Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Χάρι Πότερ είναι ένα αξιαγάπητο μικρό αγόρι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα αξιαγάπητα μικρά αγόρια που ζουν στις γειτονιές του Λονδίνου.
Ο Χάρι Πότερ είναι ένα αξιαγάπητο μικρό αγόρι ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα αξιαγάπητα μικρά αγόρια που ζουν στις γειτονιές του Λονδίνου.
Κάποια μέρα, η μοίρα παίζει ένα άσχημο παιχνίδι στο μικρό μας φίλο. Ο Χάρι χάνει τους γονείς του σε ένα ατύχημα κι αναγκάζεται να πάει να ζήσει με το θείο και τη θεία του. Η ζωή του Χάρι είναι πολύ δύσκολη. Τα χρόνια περνούν κι ο καημένος ο μικρούλης υποφέρει κοντά στους φρικτούς συγγενείς του.
Ώσπου...!!! Μια μέρα φτάνει με το ταχυδρομείο μια επιστολή κι όλα αλλάζουν για τον Χάρι. Τον καλούν να παρουσιαστεί στο Χόγκουαρτς, ένα σχολείο τελείως διαφορετικό από αυτά που γνωρίζουμε. Εκεί ο Χάρι θα κάνει μαθήματα ασυνήθιστα, θα κερδίσει πολύτιμους φίλους και θα προσπαθήσει να προστατέψει τον κόσμο από τον κίνδυνο που τον απειλεί.
Προσωπική άποψη:
Πριν μερικά χρόνια, αν μου έλεγε κανείς ότι θα έβλεπα τις ταινίες του Χάρι Πότερ μανιωδώς θα του έλεγα ότι είναι τρελός. Βλέπετε, όταν ο μικρός μάγος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήμουν κάθετη. “Δεν πρόκειται να τα δω ποτέ ούτε με σφαίρες”, έλεγα! Ο χρόνος όμως ήρθε να με διαψεύσει κι όταν η τρίτη ταινία ήταν πλέον γεγονός, εγώ είδα την πρώτη κι αυτό από σπόντα. Αυτό ήταν κι η αρχή του κολλήματός μου. Και να... σήμερα, μετά από τόσο χρόνια, αποφάσισα να τα διαβάσω κι όλας για να κρίνω κι η ίδια την πιστότητα της μεταφοράς τους στη μεγάλη οθόνη και να δω τη γραφή της Rowling.
Πριν πω την άποψή μου για τα βιβλία κι αυτή τη φορά συγκεκριμένα για το πρώτο, θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι. Όσες ταινίες έχω δει από μεταφορά βιβλίων είναι επιεικώς αισχρές. Όσες ταινίες όμως έχω δει και μετά έχω διαβάσει το βιβλίο, δε μου φαίνονται εκ των υστέρων κακές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχω να κάνω με κάτι διαφορετικό. Η μεταφορά είναι τόσο καλή, που πιστεύω ότι ακόμα κι αν πρώτα τα είχα διαβάσει, οι ταινίες θα μου άρεσαν το ίδιο. Το ταξίδι λοιπόν του μικρού μάγου ξεκινάει κι η Rowling μας προσκαλεί να επιβιβαστούμε στο Χόγκουαρτς Εξπρές και ν’ ακολουθήσουμε τον μικρό μας ήρωα και την παρέα του σ’ ένα μαγικό ταξίδι. Σ’ ένα ταξίδι που φαντάζει μακρύ και δύσκολο, αλλά συνάμα γεμάτο γνώση, εμπειρίες και περιπέτεια.
Έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο του οποίου η γραφή πραγματικά προκαλεί έκπληξη. Χωρίς να χρησιμοποιεί περίτεχνα κόλπα, η Rowling, έχει καταφέρει να πλάσει μέσα στο μυαλό της ένα μαγικό κόσμο. Και παρά που είναι τόσο ξένος κι άγνωστος σε μας, μοιάζει τόσο πραγματικός. Η περιγραφικότητά της, στην προσπάθειά της να μας εντάξει και να μας γνωρίσει τον κόσμο της, όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά κάνει το μυαλό σου να δουλεύει τόσο γρήγορα, σα να μη θέλει να χάσει, σα να μη θέλει να ξεχάσει με το πέρας της ανάγνωσης την παραμικρή λεπτομέρεια.
