Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Οι Άθλοι του Ηρακλή… Mais oui, c’est une idée, ça…
Ο Ηρακλής Πουαρό σκέφτεται σοβαρά ν’ αποσυρθεί για να… καλλιεργήσει κολοκύθες. Αλλά πριν αποχαιρετήσει οριστικά τον κόσμο του εγκλήματος και της τιμωρίας του, θέλει να κάνει κάτι αντάξιο του ονόματός του.
Θα λύσει δώδεκα υποθέσεις, που καθεμιά θα παραπέμπει και σε έναν άθλο του αρχαίου συνονόματού του. Δώδεκα υποθέσεις που θα αφήσουν εποχή. Και θα δώσουν ένα καλό μάθημα στον φίλο του τον δόκτορα Μπάρτον, που τον ειρωνεύεται καλόκαρδα ότι δεν έχει το παράστημα Ηρακλή!
Και για αρχή, πρέπει να βρει έναν κακοποιό ισχυρό, προβεβλημένο σαν το Λιοντάρι της Νεμέας… 

Προσωπική άποψη:
Η 27η περιπέτεια του Ηρακλή Πουαρό μπορεί να μην είναι τελικά η τελευταία του, αφού όπως γνωρίζουμε ακολούθησαν πολλές ακόμα, τόσο σε μυθιστορηματική μορφή όσο και σε νουβέλες, με την προοπτική, όμως, πως θα ήταν ο τελευταίος του... "άθλος", πήρε μια μεγάλη απόφαση που τον οδήγησε στο να θέλει να λύσει όχι ένα, αλλά δώδεκα μυστήρια, με το κάθε ένα από αυτά να παραπέμπει και σε έναν Έλληνα συνονόματού του, έστω κι αν δεν μπορεί να τον ανταγωνιστεί ως προς τη ρώμη, αλλά μπορώντας, ωστόσο, να τον ανταγωνιστεί ως προς το πνεύμα. Αυτό και μόνο φτάνει για να ξέρεις πως τα πράγματα θα πάνε είτε εξαιρετικά καλά, ή τουλάχιστον διασκεδαστικά, είτε πολύ λάθος.

Η Christie πήρε μία από τις πλέον κλασσικές ιστορίες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, αυτή του ημίθεου Ηρακλή, και την έφερε στα τότε σύγχρονα μέτρα της εποχής, αντλώντας έμπνευση από αυτούς και πλάθοντας, για τον καθέναν, και από ένα έγκλημα που θα μπορούσε να τους αντικαταστήσει, φέρνοντας τον αγαπημένο της Ηρακλή Πουαρό αντιμέτωπο με την μεγαλύτερη -ίσως- πρόκληση της καριέρας του. Γιατί, αυτή τη φορά, ο Πουαρό δεν καλείται να λύσει ένα μυστήριο, αλλά δώδεκα διαφορετικά, τα οποία συνδέονται με έναν μοναδικό τρόπο σε έναν αφηγηματικό πυρήνα και περιστρέφονται γύρω του προσφέροντάς μας απρόσμενα απολαυστικές στιγμές.

Η συγγραφέας έχει δύο διαφορετικούς Ηρακλήδες, φέρνοντας αντιμέτωπους όχι μόνο τους ίδιους ως χαρακτήρες, αλλά και την φυσική δύναμη του ενός έναντι της σωματικής δύναμης του άλλου. Βέβαια, στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πως ίσως η ίδια να μην αντιλαμβανόταν πλήρως πως ο δικός μας Ηρακλής εκτός από μύες είχε κι ένα εξαιρετικά κοφτερό μυαλό, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που ίσως δεν είναι η χρονική στιγμή να την αναλύσουμε. Αν αφήσουμε στην άκρη, λοιπόν, αυτό το τελευταίο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως οι σύγχρονες εκδοχές των άθλων των οποίων γινόμαστε μάρτυρες, είναι ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες, τουλάχιστον ως προς την πλειοψηφία τους, με κάποιες από αυτές, όπως είναι αναπόφευκτο, να ξεχωρίζουν, κυρίως λόγω της πρωτότυπης προσέγγισης και ανάλυσής τους.

Στο σύνολό του, το βιβλίο και οι ιστορίες που αυτό μας αφηγείται, μέσα από τη μορφή μικρών κι ευέλικτων διηγημάτων, που αν και δεν έχουν όλα την ίδια δυναμική διαβάζονται εξίσου ευχάριστα, είναι αρκετά μελετημένες και αναπτυγμένες με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο που τις κάνει να χαρακτηρίζονται, όχι μόνο από δράση και μυστήριο, μα και από έντονες δόσεις χιούμορ. Και αυτή ήταν η καλύτερη απόφαση της Christie, αφού η τραγωδία ξορκίζεται με την κωμωδία, ενώ η κωμωδία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το δράμα της. Συνοψίζοντας, "Οι άθλοι του Ηρακλή Πουαρό" δεν θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τα αστυνομικά μυθιστορήματα, ούτε θα εξυψώσουν τον επιθεωρητή ακόμα περισσότερο στα μάτια σας, αλλά σίγουρα θα σας διασκεδάσουν.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Agatha Christie
Μεταφραστής: Μπαρουξής Χρήστος
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 352
ISBN: 978-618-01-3180-2