Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ένας ψυχρός δολοφόνος σκορπά τον θάνατο στο Μπέλφαστ κλείνοντας τους ανοιχτούς λογαριασμούς ενός εκδικητικού γέρου. Καθώς ο επιθεωρητής Τζακ Λένον ακολουθεί τα ίχνη του, θα ξετυλίξει το κουβάρι μιας τρομερής συνωμοσίας, μιας συμπαιγνίας πολιτικών και αστυνομίας. Όσο όμως πλησιάζει στη διαλεύκανση των βίαιων δολοφονιών, τόσο οι προϊστάμενοί του τον αποτρέπουν να συνεχίσει. Ο επιθεωρητής Λένον δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να ακολουθήσει τις εντολές τους, καθώς κινδυνεύουν οι ζωές της πρώην αγαπημένης του και της κόρης τους. Στην απελπισία του, δεν θα διστάσει να συμμαχήσει με έναν καταζητούμενο, τον Τζέρι Φέγκαν, πρώην εκτελεστή του ΙΡΑ, ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει από το τρομερό παρελθόν του. Οι δυο τους θα επιδοθούν σε έναν αγώνα με τον χρόνο καθώς οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ φίλων και εχθρών καταρρέουν. 

Προσωπική άποψη:
Με αυτή τη σειρά κάτι έχω κάνει λάθος, αφού έχω πιάσει να διαβάσω τα βιβλία της με άτακτη σειρά, ωστόσο, ακόμα κι έτσι, είναι εύκολο να καταλάβω πως ο Neville είναι ένας σύγχρονος συγγραφέας που, αν και ξεκάθαρα εμπνευσμένος από το λογοτεχνικό στυλ και ύφος άλλων μεγάλων συγγραφέων του είδους, έχει μια δική του, πολύ συγκεκριμένη ταυτότητα, μα και μια αφηγηματική προσέγγιση περισσότερο κοινωνικοπολιτική που έχει το δικό της ενδιαφέρον, ενώ παράλληλα προσφέρει τροφή για σκέψη και ενδιαφέρον υλικό προς ανάλυση. Το ίδιο συμβαίνει και με τη "Συνωμοσία της φωτιάς", ένα βιβλίο που καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει το προηγούμενό του προκειμένου να τ κατανοήσετε καλύτερα.

Ο επιθεωρητής Τζακ Λένον βρίσκεται για μια ακόμη φορά στην καρδιά του Μπέλφαστ προσπαθώντας να ρίξει φως στην ταυτότητα ενός δολοφόνου που κυκλοφορεί ελεύθερο στην πόλη σκορπίζοντας τον θάνατο. Και οι έρευνές του θα τον φέρουν αντιμέτωπο με αλήθειες που ούτε καν θα φανταζόταν, μα και στην καρδιά ενός "παιχνιδιού" στο οποίο εμπλέκονται πολιτικοί και αστυνομία, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να βρεθεί σε κίνδυνο όχι μόνο ο ίδιος, αλλά και η πρώην σύντροφός του και η κόρη τους. Αυτό είναι το σημείο που θα τον οδηγήσει στην απόφασή του να ζητήσει τη βοήθεια του Τζέρι Φέγκαν, πρώην εκτελεστή του ΙΡΑ, που όσο κι αν προσπαθεί να ξεφύγει από το παρελθόν του εκείνο μοιάζει να επιστρέφει και να τον κυνηγά ανελέητα.

Αυτό που αναγνωρίζω στον Neville, στο συγκεκριμένο βιβλίο του, είναι πως αν και ο ίδιος είναι Προτεστάντης, άρα θα μπορούσε να είναι θετικά προσκείμενος σ' αυτούς που εκπροσωπούν τη μία πλευρά της ιστορίας του, εκείνος καταφέρνει να διατηρήσει πολύ καλά τις ισορροπίες. Βέβαια, οι "προοδευτικοί" αναγνώστες μπορεί να ενοχληθούν από κάποιες αλήθειες που ο ίδιος διατυπώνει, όμως δεν είναι η προσωπική του άποψη πάνω στο ζήτημα, παρά η ρεαλιστική και ειλικρινής αποτύπωση μιας πραγματικότητας στην οποία, πολλές φορές, τα όρια ανάμεσα σε θύτη και θύμα είναι πολύ λεπτά και κατ' επέκτασιν, πολύ εύκολο να καταπατηθούν και να οδηγήσουν σε εκρήξεις, πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, μα κυρίως συναισθηματικές, γιατί ο καθένας από εμάς έχει τη δική του φιλοσοφία, την προσωπική του ηθική, τα όρια που αντέχει να ξεπεράσει ή μη.

Από 'κει κι έπειτα, η "Συνωμοσία της φωτιάς" δεν έχει αυτήν την ένταση και το νεύρο που είχαν "Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ". Υπήρχε μια σκοτεινή και ανατριχιαστική αίσθηση που στην προκειμένη δεν την αντιλαμβάνεσαι. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως το βιβλίο δεν είναι καλογραμμένο ή πως δεν παρουσιάζει ένα ευρύτερο ενδιαφέρον. Αυτό που του λείπει είναι η λίγη παραπάνω δυναμική, κάτι που θα μπορούσε να το έχει επιτύχει ο συγγραφέας αποφεύγοντας τη χρήση ορισμένων κλισέ του είδους, τονώνοντας την ένταση και την αγωνία μας, ενώ παράλληλα θα επιτύγχανε μια πιο δυνατή κορύφωση. Όχι πως αυτή δεν ήρθε, αλλά κακά τα ψέματα, ακολούθησε έναν πιο αργόσυρτο, πιο αμερικάνικο ρυθμό, που παρασύρεται πολλές φορές από μια διάθεση φλυαρίας και υπερανάλυσης, που μπορεί εκεί να πουλάει, σε πιο ευρωπαϊκές χώρες, όμως, κουράζει.

Συνοψίζοντας, λοιπόν, θα λέγαμε πως η "Συνωμοσία της φωτιάς" είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο, στο σύνολό του, που πέφτει θύμα κάποιων μικρών αστοχιών, με αποτέλεσμα να μας προσφέρει ένα τελικό σύνολο λίγο πιο αδύναμο και φλύαρο απ' αυτό που θα μπορούσε, και απ' αυτό που ίσως θα θέλαμε. Παρ' όλα ταύτα, και παρά την έλλειψη εκπλήξεων κατά την εξέλιξη της πλοκής, ο Neville παραμένει ένας πολύ καλός τεχνίτης της γλώσσας αλλά και της σύγχρονης λογοτεχνικής αισθητικής του είδους, με μια ταυτότητα εύκολα αναγνωρίσιμη και την ποιότητα της οποίας δεν μπορείς να μην εκτιμήσεις. Σίγουρα πρέπει να έχετε διαβάσει το πρώτο βιβλίο της σειράς, και αν και πιθανότατα να βρείτε την συνέχεια αυτή λιγότερο δυνατή, σίγουρα, συνολικά, θ' απολαύσετε το ταξίδι αυτό.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Stuart Neville
Μεταφραστής: Τζανακάρη Βάσια
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 456
ISBN: 978-618-03-1303-1