Ο Άρης, ένας ανεύθυνος άντρας, και η Ελπίδα, μια ανώριμη γυναίκα, έγιναν γονείς τριών παιδιών, που για κακή τους τύχη ήταν και τα τρία κορίτσια. Το φύλο τους ήταν αυτό που καθόρισε το μέλλον τους.
Τρεις οικογένειες, έχοντας περίσσευμα αγάπης, αγκάλιασαν αυτά τα παιδιά, καθεμία χωριστά, και τα μεγάλωσαν όσο πιο καλά μπορούσαν. Τα άδεια μέχρι τότε σπίτια τους γέμισαν παιδικές φωνές και χαμόγελα. Όσο τα χρόνια περνούσαν χαρούμενα και ευτυχισμένα τόσο ο φόβος της αποκάλυψης του μυστικού της υιοθεσίας μεγάλωνε. Τίποτα όμως δεν μένει κρυφό.
Η Μαρίνα, το τρίτο παιδί, ξεκινά να ενώσει τα χαμένα κομμάτια του παζλ της ζωής της. Πολλά τα κομμάτια, όμως το πιο σημαντικό δεν το έχει ακουμπήσει ακόμη, κι ας βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Θα της επιτραπεί να το ολοκληρώσει ή θα μείνει το παζλ μισοτελειωμένο; Είναι κακό να πεις σε ένα παιδί «δεν σε γέννησα εγώ»; Θα σε απορρίψει; Ποιος λέει πως όταν μεγαλώνεις με αγάπη εγκαταλείπεις τους θετούς σου γονείς; Ποιος λέει πως η γυναίκα που σε μεγάλωσε όλα αυτά τα χρόνια σταματάει να είναι η μητέρα σου αν γνωρίσεις την αλήθεια; Θα σου το πω εγώ, ένα υιοθετημένο παιδί: ποτέ!
Η αλήθεια λυτρώνει…
Μια δυνατή φιλία και τέσσερις γυναίκες, που κρύβουν τα μυστικά τους σαν καταδίκη μέσα τους.
Ένα τάμα στον Αρχιστράτηγο Πανορμίτη της Σύμης, ένας άγγελος που τον λένε Άννα και άντρες-ήττες ή και νίκες ανάμεσα τους, κεντούν μια ιστορία με άρωμα Αιγαίου και νοσταλγική διάθεση.
Η Χρουσώ καλοσυνάτη και τρυφερή σαν ζεστό ψωμάκι και η Αλεμήνα με το όνομά της νεράιδας και την κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά. Γιατί οι μάνες τους δεν θέλουν να μοιράζονται παιχνίδια σαν παιδιά και σκέψεις σαν γυναίκες; Ποια μυστικά σκοτεινά κρύβονται στα Δωδεκάνησα, από την Κόμισσα με το σημαδεμένο πρόσωπο και την πανέμορφη Δικαία;
Ο χρόνος έχει υπομονή, oι ηρωίδες μας όχι…
Και ο έρωτας, γίνεται σύμμαχός τους μαζί με την προσευχή, να βρουν την λύτρωση και τις αλήθειες, που θα σώσουν κυριολεκτικά τις ζωές τους.
Ένα μυθιστόρημα για δύο φίλες, γραμμένο από δύο φίλες.
Η Αντιγόνη άκουσε το νησί από κάτω να ανασαίνει βαθιά, μια διάχυτη ηρεμία απλωνόταν παντού. Θυμήθηκε την ιστορία που της είχε διηγηθεί κάποτε μια ηλικιωμένη Σαντορινιά.
«Το νησί έχει καρδιά κόρη μου, που χτυπά δυνατά και τραντάζει τη θάλασσα και τη στεριά. Αν αφήσεις την καρδιά σου να συντονιστεί μαζί της το νησί θα σε κάνει δικιά του».
Ο Δημήτρης είναι διάσημος αστροφυσικός, αφοσιωμένος στην επιστήμη του χωρίς καθόλου προσωπική ζωή. Ο Γιάννης ένας μπον βιβέρ, δραστήριος, ευκατάστατος, ξοδεύει την ζωή του στις απολαύσεις. Η Αντιγόνη σαν άλλη Ανδρομέδα αναζητά τον Περσέα της να την λυτρώσει από τους δράκους του μυαλού της.
Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Φανερές και κρυφές αναπηρίες, κρυμμένα μυστικά, έντονα συναισθήματα, ελλείψεις και εμμονές, πάθη που συναντιούνται και συγκρούονται σε ένα ερωτικό τρίγωνο με απρόβλεπτες εξελίξεις. Ερωτήματα που για να απαντηθούν χρειάζεται κάποιοι να αποκαλύψουν την αλήθεια. Θα τολμήσουν;
Λένε πως ο έρωτας είναι αυτόχειρας... Λένε πως οι ερωτικές ιστορίες είναι λυπητερές στο τέλος τους και ελάχιστες από αυτές έχουν ένα αισιόδοξο φινάλε. Είναι όμως έτσι; Έρωτας, ενθουσιασμός, απελπισία, ένα μεγάλο παιχνίδι που κινεί τον κόσμο, τον γυρνάει σαν σβούρα και τον αφήνει πάλι στο σημείο που τον άρχισε.
Η ηρωίδα του βιβλίου ζει μέσα από τον έρωτα, μαθαίνει να παλεύει με τα αδιέξοδά του και στο τέλος νικά, γιατί καταλαβαίνει πως όλο το ερωτικό παιχνίδι είναι η ίδια η ζωή, η κάθε ανάσα που το σύμπαν, της επιτρέπει να παίρνει, το κάθε ξημέρωμα και ηλιοβασίλεμα, το κάθε δάκρυ και το γέλιο...
Χορεύει μέσα στην δίνη της επιθυμίας για να την μάθει καλύτερα, να την κρατά στην ψυχή της και να την κοινωνεί με τον άλλον αλλά και με τον εαυτό της για να κατανοήσει στο τέλος, πως ο έρωτας είναι πάντα ευλογία.
Είκοσι οκτώ διηγήματα για τα πάθη και τους ανεκπλήρωτους έρωτες, για τις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων και τα όνειρα που παλεύουν να κτίσουν μια διαφορετική ζωή…
Μια μάνα εμμονική και ενοχική για τη ζωή της κόρης της· ένας ζωγράφος που ζει στη σκιά του μοντέλου που ερωτεύθηκε παράλογα· η ευτυχία μιας γυναίκας να ζει δεμένη με την ταμπλέτα της μακριά από τον πραγματικό κόσμο· η μοιρολατρία ενός περιθωριοποιημένου που κινείται σε μια ζωή άδεια, μοιρασμένη στα δύο· το μέτρημα του στηθόδεσμου από μια μελλοντολόγο· η ζωή ενός ιερομόναχου που τιμώρησε τη μητριά του και μετά τιμωρεί και τον εαυτό του με αιώνιες τύψεις – η ντροπή που νιώθουμε, πολλές φορές αναίτια κι ενοχικά, για όσους αγαπάμε.
Όλα αυτά προσφέρουν στον αναγνώστη μια όψη της πραγματικότητας που ίσως να βρίσκεται δίπλα του μα δεν μπορεί να την δει με τα μάτια της μοναξιάς του…
Ταξίδια, ζωγραφικοί πίνακες, μουσική, όνειρα που σαν δυνάστες επιστρέφουν και θυμίζουν αυτό που μάχεσαι να ξεχάσεις, το τέλος των ψευδαισθήσεων με το θάνατο της Ευρώπης όπως τη γνωρίζαμε, τις δυο μου αγάπες, η Ελλάδα και το Παρίσι, ήλιος, θάλασσα και μυρωδιές από την ελληνική ύπαιθρο, από κώνειο και από άγρια τριανταφυλλιά, το θανατηφόρο δηλητήριο και την άγρια ομορφιά.
Η νύχτα πλησιάζει, η μοναξιά καγχάζει σφυρίζοντας αδιάφορα κι ένας ήλιος ξεπροβάλλει κατακόκκινος που γνέφει σιωπηλά, κάθε, μα κάθε μέρα θα ξανάρχομαι· εκεί, εδώ και πάντα...
Αναρτήσεις
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου