Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Jenna είναι έγκυος και τα πράγματα στο γάμο της δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερα.
Ο σύζυγός της την κακοποιεί, ενώ η ίδια δυσκολεύεται να τον αφήσει καθώς το επάγγελμα της σερβιτόρας δεν την επιτρέπει να επιβιώσει μόνη της.
Μοναδική ελπίδα στη ζωή της, φαίνεται να είναι η γνωριμία της με έναν γοητευτικό άντρα που θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί.
Προσωπική άποψη:
Άλλη μια ιστορία μιας γυναίκας που η ζωή της έχει βρεθεί σε ένα αδιέξοδο που δεν μπορεί αλλά θέλει να ξεπεράσει. Άλλη μια ιστορία που μας καλεί να την παρακολουθούσε, προσπαθώντας να μας πείσει από την αρχή μέχρι και το τέλος της ότι είναι κάτι το διαφορετικό που αξίζει την προσοχή μας αλλά και την εκτίμησή μας. Παρακολουθώντας λοιπόν το “Waitress” αναρωτιέσαι, πόσες ακόμα παρόμοιες ιστορίες θα ψάξουν διέξοδο αλλά και λύσεις στα προβλήματά τους μέσω της έβοδμης τέχνης και πόσο ακόμα θα πρέπει να τις ανεχόμαστε.
Ο κεντρικός άξονας της ιστορίας είναι η Jenna, μια γυναίκα της αμερικάνικης επαρχίας η οποία εκπροσωπεί μια μερίδα της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Είναι παντρεμένη με έναν κόπανο που δεν αντέχει ούτε να βλέπει, πολύ περισσότερο να την αγγίζει. Σαν να μην της έφτανε αυτό την κακοποιεί όμως, το γεγονός της εγκυμοσύνης της σε συνδυασμό με τα πενιχρά έσοδα της δουλειάς της ως σερβιτόρα, δεν της αφήνουν πολλά περιθώρια να δραπετεύσει από μια ζωή στην οποία νιώθει παγιδευμένη. Μοναδική της περιστασιακή διέξοδος, ο γυναικολόγος της με τον οποίο κι ερωτεύονται σφόδρα.
Κάπου εδώ γεννιούνται και οι απορίες μας. Γιατί η Jenna να παντρευτεί με έναν κόπανο σαν τον άντρα της αφού προφανώς, έτσι ήταν από τη γέννα του αφού το γεννετικό υλικό φωνάζει πάνω του; Έστω ότι την πάτησε, γιατί δεν λάμβανε τα μέτρα της ώστε να μην μείνει έγκυος στο παιδί του αφού και μόνο η ιδέα την ανατρίχιαζε; Έστω ότι ήταν ανύμπορη και ανίκανη να αντιδράσει στην μοίρα που η ίδια καταδίκασε τον εαυτό της, όταν ξύπνησε από τον λήθαργο γιατί δεν αντέδρασε δυναμικά ώστε να διεκδικίσει εξ’ αρχής το δικαίωμά της στο όνειρο; Γιατί πολύ απλά στην Jenna, δεν λειτουργεί η κοινή λογική.
Η Adrienne Shelly προσπαθεί να προσεγγίσει το θέμα με όσο μεγαλύτερη γυναικεία ευαισθησία μπορεί. Αυτό όμως που δεν μπορώ να εξηγήσω είναι το πως της γεννήθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία όταν ήδη είχε μια αποτυχημένη προϊστορία ως ηθοποιός. Όταν απέτυχε παταγωδώς στο ένα πως περίμενε να επιτύχει στο άλλο και μάλιστα, με ένα τετρημμένο σενάριο, με μια χιλιοειπωμένη ιστορία, υπό ένα δηθενιστικά διαφορετικό πρίσμα, μοιάζοντας με τηλεοπτικό προϊόν κάκιστης ποιότητας;
Η Keri Russell ως πρωταγωνίστρια της ταινίας δεν είναι κακή όμως, δεν είναι σε θέση να προσφέρει τίποτα περισσότερο από ότι έχει προσφερεί συνολικά στην καριέρα της ως ηθοποιός. Είναι η φυσιογνωμία εκείνη που θα ταίριαζε κάλλιστα σε μια τηλεοπτική σειρά, είναι η γυναίκα εκείνη στο πρόσωπο της οποίας θα μπορούσε να υπάρξει ταύτιση με την Jenna του σεναρίου όμως, είναι τόσο πεζό όλο αυτό που πέρα από συμπαθητική, η παρουσία της δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τίποτα παραπάνω.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους Nathan Fillion, Cheryl Hines και Jeremy Sisto που, ναι μεν μπορεί να είναι συμπαθητικοί, αντιπαθητικοί, γλυκούληδες, κατά περίπτωση ο καθένας όμως, εντάσσονται κι αυτοί στην κατηγορία του φτηνού κινηματογραφικό προϊόντος που μοιάζει επηρρεασμένο από τα τηλεοπτικά κατάλοιπα. Με άλλα λόγια, καλό θα ήταν ταινίες σαν κι αυτές να μην τις αναφέρουν στο βιογραφικό τους.
Αν θέλετε απλά να σκοτώσετε την ώρα σας, μπορώ να βρω χιλιάδες άλλους τρόπους να σας προτείνω για να το κάνετε. Σίγουρα όμως, η ταινία αυτή δεν θα αποτελούσε μία από τις επιλογές μου. Βλακώδες σενάριο με μια δόση δήθεν φιλοσοφίας περί σχέσεων και γάμων που βρίσκονται σε αδιέξοδο αλλά και τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία και τον τρόπο που την αντιμετωπίζει. Λυπάμαι που θα στεναχωρήσω την Shelly αλλά οι εποχές άλλαξαν και τα πράγματα δεν αποτελούν κοινωνικό φαινόμενο με την διάσταση ή τον τρόπο τον οποίο παρουσιάζονται.
Βαθμολογία 3/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Waitress
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Adrienne Shelly
Πρωταγωνιστές: Keri Russell, Nathan Fillion, Cheryl Hines, Jeremy Sisto, Andy Griffith
Παραγωγή: 2007
Διάρκεια: 108’
Επίσημο site:
http://www.foxsearchlight.com/waitress/
Η Jenna είναι έγκυος και τα πράγματα στο γάμο της δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερα.
Ο σύζυγός της την κακοποιεί, ενώ η ίδια δυσκολεύεται να τον αφήσει καθώς το επάγγελμα της σερβιτόρας δεν την επιτρέπει να επιβιώσει μόνη της.
Μοναδική ελπίδα στη ζωή της, φαίνεται να είναι η γνωριμία της με έναν γοητευτικό άντρα που θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί.
Προσωπική άποψη:
Άλλη μια ιστορία μιας γυναίκας που η ζωή της έχει βρεθεί σε ένα αδιέξοδο που δεν μπορεί αλλά θέλει να ξεπεράσει. Άλλη μια ιστορία που μας καλεί να την παρακολουθούσε, προσπαθώντας να μας πείσει από την αρχή μέχρι και το τέλος της ότι είναι κάτι το διαφορετικό που αξίζει την προσοχή μας αλλά και την εκτίμησή μας. Παρακολουθώντας λοιπόν το “Waitress” αναρωτιέσαι, πόσες ακόμα παρόμοιες ιστορίες θα ψάξουν διέξοδο αλλά και λύσεις στα προβλήματά τους μέσω της έβοδμης τέχνης και πόσο ακόμα θα πρέπει να τις ανεχόμαστε.
Ο κεντρικός άξονας της ιστορίας είναι η Jenna, μια γυναίκα της αμερικάνικης επαρχίας η οποία εκπροσωπεί μια μερίδα της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας. Είναι παντρεμένη με έναν κόπανο που δεν αντέχει ούτε να βλέπει, πολύ περισσότερο να την αγγίζει. Σαν να μην της έφτανε αυτό την κακοποιεί όμως, το γεγονός της εγκυμοσύνης της σε συνδυασμό με τα πενιχρά έσοδα της δουλειάς της ως σερβιτόρα, δεν της αφήνουν πολλά περιθώρια να δραπετεύσει από μια ζωή στην οποία νιώθει παγιδευμένη. Μοναδική της περιστασιακή διέξοδος, ο γυναικολόγος της με τον οποίο κι ερωτεύονται σφόδρα.
Κάπου εδώ γεννιούνται και οι απορίες μας. Γιατί η Jenna να παντρευτεί με έναν κόπανο σαν τον άντρα της αφού προφανώς, έτσι ήταν από τη γέννα του αφού το γεννετικό υλικό φωνάζει πάνω του; Έστω ότι την πάτησε, γιατί δεν λάμβανε τα μέτρα της ώστε να μην μείνει έγκυος στο παιδί του αφού και μόνο η ιδέα την ανατρίχιαζε; Έστω ότι ήταν ανύμπορη και ανίκανη να αντιδράσει στην μοίρα που η ίδια καταδίκασε τον εαυτό της, όταν ξύπνησε από τον λήθαργο γιατί δεν αντέδρασε δυναμικά ώστε να διεκδικίσει εξ’ αρχής το δικαίωμά της στο όνειρο; Γιατί πολύ απλά στην Jenna, δεν λειτουργεί η κοινή λογική.
Η Adrienne Shelly προσπαθεί να προσεγγίσει το θέμα με όσο μεγαλύτερη γυναικεία ευαισθησία μπορεί. Αυτό όμως που δεν μπορώ να εξηγήσω είναι το πως της γεννήθηκε η ιδέα να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία όταν ήδη είχε μια αποτυχημένη προϊστορία ως ηθοποιός. Όταν απέτυχε παταγωδώς στο ένα πως περίμενε να επιτύχει στο άλλο και μάλιστα, με ένα τετρημμένο σενάριο, με μια χιλιοειπωμένη ιστορία, υπό ένα δηθενιστικά διαφορετικό πρίσμα, μοιάζοντας με τηλεοπτικό προϊόν κάκιστης ποιότητας;
Η Keri Russell ως πρωταγωνίστρια της ταινίας δεν είναι κακή όμως, δεν είναι σε θέση να προσφέρει τίποτα περισσότερο από ότι έχει προσφερεί συνολικά στην καριέρα της ως ηθοποιός. Είναι η φυσιογνωμία εκείνη που θα ταίριαζε κάλλιστα σε μια τηλεοπτική σειρά, είναι η γυναίκα εκείνη στο πρόσωπο της οποίας θα μπορούσε να υπάρξει ταύτιση με την Jenna του σεναρίου όμως, είναι τόσο πεζό όλο αυτό που πέρα από συμπαθητική, η παρουσία της δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τίποτα παραπάνω.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους Nathan Fillion, Cheryl Hines και Jeremy Sisto που, ναι μεν μπορεί να είναι συμπαθητικοί, αντιπαθητικοί, γλυκούληδες, κατά περίπτωση ο καθένας όμως, εντάσσονται κι αυτοί στην κατηγορία του φτηνού κινηματογραφικό προϊόντος που μοιάζει επηρρεασμένο από τα τηλεοπτικά κατάλοιπα. Με άλλα λόγια, καλό θα ήταν ταινίες σαν κι αυτές να μην τις αναφέρουν στο βιογραφικό τους.
Αν θέλετε απλά να σκοτώσετε την ώρα σας, μπορώ να βρω χιλιάδες άλλους τρόπους να σας προτείνω για να το κάνετε. Σίγουρα όμως, η ταινία αυτή δεν θα αποτελούσε μία από τις επιλογές μου. Βλακώδες σενάριο με μια δόση δήθεν φιλοσοφίας περί σχέσεων και γάμων που βρίσκονται σε αδιέξοδο αλλά και τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνία και τον τρόπο που την αντιμετωπίζει. Λυπάμαι που θα στεναχωρήσω την Shelly αλλά οι εποχές άλλαξαν και τα πράγματα δεν αποτελούν κοινωνικό φαινόμενο με την διάσταση ή τον τρόπο τον οποίο παρουσιάζονται.
Βαθμολογία 3/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Waitress
Είδος: Κομεντί
Σκηνοθέτης: Adrienne Shelly
Πρωταγωνιστές: Keri Russell, Nathan Fillion, Cheryl Hines, Jeremy Sisto, Andy Griffith
Παραγωγή: 2007
Διάρκεια: 108’
Επίσημο site:
http://www.foxsearchlight.com/waitress/
8 Σχόλια:
(Χωρίς να έχω διαβάσει το κείμενο, για άλλη μια φορά) 3/10 ;;;
Αυτό είναι καταπληκτικό ταινιάκι. Γλυκό και όχι γλυκερό, τέλεια πρωταγωνίστρια, αρκετά αστείο ανά στιγμές, τι να πω, μου κάνει πολύ μεγαλη εντύπωση η βαθμολογία σου.
Α, και επειδή διάβασα μόλις το κείμενο, η Σέλυ δε νομίζω να πολυστενοχωρηθεί με το κείμενό σου, δε νομίζω καν να το διαβάσει. Δεν έχει και πολύ χρόνο εκεί που βρίσκεται.
By the way, είναι σοβαρά επιχειρήματα για την ταινία οι ερωτήσεις "γιατί παντρεύτηκε η πρωταγωνίστρια έναν κρετίνο σαν και αυτόν" βρε κορίτσι μου; Έλα τώρα, λες και δεν ζεις εκεί έξω κι εσύ...
Και η Κέλι Ράσελ έχει πρωταγωνιστήσει και μάλιστα σε μια πολύ καλή σειρά, αν δεν κάνω λάθος του άρχοντα της τηλεόρασης (και πλέον μεγάλης δύναμης και του σινεμά) J.J. Abrams :)
@ Πάνο...
1ον δεν γνώριζα ότι η Shelly δεν ζει οπότε και γι' αυτό έγινε η αναφορά.
2ον ακόμα κι αν θα μπορούσε να διαβάσει την άποψή μου, δεν νομίζω να με απασχολούσε ιδιαίτερα το ζήτημα.
3ον εκεί έξω ζω, παντρεμένη μάλιστα και προσωπικά, εν έτη 2007 που είναι και η ταινία, δεν θα παντρευόμουν κάποιον σαν αυτόν.
4ον η Kelly μπορεί ευχαρίστως να μείνει στην τηλεόραση και να μην βασανίζει το κινηματογραφικό πανί.
Υ.Γ. Σ' ευχαριστώ για την πληροφορία του θανάτου της σκηνοθέτιδας. Ωστόσο υπάρχει ακόμα μια ταινία, παραγωγής 2009, στην οποία έχει γράψει το σενάριο. Μπορείς αν θες να αντρέξεις στο imdb για λεπτομέρειες.
@ Πάνο By the way... ο τόνος μου είναι εντελώς φιλικός... μην παρεξηγηθώ και νομίζεις ότι σου απάντησα επιθετικά γιατί τώρα που το ξαναδιαβάζω το post μου χτύπησε λίγο άσχημα! :)
Κάθε άλλο Γιώτα, μην ανησυχείς, άλλωστε δε νομίζω ότι θα είχες λόγο να απαντήσεις με επιθετικότητα, άρα ούτε που πέρασε από το μυαλό μου. Αντιλαμβάνομαι ότι μπορεί να ακούστηκε ειρωνικός ο τρόπος με τον οποίο σε πληροφόρησα για τον θάνατο της Σέλι αλλά, πίστεψέ με, το έγραψα έτσι τελείως για να περάσει πιο... ελαφρά. :)
Αλήθεια βρίσκω την Ράσελ εξαιρετικά συμπαθή και ταλαντούχα και με εντυπωσιάζεις με την αποστροφή σου :Ρ
Επίσης, το ότι παντρεύτηκες (ελπίζω) καλά, δεν σημαίνει ότι δεν ξέρεις τι γίνεται στον κόσμο και πώς οποιοσδήποτε μπορεί να "πέσει" για οποιονδήποτε. Δεν είναι θέμα ούτε λογικής, ούτε νοημοσύνης, ούτε κουλτούρας, ούτε επιπέδου, ούτε, ούτε, ούτε... Σωστά;
Ξανά μην σε ανησυχούν τέτοια, δεν θα παρεξηγούσα ποτέ. Not my thing... Καλό βράδυ.
Είχα ξεκινήσει ήδη να γράφω για το Waitress και οι γνώμες μας μάλλον βρίσκονται απέναντι. Με όλο τον σεβασμό, νομίζω ότι αυτή την φόρα είσαι λίγο λάθος στον τρόπο με τον οποίο είδες την ταινία και εκφράστηκες για αυτήν. Κάτι δεν είδες καλά μάλλον ή απλά ήσουν σε λάθος mood. Δεν έχει να κάνει με τον λάθος γάμο της ή γυναικεία ευαισθησία αλλά με τον τρόπο αντιμετώπισης των λάθος επιλογών μας. Προσωπικά την βρήκα αξιοπρεπέστατη, για να μη πω ότι στις λεπτομέρειες την γούσταρα πολύ περισσότερο από άλλες μπαρούφες που βλέπουμε καθημερινά.
Anyway…
Την καλημέρα μου…
@ Πάνο χαίρομαι απλά, επειδή κατά διαστήματα έχουν δημιουργηθεί τέτοιου είδους παρεξηγήσεις και, καλής ή κακώς, τα μηνύματα είναι κάπως... απρόσωπα κι ανέκφραστα, ήθελα να το διευκρινίσω! :)
Όσον αφορά την Kelly... δεν έχω να χωρίσω μαζί της τίποτα χωράφια αλλά, αθυτό δεν σημαίνει, άσχετα από το αν είναι συμπαθής ή όχι, ότι θεωρώ πως είναι για κάτι περισσότερο απ' ότι για τηλεοπτικές εμφανίσεις. Και τα κορίτσια του "Sex & the City" μου αρέσουν αλλά στο τηλεοπτικό προϊόν που πουλάνε. Δεν θα τις χαρακτήριζα καλές ηθοποιούς σε καμία περίπτωση.
Άλλωστε δεν νομίζω ότι το σχόλιό μου γι' αυτήν δηλώνει αποστροφή. Αντίθετα, δηλώνων ότι είναι συμπαθής αλλά αυτό διαφέρει από τις ερμηνευτικές ικανότητες.
Σίγουρα ο καλός γάμος εξαρτάται από πολλούς παράγοντες αλλά αυτή, ξέχασε τον πιο σημαντικό! ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ 1ο ΚΟΠΑΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΡΑΦΙ!!! :P
@ Chris ξέρεις πόσες φορές διβάζω κριτικές και απόψεις για ταινίες τις οποίες θεωρώ εντελώς λάθος; Κάθε μέρα! Αλλά τελικά σκέφτομαι ότι, τα γούστα από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρουν. Δεν νομίζω ότι υπάρχει καλό και κακό γούστο, απλά διαφορετικά. Δεν νομίζω ότι είναι θέμα κακού mood. Μια χαρά ήταν η διάθεσή μου όταν το είδα σε πληροφορώ, η καλύτερη. Απλά θεωρώ ότι έχω δει ανάλογου προβληματισμού έργα, που θα τα τοποθετούσα στα κοινωνικά και όχι στις κομεντί, που έχουν προσεγγίσει το θέμα πολύ καλύτερα και πολύ διαφορετικά, ακόμα και στο θέμα λάθος επιλογών! ;)
Καλημέρα... :)
Δημοσίευση σχολίου