Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Travis Bickle είναι ένας βετεράνος του Βιετνάμ που ζει στη Νέα Υόρκη. Οι αϋπνίες του τον αναγκάζουν να πιάσει δουλεία σαν ταξιτζής.
Είναι ένας τύπος μοναχικός, δεν έχει φίλους και ζει σε ένα άθλιο διαμέρισμα. Προσπαθεί να ενταχτεί στο κοινωνικό σύστημα αλλά η διαφθορά και η ανηθικότητα που υπάρχει γύρω του τον εξοργίζει.
Ζει σαν απλός παρατηρητής μέχρι τη στιγμή που θα συννατήσει την Iris, μια 12χρονη πόρνη την οποία και θα θελήσει να σώσει από τον στραβό δρόμο που έχει πάρει.

Προσωπική άποψη:
Ο Scorsese ήταν ανέκαθεν ένας δημιουργός με έμπνευση και όραμα, ένας δημιουργός που ποτέ δεν δίστασε να καταπιαστεί με αυτό που πραγματικά ήθελε έστω κι αν ήξερε ότι η θεματολογία των έργων του καθώς και ο τρόπος με τον οποίο την χειριζόταν, θα μπορούσε να προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Έτσι, μετά τους “Κακόφημους Δρόμους” κι έπειτα από δύο χρόνια κινηματογραφικής απραξίας, το 1976 αποφάσισε να επιστρέψει στους δρόμους της Νέας Υόρκης, της πόλης που αγαπάει περισσότερο από κάθε άλλη παρά την σαπίλα της για να γυρίσει την ταινία εκείνη, που παρά τις αντιδράσεις, έμελλε να τον καταξιώσει.

Αυτή τη φορά, όπως και σε προηγούμενες ταινίες του, ο Scorsese ασχολείται με το ξέσπασμα της βίας. Μόνο που αυτή τη φορά η βία κρύβεται πίσω από τον πόνο και την ανασφάλεια της μοναξιάς, οδηγείται από ηθικούς κώδικες και φοβίες, καταλήγοντας να ξεσπάσει ωςλύτρωση και διέξοδος από μια σάπια κοινωνία που περιβάλλεται από ακόμα πιο σάπιους ανθρώπους. Ο Travis, περιφέρεται σε μια μεγάλη πόλη σαν τη Νέα Υόρκη, συναναστρέφεται λόγο δουλειάς με δεκάδες ανθρώπους την ημέρα, μπορεί ακόμα και να ερωτευτεί όμως, η μοναχικότητα της ζωής του είναι τόσο ισχυρή που καταφέρνει όλα τα παραπάνω να τα επισκιάσει μεγαλώνοντας το συναισθηματικό του κενό.

Με σύντροφο τη μοναξιά του, περιφέρεται στους κοσμοπολίτικους και θορυβώδεις δρόμους της πόλης, όχι συμμετέχοντας αλλά παρατηρώντας την σαπίλα και την βρωμιά που επικρατεί κάτω από το υπόστρωμα που περιβάλλει την πόλη του. Εφαλτήριο για να ξυπνήσει μέσα του η αντίδραση, ένα δωδεκάχρονο κορίτσι, μια δωδεκάχρονη πόρνη που παρά τον βίο της, εκπροσωπεί την αθωότητα που κινδυνεύει να χαθεί πίσω από την σύγχρονη πραγματικότητα. Η γνώση της ύπαρξής της λυτρωτική και ο προαγωγός της, το μελανό σημείο που την αγκαλιάζει. Μοναδική λύση; Να πάψει να είναι παρατηρητής των γύρω του και να δράσει ενεργά, αποδίδοντας δικαιοσύνη και προσπαθώντας να σώσει ότι μπορεί. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει!

Ο Scorsese καταφέρνει με μοναδικό του σύμμαχο έναν ταξιτζή να δώσει ένα γερό χτύπημα στο αμερικάνικό όνειρο προκαλώντας του όχι απλά τραύματα, αλλά δυνατά ορατές ρωγμές. Ο ταξιτζής γίνεται από παρατηρητής εκδικητής και δολοφόνος και από δολοφόνος, ήρωας ικανός να δοξαστεί από τον κόσμο. Ειρωνική διάθεση μιας κοινωνίας που στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να συγχωρήσει τίποτα, ζώντας υπό το καθεστώς ηθικοπλαστικών κανόνων. Αυτός ήταν ίσως και ο λόγος που, ενώ η ταινία τιμήθηκε στις Κάννες, δεν κατάφερε να διακριθεί σε καμία από τις τέσσερις υποψηφιότητές της από την Ακαδημία βάζοντας τον σκηνοθέτη σε αναμονή 30 χρόνων μέχρι να καταφέρει αν κερδίσει την διάκρισή τους.

Ο Robert De Niro στον ρόλο εκείνο, που κατά γενική ομολογία τον καθιέρωσε και τον έκανε ένα από τα πιο περιζήτητα πρόσωπα του σύγχρονου κινηματογράφου παρά το γεγονός ότι ήδη είχε ένα οscar στην κατοχή του. Η ερμηνεία του είναι μεστή και ψαγμένη, με ορατά τα σημάδια σκληρής δουλειάς και μελέτης από μεριάς του ηθοποιού προκειμένου να αγγίξει το τέλειο αποτέλεσμα. Άλλωστε, έπρεπε να μοιράσει την ψυχή του στα δύο αφήνοντας το ένα κομμάτι μερίδιο στη μοναξιά και το άλλο, απόθεση τιμής και δόξας στην βία της δικαιοσύνης. Βέβαια δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστη αλλά ούτε και απαρατήρητη η παρουσία της 14χρονης τότε Jodie Foster στο ρόλο της νεαρής πόρνης που πραγματικά εντυπωσιάζει με την ωριμότητά της και κόβει την ανάσα με το αθώο και συνάμα πρόστυχο ύφος της.

Αν υπάρχουν πολύ λίγες ταινίες που αξίζουν να υπάγονται στην κατηγορία εκείνων που δεν πρέπει να λείπουν από την ταινιοθήκη σας, σίγουρα ο “Ταξιτζής” είναι μία από αυτές. Εξαιρετική σκηνοθεσία, ατμοσφαιρική, αξιοποιώντας όλα τα δεδομένα που μπορεί και προσφέρει το φόντο της Νέας Υόρκης με σύμμαχο, τις υπέροχες ερμηνείες τόσο του De Niro όσο και της Foster. Μπορεί η Ακαδημία να μην την τίμησε, την τίμησε όμως ο κόσμος και όχι άδικα.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Ταξιτζής
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Martin Scorsese
Πρωταγωνιστές: Robert De Niro, Jodie Foster, Albert Brooks, Harvey Keitel, Cybill Shepherd, Peter Boyle, Leonard Harris
Παραγωγή: 1976
Διάρκεια: 113’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0075314/
http://en.wikipedia.org/wiki/Taxi_Driver