Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Δέκα άνθρωποι που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, θα λάβουν μια πρόσκληση που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον τους και θα βρεθούν μια ορισμένη μέρα -στις 8 Αυγούστου- στο μικρό σταθμό του Όουκλαντ, με προορισμό το νησί του Νέγρου, σε μικρή απόσταση απ' τις γραφικές ακτές του Ντέβον.
Μια βενζινάκατος θα τους μεταφέρει στη μικρή προβλήτα του νησιού, που ένα σωρό φήμες, αόριστες και αντιφατικές, κυκλοφορούν γύρω από τον σημερινό ιδιοκτήτη του και ο οποίος αποφεύγει επιμελώς να εμφανισθεί. Η παράξενη αυτή τακτική θα θεωρηθεί σαν εκκεντρικότητα, που γρήγορα -πολύ γρήγορα, αλλοίμονο!- θα δώσει τη θέση της στην ανησυχία.
Ο δικαστής Λώρενς Γουώργκρεϊβ και η συντροφιά του, όλοι άνθρωποι με ιδιόρρυθμο χαρακτήρα και με κάποιο μελανό σημείο στο παρελθόν τους, θα βρεθούν ξαφνικά αιχμάλωτοι μέσα σ' αυτό το παγερό και σιωπηλό σπίτι, και απομονωμένοι απ' όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Άδικα θα περιμένουν τον Φρεντ Νάρακοτ και τη βενζινάκατό του. Άδικα θα ελπίζουν σε κάποια βοήθεια από τους κατοίκους του μικρού ψαράδικου χωριού στην αντικρινή όχθη... Δεν θα έρθει ποτέ!
Και στη σειρά των παράξενων και ανατριχιαστικών γεγονότων που θα επακολουθήσουν, οι δέκα καλεσμένοι στο νησί του Νέγρου, θα βρεθούν γυμνοί απ' τα κοινωνικά τους προσωπεία και αντιμέτωποι με έναν πανούργο μα πάντα αόρατο εχθρό!
Προσωπική άποψη:
Νομίζω ότι το να μπω στην διαδικασία να κάνω συστάσεις ανάμεσα στο αναγνωστικό κοινό και την Agatha Christie θα ήταν κάτι περισσότερο από περιττό. Ποιος άλλωστε δεν γνωρίζει την μικροσκοπική συγγραφέα με την ζωηρή φαντασία που καθιερώθηκε ως ένα από τα δημοφιλέστερα ονόματα της παγκόσμιας αστυνομικής λογοτεχνίας που μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες, πούλησε εκατομμύρια και εκατομμύρια αντίτυπα ανά τον πλανήτη ενώ οι ιστορίες της μεταφέρθηκαν πολλάκις και στην μεγάλη οθόνη. Και είναι πολύ πιθανόν κάποιοι να σκεφτούν ότι ανοίγω παλιά, σκονισμένα μπαούλα, και ίσως να μην έχουν άδικο ωστόσο, ο χρόνος δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, ειδικά όταν μιλάμε για ένα έργο που η αξία του είναι διαχρονική και αδιαμφισβήτητη. Άλλωστε, ένα καλό λογοτεχνικό κείμενο, σε όποιο είδος και αν ανήκει, είναι σαν το καλό κρασί. Όσο περισσότερο καιρό μένει στο κελάρι, τόσο καλύτερη είναι και η γεύση που έχει.
Οι "Δέκα Μικροί Νέγροι" είναι το πιο μοσχοπουλημένο βιβλίο της συγγραφέως και βρίσκεται στη λίστα με τα δέκα πιο ευπώλητα βιβλία όλων των εποχών, ξεπερνώντας στις μέρες μας τα 100 εκατομμύρια αντίτυπα, ένας αριθμός που φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε από μόνοι σας πόσο τεράστιος είναι. Ουσιαστικά το βιβλίο παίζει με την ιδέα του ομώνυμου παιδικού τραγουδιού στον οποίο και βασίστηκε ο τίτλος του. Δέκα άνθρωποι, οχτώ καλεσμένοι και δύο υπηρέτες, βρίσκονται σε ένα νησί έπειτα από την πρόσκληση κάποιου άγνωστοι και μυστηριώδους οικοδεσπότη ο οποίος ωστόσο, απουσιάζει τόσο από το σπίτι, όσο και από το ίδιο το νησί όταν οι προσκεκλημένοι φτάνουν σε αυτό. Πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν πως ο λόγος που δέκα τόσο διαφορετικοί άνθρωποι βρίσκονται την ίδια στιγμή στο ίδιο μέρος, δεν είναι διόλου τυχαίος αφού ο μυστηριώδης οικοδεσπότης γνωρίζει το σκοτεινό μυστικό του θανάτου που κρύβει ο καθένας από αυτούς και φαίνεται πως είναι αποφασισμένος να μην αφήσει κανέναν ζωντανό προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Οι δέκα καλεσμένοι γίνονται δέκα υποψήφια θύματα σε ένα αρρωστημένο παιχνίδι δικαίωσης από το οποίο κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει αφού ο θύτης έχει φροντίσει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου κανείς να μην είναι σε θέση να ξεφύγει. Και τότε είναι που ένας-ένας αρχίζουν να πεθαίνουν κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες, ακολουθώντας την μοίρα του παιδικού τραγουδιού που αναφέρθηκε παραπάνω. Τα πράγματα ωστόσο παίρνουν διαφορετική τροπή όταν οι υποψίες όσων παραμένουν ζωντανοί, ακόμα, παύουν να στρέφονται σε ένα ξένο πρόσωπο αλλά, σε κάποιον από αυτούς που βρίσκονται ανάμεσά τους. Και μπορεί να μην διαπιστώνεται τίποτα το πρωτότυπο σε όλο αυτό το σενάριο ωστόσο η συγγραφέας κάνει την μεγάλη έκπληξη και σκοτώνει όλους του ενοίκους, την ίδια στιγμή που το ενδεχόμενο μιας ενδέκατης ύπαρξης πάνω στο νησί έχει αποκλειστεί. Αναρωτιέστε τότε ποιος κάνει τους φόνους και γιατί; Μόνο αν το διαβάσετε θα μπορέσετε να λύσετε και τις δύο απορίες σας.
