Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Rodney Copperbottom είναι ένα ρομπότ-εφευρέτης που φεύγει από το μικρό του χωριό για να ταξιδέψει στην μεγάλη πόλη και να συναντήσει το είδωλό του Bigweld, τον μεγαλύτερο ρομποτοεφευρέτη που υπάρχει.
Δυστυχώς όμως ο τελευταίος έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση και την εταιρία του έχει αναλάβει ο πολύ κακός Rachet ο οποίος με την βοήθεια της σατανικής μαμάς του θέλει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του πουλώντας αναβαθμίσεις στα πλούσια ρομπότ και κάνοντας παλιοσίδερα όσα προλεταριακά ρομπότ δεν μπορούν να τις αγοράσουν.
Ο αγνός οραματιστής Rodney όμως θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά του μαζί με την παλιοπαρέα του από ρομπότ και ειδικά τον θεότρελο Fender καθώς και μια sexy συνεργάτη του σατανικού Rachet.

Προσωπική άποψη:
Η 3D animation αισθητική πραγματεύεται περισσότερο ίσως από κάθε άλλη φορά την ίδια της την ύπαρξη και κατά συνέπεια την εξέλιξη της τεχνολογίας.Έτσι, μέσω εικόνων pc μεταφερόμαστε σε μια ψηφιακή κοινωνία όπου ζουν τι άλλο... robot πάσης φύσεως και ειδικότητας. Και παρά τη μεταλλική τους φύσηέχουν ακριβώς τις ίδιες συνήθειες, τις ίδιες ρουτίνες και τα ίδια προβλήματα με εμάς. Τι είναι λοιπόν αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά καινα κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή, έναντι άλλον animation παραγωγών;

Ευτυχώς ή δυστυχώς, εξαρτάται πως το βλέπει κανείς, οι εποχές αλλάζουν και τα τεχνολογικά μέσα συνεχώς εξελίσσονται, μια εξέλιξη την οποία παρακολουθούμε και στα κινούμενα σχέδια, καθώς η γραφική μορφή μέσω του μολυβιού έχει αντικατασταθεί από ψηφιακά, υπολογιστικά προγράμματα εξ' ολοκλήρου πλέον. Παρακολουθούμε λοιπόν την ζωή του Rodney, ενός ρομπότ που αφήνει την μικρή προαστιακή του πόλη που δεν του προσφέρει καμία πιθανότητα εξέλιξης, για να μετακομίσει στην κεντρική μεγαλούπολη της ρομποτοχώρας όπου θα μπορέσει να κηνυγήσει το όνειρό του. Όπως και στην πραγματική ζωή βέβαια, ανακαλύπτει πως τα πράγματα δεν μας έρχονται πάντα εύκολα.

Η Fox με το "Ice Age" έκανε πριν μερικά χρόνια το μεγάλο μπαμ στον χώρο του animation κάτι που ήθελε να συνεχίσει με το "Robots". Αν και το κοινόστην πλειοψηφία του την αποδέχτηκε θερμά, προσωπικά δεν με ικανοποίησε όσο η προγενέστερή τους ταινία και θα εξηγήσω παρακάτω τους λόγους. Όσοναφορά το κεφάλαια ψηφιακός σχεδιασμός, η ομάδα που ανέλεβα το project έχει κάνει εξαιρετικά άρτια δουλειά, δίνοντας ζωή σε μια σιδερένια πόληπου φαντάζει χτισμένη με τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά πρώτυπα του μέλλοντος, όπως και στους ρομποτοήρωες, που παρά την ίδι ατην ρομποτική τουςφύση, μπορούν και έχουν αστείες εκφράσεις και γκριμάτσες, κατά συνέπεια μεγάλο εύρος συναισθημάτων που ψάχνουν διέξοδο.

