"Οι κυνηγοί των ψυχών (Βιβλίο IV): Ο ορίζοντας" της Alyson Noel

Η Ντέαρ Σάντος είναι η τελευταία κυνηγός των ψυχών και ο μοναδικός άνθρωπος που στέκεται ανάμεσα στους Ρίχτερ και στην καταστροφή όλων όσων αγαπά. Με τη γιαγιά της νεκρή και τον Κέιντ πίσω στην Εντσάντμεντ, η Ντέαρ πρέπει επιτέλους να πάρει τη μοίρα στα χέρια της και να οδηγήσει τον αγώνα κατά των Ρίχτερ, με κάθε τίμημα.
Δεμένος εξ αίματος με τους Ρίχτερ, ο Ντέις παλεύει με το σκοτάδι που κινδυνεύει να κυριέψει την ψυχή του. Παρόλο που η Ντέαρ αρνείται να τον εγκαταλείψει, η επιλογή ίσως να μην είναι δική της. Μια επική μάχη είναι στον ορίζοντα και το τέλος του κόσμου φαίνεται να πλησιάζει. Με τόσα απροσπέλαστα εμπόδια μπροστά τους, θα είναι ο έρωτάς τους ικανός για να τα υπερνικήσει;
Το τέταρτο βιβλίο από τους ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ θα σας ενθουσιάσει.

"Το μυστικό του συζύγου" της Liane Moriarty

Μητέρα τριών κοριτσιών και σύζυγος του Τζoν-Πωλ, η Σεσίλια ανακαλύπτει στη σοφίτα έναν παλιό φάκελο. Γραμμένος από το χέρι του άντρα της, λέει: να ανοιχτεί σε περίπτωση θανάτου μου. Γεμάτη περιέργεια, τον ανοίγει – και ο χρόνος σταματά.
Στο γράμμα του, ο Τζον-Πωλ ομολογεί ένα τρομερό λάθος, το οποίο, αν αποκαλυφθεί, θα καταστρέψει την οικογένειά τους καθώς επίσης και τις ζωές άλλων.
Η Σεσίλια θέλει να κάνει το σωστό, αλλά το σωστό για ποιον; Αν προστατέψει την οικογένειά της αποσιωπώντας το μυστικό, η αλήθεια θα της σαπίσει την καρδιά. Αν όμως το αποκαλύψει, θα πληγώσει όσους αγαπά περισσότερο στη ζωή της…




"Endgame (Βιβλίο 1): Το κάλεσμα" των James Frey & Nils Johnson-Shelton

ΓΗ. ΤΩΡΑ. ΣΗΜΕΡΑ. ΑΥΡΙΟ. ΤΟ ENDGAME ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΤΟ ENDGAME ΞΕΚΙΝΗΣΕ. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ. Ο,ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.
Δώδεκα Παίκτες. Νέοι στο σώμα αλλά με καταγωγή αρχαίων. Όλη η ανθρωπότητα προέρχεται από αυτούς. Δημιουργήθηκαν και επιλέχθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν. Από τότε, προετοιμάζονται καθημερινά. Δεν έχουν υπερφυσικές δυνάμεις. Κανένας τους δεν μπορεί να πετάξει, να μετατρέψει τον μόλυβδο σε χρυσάφι ή να γιατρέψει τον εαυτό του. Όταν έρχεται ο θάνατος, έρχεται. Για αυτούς και για όλους μας. Είναι οι κληρονόμοι της Γης και πρέπει να λύσουν τον Μεγάλο Γρίφο της Σωτηρίας. Και πρέπει να το κάνει ένας από αυτούς, διαφορετικά θα χαθούμε όλοι.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ. ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. ΛΥΣΤΕ ΤΟΝ ΓΡΙΦΟ. ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΘΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ. ΤΟ ENDGAME ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΤΟ ENDGAME ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ. 

"Vinsanto: Το κρασί της λάβας" της Αργυρώ Μαργαρίτη

Ένα παράξενο γράμμα, μισά πορτογαλικά, μισά ανορθόγραφα ελληνικά, που αναφέρεται σε έναν αμύθητο θησαυρό, γίνεται αφορμή να βγουν στην επιφάνεια ψέματα σκεπασμένα από τη λάβα. Εκεί, λοιπόν, στο νησί με το κοιμισμένο ηφαίστειο, θαμμένοι ναοί από την εποχή της έκρηξης, κρύβουν τον θρύλο που μπολιάζει πάθη και οπλίζει χέρια.
Κορυφαίοι του χορού η αλλοπρόσαλλη Νίνα και ο Ζοζέ με το μαυριτάνικο αίμα που κουβαλούν μυστικά πλεγμένα με μύθους. Η όμορφη Κάρμεν και ο παθιασμένος αρχαιολόγος της βουτηγμένοι σε έναν έρωτα που ψεύδεται κι απογειώνεται. Κι εκείνο το κάθαρμα ο Σπύρος που δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει το παράξενο γράμμα, γι’ αυτό και σέρνεται στο κυνήγι ενός θησαυρού χωρίς να γνωρίζει το τίμημα. Ψηλά, στο μοναστήρι του Αϊ-Σύκα του Παλαβιάρη, ένας μυστηριώδης ηγούμενος που ξέρει αλλά δεν μπορεί να μιλήσει. Όλοι τους μεθυσμένοι απ’ το κρασί της λάβας, το βισάντο, λιωμένο ρουμπίνι φυλακισμένο για χρόνια στα βαρέλια. Ίσως γι’ αυτό δεν έχουν τον έλεγχο. Γιατί το βισάντο το φτιάχνει ο ήλιος και το ηφαίστειο.
Ίντριγκες, παθιασμένοι έρωτες, ανεξήγητοι θάνατοι και φονικά, ακριβά όνειρα και προδοσίες. Ένα βιβλίο που θα μπορούσε να είναι οδοιπορικό στο ωραιότερο νησί του κόσμου, ερωτικό γιατί τα κορμιά δεν ντρέπονται όταν σφαδάζουν πλεγμένα πάνω στα βότσαλα, μυστηριώδες αφού κανείς δεν περιμένει αυτό που ξετυλίγεται σε κάθε σελίδα.

"Ματωμένα τριαντάφυλλα" της Αναστασίας Κιλαρόγλου

Η Κατερίνα κάνει όνειρα για τη ζωή κι εκείνα παίρνουν χρώμα όταν ρίχνει τα μάτια του πάνω της ο Ανέστης. Οι δικοί του ανένδοτοι, δεν τη θέλουν γιατί είναι ορφανή. Τα λόγια που ξεστομίζονται γίνονται βαριές κατάρες και σκοτώνουν. Μένει μόνη, με τη μυρωδιά του νυφικού ακόμα νωπή, να κλαίει από εγκατάλειψη και αβεβαιότητα. Τα όνειρά της βάφονται κόκκινα, όπως τα τριαντάφυλλα.
Βαλκανικός, Μεγάλος Πόλεμος, Τσανάκ Καλέ. Η Ιστορία δείχνει το σκληρό της πρόσωπο, κάνοντας τους ανθρώπους να τρέμουν για την έκβαση των γεγονότων. Η οικογένεια της Κατερίνας και χιλιάδες Έλληνες Μικρασιάτες εξορίζονται στα βάθη της Τουρκίας, όπου αποδεκατίζονται από τη χολέρα και τον εξανθηματικό τύφο. Οι απώλειες τραγικές, τα δάκρυα αστείρευτα.
Μετά την ανακωχή, η Κατερίνα επιστρέφει στο σπίτι της στο Νεοχώρι Χηλής. Όταν φτάνουν τα νέα για την αποβίβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη, όλοι ριγούν, ελπίζουν… Όμως για άλλη μια φορά η Ιστορία θα τους πληγώσει. Η εξορία, ο θάνατος και ο πόνος θα τους βρουν και πάλι.
Χρόνια δύσκολα, όπου η χαρά που ξεχειλίζει μπερδεύεται με τη λύπη που τρελαίνει. Τα όνειρα των ανθρώπων, ανθισμένα μπουμπούκια, καταλήγουν ματωμένα τριαντάφυλλα, με την οσμή του αίματος να πλανάται και στις επόμενες γενιές.

