"1794: Οι σκοτεινές μέρες της Στοκχόλμης" του Niklas Natt och Dag

Μετά τα γεγονότα της προηγούμενης χρονιάς, ο Ζαν Μίκαελ Καρντέλ αισθάνεται χαμένος. Η έρευνα σχετικά με το ακρωτηριασμένο πτώμα είχε δώσει νόημα στην ύπαρξή του. Τώρα βρίσκεται και πάλι στο πουθενά. Ως τη στιγμή που δέχεται την επίσκεψη μιας γυναίκας: η κόρη της βρέθηκε κατακρεουργημένη την πρώτη νύχτα του γάμου της. Για το έγκλημα κατηγορήθηκε ο σύζυγός της και κλείστηκε στο τρελάδικο. Η μητέρα της νεκρής νύφης ωστόσο δεν πιστεύει ότι αληθεύει αυτή η εκδοχή των γεγονότων και ζητά τη βοήθεια του Καρντέλ. Η εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης τον οδηγεί πίσω στην άβυσσο της Στοκχόλμης που θα γνωρίσει τις σκοτεινότερες μέρες της καθώς τα προσωπεία πέφτουν και η λάμψη του παλιού καθεστώτος υποχωρεί μπροστά στον ζόφο που κρύβεται στις γωνιές της.

"Πέντε στάσεις" του Μάκη Τσίτα

Μόλις του το είπα εκείνος αγρίεψε:
«Καλά, εγώ σε σπουδάζω για να πάρεις έναν αμόρφωτο;».
«Είναι καλό παιδί».
«Σπίτι δικό του έχει;»
«Νοικιάζει. Στην Αθήνα».
«Λεωφορείο δικό του;»
«Όχι».
«Παιδί μου, έχεις καθόλου μυαλό στο κεφάλι σου; Οδηγό θα πάρεις; Αυτοί όπου ζουν εκεί παντρεύονται, όπου πάνε φυτεύουν και παιδιά. Μακριά από σοφεραίους!»
Εγώ όμως το είχα ήδη αποφασίσει: «Μπαμπά, θα τον πάρω».
Η Τασούλα είχε όλους τους δρόμους ανοιχτούς μπροστά της, αλλά τους έκοψε ο Θεόφιλος με τον έρωτά του. Κι όμως, εκείνη βρήκε παράδρομους: σπούδασε, δούλεψε, μεγάλωσε δύο υπέροχα παιδιά. Στην ουσία, μόνη της. Ο Θεόφιλος πάντα απών στα σημαντικά και πάντα απάνθρωπος απέναντι σε όλους. Άραγε να έφταιγε γι’ αυτό το τρομερό μυστικό του;
Η Τασούλα πέρασε των παθών της τον τάραχο, μα κρατήθηκε όρθια. Προχώρησε με κουράγιο, πείσμα, αλλά και με τη διαρκή έγνοια για το «τι θα πει ο κόσμος». Κι ενώ θα μπορούσε να έχει μια καλύτερη ζωή, τη στερήθηκε.
Ο Μάκης Τσίτας μάς χαρίζει τον μονόλογο μιας γυναίκας απ’ την επαρχία, που έζησε τριάντα χρόνια στη Θεσσαλονίκη κινούμενη με ασφάλεια στη διαδρομή των πέντε στάσεων του λεωφορείου, από το σπίτι στη δουλειά και πάλι πίσω.
Μια ιστορία δοσμένη με συμπόνια και αγάπη, για τις αμέτρητες γυναίκες που έζησαν και ζουν με γνώμονα την ιερή αίσθηση του καθήκοντος, πληρώνοντας συνειδητά το όποιο τίμημα.

"Βαλκανική Τριλογία (Η μεγάλη τύχη // Η κατεστραμμένη πόλη // Ήρωες και φίλοι)" της Olivia Manning

Ένα μεγάλο έργο για έναν μεγάλο έρωτα κι έναν μεγάλο πόλεμο.
Περιλαμβάνονται τα μυθιστορήματα:
- Η μεγάλη τύχη
- Η κατεστραμμένη πόλη
- Ήρωες και φίλοι
Στην καρδιά της τριλογίας βρίσκονται ο Γκάι και η Χάριετ Πρινγκλ, νιόπαντρο ζευγάρι Άγγλων που φτάνουν στο Βουκουρέστι –το αποκαλούμενο Παρίσι της Ανατολής– το φθινόπωρο του 1939, λίγες εβδομάδες μετά τη γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Όσο ασυγκράτητα κοινωνικός είναι ο Γκάι, τόσο εσωστρεφής είναι η Χάριετ, που ανακαλύπτει, προς έκπληξή της, ότι πρέπει να μοιραστεί τον λατρεμένο της σύζυγο με έναν ευρύ κύκλο φίλων και γνωστών. Ακολουθούν κι άλλες εκπλήξεις: η Ρουμανία εντάσσεται στον Άξονα, και σύντομα η πρωτεύουσα κατακλύζεται από Γερμανούς στρατιώτες. Οι Πρινγκλ καταφεύγουν στην Ελλάδα, με μια ομάδα προσφύγων που αποτελείται από Ρώσους «λευκούς εμιγκρέδες», δημοσιογράφους, απατεώνες και αξιωματούχους. Στην Αθήνα, ωστόσο, το ζευγάρι θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα πρόκληση – με τον τρόπο της εξίσου σπουδαία με το θέατρο του πολέμου που ακόμη διευρύνεται.
Η Βαλκανική τριλογία είναι η ιστορία ενός γάμου και ενός πολέμου, ένα πολυσύνθετο αριστούργημα στο οποίο η Olivia Manning ζωντανεύει την αβεβαιότητα που επικρατεί στις ζωές των πολιτών όταν βρίσκονται υπό στρατιωτική πολιορκία. Κέντρο του ενδιαφέροντος της Manning δεν είναι το πεδίο της μάχης αλλά η καφετέρια και η κουζίνα, η κρεβατοκάμαρα και ο δρόμος, η καθημερινότητα των απλών πολιτών που έχει διαταραχτεί από τον πόλεμο και όμως παραμένει απαράλλαχτη.

"Μια ιστορία του 20ού αιώνα: Ο αιώνας των μεγάλων αλλαγών" του John Higgs

Ο 20ός αιώνας θα έπρεπε να µας είναι κατανοητός. Είναι η περίοδος που γνωρίζουµε καλύτερα, µια επική γεωπολιτική αφήγηση που περνάει από τον Α΄ Παγκόσµιο πόλεµο, τη Μεγάλη Ύφεση, τον Β΄ Παγκόσµιο πόλεµο και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αλλά αυτή η ιστορία δεν φαίνεται ότι µας οδηγεί στον κόσµο που βρισκόµαστε τώρα.
Με τον John Higgs ως οδηγό µας βγαίνουµε από την κύρια οδό της ιστοριογραφίας και περιπλανιόµαστε σε µερικά από τα πιο δύσβατα µονοπάτια του 20ού αιώνα. Εξερευνούµε γνωστές και άγνωστες πτυχές της περιόδου, ταξιδεύουµε συντροφιά µε µερικούς από τους πιο ριζοσπάστες καλλιτέχνες και επιστήµονες, µε ιδιοφυείς και εκκεντρικές προσωπικότητες της εποχής. Μαζί τους ανακαλύπτουµε ότι οι µεγάλες καινοτοµίες, όπως η θεωρία της σχετικότητας, ο κυβισµός, η κβαντοµηχανική, ο µεταµοντερνισµός και τα µαθηµατικά του χάους δεν είναι αφηρηµένες, ακατανόητες έννοιες, αλλά οδοδείκτες οι οποίοι µας κατευθύνουν στον κόσµο που ζούµε σήµερα.

"Πολιτική Φιλοζωία - Ένα κίνημα γεννιέται" του Νίκου Ράπτη

Για τους περισσότερους, ο όρος «φιλοζωία» παραπέµπει σε µια καλοκάγαθη και κάπως ιδιότροπη στάση ζωής. Παρουσιάζεται ως η υπέρµετρη συναισθηµατική προσκόλληση στα ζώα, συνήθως στα ζώα συντροφιάς, στα γατάκια και στα σκυλάκια.
Η Πολιτική Φιλοζωία βρίσκεται πέραν αυτής της καλοπροαίρετης συµπεριφοράς. Βασική µας θέση είναι πως πλέον η στάση του ανθρώπου προς τα ζώα θα καθορίζει όλα τα σπουδαία πολιτικά ζητήµατα. Η προστασία των ζώων, η ευηµερία τους και η απελευθέρωσή τους από τον ανθρώπινο ζυγό θα κρίνουν εντέλει εάν θα έχουµε πόλεµο ή ειρήνη, δηµοκρατία ή αυταρχισµό, ευηµερία ή φτώχεια.
Αυτός ο ισχυρισµός µοιάζει σίγουρα υπερβολικός. Δεν πατάει σε καµία εµπειρία µας. Δεν αποδεχόµαστε εύκολα πως η σχέση του ανθρώπου µε τα ζώα είναι σηµαντική για την πολιτική. Συνηθίσαµε τα ζώα στο περιθώριο, σαν χνουδωτά αποκούµπια, σάκους πρώτων υλών και αξιοθέατα. Αυτός ίσως να είναι ο κόσµος που κληρονοµήσαµε. Αλλά δεν είναι εκείνος που θα παραδώσουµε.

"Ο ξένος" του Harlan Coben

Ο Ξένος εμφανίζεται από το πουθενά, ίσως σε ένα μπαρ ή στο πάρκινγκ ή στο σουπερμάρκετ. Δεν ξέρεις την ταυτότητά του ούτε τα κίνητρά του. Οι πληροφορίες του όμως είναι απολύτως βάσιμες. Σου ψιθυρίζει λίγα λόγια στ’ αυτί και εξαφανίζεται, ο κόσμος σου όμως γίνεται κομμάτια…
Ο Άνταμ Πράις έχει πολλά να χάσει: έναν άνετο γάμο με μια όμορφη γυναίκα, δύο υπέροχα παιδιά και όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά του Αμερικάνικου Ονείρου – μεγάλο σπίτι, καλή δουλειά.
Τότε εμφανίζεται ο Ξένος και το συγκλονιστικό μυστικό που του αποκαλύπτει για τη γυναίκα του διαλύει για πάντα την ψευδαίσθηση της τέλειας αυτής ζωής… Όμως ο Άνταμ θα κληθεί να αναμετρηθεί με κάτι πολύ μεγαλύτερο από τη συζυγική προδοσία για να σώσει κάτι πολύ περισσότερο από την οικογενειακή του ευτυχία – την ίδια του τη ζωή.

"Φανή" της Ευγενίας Μπογιάνου

Η Φανή είναι είκοσι χρονών. Αγαπά τα θερινά σινεµά, τις µπίρες, τα ταξίδια στην εθνική οδό από τη θέση του συνοδηγού, τα ξεροψηµένα κρουασάν, τα βερίκοκα, την άµµο στα δάχτυλα των ποδιών. Κινείται στους δρόµους µιας Αθήνας καθηµαγµένης από την κρίση. Περπατά ασταµάτητα µέσα στην κίνηση των γεγονότων, µε το µυαλό της να δουλεύει επίσης ασταµάτητα. Ξέρει µε ποιους πηγαίνει και µε ποιους όχι. Ή µήπως δεν είναι έτσι ακριβώς;
Τι γίνεται όταν τα όρια ανάµεσα στο καλό και το κακό συγχέονται; Όταν καινούργιοι παράγοντες θολώνουν τα σύνορα µεταξύ του σωστού ή του λάθους; Η ερωτική επιθυµία αµβλύνει ή οξύνει την κριτική σκέψη; Να µερικά από τα ερωτήµατα µε τα οποία παλεύει. Αν επιβιώσει της νεότητάς της ίσως και να βρει απαντήσεις. Προς το παρόν, έχει την ανάγκη να απευθυνθεί. Σε ένα πρόσωπο γενεσιουργό, κι όµως άγνωστο και µακρινό. Ανακαλεί απουσίες και επανακαθορίζει παρουσίες. Συµπληρώνει τις νότες σε ένα πολυσύνθετο µουσικό έργο, προσπαθώντας έτσι να µάθει και τον εαυτό της.