Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Αφού ξέφυγαν από τη Σκοτεινή Διάσταση, η Έλενα και οι φίλοι της
περιμένουν με ανυπομονησία να φοιτήσουν στο Ντάλκρεστ Κόλετζ, όπου είχαν
φοιτήσει και οι γονείς της Έλενας. Αν και ο Ντέιμον φαίνεται να έχει
αλλάξει πραγματικά, η σχέση της με τον Στέφαν δεν είναι ανέφελη. Νέοι
κίνδυνοι τους απειλούν όλους και δοκιμάζουν τη φιλία τους. Όταν μάλιστα
αρχίζουν να εξαφανίζονται φοιτητές από το κάμπους, κάθε νέα γνωριμία
μπορεί να αποτελεί έναν πιθανό εχθρό.
Και τότε η Έλενα ανακαλύπτει ένα μυστικό που τη συνταράσσει και
συνειδητοποιεί ότι ίσως να μην μπορέσει να αποφύγει την τραγωδία. Θα
καταφέρει να επιβληθεί της μοίρας της; Ο Στέφαν ή ο Ντέιμον είναι αυτός
που θα την πιάσει αν πέσει;
Προσωπική άποψη:
Πριν από λίγες ημέρες σας είχαμε παρουσιάσει το 8ο βιβλίο της σειράς "Vampire Diaries" το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει, είναι το πρώτο του franchise που φέρει την υπογραφή Ghostwriter, αφού η Smith χώρισε τα τσανάκια της με τον εκδοτικό, στον οποίο παρέμειναν ωστόσο τα δικαιώματα της σειράς εφόσον η ιδέα του όλου concept ήταν δική του και γράφτηκε κατά παραγγελία. Αυτό, λοιπόν, που θα έπρεπε να κάνει ένας συγγραφέας σε ανάλογη περίπτωση -άσχετα από το αν το όνομά του θα δημοσιοποιούνταν ή όχι- θα ήταν, σε πρώτη φάση, το να φροντίσει να φέρει την υπάρχουσα ιστορία στα δικά του μέτρα έτσι ώστε να αρχίσει να την χτίζει από την αρχή, όχι αλλοιώνοντας τα όσα έχουμε ήδη δει, αλλά μεταμορφώντάς τα έτσι ώστε αυτά να οδηγηθούν σε μια νέα εποχή. Και στην προκειμένη περίπτωση, η προσπάθεια, είναι κάτι παραπάνω από πετυχημένη.
Η Έλενα και το παρεάκι της, αφού επέστρεψαν στην πόλη τους μετά τα όσα έζησαν στην Σκοτεινή Διάσταση, χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν έναν ακόμα παράξενο εχθρό, πριν να επιστρέψουν και πάλι στην καθημερινότητά τους. Ή τουλάχιστον, αυτό προσπαθούν να κάνουν, εφόσον πιστεύουν πως όλα έχουν τελειώσει και η φοιτητική τους ζωή απλώνεται μπροστά τους γεμάτη υποσχέσεις και όνειρα που λαχταρούν να κυνηγήσουν. Όμως, φυσικά, στη δική τους περίπτωση τίποτα δεν μπορεί να είναι φυσιολογικό και τα προβλήματα αρχίζουν γι' αυτούς και πάλι, με μια σειρά εξαφανισμένων φοιτητών ν΄αναστατώνει το πανεπιστήμιο αλλά και τις ζωές τους, για ακόμα μία φορά. Και μέσα σ' όλα αυτά, η Έλενα έχει να αντιμετωπίσει την ίδια της τη μοίρα που αν δεν καταφέρει να της επιβληθεί μπορεί να οδηγήσει σε μια τραγωδία μεγαλύτερη απ' όλες όσες έχουν ζήσει.
Για να μην παρεξηγηθώ, σε σχέση με όσα ανέφεραν στο πρόσφατο παρελθόν και με όσα θα πω στην συνέχεια, ας ξεκαθαρίσω κάτι. Η Smith, για την εποχή που έγραψε τα συγκεκριμένα βιβλία, έκανε πολύ καλή δουλειά. Μας αρέσει ή όχι, πρέπει πάντα να λαμβάνουμε όλους τους παράγοντες, ακόμα και τους χρονολογικούς, υπόψιν μας, ειδικά όταν μιλάμε για βιβλία που η λογοτεχνική τους αξία είναι εύκολο να αμφισβητηθεί εξαιτίας του είδους στο οποίο υπάγονται. Σαφέστατα και δεν μιλάμε για λογοτεχνία υψηλής κλάσης, αλλά δεν γράφτηκε για να ικανοποιήσει τους ανθρώπους της "υψηλής διανόησης", παρά εφήβους της δεκαετίας του '90. Τέλος πάντων, όπως και να 'χει, ήταν κάτι που θεώρησα πως έπρεπε να αναφερθεί, καθότι έχει συζητηθεί πολλές φορές σε πολλές σχετικές αναρτήσεις. Αν αναλογιστούμε, λοιπόν, όλα τα παραπάνω, είναι φυσικό τα κείμενα της Smith να είναι λιγότερο προτιμητέα σε σχέση με αυτά του Ghostwriter.
Αυτό που οφείλω να αναγνωρίσω για ακόμα μία φορά είναι το ότι οι
συγκεκριμένες συνέχειες είναι πιο καλογραμμένες, σε σχέση πάντα με τα
βιβλία της Smith. Αυτό υποθέτω πως οφείλεται στην διαφορά εποχής όπου γράφτηκαν, κάτι που ανέφερα και παραπάνω. Τα βιβλία της σειράς των "Κυνηγών" είναι πιο μεστά, πιο ώριμα, λιγότερα φλύαρα, στοχεύοντας στην ουσία των πραγμάτων χωρίς να αναλώνονται, ούτε η ιστορία ούτε οι ήρωες, σε ανώφελες καταστάσεις που δεν βγάζουν κανένα νόημα ή που απλά βοηθάνε το κείμενο στο να ξεχειλώσει και να "κλέψει" σελίδες. Δεν υπάρχει ανάγκη για κάτι τέτοιο αφού, τελικά, το αποτέλεσμα καταφέρνει να σε ικανοποιήσει, μοιράζοντας ισορροπημένα την αφήγηση ανάμεσα στην δράση και την περιπέτεια, με το χτίσιμο της αρχής του φινάλε της ιστορίας αυτής, αλλά και την ψυχογραφική προσέγγιση, ανάλυση και αποτύπωση των χαρακτήρων.
Ξέρω πως αρκετοί φίλοι, όταν έμαθαν πως η σειρά φέρει την υπογραφή Ghostwriter και όχι της Smith, δίστασαν σχετικά με το αν έπρεπε να την συνεχίσουν ή όχι. Δεν ξέρω αν η δικιά μου γνώμη μετράει, αλλά αν την θέλετε, μόνο να σας παροτρύνω να την συνεχίσετε, μπορώ. Προσωπικά, βρήκα τα βιβλία αυτά πιο ενήλικα, πιο μεστά, πιο ώριμα, λιγότερο κουραστικά και κατ' επέκτασιν, περισσότερο απολαυστικά ως προς την ανάγνωσή τους. Παράλληλα, θεωρώ πως το concept τους είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και ουσιώδες, θέλοντας πραγματικά να καταλήξει κάπου, θέτοντας σοβαρά ζητήματα και προβλήματα στο δρόμο των πρωταγωνιστών, κι όχι μπερδεμένες καταστάσεις απλά και μόνο για να μπορέσουμε να βγάλουμε ακόμα μία συνέχεια.
Βαθμολογία 9/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: L.J. Smith (Ghostwriter)
Μεταφραστής: Αλεξοπούλου Ευηνέλλα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 360
ISBN: 978-618-01-0545-2
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου