Συνοπτική περίληψη του έργου:
Οι δυνάμεις του Voldermort γίνονται όλο και ισχυρότερες. Έχει πλέον αποκτήσει τον έλεγχο του συμβουλίου μαγείας και του Hogwarts.
Ο Harry, η Hermione και ο Ron θα εξαντλήσουν τις μικρές ελπίδες άμυνας και θα προσπαθήσουν να φέρουν την ελπίδα στον κόσμο των μάγων.

Προσωπική άποψη:
Τα τελευταία χρόνια το θέμα "Harry Potter" έχει έρθει στην επιφάνεια κι έχει συζητηθεί ουκ ολίγες φορές. Λίγο πριν φτάσουμε στο τέλος, ανακοινώθηκε ότι η τελευταία πολυαναμενόμενη ταινία δεν θα αποτελείται από ένα και μοναδικό μέρος αλλά, από δύο. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αντέδρασαν. Ακόμα λιγότεροι δε ήταν εκείνοι που βιάστηκαν να κατηγορήσουν την Warner ότι μοναδικό κίνητρο της απόφασής της αυτής ήταν το να αυξήσουν τα κέρδη τους. Προσωπικά, έχοντας διαβάσει το ογκώδες 7ο βιβλίο της σειράς και έχοντας δει πλέον και την ταινία, μπορώ να πω με περισσή βεβαιότητα πως η απόφαση αυτή δεν ήταν τυχαία και σαφέστατα, ήταν ότι καλύτερο θα μπορούσε να κάνει η Warner. 

Οι γνωστοί πλέον ήρωες επιστρέφουν στην αφετηρία της μεγαλύτερης μάχης που έχουν δώσει μέχρι σήμερα. Αφήνοντας πίσω τους την ασφάλεια και τη  προστασία που μέχρι πρότινος τους παρείχε το Hogwarts, βγαίνουν στον πραγματικό κόσμο, εκτεθειμένοι σε κάθε λογής κίνδυνο, έτοιμοι και πρόθυμοι. Έτοιμοι να διαβούν τα μονοπάτι της ενηλικίωσης και πρόθυμοι να θυσιάσουν ακόμα και την ζωή τους αν χρειαστεί προκειμένου να προστατέψουν τον κόσμο τους, τα ιδανικά τους αλλά και όσους αγαπάνε. Πλέον αυτή η μάχη δεν είναι μόνο του Harry αλλά, όλων εκείνων που δεν έχουν σκοπό να σκύψουν το κεφάλι τους μπροστά στην δυναστεία του Voldermort και του σιναφιού του. Φυσικά η θέληση δεν σημαίνει απαραίτητα και σωτηρία γι' αυτό και οι απώλειες ξεκινάνε από νωρίς και δεν είναι λίγες.

Η ιστορία έχει αφήσει εδώ και καιρό πίσω της την όποια παιδικότητά της, εισχωρώντας σε πιο σκοτεινά μονοπάτια που αυτή την φορά είναι πιο επικίνδυνα, αιματηρά και κατά συνέπεια, θανάσιμα. Τα χρώματα έχουν πάψει να είναι φωτεινά και στην θέση τους επικρατεί το σκότος και οι σκιές. Η μαγεία δεν είναι κάτι όμορφο αλλά κάτι τρομακτικό. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η όλη αισθητική της ταινίας παραπέμπει στο τρίτο, και καλύτερο μέχρι τώρα, μέρος της σειράς, που έκανε τον Cuaron να αφήσει σε σημαντικό βαθμό του στίγμα του στο όλο franchise. Από 'κει κι έπειτα, η ταινία δείχνει ξεκάθαρα το τι είναι. Είναι μια ταινία δράσης με στοιχεία μαγείας και φανταστικού και παρά την φαινομενική φλυαρία, η ροή των πληροφοριών είναι συνεχής ενώ η εξέλιξη της πλοκής συνεχής και αδιάκοπη.

Μπορεί ο David Yates να έχει προκαλέσει ποικίλες συζητήσεις και αντιδράσεις σχετικά με τον τρόπο που έχει χειριστεί το franchise, το γεγονός όμως ότι είναι εκείνος που έμεινε στα χέρια του για το μεγαλύτερο διάστημα απ' όλους νομίζω ότι κάτι λέει. Ο Yates είχε το δικό του όραμα για τα "Harry Potter" και μέσα σε αυτά τα πλαίσια χρησιμοποιήσε ιδιαίτερες γωνίες λήψης, φωτογραφικά κάδρα και μηχανισμούς που μας οδήγησαν πίσω στον χρόνο ή στο παράλληλο διάστημα, με ιδιαίτερα έξυπνο και δημιουργικό τρόπο. Αναμφίβολα ξέρει να χειρίζεται τις όποιες σεκάνς δράσης και το γεγονός ότι μπόρεσε να βγει έξω από τα τείχη του Hogwarts, δείχνει να τον έχει απελευθερώσει. Επιπλέον θα ήταν άδικο να μην σημειώσουμε την εξαιρετική animation αφήγηση του θρύλου των Κλήρων του Θανάτου, τεχνική η οποία μπορεί να μοιάζει παράταιρη σε σχέση με τα οπτικοακουστικά μέσα της ταινίας ωστόσο, είναι άψογα καλλιτεχνική.

Ουσιαστικές αλλαγές μην περιμένετε να δείτε στους ήρωες, τουλάχιστον όσον αφορά το εμφανισιακό κομμάτι. Σκοπός άλλωστε δεν ήταν να φανεί οποιαδήποτε διαφορά αυτής της φύσης αλλά, στην ωρίμανση της συμπεριφοράς τους και στον τρόπο όπου χειρίζονται πλέον τα σοβαρά προβλήματα που προκύπτουν για τις ζωές και το μέλλον τους. Ο εγωισμός, η ζήλεια, ο πόνος και η απώλεια είναι πιο αισθητά από κάθε άλλη φορά ενώ και οι ίδιοι, δείχνουν πιο έτοιμοι να τα αντιμετωπίσουν και να εκφράσουν. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι μαζί με αυτούς, μεγαλώνει και το εύρος του συναισθηματικού τους κόσμου, αλλάζει η αντίληψή τους και κατά συνέπεια, η κατανόησή τους γύρω από όσα πραγματεύεται η ταινία με αποτέλεσμα, να πετυχαίνουμε καλύτερη έκφραση και απόδοση. Φυσικά η απουσία των βετεράνων Βρετανών ηθοποιών που τους πλαισίωναν άλλες φορές είναι αισθητή και σε όσες σκηνές αυτοί εμφανίζονται, δικαιολογημένα τραβάνε όλα τα βλέμματα πάνω τους, κάνοντάς μας να διψάμε ακόμα περισσότερο για το φινάλε όπου φαντάζομαι ότι ο χρόνος τους θα είναι μεγαλύτερος.

Η ταινία δεν είναι απλά ένα ακόμα μέρος της σειράς αλλά, μια εισαγωγή για το μεγάλο φινάλε. Αυτό έχει τα θετικά, έχει και τα αρνητικά του. Το αρνητικό είναι ότι δεν μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το τελικό αποτέλεσμα του τελευταίου μέρους αλλά, και του franchise ως σύνολο. Το θετικό είναι ότι, ακόμα και όσοι δεν έχουν διαβάσει τα βιλία της Rowling, δεν θα μείνουν με απορίες καθώς το σενάριο κάνει ότι μπορεί για να τις καλύψει ενώ, η δράση είναι τέτοια που μπορεί να ικανοποιήσει ακόμα και ένα πιο απαιτητικό και ενήλικο κοινό που μπορεί να μην είναι καν φανατικός της σειράς. Το σίγουρο είναι ένα! Περιμένουμε με αγωνία και νυπομονησία το φινάλε που όπως όλα δείχνουν θα είναι σκοτεινό, απειλητικό και γιατί όχι, επικό.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Χάρι Πότερ Και Οι Κλήροι Του Θανάτου: Μέρος 1
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: David Yates
Πρωταγωνιστές: Daniel Radcliffe, Emma Watson, Rupert Grint, Ralph Fiennes, Alan Rickman, Jamie Campbell Bower, Helena Bonham Carter, Bill Nighy, Michael Gambon, Rhys Ifans, Bonnie Wright, Tom Felton, Jason Isaacs, John Hurt, David Thewlis, Evanna Lynch
Παραγωγή: 2010
Διάρκεια: 146'

Επίσημο site: