Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σας κρατήσαμε την 7Α. Την πιο επικίνδυνη θέση στο αεροπλάνο.
Ο διαπρεπής ψυχίατρος Ματς Κρούγκερ αναγκάζεται να υπερβεί τη φοβία του για τα αεροπλάνα, όταν η ετοιμόγεννη κόρη του Νέλε του ζητά να ταξιδέψει από την Αργεντινή στη Γερμανία.
Έχοντας παρακολουθήσει ένα σεμινάριο αντιμετώπισης της αεροφοβίας, ο Ματς επιβιβάζεται στην υπερατλαντική πτήση Μπουένος Άιρες-Βερολίνο. Σύντομα, όμως, θα διαπιστώσει ότι προετοιμάστηκε για τους λάθος φόβους: Αυτό που τον περιμένει δεν είναι ούτε αναταράξεις, ούτε βλάβη στον κινητήρα, ούτε κάποια τρομοκρατική απειλή.
Ένα τηλεφώνημα από κάποιον άγνωστο του αποκαλύπτει ότι στην ίδια πτήση βρίσκεται ένας παλιός ασθενής του. Ένας ασθενής με βίαιες, δολοφονικές φαντασιώσεις τον οποίο καλείται τώρα να υποκινήσει να πράξει το αδιανόητο· να οδηγήσει στον θάνατο τους εξακόσιους επιβάτες της πτήσης καθώς και τον ίδιο, αλλιώς η Νέλε θα βρει τραγικό θάνατο…
Ανθρώπινος νους, ένα όπλο που δεν μπορεί να ανιχνευθεί από κανέναν έλεγχο στον κόσμο! 

Προσωπική άποψη:
Νέος Fitzek κυκλοφορεί στα ράφια των βιβλιοπωλείων, για μια ακόμα φορά με τη σφραγίδα των εκδόσεων Διόπτρα, και θα τολμούσα να πω πως βρίσκεται στα καλύτερά του. Μπορεί να μην έχω διαβάσει όλη τη βιβλιογραφία του, αλλά απ' όσα έργα του έχουν έρθει στα χέρια μου, "Η θέση 7Α" είναι από τα καλύτερα και πιο αγωνιώδη που διαβάσει, που να φέρει την υπογραφή του, καθηλώντάς με και ξενυχτώντας με μέχρι να φτάσω στην τελευταία σελίδα, αφού ήταν αδύνατον ν' αφήσω την ανάγνωση στη μέση. Και μπορεί ο Fitzek, και κατ' επέκτασιν τα βιβλία του, να μην είναι για όλους, με κάθε νέο του βιβλίο, όμως, καταλαβαίνω όλο και περισσότερο πως είναι για μένα και θα σας εξηγήσω παρακάτω τι εννοώ.

Αυτή τη φορά, ο συγγραφέας, τοποθετεί την ιστορία του μέσα σε ένα αεροπλάνο. Ή τουλάχιστον, από εκεί ξεκινάει. Σε αυτό επιβιβάζεται και ο γνωστός ψυχίατρος Ματς Κρούγκερ, που αν και υποφέρει από τη φοβία του για τα αεροπλάνα, πρέπει οπωσδήποτε να ταξιδέψει από την Αργεντινή στη Γερμανία προκειμένου να βρεθεί πλάι στην κόρη του που από στιγμή σε στιγμή περιμένει να φέρει στον κόσμο το παιδί της. Ωστόσο, ο Κρούγκερ θα περίμενε να του συμβεί οτιδήποτε, κατά τη διάρκεια της πτήσης, εκτός απ' αυτό που τελικά του συνέβη. Ένας άγνωστος τού τηλεφωνεί και τον πληροφορεί πως στην ίδια πτήση βρίσκεται ένας πρώην ασθενής του τον οποίο πρέπει ο ίδιος να χειραγωγήσει με τέτοιον τρόπο ώστε να ξυπνήσει τα δολοφονικά του ένστικτα και να τον οδηγήσει στο να σκοτώσει τους επιβάτες όλης της πτήσης, διαφορετικά η κόρη του θα καταλήξει νεκρή στη θέση τους.

Όπως αντιλαμβάνεστε, ο περιορισμένος χώρος ενός αεροπλάνου είναι κάτι που από μόνο του είναι αρκετό για να δημιουργηθεί ένα κλειστοφοβικό σκηνικό μέσα στο οποίο η εξέλιξη της όποιας δράσης μπορεί να εξελιχθεί, ως προς τη δομή και την ευρύτερη κατεύθυνσή της, είτε να είναι σφιχτή και έντονη, είτε μίζερη και με αφηγηματικά κενά. Όσον αφορά την προκειμένη περίπτωση, ο Fitzek πετυχαίνει το πρώτο, και παρά τις όποιες μικρές ή μεγάλες υπερβολές στις οποίες μπορεί να καταφεύγει, είτε για να ενισχύσει την αγωνία είτε για να την αποφορτίσει με μικρές πινελιές μαύρου χιούμορ που μας κάνει να χαμογελάμε πονηρά και σατανικά, παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια ενός ευφυούς ανθρώπου να ξεφύγει από μια διεστραμμένα καλοστημένη παγίδα, με όσο το δυνατόν λιγότερες, αν όχι καθόλου, απώλειες.

Μπορεί να υπάρχει, θεωρητικά, μια κάποια έλλειψη ρεαλισμού, τουλάχιστον σ' ένα μέρος των εξελίξεων, όμως αυτή ενισχύει την σουρεαλιστική διάθεση του συγγραφέα που, και λόγω επαγγελματικής ιδιότητας, γνωρίζει πολύ καλά πως η ζωή, ορισμένες φορές, γράφει τα πιο παράξενα και μη αληθοφανή, σε τρίτους, σενάρια, και πως οι άνθρωποι, υπό ακραίες συναισθηματικές και κατευθυνόμενες από το ένστικτο συνθήκες, μπορούν να ξεπεράσουν το φυσιολογικό επίπεδο και να οδηγηθούν ένα βήμα πέρα από τα όρια που θέτει ο ανθρώπινος νους και η στενή λογική που αυτή του επιτάσσει. Άλλωστε, το μυαλό είναι το πιο επικίνδυνο όπλο που διαθέτει ο άνθρωπος, μα και το πιο ισχυρό απέναντι σε μια μεγάλη απειλή, αρκεί αυτό να λειτουργήσει σωστά και με ψυχραιμία, και όταν δύο εξ αυτών συγκρούονται κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ποιο είναι το αποτέλεσμα, μα ούτε και να αναγνωρίσει κίνητρα και κατευθυντήριες γραμμές, παρά μονάχα αν βουτήξει στα άδυτα αυτού.

Όπως προανέφερα, και όπως λέω κάθε φορά που σε τούτο το βασανισμένο site αναφερόμαστε στον Fitzek, πρόκειται για έναν από τους πιο δημοφιλείς μεν και τους πιο αμφιλεγόμενους δε συγγραφείς, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τέτοιοι αφηγηματογράφοι δεν περιμένουν την συνολική αποδοχή του αναγνωστικού κοινού, ενώ έχω τη βεβαιότητα πως απολαμβάνουν περισσότερο τη σύγχυση που προκαλεί το όνομα και το έργο τους παρά την οποιαδήποτε μορφή καταξίωσης και αναγνώρισης του ταλέντου τους. Και μεταξύ μας, είτε μας αρέσει ένας συγγραφέας είτε όχι, αν ξέρει να γράφει, ξέρει να γράφει. Τόσο απλά, τόσο λιτά, τόσο απέριττα. Μπορεί η γραφή του να μην μιλάει στην καρδιά μας, κανείς, ωστόσο, δεν μπορεί να αναιρέσει τη μοναδικότητά τους και ο Fitzek έχει ακριβώς αυτό. Μια ιδιαίτερη μοναδικότητα, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, έναν προσωπικό συγγραφικό χαρακτήρα και ένα αφηγηματικό ύφος που δεν έχει ξεχωρίσει τυχαία και που τον καθιστά μάστορα των θρίλερ -που κάποια στιγμή πρέπει να μάθουμε να τα διαχωρίζουμε από τα κλασσικά αστυνομικά, οπότε και να αναζητάμε κάτι διαφορετικό, κάτι που θα παίζει με το μυαλό και την ψυχολογία μας.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Sebastian Fitzek
Μεταφραστής: Κανελλοπούλου Δέσποινα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 488
ISBN: 978-960-605-695-6