Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Λίαμ Ο’Κόνορ έπρεπε να πεθάνει στο ναυάγιο του Τιτανικού το 1912.
Η Μάντι Κάρτερ έπρεπε να πεθάνει σε αεροπορικό δυστύχημα το 2010.
Η Σαλ Βίκραμ έπρεπε να πεθάνει σε πυρκαγιά το 2029.
Όμως και στους τρεις δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία – να εργαστούν για μια μυστική υπηρεσία που κανείς δε γνωρίζει την ύπαρξή της, με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην αφήσουν το ταξίδι στον χρόνο να καταστρέψει την Ιστορία…
Έχοντας εγκατασταθεί πλέον στο Βικτοριανό Λονδίνο, οι Φύλακες του Χρόνου ταξιδεύουν στο 1666, θέλοντας να δουν από κοντά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου. Στο χάος που ξεσπάει στη συνέχεια, ο Λίαμ και το καινούριο μέλος της ομάδας, ο Ρασίμ, βρίσκονται παγιδευμένοι ανάμεσα στις φλόγες και τον Τάμεση. Για να ξεφύγουν ανεβαίνουν σε ένα ποταμόπλοιο όπου έρχονται αντιμέτωποι με έναν αδίστακτο καπετάνιο που ξεκινάει ένα ταξίδι στις ανοιχτές θάλασσες σε αναζήτηση θησαυρών... Πίσω στο 1888, η Μάντι και η υπόλοιπη ομάδα προσπαθούν απεγνωσμένα να τους εντοπίσουν. Θα καταφέρουν ο Λίαμ και ο Ρασίμ να μείνουν ζωντανοί στην αιμοσταγή και βάρβαρη εποχή της πειρατείας μέχρι να καταφέρουν οι σύντροφοί τους με τα περιορισμένα μέσα της καινούριας βάσης να τους σώσουν;

Προσωπική άποψη:
Ξέρω πως έχω αρχίσει να επαναλαμβάνομαι επικίνδυνα όσον αφορά τις εισαγωγές των reviews μου για τη σειρά "Οι Φύλακες του Χρόνου", αλλά ειλικρινά... ο Alex Scarrow καταφέρνει κάθε φορά να ξεπερνά, τόσο τις προσδοκίες μου, όσο και τον ίδιο του τον εαυτό. Εκεί που σκέφτομαι: "Δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο για να με εκπλήξει, να διατηρήσει το ενδιαφέρον μου αμείωτο, να με συγκινήσει περισσότερο", έρχεται το επόμενό του βιβλίο για να διαλύσει τις σκέψεις μου αυτές και να τις τοποθετήσει στη σφαίρα του μη ρεαλιστικού. Και ναι, ξέρω πως το έχω ξαναπεί -και αυτό-, αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο της σειράς είναι το καλύτερο ως τώρα, και θα σας εξηγήσω τους λόγους ευθύς αμέσως.

Οι ήρωές μας, μετά τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην "Πόλη των σκιών", έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στο Βικτοριανό Λονδίνο, αποκτώντας μια νέα βάση. Στην ομάδα τους, έχει προστεθεί πλέον κι ένα νέο μέλος, ο Ρασίμ, και είναι έτοιμοι ν' αναλάβουν και πάλι δράση. Ο Λίαμ, λοιπόν, μαζί με τον Ρασίμ, ταξιδεύουν στο 1666 προκειμένου να δουν από κοντά τη Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου, μια πράξη που θα έχει αποτέλεσμα να μπλεχτούν σε μία κατάσταση που θα τους εγκλωβίσει στο χρόνο, αλλά και σε ένα πειρατικό ποταμόπλοιο στο οποίο ανεβαίνουν προκειμένου να γλιτώσουν από τη φωτιά. Ο καπετάνιος του ποταμόπλοιου δεν αστειεύεται καθόλου, έχει άγριες διαθέσεις και σκοτεινά σχέδια, και οι ήρωές μας δεν έχουν πολλά περιθώρια να ξεφύγουν. Άραγε, η ομάδα μου έχει μείνει στη βάση, θα καταφέρει με τα φτωχά μέσα που έχει στη διάθεσή της να τους σώσει, ή οι φίλοι τους θα χαθούν για πάντα;

