Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Λυπάμαι… Τα βιβλία με άρωμα ευτυχίας είναι σπάνια. Ο σινιόρε Φραντσέσκο λέει πως είναι τόσο σπάνια που πρέπει να πληρώσεις μια περιουσία για να τα αγοράσεις. Εγώ, πάλι, λέω πως, για να σου αποκαλυφθεί ένα βιβλίο ευτυχίας, πρέπει πρώτα να έχεις περάσει από όλα τα αρώματα. Να διαβάσεις πολλά… αλλιώς πώς θα καταλάβεις πως αυτό που κρατάς είναι ευτυχία;»
Βενετία. Ένα βιβλιοπωλείο διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Ένα βιβλιοπωλείο όπου επιλέγεις βιβλία με βάση το άρωμα που αναδίνουν και με τη βοήθεια της μικρής Ιρένε, που δεν ξέρει να διαβάζει. Ένας κόσμος σαγηνευτικός, από αμέτρητες εκδόσεις, σπάνιες και νέες, που τις παραδίδει τα μεσάνυχτα ένας μαυροφορεμένος άντρας με τη γόνδολά του.
Ο Ρωμανός, ο Έλληνας με το αιρετικό αίμα, κυνηγάει με πάθος παλιά χειρόγραφα και περγαμηνές, ενώ παρασύρει σ’ έναν καταστροφικό έρωτα την όμορφη Ελιζαμπέτα. Πίσω από τις μισάνοιχτες γρίλιες ενός διάσημου πορνείου, η Σινιόρα κινεί αόρατα νήματα και επεμβαίνει στις ζωές των ανθρώπων.
Όταν η παλίρροια πλησιάζει και το νερό στη λιμνοθάλασσα φουσκώνει, η πόλη δακρύζει για να ξεπλύνει μια μεγάλη αμαρτία που βαραίνει στις πλάτες ενόχων και αθώων.
Ένα μυθιστόρημα-εξερεύνηση στον μυστηριώδη κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων με φόντο την ατμοσφαιρική και ερωτική Βενετία. 

Προσωπική άποψη:
Αγαπώ τη Σοφία Βόικου! Αγαπώ τα βιβλία της! Αγαπώ την γραφή της, τον τρόπο που προσεγγίσει τις ανθρώπινες ψυχές μέσω αυτών, μα και το πως αποτυπώνει την εσωτερική τους αλήθεια στο χαρτί. Όμως, αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιο έργο της, τότε, το δίχως άλλο, το νέο της μυθιστόρημα, "Η πόλη που δακρύζει", θα ήταν αυτό που θα τοποθετούσα στην κορυφή της καρδιάς μου. Ένα βιβλίο διαφορετικό απ' όσα μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα. Ένα βιβλίο με χαρακτήρα και με μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, το οποίο είναι η τρανή απόδειξη πως δεν υπάρχουν στεγανά και ταμπέλες και πως αν ένας συγγραφέας έχει αφηγηματική ικανότητα, μπορεί να σε κερδίσει με όποια ιστορία κι αν επιλέξει να την ξεδιπλώσει, ακόμα κι αν είναι παράδοξη και παράξενη.

Ταξιδεύοντάς μας στη μαγική και ονειρεμένη Βενετία, χωρίς να έχουμε απόλυτη συναίσθηση του χρόνου στον οποίο τοποθετείται η ιστορία, πράγμα που αυξάνει τη μαγική διάθεση που την περιβάλει, η κυρία Βόικου συνδυάζει δύο μεγάλες μου αγάπες. Τα βιβλία και τον άνθρωπο, οι οποίοι και βρίσκονται στον πυρήνα των εξελίξεων, με μια ιδιαίτερη αλληλεπίδραση να χαρακτηρίζει τις μεταξύ τους σχέσεις, τονίζοντάς μας, παράλληλα, πόσο πολύ επηρεάζουν τα πρώτα τους δεύτερους, σε διαφορετικά επίπεδα και με εκ διαμέτρου αντίθετους τρόπους, καταλήγοντας, όμως, σε αποτελέσματα με κοινό παρανομαστή. Και νομίζω πως, τελικά, αυτό είναι που κέρδισε εμένα ως αναγνώστρια, αλλά και που θα κερδίσει τον κάθε αναγνώστη εκεί έξω. Τουλάχιστον, τον αναγνώστη εκείνον που είναι παθιασμένος με τη λογοτεχνία και που με τη μυρωδιά κάθε νέου βιβλίου ταξιδεύει.

