"Τα ταξίδια της Κόκκινης Τίγρης" του Μάριου Μητσόπουλου

Mέσα σε παλάτια, επικίνδυνες ζούγκλες, ερημικές εκτάσεις κι ένα φρενοκομείο εκτυλίσσονται διαφορετικές ζωές ετερόκλητων ανθρώπων, που όμως συνδέονται μεταξύ τους από την παρουσία ενός αλλόκοτου ζώου: μίας κόκκινης τίγρης. Με βλέμμα γεμάτο σοφία και ατσάλινους μύες, είναι εκεί για να τους δείξει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν.
Σε ένα άλλο μέρος, σε έναν άλλο χρόνο, δύο αδέρφια -ένας ιππότης και μία σαμάνος- ψάχνουν καταφύγιο σε ένα δάσος, προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους. Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά μεταξύ τους; Εκεί που τίποτα δεν φαίνεται να ταιριάζει, οι ομίχλες από πορφυρό χρώμα γεφυρώνουν το χάσμα.
"Ανάλεκτα απωθημένα" του Γεώργιου Μπαμπινιώτη

Άγγελέ μου
Στο πλάι μου θα ‘θελα περήφανα να σταθείς,
μέσα στην αγκαλιά μου ξανά να κοιμηθείς.
Στις όμορφες στιγμές μας να χαθείς,
μέσα σ’ αυτές να περιπλανηθείς.
Πέταξες όμως στο ξημέρωμα νωρίς,
και από τέσσερις ξαφνικά μείναμε μονάχα τρεις.
Είναι πιο δύσκολο τ’ ανάλεκτο αντίο,
στην άτιμη στιγμή που μια καρδιά σπάζει στα δύο.
Γνωρίζοντας την ανυπαρξία αιτίας κι αφορμής,
πνιγμένος από δάκρυα μιας άδικης ζωής,
προχώρησα μα δεν ξέχασα, σε θυμάμαι,
οι τρεις που απομείναμε για πάντα σ’ αγαπάμε.