Η αφήγηση είναι έξοχη, όπως και η δομή και η εξέλιξη της πλοκής, ο ρυθμός είναι ιλιγγιώδης, η δράση καταιγιστική, στοιχεία που διέθεταν όλα τα βιβλία της σειράς μέχρι στιγμής και που απλά, ίσως να είναι ελάχιστα πιο έντονα στο συγκεκριμένο. Ο Scarrow έχει βρει μια πετυχημένη συνταγή στο να δομεί και να συντηρεί την περιπετειώδη δράση στις εκάστοτε ιστορίες του, και με εξαίρεση το τρίτο μέρος που έπασχε σε κάποιο βαθμό ιστορικά, τα καταφέρνει περίφημα. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που καθιστά το "Οι βασιλείς των πειρατών" πιο ξεχωριστό από τα προηγούμενα; Ότι καταφέρνει να εξελίξει ακόμα περισσότερο το συναισθηματικό υπόβαθρο της αφήγησής του, παρουσιάζοντάς μας πτυχές των ηρώων μας που δεν είχαμε δει μέχρι σήμερα, εξελίσσοντας κάποιες άλλες, ήδη υπάρχουσες. 

Ο συγγραφέας έχει μια ιδιαίτερη διεισδυτική ματιά και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από το πόσο έχει εξελιχθεί, όχι μόνο η ιστορία του και ο τρόπος που την αφηγείται, αλλά και ο ίδιος μέσω αυτής. Χειρίζεται τους ήρωές τους με αγάπη αλλά και με σκληρότητα, τους φέρνει αντιμέτωπους με κάποιες όμορφες στιγμές, αλλά πολύ περισσότερο με δύσκολες, γιατί αυτό σημαίνει να μένεις πιστός στον ρεαλισμό, ακόμα κι αν τοποθετείσαι μέσα σε ένα φανταστικό, ίσως και φουτουριστικό στα σημεία, σύμπαν. Ο Scarrow δεν θέλει να μας χαϊδέψει τ' αφτιά, ούτε να μας προσφέρει μία ακόμα περιπέτεια με την οποία θα περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας. Θέλει να μας μιλήσει και για πιο σοβαρά πράγματα, ν' αποτυπώσει την σκληρή μετάβαση από την εφηβεία στην ενηλικίωση, όπου δεν είναι όλα ρόδινα και που πολλές φορές χάνουμε κομμάτια από το είναι μας, άλλες για να τα βρούμε στην πορεία, και άλλες αφήνοντάς τα πίσω για πάντα. Και αυτό, φίλοι μου, είναι η ίδια η ζωή.

Στο προηγούμενο βιβλίο, οι ήρωές μας ήρθαν αντιμέτωποι με γεγονότα και καταστάσεις που έμελλε ν' αλλάξουν το μέλλον τους για πάντα. Στο βιβλίο αυτό, ουσιαστικά καλούνται για πρώτη φορά να έρθουν αντιμέτωποι με το αποτέλεσμα των γεγονότων αυτών και στην πορεία να χάνουν, όχι μόνο τον στόχο τους ή ο ένας τον άλλον, αλλά ένα κομμάτι του εαυτού τους, για οποίο πρέπει να παλέψουν προκειμένου αυτό να μην εξαφανιστεί για πάντα, βυθισμένοι στα άδυτα της απελπισίας και της απόγνωσης. Και όλο αυτό δεν γίνεται να μην σε συγκινήσει, σε περισσότερα επίπεδα απ' όσα ίσως να φαντάζεσαι διαβάζοντας αυτές τις γραμμές. Ό,τι και να πω, δεν θα είναι αρκετό, γι' αυτό θ' αρκεστώ, φίλε αναγνώστη, στο να συμβουλεύσω το εξής: Διάβασέ το και απόλαυσέ το, μα κυρίως, άφησέ το να μιλήσει στην καρδιά σου όπως πρέπει.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Alex Scarrow
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Βούλα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2016
Αρ. σελίδων: 488
ISBN: 978-618-03-0276-9