"Η ζωή είναι αγάπη" της Γιόλας Δαμιανού-Παπαδοπούλου

Κανείς δε φανταζόταν πως μια ξέγνοιαστη βραδιά γλεντιού και χαράς θα μετατρεπόταν σε εφιάλτη. Ένα αναπάντεχο ατύχημα κόστισε στην Ιάνθη την τετραπληγία. Σε κλάσμα δευτερολέπτου είδε τα όνειρά της να γκρεμίζονται και πίστεψε για λίγο πως δεν άξιζε να ζει μια τέτοια ζωή. Όμως βρήκε τη θέληση και το κουράγιο να αγωνιστεί και να διεκδικήσει όσα της ανήκαν. Και η ζωή πήρε τον δρόμο της και τα όνειρά της άρχισαν να γίνονται πραγματικότητα.
«Αν μπορούσα, θα άπλωνα τα χέρια να τον σφίξω στην αγκαλιά μου, να τον γεμίσω με φιλιά… Αλλά δεν μπορούσα, γι’ αυτό έπρεπε να τον κάνω πέρα, γιατί ήταν μια αταίριαστη αγάπη. Αυτή η αφοσίωσή του με πλημμύριζε ευτυχία και φόβο. Ευτυχία γιατί ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δε φαντάστηκα πως θα βρισκόταν κάποιος να με αγαπήσει σε σημείο που να θέλει να με παντρευτεί. Φοβόμουν να πιστέψω στη διάρκεια του ενθουσιασμού και στη γνησιότητα της αγάπης του. Με φόβιζε η δύναμη του πάθους του, έμοιαζε με ξέχειλο ορμητικό ποτάμι που στη βιασύνη του παρασέρνει ό,τι βρεθεί στον δρόμο του… Απ’ την άλλη, υποκλινόμουν με δέος μπρος στην ανιδιοτέλεια της αγάπης του. Δεν ήξερα αν η δική μου μπορούσε ποτέ να φτάσει το μέγεθος της δικής του. Γιατί η δική μου αγάπη ήταν ήπια, τρυφερή· δεν έκανα καμιά υπέρβαση, ούτε θυσία για να τον κατακτήσω».
Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και τη δύναμη της αγάπης.

"219 ημέρες βροχής" της Αφροδίτης Βακάλη

Βρέχει στη μικρή επαρχιακή πόλη. Μήνες ολόκληρους βρέχει διαρκώς νύχτα και μέρα. Κανένας δε θυμόταν ξανά κάτι τέτοιο και όλοι απορούσαν. Πρώτα ήρθε το νερό, ακράτητο ξεχύθηκε παντού, στους δρόμους, στα σοκάκια, μέσα στα σπίτια πάλευε να μπει. Ήρθε η υγρασία. Στον αέρα κάθισε, στους τοίχους, στα κόκαλα των ανθρώπων. Ήρθε κι η λάσπη, που κολλημένη πάνω στα παπούτσια τη σέρνανε μαζί τους. Η γκρίνια, η φαγωμάρα τους κατάτρωγε. Φτάσαν στα όριά τους ώσπου συνήθισαν. Σιωπηλά το αποδέχτηκαν και συνεχίσαν τη ζωή τους χολωμένοι.
Τέλος, ήρθε και το μεγάλο κακό. Η συμφορά που αδιακρίτως χτύπησε τα σπιτικά τους. Ήρθαν οι φόνοι. Ο θάνατος.
Σάββατο μεσημέρι βρήκαν το πρώτο θύμα, τη δωδεκάχρονη Κατίνα Τσαπακίδη. Ο αστυνόμος Σκιαδάς ανήσυχος κι εξοργισμένος ψάχνει να βρει το «ποιος και το γιατί». Κι αυτά που βρίσκει τον τρομάζουν. Ο Τύπος, η κοινωνία, οι ανώτεροί του, μα πάνω απ’ όλα, η συνείδησή του τον καταδιώκουν. Πολλά τα πρόσωπα, πολλά τα θύματα κι ο χρόνος τον πιέζει.
Χάος γύρω του, βροχή και αίμα. Καράβι ακυβέρνητο ο κόσμος και ο Θεός απών. Ή μήπως όχι;