"Η Μάχρια της λήθης (Βιβλίο 2): Η αγάπη είναι δύναμη" της Ρένας Πετροπούλου-Κουντούρη

Μασσαλία 1889. Η Μάχρια και ο Ζακ είναι δεμένοι μ’ ένα βασανιστικό ερωτικό πάθος που τους φέρνει στα άκρα.
Τι ρόλο θα παίξει στη συνέχεια ο καλύτερός τους φίλος, ο Φρανσουά;
Και πώς συνδέονται τα γεγονότα κι οι παράλληλοι βίοι της εύπορης και καλλιεργημένης Μάχρια με τη ζωή της Ιταλίδας αγρότισσας Αουρόρα και της Γιαπωνέζας γκέισας Γιούκι;
Ένα πολυφωνικό, σαγηνευτικό μυθιστόρημα, που συνυφαίνει τις ιστορίες και τον αγώνα τριών διαφορετικών γυναικών, παγιδευμένων στις προκαταλήψεις της εποχής τους, ένα βιβλίο-ταξίδι ολόκληρο, που ανοίγεται σε τρία μέτωπα διατρέχοντας δύο ηπείρους, με αξέχαστους ήρωες, καθοριστικές αποκαλύψεις και ανατροπές που κόβουν την ανάσα.

"Μίστερ Μπούλντογκ" του Γιώργου Κακουλίδη

Τι θέλουν από µας, σκεφτόµουν. Παλιότερα, αν κάποιος ξενέρωτος ερχόταν στην πιάτσα, οι βετεράνοι, χωρίς να σηκώσουν το κεφάλι, θα φώναζαν: «ψόφα, κάθαρµα!». Ούτε «ποιος είστε;» ή «τι θέλετε;», απλά: «ψόφα, κάθαρµα!». Αυτό άλλαξε κι έτσι άνοιξαν οι θύλακοι και µπήκαν τα δαιµόνια της ευγένειας και του καθωσπρεπισµού. Πίστευα πως αυτό συνέβαινε µόνο και µόνο για να βάλουµε κάποιον στο χέρι και, όσο να ’ναι, οι γνωριµίες βοηθούσαν σ’ αυτό. Λάθος. Οι άλλοι είναι πάντα πιο πολλοί, σε κυκλώνουν στο πι και φι και στο τέλος βγαίνουν νικητές. Για την ακρίβεια, σ’ τα παίρνουν όλα, και αυτό είναι το µάθηµα που λάβαµε. Μας ψώνιζαν εκείνοι και όχι εµείς, όπως νοµίζαµε. Σε πλησιάζουν στην αρχή, γιατί η ζωή τους είναι άδεια, άδεια εφ’ όλης της ύλης, και θέλουν να ζεσταθούν. Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που καίγονται µπροστά µας, ενώ εµείς σφυρίζουµε αδιάφορα...

"Δέκα δευτερόλεπτα" του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη

Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.
Ο Σταμάτης Κουκλέλλης εγκαταλείπεται σε βρεφική ηλικία στα σκαλοπάτια του Ορφανοτροφείου Μυτιλήνης και γίνεται τρόφιμός του.
Περνά ανείπωτες στερήσεις και κακουχίες μέχρις ότου υιοθετείται από οικογένεια αστών συμπατριωτών του.
Με την ενηλικίωσή του φουντώνει η επιθυμία να μάθει τους γεννήτορές του και αποδύεται σε μια απίθανη ερευνητική προσπάθεια φορτισμένη με σωρεία ψυχολογικών και συνειδησιακών προβλημάτων.
Οι ιδεολογικές καταβολές και πεποιθήσεις του τον φέρνουν σε σύγκρουση με το αίσθημα της φιλίας, τους ακατάλυτους δεσμούς της πατρότητας και της οικογένειας και ζει διαρκώς με το πρόβλημα αν η ιδεολογία έπεται ή προηγείται όλων αυτών.
Υποχρεώνεται σε εκπατρισμό, προκειμένου ν’ αποφύγει τη χλεύη της κοινωνίας εξαιτίας της χουντικής του δράσης στην περίοδο της δικτατορίας, αλλά καταξιώνεται διεθνώς για τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις, που αφίστανται όμως της προσωπικής του πορείας.
Η επιστημονική του καριέρα απογειώνεται, κατακτά το Νόμπελ Λογοτεχνίας και μετά από σαράντα χρόνια επιστρέφει στην πατρίδα του για να αναζητήσει τ’ απομεινάρια της ζωής του...

"Νόστος ελληνικός" του Τάσου Μακράτου

Στο νέο βιβλίο του Τάσου Μακράτου Νόστος Ελληνικός απεικονίζεται ποιητικά η οδύσσεια των ξενιτεμένων, επί σαράντα χρόνια, συμπατριωτών μας, η επιστροφή τους στην Ελλάδα και η άφιξή τους στους τόπους καταγωγής τους. Ευθύς αμέσως, και μέσα στην ωριμότητά τους, θα προβάλει το ερώτημα για το νόημα της ζωής τους και για την δικαίωση ή όχι του σαρανταετούς εκπατρισμού τους. Απάντηση θα δοθεί από τον Εστερημένο τον Μέγα  συμβολική μορφή όλων των στερήσεων, των τραυμάτων, των ματαιώσεων, των απωθημένων της ανθρώπινης ψυχής ? και από τους Συν Αυτώ μεγάλους του πνεύματος. Από την ξενιτειά στην αναζήτηση νοηματοδότησης του βίου, και από ’κεί στην αποδοχή του μοιραίου της φθοράς και του αναπόδραστου τέλους. Η ήρεμη αποδοχή τους θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε το όποιο περαιτέρω με απαντοχή και ίσως ένα μειδίαμα.

