Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
«Αν εσύ το έχεις ξεχάσει, αξιότιµε κύριε, να σου το θυµίσω εγώ: είµαι η γυναίκα σου». Έτσι ξεκινά το γράµµα που γράφει η Βάντα στον σύζυγό της, ο οποίος έφυγε από το σπίτι, αφήνοντάς την έρµαιο µιας θύελλας, πληµµυρισµένη ερωτήµατα που δε βρίσκουν απαντήσεις.
Παντρεύτηκαν νέοι, διψασµένοι για ζωή και ελευθερία, οι συνθήκες όµως άλλαξαν. Και τώρα εκείνος βρίσκεται στη Ρώµη, ερωτευµένος µε µια πολύ νέα γυναίκα, δίπλα στην οποία όλα µοιάζουν λαµπερά και ελαφρά, κι εκείνη στη Νάπολη µε τα παιδιά, να µετράει την έκταση της σιωπής. Τέσσερα χρόνια µετά, ο Άλντο επιστρέφει, έτοιµος για νέο ξεκίνηµα. Αρκετά χρόνια µετά, η Βάντα και ο Άλντο επιστρέφοντας από τις καλοκαιρινές διακοπές βρίσκουν το σπίτι τους παραβιασµένο: αναποδογυρισµένα έπιπλα, σπασµένα τζάµια, ανοιγµένα κιβώτια, πεταµένα βιβλία. Το παρελθόν έρχεται στην επιφάνεια...
Η αριστοτεχνική εξιστόρηση µιας φυγής και µιας επιστροφής, ένα βιβλίο για τις υπόγειες δυνάµεις που κρατούν ζωντανό έναν γάµο, ένα βιβλίο για την αγάπη µετά τον έρωτα. Τι είµαστε διατεθειµένοι να θυσιάσουµε χωρίς να νιώθουµε παγιδευµένοι; Και τι είναι αυτό που χάνουµε, όταν επιλέγουµε να επιστρέψουµε; Γιατί τίποτα δεν είναι πιο ριζοσπαστικό από την εγκατάλειψη, αλλά και τίποτα δεν είναι πιο ανθεκτικό από τα αόρατα «κορδόνια» που δένουν τους ανθρώπους.

Προσωπική άποψη:
Λένε πως οι ζωές των ανθρώπων μοιάζουν σαν να είναι δεμένες μεταξύ τους με αόρατες κλωστές, με νήματα που υφαίνονται από τις σκέψεις, τις πράξεις, τα συναισθήματά μας, απ' όλα αυτά που χτίζουμε σιγά σιγά το είναι μας, τη ζωή μας, τον κόσμο μέσα στον οποίο κινούμαστε και υπάρχουμε. Και πραγματικά, δεν είναι πολλές οι φορές που μπαίνεις στη διαδικασία ν' αμφισβητήσεις αυτή την ιδέα, γιατί η ίδια η διαδρομή σου μέχρι σήμερα σου την έχει επιβεβαιώσει περισσότερες φορές απ' όσες την έχεις εσύ αμφισβητήσει, ειδικά όταν συνειδητοποιείς πως με κάποιους ανθρώπους, ακόμα κι αν το έχεις σκεφτεί, ακόμα κι αν το έχεις θελήσει, δεν μπορείς να κόψεις τους δεσμούς μαζί τους γιατί δεν είστε απλά δεμένοι, αλλά τα νήματα έχουν μπλεχτεί σε κόμπους, σαν τα κορδόνια στα παπούτσια μας, που ακόμα κι αν τα ξεμπλέξουμε, είναι πάλι θέμα χρόνο να μπλεχτούν.

Στο επίκεντρο της ιστορίας μας, ένα ζευγάρι, που ενώ ποτέ δεν θα έπρεπε να είναι ο ένας με τον άλλον, έδεσαν τη ζωή τους για πάντα, όχι απλά και μόνο επειδή έκαναν σχέση, παντρεύτηκαν, έκαναν παιδιά, χώρισαν και μετά τα ξαναβρήκαν, αλλά γιατί σε αυτό τον άδοξο κύκλο πράξεων και αποφάσεων τούς οδήγησαν τόσο οι δικές τους ανασφάλειες και η αδυναμία τους να διαχειριστούν τα θέλω τους -και ιδίως, τα μη θέλω τους- και ν' αποτινάξουν τα δεσμά τους, έστω και με καθυστέρηση, όσο και η ίδια η κοινωνία μέσα στην οποία απλά υπάρχουν, αλλά στην πραγματικότητα δεν ζουν, γιατί έχουν υποκύψει κάτω από το βάρος των κανονιστικών της πρέπει, ασφυκτιούν με τη θηλιά που έχουν περάσει στον λαιμό τους οι δικοί της κανόνες, αλλά που δεν έχουν το θάρρος να της αντιτεθούν, ούτε καν να διαμαρτυρηθούν.

Ουσιαστικά, έχουμε ένα ζευγάρι που είναι θύμα της κοινωνίας που το περιβάλλει και την ίδια στιγμή, αυτοί οι ίδιοι, είναι θύτες απέναντι στα δικά τους τα παιδιά, που καλούνται να σηκώσουν στις πλάτες τους ένα βάρος που ποτέ τα ίδια δεν θέλησαν και που δεν ζήτησαν την ευθύνη του, αλλά που τους το φόρτωσαν χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς πραγματικές ενοχές, παρά μονάχα με την ευκολία που σου προσφέρει η βαθύτερη εσωτερική σου ανάγκη να βγάλεις από πάνω σου όλα όσα βαραίνουν την ψυχή, την καρδιά και το μυαλό σου. Μόνο που τις στιγμές εκείνες δεν συνειδητοποιείς πως αυτή η αίσθηση ελαφρότητας δεν είναι παρά προσωρινή, πλασματική, εικονική, γιατί όσα γράφουν δεν ξεγράφουν, όχι όταν δεν επιζητούμε πραγματικά τη λύτρωση και πολύ περισσότερο όχι έχουμε συναίσθηση του κακού που έχουμε προκαλέσει εμείς οι ίδιοι, ως ανταπόδοση του κακού που λάβαμε από άλλους.

"Τα κορδόνια" είναι ένα μυθιστόρημα με πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις και πολλές ψυχολογικές εκφάνσεις. Είναι ένα δράμα χαρακτήρων, μα και πιο κοινωνική ματιά στην οικογένεια, στον πυρήνα αυτής, την πραγματική της έννοια, αλλά και στην πραγματική της εικόνα πίσω από το προσωπείο που πολλές φορές φοράει, είτε από επιλογή είτε εξαναγκαστικά. Άλλες φορές ωμό και σκληρό, άλλες συγκινητικό και στενάχωρο, άλλες αστείο και άλλες καταθλιπτικό, μας βάζει στα παπούτσια των ηρώων, αφού εύκολα θα μπορούσε να βρεθεί στη θέση τους ο καθένας από εμάς, και μας αναγκάζει να κοιτάξουμε αυτά που κρύβουμε μέσα μας και ν' αποφασίσουμε: Αξίζει να ζεις τη ζωή σου παίρνοντας ρίσκα ή καλύτερα να θάβεις τα όνειρά σου κάτω από το βάρος των προτύπων που η κοινωνία σού επιβάλει; ΑΝ μη τι άλλο, σου προσφέρει τροφή για σκέψη, ενώ σε παρασύρει σε ένα συναισθηματικό τρενάκι με δεκάδες σκαμπανεβάσματα κι ένα φινάλε που δεν περιμένεις.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Domenico Starnone
Μεταφραστής: Παπασταύρου Σταύρος
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2021
Αρ. σελίδων: 216
ISBN: 978-960-16-8259-4