Αφού όμως στον σχεδιαστικό τομέα όλα είναι μια χαρά, που είναι το πρόβλημά μου... Στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεται και προσπαθεί να πλασσαριστείστα παιδάκια το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου. Εμείς ως ενήλικες είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους κινηματογραφικές παραστάσεις όπου ηπραγματικότητα, με αγωνία προσπαθεί να μας παρουσιαστεί διαφορετική απ' ότι είναι και πως αν θες κάτι πολύ το πετυχαίνεις. Εμείς μπορούμε να τοδιαχειριστούμε και να ξέρουμε πως δεν είναι τα πράγματα ακριβώς έτσι, όμως η ευκολία με την οποία παρουσιάζεται σε μικρά παιδιά με εκνευρίζει.Όχι γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να έχουν όνειρα, όχι γιατί δνε πρέπει να θέλουν πράγματ στη ζωή τους, αλλά γιατί το να γίνεται η επαγγλεματικήκαταξίωση και το χρήμα προτεραιότητα είναι λάθος. Ναι, αυτό με ενοχλεί!

Οι Chris Wedge και Carlos Saldana είναι από τους πιο δημοφιλείς και δημιουργικούς animators. Είναι εκείνοι ίσως που έκαναν την αρχή για να υπάρχει η σημερινή εξέλιξή τους. Για μια ακόμα φορά συνεργάζονται, σχεδιαστικά και σκηνοθετικά και ως προς τον βαθμό που τους αναλογεί δεν τα πηγαίνουν άσχημα. Η τρισδιάστατη απεικόνιση της πόλης των ρομπότ είναι πραγματικά εντυπωσιακή και σε συνδυασμό με την πολύ γρήγορη κίνηση που οδηγεί σε συνεχείς εναλλαγές πλάνων προκαλεί μια ευχάριστη μέθη, κάτι στο οποίο βοηθάνε τα έντονα και χτυπητά χρώματα των ρομπότ, ειδικάμε φόντο το ψυχρό μεταλλικό χρώμα της πόλης.

Φωνητικά πάντως το φιλμ δεν στερείται πολλών και ικανών ηθοποιών που υποδύονται με απολαυστικό τρόπο τους ρομποτικούς ρόλους τους. Ανάμεσά τους ξεχωρίζει κανείς εύκολα το πρωταγωνιστικό ζευγάρι Ewan McGregor και Halle Berry στους ρόλους των Rodney και Cappy αντίστοιχα. Ιδιαίτερη είναι και η παρουσία των Mel Brooks και Robin Williams, των οποίων τα πρόσωπα, ακόμα και αν δεν τα βλέπεις, μπορείς να κλείσεις τα μάτια, να τα φανταστείς και αυτόματαη εικόνα που έχεις μπροστά σου να γίνει πιο αστεία.

Τελικά το "Robots" δεν είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων που δεν μου άρεσε, αλλά μια ταινία animation που με απογοήτευσε. Ενώ δουλεύει πάνωσε ένα εξιχρονισμένο ψηφιακό μοντέλο, ενώ προσπαθεί να παρουσιάσει μια ρομποτική κοινωνία του μέλλοντος, ενώ όλο αυτό θα μπορούσε να έχει ένασυνολικά θετικό αποτέλεσμα, με ξενίζει η σεναριακή της προσέγγιση και ο εύκολος τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται η επιτυχία. Και δεν είναι αυτότόσο μεγάλο κακό όσο, ξανατονίζω, η πεποίθηση που δημιουργείται στα παιδιά ότι όποιος έχει το χρήμα και τη δόξα αξίζει, αφού εκείνος μπορεί μόνονα κάνει τα πάντα και να βελτιώσει τη ζωή του.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Robots
Είδος: Κινούμενα Σχέδια
Σκηνοθέτες: Chris Wedge & Carlos Saldanha
Πρωταγωνιστές: Ewan McGregor, Halle Berry, Mel Brooks, Stanley Tucci, Jim Broadbent, Dianne Wiest, Greg Kinnear, Drew Carey, Amanda Bynes, Robin Williams
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 91'

Επίσημο site:
http://www.foxmovies.com/