Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΣ ΟΤΙ ΗΞΕΡΕΣ
Ο θάνατος του Κάιλ άφησε ένα τεράστιο κενό στην καρδιά και στη ζωή των γονιών του και του μεγαλύτερου αδελφού του Κόλτον, και πήρε μαζί του κι ένα κομμάτι της Νελ, της αγαπημένης του.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΟΣΟΥΝ
Η Μπέκα είναι η κολλητή της Νελ. Όταν πέθανε ο Κάιλ, η Νελ ήταν τόσο απελπισμένη, που κανείς δεν μπορούσε να την παρηγορήσει, ούτε καν η Μπέκα. Κι ενώ προσπαθεί να τη βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον πόνο της, η ίδια η Μπέκα βιώνει καταστάσεις που θα την αλλάξουν για πάντα.
Ο Τζέισον ζήτησε ραντεβού από τη Νελ μια εβδομάδα μετά τα δέκατα έκτα γενέθλιά της. Το ραντεβού δε συνέβη ποτέ και ο Τζέισον βγήκε με την Μπέκα. Δεν μπορούσε να ξέρει τότε ότι ένα ραντεβού θα σηματοδοτούσε την αρχή ενός ταξιδιού ζωής με την Μπέκα. Δε γινόταν να ξέρει τις τραγωδίες και τους θριάμβους που θα ζούσε, ή ότι θα έβρισκε στην Μπέκα την αδελφή ψυχή του.

Προσωπική άποψη:
Η Jasinda Wilder είναι μία συγγραφέας που στην Αμερική έχει αγαπηθεί ιδιαίτερα από το αναγνωστικό, με τα βιβλία της να πουλάνε χιλιάδες αντίτυπα. Στην Ελλάδα, πάλι, τα πράγματα είναι λιγάκι διαφορετικά, με το όνομά της να συζητιέται πολύ στους κύκλους των φανατικών της ερωτικής και ρομαντικής λογοτεχνίας, αλλά όχι πάντα με καλή πρόθεση. Από τη μία, έχουμε τους αναγνώστες εκείνους που την υπερασπίζονται και που έχουν αγκαλιάσει με αγάπη το έργο της, και από την άλλη έχουμε εκείνους που δηλώνουν εξαιρετικά απογοητευμένοι και δεν διστάζουν να το βροντοφωνάξουν σε κάθε ευκαιρία. Όσον αφορά τους δεύτερους, πιστεύω πως ο λόγος που τους οδηγεί σε αυτή τη στάση είναι διττός. Γιατί, ναι, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως τα βιβλία της Wilder δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει περάσει στο είδος του, ενώ παράλληλα, το γεγονός πως μια ιστορία που αφορά 16χρονους πρωταγωνιστές παρουσιάζεται ως "αυστηρά κατάλληλη για ενήλικους", είναι κάπως προκλητικό και αστείο.

Ο θάνατος του Κάιλ βρίσκεται για μία φορά στο κέντρο της ιστορίας μας, αλλά δεν θα έλεγα πως αποτελεί τον ουσιαστικό της πυρήνα. Τα βλέμματά μας στρέφονται στους Μπέκα και Τζέισον, τους κολλητούς φίλους του Κάιλ και της Νελ, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν την τραγική απώλεια του φίλου τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αλλά και τα προσωπικά τους δράματα που σχετίζονται άμεσα και με τις οικογένειές τους, που κάνουν ό,τι μπορούν για να υπονομεύσουν τη σχέση τους. Ένα ζευγάρι που η ζωή το αναγκάζει να ωριμάσει απότομα και πρόωρα, αλλά και να πάρει αποφάσεις που θα καθορίσουν την μελλοντική του πορεία που αν θα είναι κοινή ή όχι, δεν εξαρτάται στην πραγματικότητα από κανέναν άλλον παρά μονάχα από τους ίδιους, και από το κατά πόσο θέλουν πραγματικά να παλέψουν για να είναι μαζί.

Ειλικρινά, προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που με ξενίζει στις ιστορίες της Wilder. Γιατί, δεν μπορεί, κάτι υπάρχει, αφού καμία από τις δύο που διάβασα μέχρι στιγμής, δεν έχει καταφέρει να μιλήσει στην καρδιά μου, ενώ είχαν -θεωρητικά- όλα τα φόντα για να το κάνουν και το "Μαζί σου", ίσως λίγο περισσότερο, καθότι το "Εμείς... για πάντα" το βρήκα αρκετά ποιο κοινότοπο και συνηθισμένο, κατά συνέπεια, και περισσότερο προβλέψιμο. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα πως η ίδια η συγγραφέας και η εμμονή της με τις ερωτικές σκηνές φταίνε που αισθάνομαι έτσι, αφού ναι μεν τις συγκεκριμένες τις γράφει με όμορφο και παθιασμένο τρόπο, αλλά την ομορφιά αυτή και το πάθος δεν προσπαθεί να τα μεταφέρει στο σύνολο της αφήγησής της, με αποτέλεσμα το σύνολο του κειμένου να παρουσιάζει πληθώρα αδυναμιών.

Βέβαια, οφείλω να αναγνωρίσω πως τα ψυχογραφήματα του Τζέισον και της Μπέκα είναι πολύ πιο καλοδουλεμένα, σταθερά και λογικά αναπτυγμένα, σε σχέση με εκείνα του Κόλτον και ειδικά της Νελ, κάτι που προσθέτει κάποιους πόντους στο όλο εγχείρημα. Το ζευγάρι, ως ντουέτο αλλά και ο καθένας ως ξεχωριστή μονάδα, καλούνται να αντιμετωπίσουν τους προβληματισμούς και τα διλήμματα που κάθε έφηβος καλείται να αντιμετωπίσει στην πιο κρίσιμη καμπή της ζωής και του μέλλοντός του, διαποτισμένο στην προκειμένη περίπτωση με λίγο συναισθηματικό και οικογενειακό δράμα. Υποθέτω πως όλο αυτό έγινε για να δημιουργηθεί και να συντηρηθεί ένα κάποιο χάσμα ανάμεσά τους, χωρίς ωστόσο να μπορούμε να ισχυριστούμε πως η συγγραφέας πέτυχε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, αφού ορισμένες στιγμές δίνεται η αίσθηση της μεγαλοδραματοποίησης των καταστάσεων προς εκβιασμό του συναισθήματος του αναγνώστη.

Παρ' όλα ταύτα, η μετάβαση των ηρώων από την εφηβεία στην πρόωρη ωριμότητα, γίνεται με τρόπο αρκετά φυσικό, στηριγμένο σε αρκετά λογικά επιχειρήματα, με τις ψυχολογικές και συναισθηματικές τους διακυμάνσεις να έχουν μια κάποια βάση, αλλά και στοιχεία με τα οποία μπορεί ο αναγνώστης να ταυτιστεί κάπως πιο εύκολα, αφού όλοι μας κάποια στιγμή περάσαμε από αυτό το κομβικό σημείο. Σίγουρα το κάναμε με λιγότερο δράμα, αλλά συγκριτικά με το "Μαζί σου", έχουμε να αντιμετωπίσουμε λιγότερες μελοδραματικές στιγμές, υπερτονισμένες από ένα πέπλο υπερβολής που προσπαθεί να εκβιάσει το συναίσθημα. Εν κατακλείδι, όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά που παρά τις αδυναμίες του διαβάζεται ευχάριστα και που συγκριτικά με τον προκάτοχό του, προσφέρει ένα πιο ισορροπημένο αποτέλεσμα.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Jasinda Wilder
Μεταφραστής: Μυρώνη Μαρία
Εκδόσεις: Τουλίπα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 440
ISBN: 978-618-5044-29-9