Τοποθεσίες, γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, μοιάζουν τόσο ζωντανά λες και κάποτε βρέθηκες κι εσύ εκεί και τα έζησες προσωπικά. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω, πως αναπόφευκτα, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα πρόσωπα των χαρακτήρων, το μυαλό μου δύσκολα μπορεί να πλάσει κάτι άλλο απ’ αυτό που βλέπω στη μεγάλη οθόνη τόσα χρόνια. Παρά όμως τη μαγικότητα που επικρατεί σε όλο το πνεύμα του βιβλίου, δε λείπουν και τα στοιχεία αυτά που το φέρνουν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Η απώλεια, πόνος, οι δυσκολίες της ζωής, το να είσαι διαφορετικός και λανθασμένα να κρίνεσαι γι' αυτό, η φιλία, η διάθεση που έχουν όλα τα παιδιά και τα κάνει να πιστεύουν πως είναι σε θέση να κάνουν τα πάντα. Μα πάνω απ’ όλα η αθωότητα της παιδικής ψυχής, κάτι που σήμερα εκλείπει. Παράλληλα όμως με τη συγκίνηση (δεν ήταν λίγες οι στιγμές που δάκρυσα), υπάρχουν και στιγμές ιδιαίτερου χιούμορ που σίγουρα θα σας κάνουν να γελάσετε.
Αν και μπορεί το βιβλίο να φαντάζει παιδικό, δεν είναι. Το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι ν’ αγγίξει τις παιδικές χορδές της ψυχής μας και να μας θυμίσει όλα αυτά που θέλαμε σαν παιδιά. Όλα τα όνειρα, τις ελπίδες και τις κρυφές μας επιθυμίες. Και το σημαντικότερο είναι ότι κρύβει το όραμα ενός καλύτερου κόσμου, απαλλαγμένο απ' τον υλισμό και την πεζότητα. Άλλωστε όλοι μας κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ποιος ο λόγος λοιπόν να το κρατάμε κλεισμένο;
Προσωπική άποψη:
Πριν μερικά χρόνια, αν μου έλεγε κανείς ότι θα έβλεπα τις ταινίες του Χάρι Πότερ μανιωδώς θα του έλεγα ότι είναι τρελός. Βλέπετε, όταν ο μικρός μάγος έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήμουν κάθετη. “Δεν πρόκειται να τα δω ποτέ ούτε με σφαίρες”, έλεγα! Ο χρόνος όμως ήρθε να με διαψεύσει κι όταν η τρίτη ταινία ήταν πλέον γεγονός, εγώ είδα την πρώτη κι αυτό από σπόντα. Αυτό ήταν κι η αρχή του κολλήματός μου. Και να... σήμερα, μετά από τόσο χρόνια, αποφάσισα να τα διαβάσω κι όλας για να κρίνω κι η ίδια την πιστότητα της μεταφοράς τους στη μεγάλη οθόνη και να δω τη γραφή της Rowling.
Πριν πω την άποψή μου για τα βιβλία κι αυτή τη φορά συγκεκριμένα για το πρώτο, θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι. Όσες ταινίες έχω δει από μεταφορά βιβλίων είναι επιεικώς αισχρές. Όσες ταινίες όμως έχω δει και μετά έχω διαβάσει το βιβλίο, δε μου φαίνονται εκ των υστέρων κακές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχω να κάνω με κάτι διαφορετικό. Η μεταφορά είναι τόσο καλή, που πιστεύω ότι ακόμα κι αν πρώτα τα είχα διαβάσει, οι ταινίες θα μου άρεσαν το ίδιο. Το ταξίδι λοιπόν του μικρού μάγου ξεκινάει κι η Rowling μας προσκαλεί να επιβιβαστούμε στο Χόγκουαρτς Εξπρές και ν’ ακολουθήσουμε τον μικρό μας ήρωα και την παρέα του σ’ ένα μαγικό ταξίδι. Σ’ ένα ταξίδι που φαντάζει μακρύ και δύσκολο, αλλά συνάμα γεμάτο γνώση, εμπειρίες και περιπέτεια.
Έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο του οποίου η γραφή πραγματικά προκαλεί έκπληξη. Χωρίς να χρησιμοποιεί περίτεχνα κόλπα, η Rowling, έχει καταφέρει να πλάσει μέσα στο μυαλό της ένα μαγικό κόσμο. Και παρά που είναι τόσο ξένος κι άγνωστος σε μας, μοιάζει τόσο πραγματικός. Η περιγραφικότητά της, στην προσπάθειά της να μας εντάξει και να μας γνωρίσει τον κόσμο της, όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά κάνει το μυαλό σου να δουλεύει τόσο γρήγορα, σα να μη θέλει να χάσει, σα να μη θέλει να ξεχάσει με το πέρας της ανάγνωσης την παραμικρή λεπτομέρεια.
Τοποθεσίες, γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, μοιάζουν τόσο ζωντανά λες και κάποτε βρέθηκες κι εσύ εκεί και τα έζησες προσωπικά. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω, πως αναπόφευκτα, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα πρόσωπα των χαρακτήρων, το μυαλό μου δύσκολα μπορεί να πλάσει κάτι άλλο απ’ αυτό που βλέπω στη μεγάλη οθόνη τόσα χρόνια. Παρά όμως τη μαγικότητα που επικρατεί σε όλο το πνεύμα του βιβλίου, δε λείπουν και τα στοιχεία αυτά που το φέρνουν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Η απώλεια, πόνος, οι δυσκολίες της ζωής, το να είσαι διαφορετικός και λανθασμένα να κρίνεσαι γι' αυτό, η φιλία, η διάθεση που έχουν όλα τα παιδιά και τα κάνει να πιστεύουν πως είναι σε θέση να κάνουν τα πάντα. Μα πάνω απ’ όλα η αθωότητα της παιδικής ψυχής, κάτι που σήμερα εκλείπει. Παράλληλα όμως με τη συγκίνηση (δεν ήταν λίγες οι στιγμές που δάκρυσα), υπάρχουν και στιγμές ιδιαίτερου χιούμορ που σίγουρα θα σας κάνουν να γελάσετε.
Αν και μπορεί το βιβλίο να φαντάζει παιδικό, δεν είναι. Το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι ν’ αγγίξει τις παιδικές χορδές της ψυχής μας και να μας θυμίσει όλα αυτά που θέλαμε σαν παιδιά. Όλα τα όνειρα, τις ελπίδες και τις κρυφές μας επιθυμίες. Και το σημαντικότερο είναι ότι κρύβει το όραμα ενός καλύτερου κόσμου, απαλλαγμένο απ' τον υλισμό και την πεζότητα. Άλλωστε όλοι μας κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Ποιος ο λόγος λοιπόν να το κρατάμε κλεισμένο;
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: J.K. Rowling
Μεταφραστής: Ρούτσου Μάια
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 1998
Αρ. σελίδων: 360
ISBN: 978-960-274-348-5
6 Σχόλια:
Πολύ ωραία σιρά βιβλίων!Είναι τα αγαπημένα μου εδώ και χρόνια!Σίγουρα όποιος δεν τα έχει διαβάσει πρέπει να το κάνει.Μόνο το πέμπτο δεν μου πολυάρεσε.
THE BEST EVER!!!GO ON ROWLING!!!ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΜΥΘΙ ΚΑΠΟΥ ΤΟΝ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ...
Από τις αγαπημένες μου σειρές
βίβλίων!!Εξαιρετικά καλογραμμένο!
Αγαπημένη, λατρεμένη Rowling... απλά! <3
Ξέρεις την θετική αποψή μου για τη σειρά και δεν θα την ξαναπώ! Αντίθετα, θέλω να μιλήσω λίγο για το συγκεκριμένο βιβλίο. Αυτό το βιβλίο, λοιπόν, είναι νομίζω ένα από τα πιο παιδικά της σειράς, πράγμα που να σημειωθεί, δεν το λέω για κακό, μια και υπάρχει μια κλίμακα στα βιβλία της σειράς! Μου άρεσε πολύ ο απλός και χωρίς μεγαλοστομίες τρόπος που μιλάει για τη σημασία της φιλίας. Το μυστήριο ήταν επίσης όμορφα αν και σχετικά απλά δοσμένο, με μόνη παρατήρησή μου ότι θα ήθελα περισσότερες εξηγήσεις πώς κατάφερε η Ερμιόνη να λύσει το γρίφο του Σνειπ, καταλαβαίνοντας ποιο μπουκάλι είναι το φίλτρο για να πας μπροστά και για να πας πίσω, από μια επιλογή από μπουκάλια, ανάμεσα στα οποία δηλητήριο και λικέρ κεράσι.
Θα ήθελα επίσης να πω ότι είναι πολύ ωραίο που μαγικός κόσμος-απλός κόσμος αλληλεπιδρούν στο στυλ "ζουν ανάμεσά μας"! Όμως, πολλά άτομα θεωρούν ότι πολλές σκηνές, ακόμη και σε αυτό είναι ακατάλληλες για παιδιά, όπως η σκηνή με το μονόκερο, που μοιάζει να βγήκε από έργο τρόμου. Μήπως, όμως, σε ένα όριο, στα παιδιά αρέσει να τρομάζουν;
@ Βάγια, νομίζω πως πρέπει να ρίξεις μια ματιά σε αυτό το βίντεο, καθώς μιλάει ένα μετρ του τρόμου και η άποψή του με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη:
https://www.youtube.com/watch?v=1HDcSi-1s5I
Δημοσίευση σχολίου