"Ζωγραφίζω τα Χριστούγεννα"

Η ζωγραφική είναι έµπνευση.
Το πώς χρησιµοποιού τα παιδιά τα χρώµατα είναι αποκάλυψη.
Ένα βιβλίο γεµάτο σκαριφήµατα για τα Χριστούγεννα, που θα βοηθήσει τα παιδιά να περάσουν ευχάριστα την ώρα τους, ανακαλύπτοντας σχήµατα και χρώµατα.
Ένα βιβλίο για να µάθουν να ζωγραφίζουν, να εξασκήσουν τη µνήµη τους, να διασκεδάσουν, να χαλαρώσουν.




"Ελευθέριος Δ. Βερυβάκης"

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά βιογραφία του Ελευθέριου Βερυβάκη, αλλά περισσότερο είναι «παρουσία» του ιδίου στον Δημόσιο Βίο, αλλά και αγωνιστικό παρών μιας συνειδητοποιημένης προσωπικότητας πολιτικά, κοινωνικά και πατριωτικά.
Με τα κείμενα και τις απόψεις του, που διατυπώνονται σ’ αυτά, ο Ελευθέριος Βερυβάκης δίνει το παρών και τοποθετείται για όλα τα ζητήματα που αφορούν τον τόπο, τις περισσότερες φορές με ευθυκρισία, εντιμότητα, πατριωτισμό, ενδιαφέρον και αγάπη για τον απλό πολίτη, τον Έλληνα, τον Ευρωπαίο, γενικά τον άνθρωπο.
Γνώστης των θεμάτων που πραγματεύεται, με αυξημένη αντανακλαστική ευπάθεια και ευαισθησία για όσα τεκταίνονται και με δημιουργική φαντασία, καταθέτει τις απόψεις του για θέματα Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Εθνικών Ζητημάτων, αλλά και προβλημάτων Κοινωνικής Δικαιοσύνης, βελτίωσης της ζωής και των συνθηκών των απλών ανθρώπων. Η ανθρώπινη ευαισθησία για τον απλό Έλληνα πολίτη δεν εμποδίζει τον «πολιτικό» Βερυβάκη να παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσοχή τις διεθνείς εξελίξεις και κατά συνέπεια τις επιπτώσεις στη χώρα μας, γι’ αυτό προτρέπει, προτείνει, συμβουλεύει και δρα πολιτικά με ρεαλισμό και πραγματιστική οξυδέρκεια.
Ο πραγματισμός του όμως δεν τον «παρέσυρε» να μεταβληθεί σε έναν στυγνό τεχνοκράτη της πολιτικής, ούτε του αλλοτρίωσε την προσωπικότητα ώστε να απωλέσει τα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν έναν πραγματικό ταγό και διαχειριστή των ζητημάτων του Λαού. Η εντιμότητα, η αρετή, η σωφροσύνη υπήρξαν πάντα οι τηλαυγείς φάροι της πολιτικής του πορείας.
Και ακόμη η προβλεπτικότητα για τα μελλούμενα τον καθιστούσαν πολλές φορές «προφητικό».
Πιστός και πολλές φορές αμετάθετος, αλλά και μαχητικός, διεκδικούσε με ευπρέπεια αλλά και επιμονή και υπομονή όσα πίστευε χάριν του Λαού, της Πατρίδας και των Ιδεών που, ως «αφιερωμένος» στον σκοπό της σημασίας της πολιτικής, υπηρετούσε. Πίστευε και το αποδείκνυε στην πράξη με το βίωμά του, και το παράδειγμά του, στην πεμπτουσία της ζωής, την πολιτική, όπως την είχε διακηρύξει ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο «Γέρος της Δημοκρατίας».
«Δεν έχω κανέναν ενδοιασμό... να πω... ότι αισθάνομαι, ότι... (η) γενιά με τους τρεις αγώνες, με τον πρώτο Ανένδοτο, τον δεύτερο Ανένδοτο και τον αγώνα κατά της δικτατορίας, δικαιούται να θεωρεί ότι είναι η γενιά της δημοκρατίας».
«Προτιμώ να παλεύω και ακόμη και να πέφτω για τις “θέσεις” μου. Για τις τελευταίες “πολεμώ” από οποιαδήποτε θέση».
«Στη Δημοκρατία το ανώτερο στάδιο του πολίτη είναι ο πολίτης της αντίστασης κατά της βίας και της τυραννίας. Ο αληθινά ελεύθερος πολίτης.»
«Το ανώτερο στάδιο της αντίστασης στην τυραννία και την παράνομη βία είναι ο στρατιώτης του δημοκρατικού νόμου».
Ελευθέριος Βερυβάκης

"Άφησα την ψυχή μου στον άνεμο" της Roxane Marie Galliez

Δε θα ’μαι πια εγώ αυτός που θα σου προσφέρει ζαχαρωτά, αλλά στη μνήμη σου έχω αφήσει άλλη γλύκα.
Δοκίμασε τη ζωή.
Ρούφηξέ τη μέχρι το μεδούλι.
Όσο για μένα, έχω αφήσει την ψυχή μου στον άνεμο.
Νιώθω πιο ελαφρύς τώρα.
Μπορώ να ταξιδεύω κάθε στιγμή, να έρχομαι, να φεύγω – είναι τόσο διασκεδαστικό!
Δεν μπορείς να με πιάσεις.
Δεν μπορείς να με κρατήσεις.
Αλλά, όταν κλείνεις τα μάτια σου, θα μπορείς πάντα να με αισθάνεσαι.
Μέσα σ’ αυτό το βιβλίο υπάρχει μια χούφτα αθάνατων σπόρων.
Τους φυτεύουμε, τους βλέπουμε να γεννιούνται,
να μεγαλώνουν, να μη χάνονται ποτέ...