Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Πριν από δέκα χρόνια ο Όλεθρος ήρθε στον κόσμο.
Εμφανίστηκε σαν μια εκτυφλωτική λάμψη στον ουρανό και χάρισε υπεράνθρωπες δυνάμεις σε μια πλειάδα καθημερινών ανθρώπων. Πλημμυρισμένος από φόβο και δέος, ο υπόλοιπος κόσμος άρχισε να αποκαλεί τους ανθρώπους αυτούς Επικούς. Οι Επικοί, όμως, δεν είναι φιλικά διακείμενοι προς την ανθρωπότητα. Μαζί με τις απίστευτες ικανότητές τους απέκτησαν και το πάθος της εξουσίας και η απόλυτη εξουσία προϋποθέτει τη συντριβή του ελεύθερου ανθρώπινου πνεύματος.
Στις μέρες μας, στο σημείο όπου κάποτε βρισκόταν η πόλη του Σικάγο, ο πανίσχυρος Επικός που είναι γνωστός ως Ατσαλόκαρδος κυβερνά ως τύραννος, προικισμένος με απίστευτη φυσική δύναμη και την ικανότητα να ελέγχει τα στοιχεία της φύσης. Οι φήμες λένε πως οι σφαίρες δεν μπορούν να τον βλάψουν, πως καμιά λεπίδα δεν μπορεί να τον πληγώσει, πως η φωτιά δεν τον αγγίζει... Είναι άτρωτος, ανίκητος. Κανείς δεν τολμά να του αντισταθεί. Κανείς… εκτός από τους Τιμωρούς.
Οι Τιμωροί είναι μια μυστηριώδης ομάδα απλών ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη μελέτη των Επικών. Σκοπός τους είναι να ανακαλύψουν τα αδύνατα σημεία τους και να καταφέρουν κάποτε να τους αφανίσουν. Ο νεαρός Ντέιβιντ θέλει όσο τίποτα στον κόσμο να γίνει μέλος των Τιμωρών.
Λίγο μετά την άφιξή του στο Σικάγο, ο Ατσαλόκαρδος δολοφόνησε τον πατέρα του Ντέιβιντ. Όπως ακριβώς και οι Τιμωροί, ο Ντέιβιντ μελετά εδώ και χρόνια τους Επικούς, καταστρώνοντας σχέδια για την εξάλειψή τους. Το μεγάλο του όπλο στην προσπάθεια αυτή, όμως, δεν είναι κάποιο αντικείμενο αλλά μια ανάμνηση, που οι Τιμωροί έχουν ανάγκη για να εκπληρώσουν την αποστολή τους.
Έχει δει τον Ατσαλόκαρδο να ματώνει.
Κι η καρδιά του διψά για εκδίκηση.

Προσωπική άποψη:
Ο Brandon Sanderson είναι ένας συγγραφέας την πένα του οποίου γνωρίζω εδώ και αρκετά χρόνια, και την οποία εκτιμώ απεριόριστα. Για κάποιο μυστήριο λόγο, όμως, παίρνοντας στα χέρια μου τον "Ατσαλόκαρδο", το ένστικτό μου φώναζε πως δεν θα διαβάσω κάτι αρκετά καλό, ικανό να με παρασύρει. Ε λοιπόν, αυτή ήταν μία από τις ελάχιστες φορές στην πορεία μου ως αναγνώστρια, που το ένστικτό μου έπεσε έξω στον απόλυτο βαθμό. Γιατί το βιβλίο αυτό δεν είναι απλά καλό, είναι παρανοϊκά καλό και ο Sanderson δεν σε αφήνει, κυριολεκτικά, να πάρεις ανάσα από την ώρα που θα γυρίσεις την πρώτη σελίδα μέχρι και που θα φτάσεις, ξέπνοος και γεμάτος ένταση, στην τελευταία.

Αυτό το βιβλίο ανήκει στην κατηγορία εκείνων που σε κάνουν να τα ερωτευτείς από τον πρόλογό τους ακόμα. Όντας συγγραφέας και η ίδια, πρέπει να σας πω πως ένα από τα πιο δύσκολα έργα ενός συγγραφέα είναι το να δημιουργήσει έναν πρόλογο που δεν θα είναι υπερβολικά φλύαρος ή αργός, που θα βάζει τον αναγνώστη κατευθείαν στο θέμα έλκοντας την αμέριστη προσοχή του, και που θα του δίνει τόσα στοιχεία όσα χρειάζεται για να πετύχει τα παραπάνω, χωρίς να καίει τα δυνατά του χαρτιά τα οποία και πρέπει να παίξει αργότερα. Ο Sanderson, λοιπόν, έχει έναν μοναδικό τρόπο να διατηρεί την απόλυτη ισορροπία ανάμεσα σε όλα τα παραπάνω, και με τον πρόλογό του επιτυγχάνει όχι απλά να μας κερδίσει, αλλά να μας βυθίσει στον σκοτεινό, μυστηριώδη κόσμο του Ντέιβιντ, που όσο κι αν φαίνεται σκληρός κι επικίνδυνος, εμείς θέλουμε να περιπλανηθούμε στις γωνιές του.

