"Στη χώρα των θαυμάτων" της Βούλας Μάστορη

Κοίτα, η Μελίνα δεν ξέρει ότι βρίσκεται στη Χώρα των Θαυµάτων. Προσωπικά πιστεύω στα θαύµατα, άσε που, όταν πάψεις να πιστεύεις σε αυτά, θυµώνουν και δεν σου συµβαίνουν – δεν θυµάµαι ποιος το έχει πει αυτό, αλλά δεν έχω κανέναν λόγο να µην τον/την πιστεύω, αφού και σε µένα έχουν συµβεί τα ίδια θαύµατα που έζησε η Μελίνα, η οποία, επαναλαµβάνω, για την ώρα δεν ξέρει ότι θα της συµβούν στον δρόµο... Ούτε συνειδητοποιεί ότι είναι τυχερή που βιώνει την απώλεια του Ανδρέα – όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό. Για να ζήσουµε σωστά, θα πρέπει πρώτα να ζήσουµε και την απώλεια κάποιου αγαπηµένου µας. Δύο άνθρωποι που θα γίνουν ένα, µέχρι ο θάνατος να τους χωρίσει. Όχι µια ρηχή, εξιδανικευµένη ιστορία αγάπης, αλλά µια διαδροµή µισού αιώνα, δοσµένη µε ειλικρίνεια και παρατηρητικότητα, µε θυµό και λατρεία, µε κυνισµό αλλά κι εφηβική αθωότητα. Όχι µια ζωή σαν µυθιστόρηµα, αλλά ένα µυθιστόρηµα που αποστάζει τη ζωή.

"Αστραφτερά πεδία" της Σώτης Τριανταφύλλου

Αυτό το βιβλίο είναι µια περιδιάβαση στο Παρίσι και στην Αθήνα• µια διαδροµή, γεµάτη παρακάµψεις, στα ευµετάβλητα τοπία των εσώτερων πόλεων• στη σιωπή των προαστίων• στις ακτές. Η Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Ντητρόιτ βρίσκονται εδώ σε δεύτερο πλάνο, µολονότι έζησα µεγάλο µέρος της ζωής µου στις αµερικανικές πόλεις και στον ενδιάµεσο χώρο, στους αυτοκινητοδρόµους και στα µοτέλ. Στα Αστραφτερά πεδία ο προορισµός λείπει• στη διαδροµή γίνεται λόγος για τη λογοτεχνία, για τη νιότη, την πολιτική, την ιστορία, τη διεθνή στρατηγική, τον έρωτα, την ποίηση, το ροκ εντ ρολ, τον θάνατο και την αυτοκτονία – γίνεται συχνά λόγος για τον θάνατο και την αυτοκτονία• πολύ συχνά. Δεν ξέρω γιατί – δεν σκοπεύω να αυτοκτονήσω προς το παρόν• τις περισσότερες µέρες, µάλιστα, είµαι εκστατικά ευτυχισµένη.
Παρ’ όλα αυτά, έγραψα τα Αστραφτερά πεδία για τους νεκρούς – όχι ότι έχει κάποια σηµασία γι’ αυτούς. Έχει για µένα• ώσπου να εκδοθεί το βιβλίο θα έχουν, σίγουρα, προστεθεί κι άλλοι θάνατοι, κι άλλες απώλειες. Τα Αστραφτερά πεδία είναι το είδος του βιβλίου που µπορεί να συνεχιστεί µέχρι το άπειρο ή µέχρι τον θάνατο του συγγραφέα: περιλαµβάνει σκέψεις, ιστορίες, αποσπάσµατα µυθοπλασίας, αναµνήσεις από το παρελθόν και, κατά κάποιον τρόπο, αναµνήσεις από το µέλλον.

""Έρευνες ενός σκύλου" και άλλα διηγήματα" του Franz Kafka

Άλογα, ποντίκια, σκύλοι, τυφλοπόντικες, πίθηκοι: ζώα εμφανίζονται στα περισσότερα κείμενα του Κάφκα, αναλαμβάνοντας συχνά πρωταγωνιστικούς ρόλους, είτε συνυπάρχοντας –πάντοτε δύσκολα– με τους ανθρώπους είτε ζώντας σε έναν δικό τους, αμιγώς ζωικό κόσμο. Η παρούσα συλλογή συγκεντρώνει τα λιγότερο γνωστά διηγήματα ζώων του Κάφκα, καθώς και επιλεγμένα μικρά πεζά, τα οποία σκιαγραφούν ένα ψυχικό πανόραμα που εκτείνεται από την πλέον βασανιστική υπαρξιακή αγωνία ως την πιο παιγνιώδη διάθεση.
Η μετάφραση γίνεται από την κριτική έκδοση των έργων του Κάφκα, που βασίζεται στα χειρόγραφα και στις αρχικές εκδόσεις και αποκαθιστά τις παρεμβάσεις του Μαξ Μπροντ. Η μελέτη «Τα ζώα του Κάφκα», η οποία συμπληρώνει την παρούσα έκδοση, τοποθετεί τους ζωικούς πρωταγωνιστές του Κάφκα στο πλαίσιο του καφκικού έργου, αλλά και της ευρωπαϊκής γραμματείας, αναδεικνύει βασικούς προβληματισμούς και ιδιαιτερότητες και προτείνει ερμηνευτικά ανοίγματα –παράθυρα για τον αναγνώστη– στο πολυσχιδές έργο του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα.

"Οι πύργοι της Σαμαρκάνδης (Η τριλογία του Μυστρά-Βιβλίο δεύτερο)" του James Heneage

Αυτό το επικό ιστορικό µυθιστόρηµα εκτυλίσσεται µε φόντο την αναζήτηση ενός πανίσχυρου κειµηλίου, που φυλάσσεται από γενιά σε γενιά και µπορεί έστω και τώρα να σώσει την απειλούµενη αυτοκρατορία.
Στους Πύργους της Σαµαρκάνδης, ο Λουκάς Μαγκόρις, επικεφαλής µιας επίλεκτης οµάδας στρατιωτών, αναλαµβάνει την αποστολή να πείσει τον Ταµερλάνο, τον πανίσχυρο Μογγόλο κατακτητή, να στρέψει τις δυνάµεις του προς τη Δύση για να πολεµήσει τους Οθωµανούς, που ετοιµάζονται να καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη καταστρέφοντας έτσι τα αποµεινάρια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Λουκάς, αναγκασµένος να αφήσει πίσω του ό,τι αγαπάει, υποχρεώνεται να ζήσει µε µια αποµακρυσµένηνοµαδική φυλή στις πεδιάδες της Ανατολίας και να εκπαιδευτεί εκεί ως πολεµιστής, αποκτώντας τόση δεξιοτεχνία, ώστε να εντυπωσιάσει τον τροµερόΤαµερλάνο. Στο µακρύ ταξίδι προς τη Σαµαρκάνδη, την πρωτεύουσα του Ταµερλάνου, τον ακολουθούν όχι µόνο οι σύντροφοί του Βάραγγοι φρουροί, απόγονοι όπως και ο ίδιος των ανθρώπων που κάποτε φυγάδευσαν από την Κωνσταντινούπολη έναν θησαυρό ζωτικής σηµασίας, αλλά και ένα ετερόκλητο συνονθύλευµαεµπόρων, κληρικών, θεραπευτών και ιερωµένων. Είναι ένα ταξίδι γεµάτο κινδύνους, από τους οποίους όµως κανένας δεν είναι τόσο απειλητικός όσο ο ίδιος ο άνθρωπος που τώρα ο Λουκάς πρέπει να αντιµετωπίσει, να πείσει, να υπερφαλαγγίσει – έτσι ώστε αντί να στραφεί προς την κατάκτηση της Κίνας, ο Ταµερλάνος να επιτεθεί στους Οθωµανούς. Ο Λουκάς όµως συνειδητοποιεί πως είναι εγκλωβισµένοςανάµεσα σ’ εκείνους που τον έστειλαν και στις δικές του πεποιθήσεις και στα ένστικτα. Αρχίζει να διερωτάται µήπως η αποστολή του δεν είναι έντιµη και µήπως πρέπει να αµφισβητήσει αυτούς που του δίνουν διαταγές.