Πραγματικά βρίσκομαι σε δύσκολη θέση όποτε καλούμαι να μιλήσω για ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Συνήθως είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω αλλά τόσα λίγα αυτά που μπορώ να αποκαλύψω προκειμένου να μην καταστρέψω το αίσθημα αγωνίας που κάθε μυθιστόρημα του είδους που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να έχει. Αυτό που μπορώ να πω μετά βεβαιότητας είναι πως, οι "Δέκα Μικροί Νέγροι" είναι ένα βιβλίο που δεν στερείται φαντασίας, σε καμία των περιπτώσεων, και το σενάριο του οποίου ξετυλίγεται με τέτοιον τρόπο ώστε να αποκαλύπτονται τόσα όσα πρέπει προκειμένου να μην πλήττουμε ούτε λεπτό αλλά από την άλλη, τόσα ώστε να μην μπορούμε να καταλήξουμε σε κανένα λογικό συμπέρασμα, σε κανέναν επιβεβαιωμένο ένοχο, μέχρι την στιγμή που η αυλαία πέφτει με έναν εντυπωσιακό τρόπο, με την συγγραφέα να μας αποδεικνύει πως όταν η φαντασία και η ευστροφία δίνουν ραντεβού, όλα μπορούν να συμβούν.
Μπορεί στο παρελθόν να έχετε διαβάσει αναφορές μου στην Agatha Christie μέσα από τις οποίες να διαπιστώσατε ότι ναι μεν μου αρέσουν οι ιστορίες της και ο τρόπος που αυτές εξελίσσονται ωστόσο, κάποιες από αυτές με κουράζουν ως προς τον τρόπο αφήγησης. Οι "Δέκα Μικροί Νέγροι" σίγουρα δεν είναι ένα από αυτά τα βιβλία της. Ο μηχανισμός εξέλιξης της πλοκής είναι εξαιρετικός, η δράση κυλάει με σταθερά γρήγορο αλλά όχι αποπνικτικό ρυθμό και το γεγονός ότι όλοι είναι ένοχοι αλλά και αθώοι συνάμα, θύτες και θύματα στο ίδιο παιχνίδι, καθιστά γοητευτική την ανάγνωση από την αρχή μέχρι και το τέλος όπου η δίνεται η πολύπλοκη και ταυτόχρονα, η πολύ απλή λύση, σε ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, από μια ευφυή και ευφάνταστη συγγραφέα. Αν το έχετε στην βιβλιοθήκη σας, ξεθάψτε το. Αν όχι, όλο και σε κάποιο βιβλιοπωλείο θα το βρείτε.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Agatha Christie
Μεταφραστής: Μιστράκη Τζένη
Εκδόσεις: Λυχνάρι
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 1994
Αρ. σελίδων: 158
ISBN: 960-517-054-Χ
16 Σχόλια:
Από τα αγαπημένα μου. Ειναι απίστευτο, ειδικά το τέλος αλλα και ο θανατος του καθενος που κρυβει καποια "πληροφορια" για την προσωπικότητά του.
Επίσης είναι ωραίο που, ενω ξερεις οτι δε γινεται να υπάρχει μεταφυσικη "παρεμβαση", σε καποια φαση αρχιζεις να το σκεφτεσαι!
Η Αγκαθα Κριστι ενδεικνυται για το καλοκαιρι, εκανες καλη επλογη!
Απλά σταθερή αξία! Το έχω διαβάσει, το έχω δει κινηματογραφική ταινία, το έχω δει στο θέατρο. Παρόλο που ξέρω όλες τις λεπτομέρειες πιάνω τον εαυτό μου κάθε φορά να αγωνιά!
@ Μ ήταν πραγματικά εξαιρετικό και δεν το μετάνιωσα καθόλου που συνέχισα την αστυνομική μου στροφή! ;)
Πολύ έξυπνο και αγωνιώδες, ότι χρειάζεται δηλαδή ένα καλό αστυνομικό!
@ Μαράκι εγώ δεν έχω δει την ταινία (καλά, για την παράσταση ούτε λόγος) αλλά, σκοπεύω να το κάνω άμεσα τώρα που το διάβασα! :)
Εγώ ειχα ριξει μια ματια σε μια ασπρομαυτη ταινια του ΄50 νομιζω αλλα ηταν μια μαπα και μιση γιατι χαλασε το φιναλε με χαπι εντ και αηδιες. Μηπως εχει βγει και πιο προσφατη?
giwtaki mou..ti kaneis?
egw epitelous teleiwsa thn eksetastikh..
eimai polu xaroumenei kerdisa upotrofia ja ton torronto kai tha kanw thn teleutaia mou xronia sto canada :D
exw diavasei to vivlio alla den to exw dei oute egw se tainia. pantws to biblio einai polu kalo. :) <3
shmera phra sta xeria mou thn sigh kai to vampire academy.. xD anipomonw na ta arxisw.
sigoura tha ksekinisw me academy(an kai to exw diavasei sta agglika)
aa.. ksereis pote tha vgei to trito vivlio apo ta ftera?
perimenw thn gnwmh sou kai ja tous xamenous theous...;)
filakia :*
Ειναι κριμα που τα βιβλια της ειναι ολα παλια, ξερεις με τονους κιτρινισμενα....ή τουλαχιστον ετσι ειναι αυτα που εχω εγω!!!!
Εξαιρετικη επιλογη για καλοκαιρι πραγματι, μου αρεσεουν και οι ταινιες εχουν πολυ πλακα, στην αρχη σε ξενιζει το ολο σκηνικο ειδικα αυτες με την μις μαρπλ αλλα μετα τις δεκα πρωτες συνηθιζεις....
Το θεατρικο ειναι το παλιο ετσι οχι καποιο προσφατο;
Χα! Στην εφηβεια μου τα ειχα διαβασει ολα μα ολα της τα βιβλια, φυσικα δεν θυμαμαι και πολλα τωρα! Υπεροχη, λατρεμενη!
Καλα να περνας Γιωτα μου!
@ Μαράκι εγώ ξέρω μόνο μια ταινία του 1965 αλλά δεν την έχω δει. Αλλά επειδή κι αυτή είναι ασπρόμαυρη υποθέτω ότι μιλάμε για την ίδια.
@ Γεια σου Ιωάννα μου!
Μπράβο κοριτσάκι μου! Πολύ χαίρομαι... θερμά συγχαρητήρια! :D
Ελπίζω να μην σε χάσουμε τώρα που θα φύγεις! :(
Μόλις τα διαβάσεις με το καλό να επανέλθεις με εντυπώσεις, έτσι;
Αχ... αυτό το 3ο βιβλίο μας έχει βγάλει την ψυχή! :/
Και ο Λιβάνης μας έχει γράψει στα παλιά του τα παπούτσια!
Ναι, ναι... το έχω στα υπ' όψιν και μόλις το διαβάσω θα βάλω ανάρτηση! :)
@ Σοφάκι, το δικό μου είναι σε καλύτερη κατάσταση αλλά έχω κι εγώ τέτοια βιβλία και σε νιώθω. Βασικά είναι βιβλία που μου έχουν δώσει, τα δικά μου προσπαθώ όσο γίνεται να τα συντηρώ! :P
@ Χριστινάκι εγώ δεν έχω διαβάσει πολύ από Agatha αλλά ποτέ δεν είναι αργά... :P
Καλά να περνάς κι εσύ κοριτσάκι μου! :D
se euxaristw polu giwtaki mou... kai fusika kai den tha me xasete..
isws ligo sthn arxh mexri na taktopoihthw alla sigoura tha epanelthw :D
telika den ksekinisa me to academy alla me thn sigh. exw ligo akoma ja na to teleiwsw. mexri twra einai kalo,provlepomaino alla kalo.
:*
@ Ιωάννα μου, εμείς εδώ θα είμαστε και θα σε περιμένουμε! :D <3
Ναι, η "Σιγή" είναι καλή αν και κάπου με κούρασε με το θέμα της αμνησίας!
Πόσο χαίρομαι που σου άρεσε! τέλεια! τώρα ανυπομονώ περισσότερο βέβαια από πριν..αλλά βέβαια συνηθισμένα τα βουνά απ'τα χιόνια!
@ Αλεξάκι ήταν ανέλπιστα καλό! Πιστεύω ότι θα σου αρέσει! ;)
Δημοσίευση σχολίου