"Δυτικά της Ελευθερίας" του Thomas Engstrom

Μαρακές, Ιούλιος 2011. Τρεις αμερικανοί πολίτες δολοφονούνται σε ένα κουρείο. Το άγριο αυτό έγκλημα αποσιωπάται. Ωστόσο μια βδομάδα αργότερα μια γυναίκα τηλεφωνεί στην αμερικάνικη πρεσβεία στο Βερολίνο και ισχυρίζεται πως διαθέτει σχετικές πληροφορίες. Ο επικεφαλής της CIA στο Βερολίνο αντιλαμβάνεται πως έχει στα χέρια του μια πολύ σοβαρή υπόθεση. Επικοινωνεί με τον Λούντβιχ Λιχτ, έναν πρώην πράκτορα, και του αναθέτει να ανακρίνει τη γυναίκα. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και οι διαστάσεις που παίρνουν τα πράγματα πολύ μεγαλύτερες από τις αρχικά προβλεπόμενες: πρέπει να κυνηγήσουν έναν από τους ορκισμένους εχθρούς των ΗΠΑ.
Πώς όμως μπορεί να ανταποκριθεί σε μια αποστολή τόσο υψηλών απαιτήσεων ο σχεδόν αλκοολικός και χρεωμένος μέχρι τα μπούνια Λούντβιχ Λιχτ, ο οποίος μεταξύ άλλων έχει οικονομικά πάρε δώσε με την τοπική μολδαβική μαφία; Με φόντο το Βερολίνο ο μοναχικός αντιήρωας του Engstrom θα κληθεί να μετρήσει τους εχθρούς και τους φίλους του και να αναζητήσει ανάμεσά τους αυτούς που μπορούν να προστατέψουν την ελευθερία της Δύσης.

"Τελευταία νέα από την Ιθάκη" του Κώστα Ακριβού

Θεοί, ήρωες, νεράιδες, εραστές, φίλοι, καθάρματα, μπεσαλήδες και νταήδες ταξιδεύουν στα τρικυμισμένα νερά της ιστορίας και φτάνουν από τα χρόνια του Ομήρου στις μέρες μας, άλλοι σώοι και άλλοι ναυαγοί.
Πηνελόπη είναι μια νιόπαντρη γυναίκα που έχασε τον άντρα της στην Κατοχή· Αχιλλέας, ένας αξιωματικός του ’22 που άξιζε να μείνει αθάνατος· Καλυψώ, η ερωμένη της διπλανής πόρτας· Τηλέμαχος, ένα τσιγγανάκι που νοσταλγεί τον πατέρα του· Αθηνά, μια μητέρα-προστάτιδα για τα παιδιά της· Ελένη, η ωραία που πάντοτε θα αναστατώνει· Λαέρτης, ο Κολοκοτρώνης όταν σπαράζει για τον σκοτωμένο γιο του· Ελπήνορας, ένα άτυχο Κρητικόπουλο στους Βαλκανικούς πολέμους· Πολύφημος, ο λιχούδης μοναχός· Τειρεσίας, μια καπάτσα που λέει τα χαρτιά...
Καπετάνιος και σ’ αυτό το ταξίδι ο Οδυσσέας. Όμως ένας Οδυσσέας έκπληξη.

"Ρου" της Μαριαλένας Σπυροπούλου

Μια έφηβη, λίγο πριν τελειώσει η σχολική χρονιά, μετακομίζει από το νησί της ξαφνικά στην Αθήνα μόνη. Έχοντας ελάχιστα συνειδητοποιήσει γιατί φεύγει και πού πηγαίνει, παλεύει να σταθεί στα πόδια της. Όχι μόνον πρακτικά αλλά κυρίως συναισθηματικά, ψυχολογικά. Αφήνεται, λοιπόν, στη ζωή και σε όσα αυτή της φέρνει, με την ελπίδα ότι τα όμορφα πράγματα θα διασωθούν στο τέλος και θα ανθίσουν.
Η Ρου είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, όχι μόνο για τη δύσκολη εφηβεία ενός κοριτσιού, αλλά για όλους τους ανθρώπους που δυσκολεύονται παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους να αντέξουν το βάρος της ύπαρξής τους και όσα αυτή κουβαλά.
Μια ανοιχτή επιστολή αγάπης ότι «η ομορφιά μπορεί να σώσει τον κόσμο», αρκεί να μην τη φοβηθούμε.



"Χίτλερ" του Ian Kershaw

Πρώτα απ’ όλα η βιογραφία στοχεύει να αποτελέσει μια μελέτη της εξουσίας του Χίτλερ. Προσπάθησα να απαντήσω σε δύο ερωτήματα. Το πρώτο ήταν το πώς το φαινόμενο Χίτλερ ήταν δυνατό. Πώς μπόρεσε αυτός ο αλλόκοτος απροσάρμοστος να καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία, ένα μοντέρνο, περίπλοκο, οικονομικά και πολιτιστικά εξελιγμένο κράτος; Το δεύτερο ήταν πώς ασκούσε την εξουσία ο Χίτλερ. Είχε αναμφισβήτητα εξαιρετικές δημαγωγικές ικανότητες σε συνδυασμό με μια ικανότητα να αναγνωρίζει με βεβαιότητα και να εκμεταλλεύεται αδίστακτα τις αδυναμίες του αντιπάλου του. Ωστόσο ήταν ένας άξεστος αυτοδίδακτος χωρίς καμία εμπειρία στη διακυβέρνηση. […] Ο Χίτλερ δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Ο ξεχωριστός τύπος του Χίτλερ αναμφισβήτητα επέδρασε σε κρίσιμες εξελίξεις με αναμφισβήτητο τρόπο. Αν στη θέση του ως καγκελαρίου του Ράιχ βρισκόταν ο Γκέρινγκ, για παράδειγμα, δεν θα ενεργούσε με παρόμοιο τρόπο. Μπορούμε αναμφίβολα να δηλώσουμε ότι χωρίς τον Χίτλερ η ιστορία δεν θα ήταν η ίδια.
- Απόσπασμα από τον πρόλογο του συγγραφέα

"Η συμμορία των εραστών" του Massimo Carlotto

Πάντοβα. Ο Γκουίντο ντι Λέλο, ένας χαμηλών τόνων πανεπιστημιακός καθηγητής, εξαφανίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι έρευνες της αστυνομίας παραμένουν για καιρό άκαρπες και ο φάκελος Ντι Λέλο καταλήγει στο αρχείο μαζί με άλλες υποθέσεις αγνοουμένων. Υπάρχει όμως μια γυναίκα που γνωρίζει την αλήθεια: η Οριάνα Πότσι-Βιτάλι, η κρυφή του ερωμένη, παντρεμένη με έναν πάμπλουτο γνωστό ελβετό επιχειρηματία. Η Οριάνα όμως επιλέγει να κρατήσει το στόμα της κλειστό για να μη μαθευτεί η ερωτική τους περιπέτεια, ώσπου στο τέλος, βασανισμένη από τύψεις, απευθύνεται στον παράνομο ντετέκτιβ Μάρκο Μπουράτι, γνωστό ως Αλιγάτορα. Ο Μπουράτι αναλαμβάνει την υπόθεση μαζί με τους πιστούς συνεργάτες του, τον ηλικιωμένο γκάνγκστερ Μπενιαμίνο Ροσίνι και τον Μαξ τον Μνήμη, παλιό μέλος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Στην αρχή η υπόθεση μοιάζει αδιέξοδη, ώσπου ένα φαινομενικά ασήμαντο σημάδι θα οδηγήσει τους τρεις φίλους στη δίνη μιας σκοτεινής ιστορίας που θα τους αναγκάσει να έρθουν αντιμέτωποι με το πολυμήχανο εγκληματικό μυαλό του Τζόρτζιο Πελεγκρίνι.
Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας, απομεινάρια ενός αλλοτινού υποκόσμου που σιγά σιγά σβήνει, θα παλέψουν με κάθε τρόπο ενάντια στους εχθρούς τους και στη νέα τάξη πραγμάτων του οργανωμένου εγκλήματος έχοντας έναν ακόμα αντίπαλο να πολεμήσουν: τον αμείλικτο χρόνο.

"Η νύχτα" του Elie Wiesel

Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου πολέμου, ο Ελί Βιζέλ και η οικογένειά του στάλθηκαν από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το βιβλίο αυτό είναι ένα ντοκουμέντο αυτής της κτηνωδίας: του χαμού των γονιών του, του τρόμου από τον οποίο κατάφερε να ξεφύγει, του αγώνα του για επιβίωση σ' έναν κόσμο που τον απογύμνωσε από την ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια και την πίστη του.
Γραμμένο σε γλώσσα λιτή, με τη ματιά του αυτόπτη μάρτυρα, η Νύχτα αποτελεί μία από τις πιο άμεσες και διεισδυτικές αφηγήσεις που γράφτηκαν ποτέ για το Ολοκαύτωμα, η οποία έχει διαβαστεί από εκατομμύρια ανθρώπους, έχει μεταφραστεί σε δεκάδες γλώσσες, διδάσκεται σε σχολεία και πανεπιστήμια.
Στην έκδοση περιλαμβάνονται τόσο πρόλογος του ίδιου του συγγραφέα (2007) όσο και πρόλογος του νομπελίστα Φρανσουά Μοριάκ.


"Χόλιγουντ" του Charles Bukowski

To 1987 κυκλοφόρησε μια ταινία με τίτλο Barfly, το σενάριο της οποίας έγραψε ο ίδιος ο Μπουκόβσκι και αφορούσε τη ζωή του alter ego του, του Χένρι Τσινάσκι, τον οποίο υποδύεται στην ταινία ο Μίκι Ρουρκ. Περίπου δυο χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας έγραψε το έκτο και τελευταίο του μυθιστόρημα, το Χόλιγουντ, στο οποίο αφηγείται την όλη διαδικασία συγγραφής του συγκεκριμένου σεναρίου. Ο Μπουκόβσκι μας προσφέρει ένα Χόλιγουντ σε νεγκατίφ, σε αρνητικό, απαλλαγμένο από τη φαντασμαγορία και ιδωμένο στην καθημερινή του διάσταση, με τις μηχανορραφίες και τις περιπλοκές του, με τα πανηγύρια της ματαιοδοξίας του και τα φτηνιάρικα κόλπα που παίζουν σουραύλι στον τρελό χορό των εκατομμυρίων.