Το βιβλίο του Νίκου Παναγιωτόπουλου
ΓΡΑΦΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ
μόλις κυκλοφόρησε στα ολλανδικά

Ακόμα ένα έργο του βραβευμένου συγγραφέα και σεναριογράφου Νίκου Παναγιωτόπουλου κυκλοφορεί στο εξωτερικό. Μετά τα μυθιστορήματα Ο Ζίγκι απ' τον Μάρφαν (1998, κυκλοφορεί και στα ιταλικά από τις εκδόσεις Crocetti), Το γονίδιο της αμφιβολίας (1999, κυκλοφορεί στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam, στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard, στα ιταλικά από τις εκδ. Ponte Alle Grazie και μεταφράζεται στα σλοβενικά και στα κινέζικα), και Αγιογραφία (2003, κυκλοφορεί στα γερμανικά από τις εκδ. Reclam και στα γαλλικά από τις εκδ. Gallimard), το βιβλίο του Γραφικός χαρακτήρας, μια συλλογή από 67 μικροσκοπικές αυτοβιογραφικές ιστορίες, που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από τη λογοτεχνική κριτική, κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες στα ολλανδικά από τον γνωστό εκδοτικό οίκο DE GEUS.

Το βιβλίο είναι υποψήφιο για το Βραβείο Διηγήματος του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού «Ο Αναγνώστης» και βρέθηκε και στη βραχεία λίστα των Βραβείων Public (στην κατηγορία «Ελληνικό Διήγημα»).

Από το 1983 οι εκδόσεις DE GEUS είναι μεταξύ των επιφανέστερων και ταχύτερα αναπτυσσόμενων εκδοτικών οίκων της Ολλανδίας. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, οι εκδόσεις DE GEUS επιλέγουν έργα με γνώμονα την πρωτοτυπία τους, το συναισθηματικό βάθος και τους εύστοχους κοινωνικούς προβληματισμούς - στοιχεία που χαρακτηρίζουν απόλυτα το έργο του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Όπως σημειώνει η εκδότρια Nele Hendrickx με αφορμή την εξασφάλιση των δικαιωμάτων του βιβλίου Γραφικός χαρακτήρας: «Είμαστε ενθουσιασμένοι που καλωσορίζουμε τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στις εκδόσεις DE GEUS, όπου θα βρίσκεται δίπλα στην Alice Munro, την Annie Proulx, τη Jenny Offill και πολλούς ακόμα χαρισματικούς και βραβευμένους λογοτέχνες».

Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Μια συλλογή από 67 μικρές –έως μικροσκοπικές– ιστορίες, από εκείνες που ξεπηδούν απρόσκλητες καθώς ξεφυλλίζεις, ας πούμε, το άλμπουμ με τις οικογενειακές φωτογραφίες.
Ιστορίες ασπρόμαυρες, αφού φαντάζουν κιόλας μακρινές, αν και ο απόηχός τους βρίσκει τρόπο να επιβιώνει, παρηγορητικός, μέσα στη βουή και την αντάρα.
Ιστορίες αληθινές, αν και αυτό έχει ίσως τη μικρότερη σημασία˙ το προσωπικό βίωμα δεν είναι παρά η αφορμή αυτών των ακαριαίων αφηγήσεων που ψηλαφούν το αποτύπωμα μιας εποχής, με αφετηρία τα μέσα της δεκαετίας του ’60.
Ιστορίες που μαρτυρούν πως το παρελθόν βρίσκει πάντα τρόπο να τρυπώνει ανάμεσα στα λόγια μας…
Ιστορίες της μιας ανάσας, οι περισσότερες από τις οποίες θα μπορούσαν να διαβαστούν άνετα ακόμα κι ανάμεσα σε δυο σταθμούς του αθηναϊκού μετρό.

Διαβάστε ΕΔΩ τι έγραψε ο Τύπος για το βιβλίο καθώς και συνεντεύξεις του συγγραφέα.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Σπούδασε Τεχνολόγος Μηχανικός, εργάστηκε ως δημοσιογράφος, αλλά από το 1991 στράφηκε στο σενάριο και στην πεζογραφία. Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και επίσης έχει γράψει ή έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων για περισσότερες από δέκα ταινίες μεγάλου μήκους (Απόντες, Βασιλιάς, Αγρύπνια, Ώρες κοινής ησυχίας κ.ά.) – σενάρια που απέσπασαν βραβεία τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνή φεστιβάλ.
Ο Γραφικός χαρακτήρας είναι το έκτο βιβλίο του. Προηγήθηκαν η συλλογή διηγημάτων Η ενοχή των υλικών (1997, Βραβείο Μ. Ράλλη) και τα μυθιστορήματα Ο Ζίγκι απ’ τον Μάρφαν (1998), Το γονίδιο της αμφιβολίας (1999), Αγιογραφία (2003) και Τα παιδιά του Κάιν (2011, Βραβείο του Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών).
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, στα γαλλικά, στα γερμανικά και στα ολλανδικά, ενώ βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα ιταλικά, στο σερβικά, στα σλοβενικά, στα πολωνικά και στα κινέζικα.