Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Ανρί, ιδιοκτήτης ενός µικρού παραδοσιακού µπιστρό σε µια επαρχιακή πόλη της Γαλλίας, είναι ένας ασυναγώνιστος µάγειρας, που προσφέρει γαστριµαργικές απολαύσεις µε τα πιο απλά υλικά. Δε θέλει όµως ο γιος του ο Ζυλιέν να ακολουθήσει το επάγγελµά του, ούτε να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, αν και ποτέ δεν του έχει εξηγήσει γιατί. Όπως ακριβώς δεν του είπε ποτέ ούτε γιατί τους εγκατέλειψε η µητέρα του Ελέν πριν από τριάντα χρόνια.
Όταν ο Ανρί πέφτει σε κώµα, ο Ζυλιέν, που περνά ώρες κοντά του, κρατώντας του το χέρι, θυµάται το χαµένο τετράδιο των συνταγών του πατέρα του, όπου τον έβλεπε, από τα παιδικά του χρόνια, να σηµειώνει τις συνταγές και τα µυστικά της κουζίνας του. Ο Ζυλιέν είναι αποφασισµένος να βρει αυτό τον τελευταίο σύνδεσµο µε τον πατέρα του. Θα µπορέσουν άραγε τα µυστικά της µαγειρικής να τον βοηθήσουν επιτέλους να καταλάβει και τα µυστικά που έχει κρατήσει ο Ανρί όλα αυτά τα χρόνια;
Το Τετράδιο των Συνταγών σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός ανθρώπου για τον οποίο η µαγειρική είναι κάτι περισσότερο από επάγγελµα – είναι η καθηµερινή ευχαρίστηση του να µοιράζεσαι και µια τέχνη για να ξεπερνάς τις δυσκολίες.

Προσωπική άποψη:
Τρεις απ' τις μεγαλύτερές μου αγάπες είναι η λογοτεχνία, ειδικά εκείνη που αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές του αναγνώστη και του ξυπνά μνήμες και συναισθήματα, η γαστρονομία -εντάξει, το φαγητό, αλλά είπα να το θέσω λίγο πιο εκλεπτυσμένα- και η Γαλλία, την οποία θα ήθελα να επισκέπτομαι πολύ πιο συχνά απ' όσο μου δίνεται η δυνατότητα, αλλά ίσως αυτό να βοηθάει στο να την εκτιμώ λίγο περισσότερο. Οπότε, όπως ίσως αντιλαμβάνεστε, δεν θα μπορούσα ν' αντισταθώ σε ένα βιβλίο που συνδυάζει αυτά τα τρία στοιχεία σε μία ιστορία, η οποία είναι πλημμυρισμένη από μια γλυκιά νοσταλγία από την πρώτη μέχρι και την τελευταία της σελίδα.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ο Ζυλιέν, γιος του Ανρί, ιδιοκτήτη ενός μικρού παραδοσιακού μπιστρό της Γαλλικής επαρχίας, που αν κι έχει εξαιρετικό ταλέντο ως μάγειρας, ποτέ του δεν θέλησε ο γιος του ν' ακολουθήσει τα επαγγελματικά του βήματα, αλλά ούτε και να αναλάβει την επιχείρηση. Ο Ζυλιέν δεν μπόρεσε ποτέ να κατανοήσει αυτή την αρνητική στάση του πατέρα του απέναντι στο όλο ζήτημα, ούτε πήρε απαντήσεις όταν της ζήτησε, όπως ακριβώς συνέβη και όταν η μητέρα του τους εγκατέλειψε τριάντα χρόνια πριν. Και φτάνει η μέρα που ο Ανρί πέφτει σε κώμα και ο Ζυλιέν θυμάται το παλιό τετράδιο συνταγών του, το οποίο δεν γνωρίζει που μπορεί να βρίσκεται, αλλά είναι αποφασισμένος να το βρει, και ίσως μέσα στις σελίδες αυτού να ανακαλύψει και όλα εκείνα που ποτέ δεν γνώρισε και δεν κατανόησε για τον πατέρα του, ή και κάτι περισσότερο.

Το βιβλίο αποτελεί έναν εσωτερικό μονόλογο του Ζυλιέν, μια προσπάθεια του ήρωά μας να κατανοήσει τις πιο κρυφές πτυχές του πατέρα του και να δώσει απαντήσεις στα ερωτηματικά εκείνα που πάντοτε τον βασάνιζαν ακόμα κι αν δεν το παραδεχόταν ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό το, αλλά και μια έκφραση θαυμασμού και μια βαθιά και τρυφερή εξομολόγηση αγάπης απέναντι στον άνθρωπο που τον μεγάλωσε, τον δίδαξε, τον ανέστησε, τον έκανε τον άνθρωπο που είναι σήμερα, όχι κρατώντας του μυστικά για να τον προφυλάξει, αλλά για να τον αφήσει να είναι ελεύθερος να πάει εκεί που πραγματικά τον οδηγεί η καρδιά του, όχι από υποχρέωση, ούτε από καθήκον, αλλά γιατί στη ζωή δεν πρέπει ν' ακολουθείς κανένα άλλο μονοπάτι παρά μονάχα αυτό που θα σε οδηγήσει στην προσωπική σου ευτυχία.

Η συγγραφέας πλάθει μια ιστορία η οποία είναι γεμάτη από μυρωδιές, γεύσεις και συναισθήματα. Φανταστείτε την σαν μια "Πολίτικη κουζίνα" αλλά με γαλλικές ρίζες -και είναι βέβαιο πως όσοι έχετε μια κάποια αδυναμίες στη Γαλλική κουζίνα και στις γεύσεις τις θα μπορέσετε να το κατανοήσετε και να το νιώσετε όλο αυτό ακόμα πιο έντονα, αφού οι αφηγήσεις και οι περιγραφές όχι μόνο θα σας ταξιδέψουν, αλλά θα σας ξυπνήσουν μνήμες, οπτικές και γευστικές, και πιθανότατα όχι μόνο. Φυσικά, η γλαφυρότητα των περιγραφών αυτών δεν είναι πάντοτε ονειρική και σε ορισμένα σημεία μπορεί να γίνεται αρκετά... "ωμή", τουλάχιστον για τους πιο ευαίσθητους, όμως επιλέγει να το κάνει για να μην χάσει τον ρεαλισμό της και για μένα αυτή ήταν η σωστή απόφαση, γιατί το κάθε "ταξίδι" έχει τη δική του πορεία κι αυτή καλούμαστε και πρέπει ν' ακολουθήσουμε.

Οι χαρακτήρες είναι αληθινοί, οικείοι, μας θυμίζουν κάτι από εμάς, από ανθρώπους που αγαπάμε, δενόμαστε και ταυτιζόμαστε μαζί τους, και αυτό καθιστά ακόμα πιο εύκολο το να συγκινηθούμε με τις αναδρομές του Ζυλιέν στον παρελθόν του, ακολουθώντας τον μέχρι το σήμερα, διερευνώντας σε όλη αυτή τη διαδρομή της σχέση ανάμεσα σε πατέρα και γιο, χωρίς τον ανταγωνισμό που αυτή μπορεί να έχει, αλλά εμμένοντας σε όλα εκείνα που πραγματικά έχουν αξία και που κανείς θα εκτιμήσει στο τέλος της κοινής του διαδρομής με έναν άλλον άνθρωπο, πόσο μάλλον όταν αυτός τον έχει αγαπήσει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο αυτό. Και σίγουρη, κάθε διαδρομή της ζωής εμπεριέχει γλυκές κι επώδυνες στιγμές, φέρει μαζί της γέλια και κλάματα, όμως, στο τέλος, αυτό που επιλέγουμε να κρατήσουμε, είναι εκείνη η γλυκόπικρη γεύση στα χείλη και η βαθιά και τρυφερή αγάπη στην καρδιά μας.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Jacky Durand
Μεταφραστής: Παπασταύρου Σταύρος
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2022
Αρ. σελίδων: 232
ISBN: 978-960-16-8981-4