Ναι, ο Sanderson έχει μια μοναδική ικανότητα να πλάθει και να δημιουργεί με τη φαντασία του κόσμους ξένους σε εμάς, αλλά που μέσα από την αφήγησή του καθίστανται, όχι γνώριμοι, αλλά οικεία, επειδή φροντίζει να μας τους παρουσιάσει σε όλο το εύρος και φάσμα τους, χωρίς να μας αποκρύπτει τίποτα. Τα τελευταία χρόνια πολλοί τέτοιοι κόσμοι μας συστήθηκαν μέσα από τα διάφορα έργα δυστοπικής λογοτεχνίας, όμως στο συγκεκριμένο, ο συγγραφέας στήνει έναν τόπο περισσότερο μεταποκαλυπτικό θα λέγαμε, πράγμα που μπορεί να φαίνεται ασήμαντο στις διαφορές που μπορεί να έχει με το πρώτο και που όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το μεταποκαλυπτικό σκηνικό δημιουργεί μια αίσθηση αγριότητας, απόλυτου ελέγχου πάνω στις μάζες με τρόπο εμφανώς βίαιο από τον οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν. Υποδηλώνουν πως υπήρξε ένα καλύτερο παρελθόν που ισοπεδώθηκε και που δίχως άλλη επιλογή, οδηγεί σε ένα μέλλον υποδούλωσης και υποταγής. Και ναι, αυτό στέλνει ρίγη στη ραχοκοκαλιά σου. 

Επίσης, οφείλουμε να αναφερθούμε στον ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας χειρίζεται τους ήρωές του, αλλά και τους καθοδηγεί μέσα στο πλαίσιο των εξελίξεων. Έχουμε ένα κεντρικό πρωταγωνιστή που έχει αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του σε έναν σκοπό, που είναι πιστός, αξιόπιστος, ευφυής, με πιο απλά λόγια, ένας χαρακτήρας άρτιος, ολοκληρωμένος και που μπορείς να τον αγαπήσεις, αλλά και να αναλύσεις τον τρόπο σκέψης του που θα τον οδηγήσει σε ορισμένες -δικαιολογημένες- αποφάσεις. Έχουμε τον απόλυτο κακό που όμως δεν είναι έτσι απλά για να είναι κακός, αλλά έχει έναν δικό του κώδικα ηθικής και επιβολής πάνω στις μάζες, πράγμα που μπορεί να είναι φασιστικό, αλλά φανερώνει έναν ισορροπημένο, κατά κάποιο τρόπο, χαρακτήρα που ξέρει τι και γιατί το θέλει. Και ανάμεσά τους, δεύτεροι χαρακτήρες που όμως δεν είναι αδιάφοροι και που ο ρόλος τους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, είναι σημαντικός και ιδιαίτερος. 

Εκτός όμως των εικόνων και των ψυχογραφημάτων που καταφέρνει να δημιουργήσει, ο συγγραφέας έχει μια αριστοτεχνικά λογοτεχνική πένα, με μια χαρακτηριστική αφηγηματική δεινότητα που σου προσφέρει δεκάδες εναλλασσόμενα συναισθήματα, ενώ η ίδια του η πλοκή δεν κάνει αυτό που αποκαλούμε "κοιλιά", ούτε μία φορά. Πραγματικά, θεωρώ σχεδόν αδύνατον το να βρεθεί κάποιος που να πει πως βρήκε ένα σημείο όπου κουράστηκε ή βαρέθηκε. Δεδομένου δε ότι όσο η ιστορία εξελίσσεται καλούμαστε να λύσουμε γρίφους που -ίσως- θα μας φέρουν πιο κοντά στη λύση των μυστηρίων, το ενδιαφέρον μας εντείνετε ακόμα περισσότερο αφού δεν είμαστε απλοί παρατηρητές των εξελίξεων, αλλά νιώθουμε σαν να ζούμε μέσα σ' αυτές, συμβάλλοντας όσο γίνεται με το δικό μας τρόπο, προσθέτοντας μικρά μικρά λιθαράκια που θα βοηθήσουν στην δημιουργία ενός ξεκάθαρου μωσαϊκού το οποίο και θα βοηθήσει να φουντώσει μια επανάσταση απέναντι στους πολλούς από τους λίγους που, τελικά, ίσως να μην είναι τόσο λίγοι και πολύ περισσότερο, τόσο αδύναμοι όσοι νομίζουμε. Με απλά λόγια, μια ιστορία που όχι απλά αξίζει, αλλά πρέπει να διαβαστεί από τους fans του είδους.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Brandon Sanderson
Μεταφραστής: Ιωαννίδης Γιάννης
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2016
Αρ. σελίδων: 584
ISBN: 978-618-03-0416-9