Το τι είναι το βιβλίο και το τι σημαίνει για να τον καθέναν από εμάς, εκφράζεται με τρόπους διαφορετικούς και ποικίλους μέσω των σελίδων του μυθιστορήματος αυτού, με τον κάθε χαρακτήρα να έχει τη θέση του, την οποία και υπερασπίζεται με πάθος, οδηγώντας σε συζητήσεις, διαλόγους, αντιπαραθέσεις, επιχειρηματολογίες, που όσο κι αν έρχονται σε κόντρα μεταξύ τους, σου φανερώνουν διαφορετικές ανθρώπινες πτυχές, σκέψεις, φιλοσοφίες, συναισθήματα, μέσα στα οποία μπορείς να εντοπίσεις δεκάδες αποφθέγματα, θα λέγαμε, που θες να κρατήσεις σαν άλλο φυλακτό, γραμμένα μέσα στην καρδιά σου, ή και σε κάποιο σημειωματάριο για ν' ανατρέξεις σ' αυτά στο μέλλον. Αν αυτό δεν είναι μοναδικό, τότε δεν ξέρω τι είναι! 

Όμως, όπως άλλωστε προείπα, εκτός των βιβλίων και της μαγείας που προσφέρουν αυτά, στο επίκεντρο της ιστορίας αυτής βρίσκεται και ο ίδιος ο άνθρωπος. Το πλάσμα εκείνο που μπορεί να είναι μοναδικά υπέροχο ή και καταστροφικά σκληρό την ίδια στιγμή. Ένα πλάσμα με πάθη, θέλω, αδυναμίες, που όλα μαζί συγκρούονται σε μια αέναη μάχη, σ' έναν ατέρμονο αγώνα, η νίκη του οποίου μπορεί να οδηγήσει στην κατάκτηση της ίδιας της ζωής και της θέσης μας μέσα σ' αυτήν. Κάποιοι έχουν μεγαλύτερη δύναμη από άλλους, κάποιοι γίνονται έρμαια των συνθηκών, κάποιοι παλεύουν κόντρα σε αυτές υπερασπιζόμενοι τα θέλω της καρδιάς και τις επιθυμίες της ψυχής τους, απόκρυφες ή μη, όμως σε κάθε περίπτωση, η διεκδίκηση αυτών και το πως αυτή ξεδιπλώνεται, ρεαλιστικά και δυνατά μέσω της ιστορίας αυτής, είναι εντυπωσιακό.

Θα μπορούσα να πω πολλά, τόσο για την υπόθεση, όσο και για τους ήρωες της ιστορίας αυτής, ακόμα και ν' αναλύσω ένα προς ένα τα μηνύματα που αυτή θέλει να περάσει. Όμως, κατόπιν σκέψης, κατέληξα στο ότι δεν θέλω να το κάνω, γιατί η πραγματική δύναμη της μαγείας κρύβεται στο ν' ανακαλύπτεις εσύ ο ίδιος την αλήθεια της, και όχι στο να προσπαθούν να στην ερμηνεύσουν άλλοι. Κάποια πράγματα, για να τα καταλάβεις και να τα κατανοήσεις εις βάθος, πρέπει να τα βιώσεις, έστω και εικονικά, έστω και ταξιδεύοντας μέσα από τις λέξεις άλλων. Η ουσία βρίσκεται στο ότι "Η πόλη που δακρύζει" είναι ένα μυθιστόρημα μοναδικό και ξεχωριστό που όχι μόνο αξίζει να διαβάσετε, αλλά επιβάλλεται να το κάνετε. Κι αν μη τι άλλο, όλο και με κάποιον από τους ιδιαίτερους ήρωές του θα ταυτιστείτε γιατί, κάπου στην αλήθεια της καρδιάς τους, βρίσκεται και η δικιά σας αλήθεια.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Βόικου Σοφία
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 472
ISBN: 978-618-01-2301-2